Nee, een klassiek beeld van coolheid is het natuurlijk niet, de lolly. Dan kun je, kanker of geen kanker, toch beter met een sigaret tussen je onverschillig getuite lippen rondbanjeren, of als het moet desnoods een tandenstoker. George Clooney zul je in ieder geval niet zien met een stokje uit zijn mond en een bolling in zijn wang. Sterker nog: sinds Kojak is de lolly goeddeels verdwenen uit film en televisieprogramma's.
Ik zeg: tijd om daar verandering in te brengen. Laten wij, hier en nu en met zijn allen, besluiten dat wij de lollygeneratie worden. Want sigaretten zijn passé en tandenstokers geven splinters. Maar dan kunnen we natuurlijk niet met zomaar een chuppa chup of salmiakknots aankomen. Om de lolly tot de hippe accessoire van 2011 te maken, is iets bijzonders vereist. Zoals de absinth-lolly's die door diverse fabrikanten worden aangeboden – inclusief de psychoactieve stof thujon waardoor de drank zelf jarenlang verboden werd.
Een van die aanbieders is de Amerikaanse webwinkel Lollyphile, die meer knotsgekke smaken in de aanbieding heeft – terrible pun intended. Joekels van Amaretto-lolly's, bijvoorbeeld, waar je zeker een uur mee zoet bent. Of lolly's met wasabi-gember-smaak, bourbonbollen, koffietoeters, White Russians voor de Big Lebowski-fans en als meest recente toevoeging de aardbei-bananen-daiquiri-lolly. Nee, ik krijg geen geld van ze. Ik ben gewoon fan – zowel mijn innerlijke achtjarige zoetekauw als de drankzuchtige twintiger die ik inmiddels ben.