Asset 14

Kaartenhuis der Liberalen

In Re: kijkt hard//hoofd van een afstandje naar actuele zaken. Mirko constateert dat onze nieuwe minister geen knor is.

Het was deze week de week waarin ik de afkorting ‘k.n.o.r.’ leerde kennen. Het staat voor 'kent niet onze regels' en betekent zoiets als outsider; 'dreuzel' zo je wilt, maar vooral: 'geen corpslid'. Onze nieuwe Minister voor Veiligheid en Justitie Ard van der Steur hanteert de afkorting als lijfspreuk en heeft haar zelfs als koelkastmagneet in zijn kantoor hangen. Welke regels ik als knor dan niet kende wist ik niet, maar dat is natuurlijk de paradox van elke buitenstaander.

Verder deze week: de vrolijke optocht corrupte VVD’ers waar maar geen einde aan lijkt te komen. Laatste in de rij was Tweede Kamerlid René Leegte, die moest vertrekken voor misstappen die al vóór de provinciale statenverkiezingen bekend waren, maar die volgens fractievoorzitter Zijlstra ten behoeve van het feitenonderzoek pas later bekend gemaakt zijn. Yeah right. Aasgierenjournalistiek is een zwaktebod – er zijn immers interessantere punten waarop de VVD bestreden kan worden – maar als obsessief House of Cards kijker was ik wel nieuwsgierig naar deze onvermoede poldercorruptie. Daarbij, ik was nog altijd erg benieuwd naar “Onze Regels”.

De Politieke Integriteits-index van 2014 geeft een soms hilarische, maar vooral verbijsterende inkijk in de achterkamertjes van de Nederlandse politiek. Natuurlijk zijn dit soort gure zaken niet voorbehouden aan de VVD alleen; corruptie komt ongetwijfeld voor bij alle partijen. Maar zowel wat betreft hoeveelheid als de ernst van het aantal strafzaken, lopen de liberalen mijlenver voor op alle andere partijen, aldus de index van 2014. Én 2013.

Misschien wist u het allemaal al, maar lees even mee – of beter, lees het zelf – ik beloof dat het niet teleur zal stellen. Zo was er belastingfraude waarbij meer dan een half miljoen aan omzetbelasting teruggestort werd naar een bedrijf dat helemaal geen omzet maakte; een Statenlid dat in zijn auto jongens achterna reed op het fietspad omdat zij wat ballen van (uiteraard) zijn golfbaan hadden gejat; gemeenteraadsleden met onduidelijke (“want Chinese”) declaraties; duistere giften aan lokale fanfares en voetbalclubs (VV De Kaketoe uit Roermond om volledig te zijn), snoepreisjes naar Las Vegas, stalking, wietplantages… Mijn hemel, het houdt maar niet op. Strafmaten liepen uiteen van taakstraffen tot gevangenisstraffen. Een handvol liberalen was nog voortvluchtig.

Tientallen namen; van gemeenteraadsleden tot burgemeesters en ministers. Wat is dit voor een verzameling malafide mafketels? Een lijst van beroepsidioten waar de selectiecommissies van de LPF en de PVV jaloers op zouden zijn. Dit zijn geen incidenten, dit is epidemisch.

De bedragen zijn niet zo hoog, de belangen niet zo groot en de waanzin niet zo bizar als in House of Cards, maar de structurele aard van de misstanden komt me akelig bekend voor. U moet bij wijze van experiment proberen vanavond maar aan Jos van Rey, Ivo Opstelten en Fredje Teeven te denken wanneer u Frank Underwood op uw schermpje voorbij ziet komen. Ik ben bang dat dat helemaal geen vreemde ervaring zal zijn.

De VVD, partij van the well connected rich, rondpomper van geld en goede baantjes. En dan is er nog die corpsbal van een nieuwe Minister van V&J, die ieder jaar weer acte de présence blijkt te geven bij corporale ontgroeningen. En dat absurde plan alle grenzen te sluiten voor migranten (waarom noemen we ze eigenlijk geen expats?). En Gerrit Zalm die weer vrolijk bonussen rondstrooit bij staatsbanken. Ik voel me ineens overtuigd knor.

Mail

Mirko van Pampus leidt een pendelend bestaan tussen Amsterdam en Londen, waarbij hij in de wereldstad het geld uitgeeft dat hij in het werelddorp verdiend heeft.

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
test
het laatste
Roze, wit, blauw

Roze, wit, blauw

Rechtse en nationalistische partijen laten in hun nieuwste verkiezingsprogramma’s zien dat hun ruimte voor de lhbtqia+-gemeenschap altijd voorwaardelijk is geweest. Rocher Koendjbiharie ligt in zijn essay het probleem toe: 'Homonationalisme is niks meer dan de voorwaardelijke acceptatie van mensen uit de regenbooggemeenschap ten behoeve van een nationale identiteit en een nationalistische ideologie.' Lees meer

De achterblijvers

De achterblijvers

Fietsend over een jaagpad reflecteert Gert-Jan Meyntjens op zijn rol als echtgenoot en vader, en neemt hij je mee op een zoektocht naar wat het betekent om man te zijn. Zonder bitter te worden. Lees meer

Ik sliep rechts

Ik sliep rechts

Daten met iemand aan de andere kant van het politieke spectrum? Naomi Ronner deed het. In dit essay beschrijft ze haar ervaringen. Lees meer

De kleinste kans

De kleinste kans

Roosje van der Kamp bereidt zich altijd voor op het ergste. Een vreemd plekje op haar huid, opladers in het stopcontact: overal schuilt gevaar. Als ze achter een geheim komt in de familie begrijpt ze beter waar haar angsten vandaan komen. Ze vertelt erover in dit openhartige essay over intergenerationeel trauma. Lees meer

:Zomergast Koch: ‘Het is gewoon leuk om mensen iets op de mouw te spelden’

Zomergast Koch: ‘Het is gewoon leuk om mensen iets op de mouw te spelden’

Het plezier van de leugen en de bevrijding van de agressie: volgens Zomergast Herman Koch verfraait iedereen het leven een beetje met leugens. Lees meer

Hondenvoer 1

It takes an adult to raise a village: Halsema is streng, rechtvaardig, en een tikje autoritair in Zomergasten

De bedachtzame, maar mediagetrainde, Femke Halsema nam ons als Zomergast mee in de bestuurlijke (opvoed)dilemma’s uit haar werk. Als een klassiek ouderfiguur toont ze zich streng en rechtvaardig, maar mist ze óók zelfinzicht op sommige punten. Lees meer

Uğur Ümit Üngör stilt in Zomergasten maar zelden onze honger naar menselijkheid en ‘goeie dingen’

Uğur Ümit Üngör stilt in Zomergasten maar zelden onze honger naar menselijkheid en ‘goeie dingen’

‘Uğur Ümit Üngörs fragmenten zijn broodnodige kost voor een samenleving die consequent doet alsof wijdverbreid extreem (staats)geweld een ver-van-mijn-bedshow is.’ Terwijl Zomergast Üngör zichzelf kundig naar de achtergrond werkt, maakt hij duidelijk dat de zomer vele winters verstopt. Met opgewekte grimmigheid vraagt hij ons om ons zorgen te maken over het leed van anderen. Lees meer

Zomergasten met Eva Crutzen roept de vraag op of een mooi gesprek genoeg is of dat kijkers toch snakken naar goede televisie.

Zomergast Eva Crutzen zorgde voor een mooi gesprek, maar is dat genoeg?

Na de ideale televisieavond van Eva Crutzen vraagt Hanna Karalic zich af of een mooi gesprek genoeg is voor Zomergasten of dat kijkers toch snakken naar goede televisie. Lees meer

Mijn tweede kutland… 2

Mijn tweede kutland…

Toen Iskra de Vries vanuit Polen naar Nederland verhuisde, bleek dat zij niet van een koude kermis thuiskwam, maar naar een koude kermis vertrokken was. Iskra schrijft een verschroeiend eerlijke break-up brief aan het adres van ons kikkerlandje. Lees meer

Schroot voor de kunstkenner 1

Schroot voor de kunstkenner

Wat doet een beschilderd stuk schroot in het Stedelijk? Waarom ruikt het er opeens chemisch en zoet tegelijk? Het is het werk van Selma Selman, die opnieuw definieert wat kunst is en mag zijn. Ivana Kalaš is onder de indruk – en heroverweegt haar eigen positie. Zoetig en naar ijzer – dat aroma komt op... Lees meer

Zomers zwijgen

Volim nas: hoe de taal van de liefde mijn lichaam tot stilte maande

Wat als je vertrouwen in jezelf en je lichaam plotsklaps wordt aangetast door epileptische aanvallen? En tegelijkertijd je vertrouwen in de onvoorwaardelijke liefde van je oma ook op losse schroeven komt te staan? In een persoonlijk essay neemt Dorea Laan je in beeldende taal mee in deze zoektocht. Lees meer

:Meer dan Maria: het moederschap in de beeldende kunst 3

Meer dan Maria: het moederschap in de beeldende kunst

Wat betekent het om moeder te zijn? En wanneer ben je dan een ‘goede moeder’? Moederschap, en alle nuances daarrond, blijft onderbelicht. Anne Louïse van den Dool onderzoekt via de representatie van moeders in de beeldende kunst de vele kanten die horen bij moeder zijn. Lees meer

Als je écht kinderen wilt redden

Als je écht kinderen wilt redden

Shashitu Rahima Tarirga kwam 33 jaar geleden via interlandelijke adoptie naar Nederland vanuit Ethiopië. Na een reis naar Ethiopië maakt ze nu een afweging tussen haar leven hier en het gemiste leven daar. 'Weegt een westers paspoort op tegen het moeten omgaan met de trauma’s van scheiding en achterlating? Weegt een leven hier op tegen onbekendheid met je leven daar?' Lees meer

nuclear family

Queerkroost

In een briefwisseling over queer ouderschap zoeken Eke Krijnen en Lisanne Brouwer naar steun, herkenning en een houding om de maatschappelijke discriminatie buiten het gezinsleven te houden. Lees meer

Informatiehonger

Informatiehonger

We verslikken ons in data, maar blijven gulzig drinken. In dit essay onderzoekt Paola Verhaert hoe onze honger naar informatie — ooit gevoed door boeken, nu door eindeloze datastromen — ons hoofd én onze wereld begint te verzwelgen. Waar ligt de grens? En merken we het als we die overschrijden? Lees meer

:Naar een taal die consent fucking overbodig maakt: brieven over consent

Naar een taal die consent fucking overbodig maakt: brieven over consent

In haar laatste brief aan Alara buigt Yousra zich over taal: hoe taal seksueel geweld normaliseert en hoe taal inwerkt op onze erotische verbeelding. Geweldloze verhoudingen scheppen via taal is voor haar zowel een kwestie van nieuwe talen schrijven als oude of bestaande talen herinneren. Lees meer

Kind van lelijke huizen

Kind van lelijke huizen

Om haar heen ziet Anne Schepers dat de kinderen uit ‘mooie huizen’ die wél een financieel vangnet hebben eerder de stap naar freelancewerk kunnen maken. Ze staat voor de keuze: lijden voor de kunst of doen wat de maatschappij verantwoordelijk acht? Lees meer

:Een reeks foto’s: brieven over consent

Een reeks foto’s: brieven over consent

Voor Alara Adilow voelt het alsof er altijd hiaten overblijven na het schrijven van een antwoord op een brief, en ze vraagt zich af of ze daarom steeds midden in de nacht wakker wordt. Ze denkt na over hoe de zachte aanrakingen niet alleen voor haar lichaam helend kunnen zijn, maar ook voor onze gewelddadige maatschappij, waar pestgedrag en leedvermaak machtsgrepen zijn. Lees meer

:Hoe te dromen:  Over slaap, verlangen en dromen over een betere wereld

Hoe te dromen: Over slaap, verlangen en dromen over een betere wereld

Als Stella Kummer ’s ochtends wakker wordt, bespreekt ze in bed haar dromen met haar vriend. Terwijl ze aan hem vertelt wat er die nacht in haar droomwereld is omgegaan, denkt ze na over dromen over de wereld. Begint het veranderen van de wereld niet eigenlijk gewoon in bed? Lees meer

Auto Draft 8

Een transformatie van verlangen: brieven over consent

Wat als we consent en verlangen zélf als de voorwaarden van bevrijding en sociale rechtvaardigheid zien? Yousra Benfquih licht toe hoe genot-activisme ons niet alleen toelaat om ons tegen de dingen te verzetten, maar ook om te onderzoeken waar we naar verlangen. Lees meer

Lees Hard//hoofd op papier!

Hard//hoofd verschijnt vanaf nu twee keer per jaar op papier! Dankzij de hulp van onze lezers kunnen we nog vaker een podium bieden aan aanstormend talent. Schrijf je nu in voor slechts €3 per maand en ontvang in maart je eerste papieren tijdschrift. Veel leesplezier!

Word trouwe lezer