Je favoriete films van vroeger blijken vol racisme, seksisme en andere ranzigheid te zitten." /> Je favoriete films van vroeger blijken vol racisme, seksisme en andere ranzigheid te zitten." />
Asset 14

Nieuwe blik op Disneyfilms

Onze ouders groeiden op met de sprookjes van Grimm, Andersen en Moeder de Gans, die wemelden van reuzen die kleine kindjes opaten en meisjes met zwavelstokjes, die niet met een prins trouwden maar doodvroren op straat. De beeldschone, maar extreem naargeestige illustraties zullen niet zelden voor jarenlange nachtmerries hebben gezorgd.

Bij onze generatie, opgegroeid met televisie en Nintendo, zijn de geheimzinnige, griezelige sprookjes van weleer vervangen door Disneyfilms. Films als The Lion King, Sneeuwwitje en Aladdin zijn rotsvast verankerd in ons systeem. Een voorbeeld: Doornroosje is een iconisch sprookje, in 1697 door Charles Perrault opgenomen in zijn Contes de Ma Mère l'Oye (Sprookjes van Moeder de Gans). De schone slaapster was een inspiratie voor veel beroemde kunstenaars en illustratoren, onder wie Gustave Doré, Alexander Zick en Edward Burne-Jones. Maar als wij aan “Doornroosje” denken, zien we meteen de kusscène uit Disney’s Sleeping Beauty (1959) voor ons geestesoog verschijnen.


---------
We moesten allemaal huilen toen de moeder van Bambi werd doodgeschoten door de jagers, elk jongetje was stiekem verliefd op Ariël en we kunnen liedjes als Diep in de Zee, Hakuna Matata en Een Nieuw Begin nog steeds woord voor woord meezingen. Er is niets mis met nostalgie, en dat is wat Disneyfilms voor de meesten van ons zijn. Maar het ligt iets gecompliceerder.

In 2009 kwam The Princess and the Frog uit, de eerste Disneyfilm met een hoofdpersonage van Afrikaans-Amerikaanse komaf. De productie was met veel gedoe tot stand gekomen: de film zou vol zitten met beledigende en achterhaalde stereotyperingen. Zo was de hoofdpersoon Maddie een kamermeisje en de slechterik van het verhaal een voodoo-heksendokter die deed denken aan een Snoop Dogg-achtige pimp. Disney heeft vervolgens enkele details veranderd, waaronder het beroep en de voornaam van het meisje (men vond Maddie teveel lijken op het racistische “Mammy”, waarmee zwarte vrouwen vroeger werden getypeerd). Deze misstappen zijn echter kinderspel vergeleken met het schaamteloze racisme in oudere Disneyfilms: in Jungle Book (1967) is bijvoorbeeld de swingende chimpansee King Louie duidelijk een karikatuur van een zwarte man. En dan zingt hij ook nog tegen Mowgli: “Boy, I want to be like you / An ape like me can be human too”. Wel een lekker nummer, trouwens. In Fantasia komt een zwarte centaur voor, die de hoeven van de andere, blanke, centaurs moet schoonmaken. De voorbeelden zijn legio, en behoorlijk shocking (voor meer racistische Disneyfiguren is hier een lijst te vinden).

Een ander zeer problematisch element bij Disneyfilms, zijn de prinsessen die nog steeds enorm populair zijn en bepaald geen feministische rolmodellen zijn voor jonge meisjes. Sneeuwwitje, Doornroosje en Assepoester doen niets anders dan wachten tot ze gered worden en romantische liedjes kwelen over hun droomprins. Ariël moet letterlijk haar stem opgeven om haar prins te veroveren. Belle (The Beauty and the Beast) valt uiteindelijk toch voor het monsterlijke beest dat haar eerst ontvoerde en gevangen hield. Het is een angstaanjagende gedachte dat talloze kleine meisjes opgroeien met de boodschap: wees mooi en lief en schattig, want alleen dan wordt een prins verliefd op je. De tekenfilms gaan naadloos over in prinsessen-merchandise gericht op jonge meisjes, die later zelfs in een Disney-bruidsjurk kunnen trouwen. Vijftig jaar feminisme down the drain.

Gelukkig is er de laatste jaren veel kritiek op Disney’s prinsessen-franchise. Kunstenares Dina Goldstein maakte in 2009 de fotoserie Fallen Princesses, waarin ze de beroemde Disneyprinsessen in een hedendaagse, deprimerende setting plaatst. Goldstein zag hoe haar eigen dochter op driejarige leeftijd al een fascinatie voor prinsessen ontwikkelde, en kreeg het idee om de perfecte Disney-heldinnen te confronteren met realistische problemen waar vrouwen tegenaan lopen. Zo vinden we Belle onder het mes bij de plastisch chirurg, Jasmine als rebel met geweer tijdens een Midden Oosten-conflict, en Sneeuwwitje met twee baby’s op haar arm en een werkeloze Prins voor de televisie. Het is een simpel, maar effectief idee – en er is nog veel meer te vinden.

-------

Laten we met een kritische blik kijken naar ons Disney-jeugdsentiment, en heel erg dankbaar zijn voor Roald Dahl, Astrid Lindgren en Annie M.G. Schmidt. Want Matilda is een oneindig veel beter rolmodel dan welk hulpeloos prinsesje dan ook.

Mail

Sanne Rispens

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
test
het laatste
Stomwijzer

Stomwijzer

Marthe van Bronkhorst loodst je door het wispelturige politieke landschap aan de hand van haar alternatieve stemwijzer. Lees meer

Auto Draft 8

Programma: Ik wil, wil jij ook? - consent in illustratie

Vier samen met Hard//hoofd de publicatie van onze recent verschenen bundel over seksueel consent! Lees meer

Roze, wit, blauw

Roze, wit, blauw

Rechtse en nationalistische partijen laten in hun nieuwste verkiezingsprogramma’s zien dat hun ruimte voor de lhbtqia+-gemeenschap altijd voorwaardelijk is geweest. Rocher Koendjbiharie ligt in zijn essay het probleem toe: 'Homonationalisme is niks meer dan de voorwaardelijke acceptatie van mensen uit de regenbooggemeenschap ten behoeve van een nationale identiteit en een nationalistische ideologie.' Lees meer

:Winnaar publieksprijs Rode Oor: Vespula vulgaris

Winnaar publieksprijs Het Rode Oor: Vespula Vulgaris

In een pot met schuimbanaantjes vecht een wesp om los te komen. Myrthe Prins portretteert een winkelbediende die in een snoepwinkel aan zoetigheid proeft. Met Vespula Vulgaris won zij de publieksprijs van Het Rode Oor 2025. Lees meer

Winnaar Stoute Stift 2024 1

Winnaars De Stoute Stift 2025

Cynthia Van Der Heyden won met haar illustratie de publieksprijs en Sarah Pannekoek won de juryprijs van De Stoute Stift 2025. Lees meer

Pekingeend

Winnaar juryprijs Het Rode Oor: Pekingeend

Twee personen blijven samen achter in de keuken, waar ze tijdens het bereiden van een pekingeend steeds dichter verstrikt raken in het spel van aanrakingen, blikken en opdrachten. Met Pekingeend won Fleur Klemann de juryprijs van Het Rode Oor 2025. Lees meer

Hoeveel Big Fashion heb jij in de kast hangen?

Hoeveel Big Fashion heb jij in de kast hangen?

De dood van Giorgio Armani sluit een hoofdstuk in de mode, maar zegt ook veel over de toekomst van onze kleding. In deze column legt Loïs Blank uit hoe Big Fashion steeds meer terrein weet te winnen in onze kledingkasten. Lees meer

Auto Draft 10

Als je te pletter slaat, dan klinkt dat zo

Midden in de nacht springt een man van een richel. Nee, geen man; een held. En iedereen weet: een man zoals Luciano slaat niet te pletter. In dit korte verhaal van Julien Staartjes bewegen de achterblijvers zich tussen het postuum cancelen of aanbidden van de man met gladde benen en mierzoete tong. Lees meer

De achterblijvers

De achterblijvers

Fietsend over een jaagpad reflecteert Gert-Jan Meyntjens op zijn rol als echtgenoot en vader, en neemt hij je mee op een zoektocht naar wat het betekent om man te zijn. Zonder bitter te worden. Lees meer

Binnen de context van twee

Binnen de context van twee

In haar gedicht onderzoekt Sytske van Koeveringe de betekenis en fascinatie van het getal twee. Via paren, tegenpolen en verbindingen ondervinden twee vrouwen de mogelijkheden van samenzijn. Is er balans in vereniging? Lees meer

Ik sliep rechts

Ik sliep rechts

Daten met iemand aan de andere kant van het politieke spectrum? Naomi Ronner deed het. In dit essay beschrijft ze haar ervaringen. Lees meer

Rouw is een ongenode gast die steeds op mijn feestjes verschijnt

Rouw is een ongenode gast die steeds op mijn feestjes verschijnt

Altijd aanwezig, maar niet gewenst: Marthe van Bronkhorts rouw reist met haar mee. Lees meer

De kleinste kans

De kleinste kans

Roosje van der Kamp bereidt zich altijd voor op het ergste. Een vreemd plekje op haar huid, opladers in het stopcontact: overal schuilt gevaar. Als ze achter een geheim komt in de familie begrijpt ze beter waar haar angsten vandaan komen. Ze vertelt erover in dit openhartige essay over intergenerationeel trauma. Lees meer

:Zomergast Koch: ‘Het is gewoon leuk om mensen iets op de mouw te spelden’

Zomergast Koch: ‘Het is gewoon leuk om mensen iets op de mouw te spelden’

Het plezier van de leugen en de bevrijding van de agressie: volgens Zomergast Herman Koch verfraait iedereen het leven een beetje met leugens. Lees meer

Hondenvoer

Hondenvoer

Een overleden hondje zorgt ervoor dat moeder en dochter in een strijd belanden. Ze willen beiden laten zien wie er meer van het dier gehouden heeft. In dit verhaal van Keet Winter mondt die spanning tussen de twee vrouwen uit in een pijnlijk diner. Lees meer

Hondenvoer 1

It takes an adult to raise a village: Halsema is streng, rechtvaardig, en een tikje autoritair in Zomergasten

De bedachtzame, maar mediagetrainde, Femke Halsema nam ons als Zomergast mee in de bestuurlijke (opvoed)dilemma’s uit haar werk. Als een klassiek ouderfiguur toont ze zich streng en rechtvaardig, maar mist ze óók zelfinzicht op sommige punten. Lees meer

Uğur Ümit Üngör stilt in Zomergasten maar zelden onze honger naar menselijkheid en ‘goeie dingen’

Uğur Ümit Üngör stilt in Zomergasten maar zelden onze honger naar menselijkheid en ‘goeie dingen’

‘Uğur Ümit Üngörs fragmenten zijn broodnodige kost voor een samenleving die consequent doet alsof wijdverbreid extreem (staats)geweld een ver-van-mijn-bedshow is.’ Terwijl Zomergast Üngör zichzelf kundig naar de achtergrond werkt, maakt hij duidelijk dat de zomer vele winters verstopt. Met opgewekte grimmigheid vraagt hij ons om ons zorgen te maken over het leed van anderen. Lees meer

Stranding

Stranding

'Ze ligt hier als aanklacht / op het land gespuugd / om de noodzaak tot evenwicht / tussen mens en water te benadrukken.' Angelika Geronymaki trekt je met dit gedicht over zelfbeschikking en milieuvervuiling mee, als de aangespoelde zeemeermin in een sleepnet gevuld met platvissen, sardientjes en haringen, en slingert je vanuit het zure zeewater op een strand met grijpgrage mannenhanden. Lees meer

Zomergasten met Eva Crutzen roept de vraag op of een mooi gesprek genoeg is of dat kijkers toch snakken naar goede televisie.

Zomergast Eva Crutzen zorgde voor een mooi gesprek, maar is dat genoeg?

Na de ideale televisieavond van Eva Crutzen vraagt Hanna Karalic zich af of een mooi gesprek genoeg is voor Zomergasten of dat kijkers toch snakken naar goede televisie. Lees meer

Mijn tweede kutland… 2

Mijn tweede kutland…

Toen Iskra de Vries vanuit Polen naar Nederland verhuisde, bleek dat zij niet van een koude kermis thuiskwam, maar naar een koude kermis vertrokken was. Iskra schrijft een verschroeiend eerlijke break-up brief aan het adres van ons kikkerlandje. Lees meer

Lees Hard//hoofd op papier!

Hard//hoofd verschijnt vanaf nu twee keer per jaar op papier! Dankzij de hulp van onze lezers kunnen we nog vaker een podium bieden aan aanstormend talent. Schrijf je nu in voor slechts €3 per maand en ontvang in maart je eerste papieren tijdschrift. Veel leesplezier!

Word trouwe lezer