Asset 14

Bevriend de vrienden van je opa en oma

Tip: Bevriend de vrienden van je opa en oma

Sinds het overlijden van mijn grootouders plan ik eens in de zoveel tijd een logeeruitje naar een oude vriendin van mijn oma. Ruim van tevoren kondig ik mijn komst naar Friesland aan en de dame in kwestie belt mij standaard vier dagen voor onze afspraak op met de vraag wat ik wil eten. Wanneer ons telefoongesprek op zijn eind loopt, roept ze hard door de hoorn: dááág, vrouwtje, tot gauw! Later hoor ik van mijn moeder dat ook zij gebeld is met het nieuws dat ik op bezoek kom en wat we die avond gaan eten.

Na een lange reis (tram-trein-bus-bus-wandeling) sta ik voor de deur, aan de knop hangt een Fries vlaggetje met ‘Wolkom’ erop. De vriendin van mijn oma haalt me binnen onder groots gejuich en noemt me meisje. Zij is een van de weinigen die dit ongestraft mag doen. Voordat we kunnen gaan zitten, moet ze even mijn moeder telefoneren om te zeggen dat ik er ben.

Onder het genot van tientallen kopjes thee hoort ze me uit en praten we over mijn opa en oma, die we allebei erg missen. Keer op keer kunnen we elkaar met tranen in onze ogen dezelfde verhalen vertellen. Over de kookkunsten en de grapjes van mijn opa, over bezoekjes aan het theater met mijn oma, over die keer dat mijn oma van de trap viel en over de verlossing die de dood soms kan zijn. De manier waarop de oude dame met mij omgaat, is doordrongen van haar liefde voor mijn grootouders. Het is een les in vriendschap en verdriet.

Rond etenstijd bied ik tevergeefs mijn hulp in de keuken aan. ‘Nee, nee, ga jij maar zitten en laat je lekker verwennen’, joelt de vriendin van mijn oma terwijl ze me onder een dekentje op de bank zet. Even later krijg ik een dienblad op mijn schoot met een bord bietenstamppot en een rundervink (mijn eetwens). Daarna volgt duo-vla met chocolademousse én advocaat (haar dessertwens). Ze neemt zelf ook een bakje en vraagt steeds glunderend of ik het lekker vind. Ik knik braaf. De rest van de avond bestaat uit nog meer thee en verhalen. Soms kijken we televisie. Liever nog bekijken we oude foto’s.

Om half tien doet ze tevreden de kachel en het licht uit en beveelt me om in de stoel bij het raam te gaan zitten. ‘Kijk, dit is mijn slaappil’, en ze gebaart naar de duisternis om ons heen. ‘Als oma nou toch eens wist dat jij hier bij mij bent’, zegt ze met een steeds zachter wordende stem. Ik mis mijn oma even heel erg, maar besef ook dat ik dankzij haar oude vriendin nog steeds zo dicht bij het geleefde en achtergelaten leven van mijn grootouders kan staan.

Misschien ken je de vrienden van je grootouders niet, of leven je opa en oma gewoon nog. Maar het delen en vieren van herinneringen aan verloren vrienden of familieleden met iemand die ze door en door heeft gekend, valt iedereen aan te raden. En als je niet van logeren houdt, kun je het ook gewoon bij telefoneren of een kaartje laten.

Beeld: Lotte Akkerman

Het bovenstaande gelezen en getroffen door inspiratie? Altijd al op Hard//hoofd willen publiceren? Stuur je stukje op naar tommy@hardhoofd.com!

Mail

Lotte Akkerman schrijft, leest, redigeert, borduurt en verzamelt schelpen. Ze houdt niet van verandering.

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
Lees meer
test
het laatste
Luchtspiegeling

Luchtspiegeling

'We bewegen log en lief.' Madelief Lammers onderzoekt in dit gedicht de onstilbare honger tussen twee mensen, een wankele relatie waaraan iets fundamenteels ontbreekt. 'Zie je hoe we ondanks die woede nog zo mooi zijn als een slapend paard dat met haar huid trilt om een daas te verjagen?' Lees meer

Stomwijzer

Stomwijzer

Marthe van Bronkhorst loodst je door het wispelturige politieke landschap aan de hand van haar alternatieve stemwijzer. Lees meer

Auto Draft 8

Programma: Ik wil, wil jij ook? - consent in illustratie

Vier samen met Hard//hoofd de publicatie van onze recent verschenen bundel over seksueel consent! Lees meer

Roze, wit, blauw

Roze, wit, blauw

Rechtse en nationalistische partijen laten in hun nieuwste verkiezingsprogramma’s zien dat hun ruimte voor de lhbtqia+-gemeenschap altijd voorwaardelijk is geweest. Journalist Rocher Koendjbiharie legt uit: 'Homoseksualiteit en vrouwenrechten zijn binnen rechtse kringen vaak pas relevant wanneer ze in relatie tot migratie besproken worden.' Lees meer

:Winnaar publieksprijs Rode Oor: Vespula vulgaris

Winnaar publieksprijs Het Rode Oor: Vespula Vulgaris

In een pot met schuimbanaantjes vecht een wesp om los te komen. Myrthe Prins portretteert een winkelbediende die in een snoepwinkel aan zoetigheid proeft. Met Vespula Vulgaris won zij de publieksprijs van Het Rode Oor 2025. Lees meer

Winnaar Stoute Stift 2024 1

Winnaars De Stoute Stift 2025

Cynthia Van Der Heyden won met haar illustratie de publieksprijs en Sarah Pannekoek won de juryprijs van De Stoute Stift 2025. Lees meer

Pekingeend

Winnaar juryprijs Het Rode Oor: Pekingeend

Twee personen blijven samen achter in de keuken, waar ze tijdens het bereiden van een pekingeend steeds dichter verstrikt raken in het spel van aanrakingen, blikken en opdrachten. Met Pekingeend won Fleur Klemann de juryprijs van Het Rode Oor 2025. Lees meer

Hoeveel Big Fashion heb jij in de kast hangen?

Hoeveel Big Fashion heb jij in de kast hangen?

De dood van Giorgio Armani sluit een hoofdstuk in de mode, maar zegt ook veel over de toekomst van onze kleding. In deze column legt Loïs Blank uit hoe Big Fashion steeds meer terrein weet te winnen in onze kledingkasten. Lees meer

Auto Draft 10

Als je te pletter slaat, dan klinkt dat zo

Midden in de nacht springt een man van een richel. Nee, geen man; een held. En iedereen weet: een man zoals Luciano slaat niet te pletter. In dit korte verhaal van Julien Staartjes bewegen de achterblijvers zich tussen het postuum cancelen of aanbidden van de man met gladde benen en mierzoete tong. Lees meer

De achterblijvers

De achterblijvers

Fietsend over een jaagpad reflecteert Gert-Jan Meyntjens op zijn rol als echtgenoot en vader, en neemt hij je mee op een zoektocht naar wat het betekent om man te zijn. Zonder bitter te worden. Lees meer

Binnen de context van twee

Binnen de context van twee

In haar gedicht onderzoekt Sytske van Koeveringe de betekenis en fascinatie van het getal twee. Via paren, tegenpolen en verbindingen ondervinden twee vrouwen de mogelijkheden van samenzijn. Is er balans in vereniging? Lees meer

Ik sliep rechts

Ik sliep rechts

Daten met iemand aan de andere kant van het politieke spectrum? Naomi Ronner deed het. In dit essay beschrijft ze haar ervaringen. Lees meer

Rouw is een ongenode gast die steeds op mijn feestjes verschijnt

Rouw is een ongenode gast die steeds op mijn feestjes verschijnt

Altijd aanwezig, maar niet gewenst: Marthe van Bronkhorts rouw reist met haar mee. Lees meer

De kleinste kans

De kleinste kans

Roosje van der Kamp bereidt zich altijd voor op het ergste. Een vreemd plekje op haar huid, opladers in het stopcontact: overal schuilt gevaar. Als ze achter een geheim komt in de familie begrijpt ze beter waar haar angsten vandaan komen. Ze vertelt erover in dit openhartige essay over intergenerationeel trauma. Lees meer

:Zomergast Koch: ‘Het is gewoon leuk om mensen iets op de mouw te spelden’

Zomergast Koch: ‘Het is gewoon leuk om mensen iets op de mouw te spelden’

Het plezier van de leugen en de bevrijding van de agressie: volgens Zomergast Herman Koch verfraait iedereen het leven een beetje met leugens. Lees meer

Hondenvoer

Hondenvoer

Een overleden hondje zorgt ervoor dat moeder en dochter in een strijd belanden. Ze willen beiden laten zien wie er meer van het dier gehouden heeft. In dit verhaal van Keet Winter mondt die spanning tussen de twee vrouwen uit in een pijnlijk diner. Lees meer

Hondenvoer 1

It takes an adult to raise a village: Halsema is streng, rechtvaardig, en een tikje autoritair in Zomergasten

De bedachtzame, maar mediagetrainde, Femke Halsema nam ons als Zomergast mee in de bestuurlijke (opvoed)dilemma’s uit haar werk. Als een klassiek ouderfiguur toont ze zich streng en rechtvaardig, maar mist ze óók zelfinzicht op sommige punten. Lees meer

Uğur Ümit Üngör stilt in Zomergasten maar zelden onze honger naar menselijkheid en ‘goeie dingen’

Uğur Ümit Üngör stilt in Zomergasten maar zelden onze honger naar menselijkheid en ‘goeie dingen’

‘Uğur Ümit Üngörs fragmenten zijn broodnodige kost voor een samenleving die consequent doet alsof wijdverbreid extreem (staats)geweld een ver-van-mijn-bedshow is.’ Terwijl Zomergast Üngör zichzelf kundig naar de achtergrond werkt, maakt hij duidelijk dat de zomer vele winters verstopt. Met opgewekte grimmigheid vraagt hij ons om ons zorgen te maken over het leed van anderen. Lees meer

Stranding

Stranding

'Ze ligt hier als aanklacht / op het land gespuugd / om de noodzaak tot evenwicht / tussen mens en water te benadrukken.' Angelika Geronymaki trekt je met dit gedicht over zelfbeschikking en milieuvervuiling mee, als de aangespoelde zeemeermin in een sleepnet gevuld met platvissen, sardientjes en haringen, en slingert je vanuit het zure zeewater op een strand met grijpgrage mannenhanden. Lees meer

Zomergasten met Eva Crutzen roept de vraag op of een mooi gesprek genoeg is of dat kijkers toch snakken naar goede televisie.

Zomergast Eva Crutzen zorgde voor een mooi gesprek, maar is dat genoeg?

Na de ideale televisieavond van Eva Crutzen vraagt Hanna Karalic zich af of een mooi gesprek genoeg is voor Zomergasten of dat kijkers toch snakken naar goede televisie. Lees meer

Lees Hard//hoofd op papier!

Hard//hoofd verschijnt vanaf nu twee keer per jaar op papier! Dankzij de hulp van onze lezers kunnen we nog vaker een podium bieden aan aanstormend talent. Schrijf je nu in voor slechts €3 per maand en ontvang in maart je eerste papieren tijdschrift. Veel leesplezier!

Word trouwe lezer