Asset 14

De knutselaar

Onze Lieve Heer heeft vreemde kostgangers, en soms lijkt het alsof die zich allemaal verzamelen op Facebook. In een korte serie verwondert Ron zich over het gezelschap dat hij op zijn vriendenpagina aantreft. Deze keer: de knutselaar.

Daar zit hij dan, de Facebookknutselaar. Fantastisch: zijn superleuke toneelgroep op de kaart zetten. De eigen pagina bestaat al. Mooi, zo’n plekje op de Facebook. Helemaal gratis ook. De bekendheid en het succes zullen exponentieel toenemen, dat ligt voor de hand. Toch moet na een tijdje erkend worden dat de likes een beetje achterblijven. De teller staat op 180. Dat doet pijn. Organiseer een actie, zeggen vrienden, collega’s en familieleden. Net zoals ze ooit zeiden: maak toch een Facebookpagina.

Enig geploeter later staat ‘ie online: dé winactie die de toko voor altijd op de kaart gaat zetten, het startschot voor een orkaan aan likes, reacties en shares. Twee weken later het vervolgbericht:

Met nog 2 en een half uur te gaan tot de première hebben we 195 likes. Er geldt nog steeds, bij de 200e like krijgt u twee vrijkaarten voor de première vanavond. Wees dus snel!

Had dat nou maar niet gedaan. Die 200e like ga je niet snel halen. Er kleven namelijk twee fundamentele bezwaren aan je actie.

Illustratie: Josse Blase.

Eén: je snapt het niet

Bedankt voor deze leuke actie. Zeer zeker wil ik winnen. Je bent gul, je actie is de moeite waard. Zie: in drie zinnen de gedachtes waarvan jij zeker bent dat ik ze nu heb. Ik weet dat je dat denkt, want ik ken je. Je bent mijn oude werkgever, die ene oom, een verre kennis, die collega. Je bent mij: ik heb ook al zo’n negen pagina’s versleten. Maar lieve knutselaar, de werkelijkheid is meer iets in de trant van kokend bloed in mijn aderen, een bek vol schuim en een drang om iets kapot te slaan. Ik erger me de pleuris aan je bericht.

Je snapt het namelijk niet. Overdenk je ‘leuke’ campagne eens: de 200e like wint vrijkaartjes. Waarom zou ik, als één van die andere 199 mensen, je pagina dan liken? What’s in it for me? Je zegt: doe mee, zodat een ander kan winnen. Knutselaar toch, begrijp je dan niet dat Facebook geen belshow is?

Natuurlijk, als Linda de Mol zegt dat iedere beller of sms’er kans maakt op 10.000 euro, en het staat ook duidelijk in de balk onder aan het scherm, dan grijpen zelfs hoogleraren en zenboeddhisten naar de telefoon. Dat werkt gewoon zo. Maar Facebook is zo’n spektakel niet: de onwaarheid van je belofte is van het scherm af te lezen. Of het is onduidelijk wát je nu eigenlijk precies belooft. Al net zo’n gruwel. Dan zeg je: bij 200 likes geven we iets weg. Ja, aan wie dan? Wie maakt er kans - alle 200, de laatste dertig, of alleen nummer 200? Of inderdaad alleen de 200e, als ik goed gelezen heb? En waarom hoor ik er trouwens nooit meer iets van – heb je überhaupt wel iets weggegeven?

Twee: je weet heus wel beter (en je ruïneert jezelf)

Je bent opgegroeid met technologie, want dat zijn we (bejaarden daargelaten) allemaal. Je maakte kennis met de eerste inbelverbindingen, het eerste e-mailaccount, de geheime vragen en het creatieve proces van het bedenken van wekelijks wisselende MSN-namen. En dan gedraag je je nu als een bejaarde aan wie de wereld in een ongrijpbare waas voorbijtrekt? Joh, ergens weet je best dat dit soort streken niet oké zijn. Wat mist op Facebook, is een ferme tik op de vingers. Een ouderlijke berisping. Dat zal ik dan maar moeten doen.

En weet dit: je brengt jezelf schade toe. Wil je echt te boek staan als de toneelgroep met het meelijwekkende aantal van 197 likes, als een groep grappenmakers die bedelt om een beetje aandacht met acties die van een knudde intelligentie getuigen? Als één van de vele miljoenen die dagelijks vrienden uitnodigt om hun pagina te liken? Het gezegde van de schoenmaker en de leest is een cliché omdat het waar is. Ga toneelspelen, doe je ding. Laat marketing over aan de marketeers. Hou er mee op, Facebookknutselaar. Gooi weg, die Facebookpagina.

Ron Vaessen (1987) schrijft aan zijn debuutnovelle en is redacteur bij het Tilburgs universiteitsblad Univers.

Mail

Josse Blase is een illustrator, afgestudeerd aan de Hogeschool van Kunsten in Utrecht. Zijn stijl kenmerkt zich in humor, kleur, speelsheid en een groot gevoel voor detail.

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
test
het laatste
Geen geld maakt ook niet gelukkig

Hard//hoofd zoekt een zakelijk assistent!

Wij zoeken een enthousiaste en veelzijdige zakelijk assistent (x/v/m) die ons zakelijke team wil versterken. In deze functie krijg je de kans om ervaring op te doen met de zakelijke en organisatorische kant van een literair tijdschrift en online platform. Lees meer

Het huis in mijn hoofd

Het huis in mijn hoofd

Wat als technologie je verbeelding probeert te esthetiseren? Mina Etemad bezocht in juni, tijdens de twaalfdaagse oorlog tussen Iran en Israël, de VR-voorstelling From Dust van Michel van der Aa. ‘Het zou troostend moeten zijn, maar hoe kan ik het rijmen met de realiteit hierbuiten?’ Lees meer

Het borrelt 1

Ortolaan

Liefde gaat door de maag, weet de chef in het verhaal van Fleur Klemann. Zorgvuldig bereidt hij al zijn ingrediënten én zijn geliefde: ‘Haar tong die ze langs haar vette lippen haalde, het rozige vlees.’ Lees meer

Naweeën

Naweeën

In Naweeën dicht Vlinder Verouden over vervellen, verpoppen, verschonen, volgroeien en legt zo het proces van veranderen vast. ‘Hier slaat de klok tien en stap ik uit spinseldraden slijmerig warm een / Laatste vinger die glijdt over de plastic bodem van een pot haargel.’ Lees meer

Het borrelt

Het borrelt

‘Vuur raakt water / en alles sist barst klapt fluit schuimt vergaat stijgt verdampt smelt breekt sterft’. Dieuke Kingma dicht over het moment dat het ondergrondse naar boven breekt: zoals bij vulkaanuitbarstingen, of de tweede symfonie van Mahler. Lees meer

Laboratoriumkinderen

Laboratoriumkinderen

Afgelopen zomer namen tien aanstormende schrijftalenten deel aan het Schrijverskamp van Frontaal, waar ze werkten ze aan teksten rondom het thema Grond. In dit drieluik onderzoekt Louise van der Veen in vitro fertilisatie (IVF) als een mogelijke grond van het bestaan. Lees meer

:Podcast: Maandagavond – De aanleiding

Podcast: Maandagavond – De aanleiding

Een nieuw seizoen van Maandagavonden door Nwe Tijd, dit keer ook te beluisteren bij Hard//hoofd. Met Johannes Lievens die zich – tegen wil en dank – in het feestgedruis stort, Ellis Meeusen over de voorpret, Suzanne Grotenhuis met een pleidooi voor kleine vieringen en Freek Vielen opent de avond met twee anekdotes. Lees meer

Wil de Nederlander opstaan alsjeblieft?

Wil de Nederlander opstaan alsjeblieft?

Wanneer de VVD pleit voor het bijhouden van gegevens over ‘culturele normen en waarden’ van mensen met een migratieachtergrond, over welke normen en waarden hebben ze het hier dan eigenlijk? Rocher Koendjbiharie neemt de eisen onder de loep die de politiek alleen stelt aan mensen die zichtbaar wortels elders ter wereld hebben. ‘Men wil geen vermenging van culturen en geen uitwisseling van gedachten. De echte eis is assimilatie en het afbreken van wortels.’ Lees meer

Als de bodem niet dragen kan

Groeipijn

‘Volwassen worden is zorgen voor’ luidt de wijsheid waar de hoofdpersoon in dit verhaal zich aan vasthoudt. In Groeipijn laat Tim Kobussen zien hoe hoe er een steeds letterlijke invulling aan die wijsheid wordt gegeven in een studentenkamer. Lees meer

In een miniatuurgrafkistje wordt het duingentiaanblauwtje naar de natuurbegraafplaats gedragen 1

In een miniatuurgrafkistje wordt het duingentiaanblauwtje naar de natuurbegraafplaats gedragen

Van het zetten van kopjes koffie en het branden van salie tot de Pinterest-pagina van DELA: Maartje Franken schrijft over rouwrituelen en onderzoekt de grond waarin rouw wortelt. Lees meer

Voor de meisjes

Voor de meisjes

Terra van Dorst dicht over de passiviteit van het wachten op morgen en het uitstellen van keuzemomenten. ‘morgen gaan we een ijsje halen / zullen de bramen rijp zijn / maak ik een besluit’ Lees meer

Regenwormen 1

Als de bodem niet dragen kan

Afgelopen zomer namen tien aanstormende schrijftalenten deel aan het Schrijverskamp van Frontaal, waar ze werkten ze aan teksten rondom het thema Grond. Anouk von Seida schrijft over de betonplaten op een boerderij en het onverwachte leven dat zich daarin afspeelt. Lees meer

Grond & Ik

Grond & Ik

Afgelopen zomer namen tien aanstormende schrijftalenten deel aan het Schrijverskamp van Frontaal, waar ze werkten ze aan teksten rondom het thema Grond. In 'Grond & Ik' zoekt Lisia Leurdijk naar manieren om een dialoog tussen het individu en de grond te openen. Lees meer

Regenwormen

Regenwormen

Afgelopen zomer namen tien aanstormende schrijftalenten deel aan het Schrijverskamp van Frontaal, waar ze werkten ze aan teksten rondom het thema Grond. Milou Lang graaft in dit tweeluik naar wormen, gangenstelsels en de geborgenheid die de grond kan bieden. ‘hier duw ik geil zijn in de kluiten aarde / durf mijn vingers te verliezen in slib en schimmeldraden’ Lees meer

Luchtspiegeling

Luchtspiegeling

'We bewegen log en lief.' Madelief Lammers onderzoekt in dit gedicht de onstilbare honger tussen twee mensen, een wankele relatie waaraan iets fundamenteels ontbreekt. 'Zie je hoe we ondanks die woede nog zo mooi zijn als een slapend paard dat met haar huid trilt om een daas te verjagen?' Lees meer

Stomwijzer

Stomwijzer

Marthe van Bronkhorst loodst je door het wispelturige politieke landschap aan de hand van haar alternatieve stemwijzer. Lees meer

Auto Draft 8

Programma: Ik wil, wil jij ook? - consent in illustratie

Vier samen met Hard//hoofd de publicatie van onze recent verschenen bundel over seksueel consent! Lees meer

Roze, wit, blauw

Roze, wit, blauw

Rechtse en nationalistische partijen laten in hun nieuwste verkiezingsprogramma’s zien dat hun ruimte voor de lhbtqia+-gemeenschap altijd voorwaardelijk is geweest. Journalist Rocher Koendjbiharie legt uit: 'Homoseksualiteit en vrouwenrechten zijn binnen rechtse kringen vaak pas relevant wanneer ze in relatie tot migratie besproken worden.' Lees meer

:Winnaar publieksprijs Rode Oor: Vespula vulgaris

Winnaar publieksprijs Het Rode Oor: Vespula Vulgaris

In een pot met schuimbanaantjes vecht een wesp om los te komen. Myrthe Prins portretteert een winkelbediende die in een snoepwinkel aan zoetigheid proeft. Met Vespula Vulgaris won zij de publieksprijs van Het Rode Oor 2025. Lees meer

Winnaar Stoute Stift 2024 1

Winnaars De Stoute Stift 2025

Cynthia Van Der Heyden won met haar illustratie de publieksprijs en Sarah Pannekoek won de juryprijs van De Stoute Stift 2025. Lees meer

Lees Hard//hoofd op papier!

Hard//hoofd verschijnt vanaf nu twee keer per jaar op papier! Dankzij de hulp van onze lezers kunnen we nog vaker een podium bieden aan aanstormend talent. Schrijf je nu in voor slechts €3 per maand en ontvang in maart je eerste papieren tijdschrift. Veel leesplezier!

Word trouwe lezer