Naarmate ik dichter bij de dood kom wordt mijn to-do-lijst alleen maar langer. Mijn buitensporig tijdrovende internetgedrag komt me dus steeds slechter uit. Want hoewel ik internet eigenlijk helemaal niet vaak nodig heb, gebruik ik het voortdurend. Meestal kruip ik nog met goede intenties achter mijn computer. Om even wat geld over te maken, of te achterhalen hoe lang een ei moet koken. Maar voor ik er erg in heb typ ik alweer voor de derde keer “nu.nl” in de adresbalk terwijl ik al op nu.nl zit. Inmiddels weet ik bijvoorbeeld dat Ronald de Boer haarimplantaten heeft en zeven dochters, terwijl ik ondertussen wel al vijf maanden bezig ben in het boek Bonita Avenue, volgens velen de mustread van 2010. En dan ben ik nog niet eens op de helft.
Mensen met een gezond gevoel voor zelfbeheersing zullen zeggen, niet geheel ten onrechte: “...als je gewoon niet ínternet, is het probleem opgelost.” Dat klinkt makkelijker dan het is, als mateloosheid zo diep in je natuur zit als bij mij. Ik ben niet zoals mijn zusje, dat het laatste stukje van haar chocoladeletter ieder jaar pas rond de lente in haar mond stopte. Die van mij was al op voordat ik überhaupt had gekeken welke letter het was.
Gelukkig is mijn luiheid nog sterker dan mijn mateloosheid. Als een verleiding niet direct binnen handbereik is, denk ik er geen seconde aan. Ik heb geleerd daarvan gebruik te maken. Tegenwoordig koop ik nog maar één kippenbout per supermarktbezoek en leen ik niet de spelcomputer van mijn broertje als hij weer een paar maanden in het buitenland zit. Het zou helaas moeilijk worden mijn internetgebruik op dezelfde manier te reguleren, omdat nou juist het hele idee van internet is, dat alle nutteloze informatie altijd direct beschikbaar is. Net toen ik had geaccepteerd dat er dus niets anders op zat dan te werken aan mijn zelfbeheersing, kreeg ik een tip van een vriend.
Deze vriend, die als zzp'er veel thuis alleen achter zijn laptop zit, had in zijn zoektocht naar focus en efficiëntie een computerprogramma gevonden waarmee je websites voor bepaalde tijd kunt blokkeren, het heet Focalfilter. De werking is eenvoudig: je voert een lijst in van websites die je niet wilt bezoeken, en vervolgens geef je aan hoe lang die maatregel van kracht is. Zodra de blokkade is geactiveerd kun je deze op geen enkele manier ongedaan maken, behalve door je computer opnieuw op te starten. Hoe hard je ook op de entertoets ramt; nu.nl, facebook, pornhub en online mijnenveger zijn ontoegankelijk terrein.
Ik heb het programma nu een paar maanden in gebruik en het bevalt uitstekend. Eerst typte ik nog uit gewoonte al mijn verboden adressen in, maar ik ben er inmiddels aan gewend geraakt dat ik alleen nog maar sites kan bezoeken die ik ook in mijn verstandige bui de moeite waard vind. Dat bleken er niet zo veel te zijn eigenlijk. Hierdoor heb ik inmiddels heb ik een flinke inhaalslag gemaakt in Bonita Avenue, doe elke dag de afwas, ben aan het figuurzagen geslagen en heb mijn oma weer eens bezocht. Ik heb nog wel onbegrensd internet op mijn telefoon, maar vooralsnog werkt het prima om deze, net als ik een zwak moment voel aankomen, over het laminaat naar de andere kant van de kamer te sjoelen.