Asset 14

Buit Pakhuis de Zwijger zijn stagiairs uit?

Op stageleed.tumblr.com verzamelt Esther Crabbendam, lid van FNV Jong, stagevacatures van bedrijven die volgens haar jonge stagiairs inzetten als verdoken werkkrachten. De eerste vacature die ze op de site zette was die van Pakhuis De Zwijger, een onafhankelijk platform gericht op stedelijke ontwikkeling. Een kleine twitterrel volgde, waarbij Pakhuis De Zwijger nogal publiekelijk te kijk werd gezet. Ik was zo een stagiair van Pakhuis De Zwijger. En als vermeend uitgebuit persoon vind ik dat ik hier op mag reageren.

"Je draait volledig mee in het team en je krijgt veel eigen verantwoordelijkheid. 9 tot 5 ken je niet. 32 uur. 6 maanden. Geen stagevergoeding." Zo leest in het kort de stagevacature van Pakhuis De Zwijger. Toegegeven, dit lijkt erg op gratis werken. Ook Lodewijk Asscher ziet dit, hij tweet als reactie: "Tekst is zonneklaar geen stage. Bij stage moet het gaan om leren en dit gaat over werken. Maar: wat telt is de inrichting van de stage zelf." Met die laatste nuance maakt Lodewijk Asscher een goed punt, het gaat om de manier hoe de stage is ingericht. Dat maakte voor mij het verschil tussen uitbuiting en een waardevolle leerervaring.


Je draagt inderdaad veel verantwoordelijkheid bij Pakhuis De Zwijger. En soms moet je ’s avonds aanwezig zijn ter begeleiding van het programma dat je hebt ontwikkeld. Pakhuis de Zwijger ziet je als een volwaardig lid van het team en behandelt je ook zo. Toch blijft het een stageplek: je draagt nooit de eindverantwoordelijkheid en programmamakers richten een ruimte in waar je op een veilige manier fouten kan maken. Tijdens het begeleiden van de avond zit je aan tafel met allerlei interessante gasten en houdt vooral de programmamaker een alert oog op het verloop van het programma. Je voert conceptueel werk uit, er is ruimte tot experiment en je vergaart stapsgewijs meer zelfstandigheid, met continue ondersteuning van de programmamaker. Je voelt hoe je groeit binnen een organisatie én als persoon. Waarom zou je dat niet willen bij je stage?

We willen echt niet meer terug naar veilige koffiestages. Moderne stages bieden conceptueel werk en verantwoordelijkheid aan, want uiteindelijk leer je daar het meest van. Ook geeft die lichte mate aan verantwoordelijkheid erkenning en maakt het korte metten met een vorm van hiërarchie op de werkvloer. Je hoort bij het team. Bij Pakhuis De Zwijger werd ik nooit aangekeken als het cliché van de incompetente stagiair. Een cliché waarvan ik pas later leerde dat het überhaupt bestond.

De extensieve tijdsduur heeft ook vele voordelen. Het professionaliseert mijn profiel, vergroot mijn kansen op de arbeidsmarkt en geeft me een diep inzicht in de publieke sector van Amsterdam.
Vorig jaar was ik nog een afgestudeerd filosoof uit Gent, met een beperkt cv met wat horeca-ervaring, die aan het begin stond om culturele studies te gaan studeren in Leuven. Maar wat ik echt wou was een kans om aansluiting te vinden in Amsterdam en om mijzelf een werkbaar profiel aan te meten. Die kans heeft Pakhuis De Zwijger mij gegeven, met als resultaat dat ik nu nog steeds in Amsterdam woon, vol zelfvertrouwen om een goede job te vinden. Hoe had ik dat ooit kunnen verkrijgen zonder zo’n stage?

Stages in Vlaanderen zijn nog steeds primitief. Ze bedragen 4 tot 8 weken en stagiairs krijgen vooral uitvoerende taken. De stage is louter een middel om een goed cijfer te behalen. Laten we daar vooral niet opnieuw naartoe willen gaan. Daarnaast is het zo dat door een ongunstige restrictie op arbeidstijd en een grotere studielast Vlaamse studenten ook amper kunnen werken door het jaar heen. Zonder de kans van Pakhuis De Zwijger om mij een professioneel profiel aan te meten had ik nooit gestaan waar ik nu sta. Het heeft me capaciteiten gegeven die ik op een relevante en waardevolle manier kan inzetten in de sector waar ik in wil groeien. Maar bovenal heeft het me een ander mens gemaakt. En als dat uitbuiting is, dan graag.

Foto via Flickr

Mail

Dylan Meert is een filosoof uit Gent en programmamaker bij Pakhuis De Zwijger. Hij houdt van 's nachts wandelen in Amsterdam, Griekse yoghurt en Bialetti-koffie.

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
Lees meer
test
het laatste
Geen geld maakt ook niet gelukkig

Hard//hoofd zoekt een zakelijk assistent!

Wij zoeken een enthousiaste en veelzijdige zakelijk assistent (x/v/m) die ons zakelijke team wil versterken. In deze functie krijg je de kans om ervaring op te doen met de zakelijke en organisatorische kant van een literair tijdschrift en online platform. Lees meer

Het huis in mijn hoofd

Het huis in mijn hoofd

Wat als technologie je verbeelding probeert te esthetiseren? Mina Etemad bezocht in juni, tijdens de twaalfdaagse oorlog tussen Iran en Israël, de VR-voorstelling From Dust van Michel van der Aa. ‘Het zou troostend moeten zijn, maar hoe kan ik het rijmen met de realiteit hierbuiten?’ Lees meer

Het borrelt 1

Ortolaan

Liefde gaat door de maag, weet de chef in het verhaal van Fleur Klemann. Zorgvuldig bereidt hij al zijn ingrediënten én zijn geliefde: ‘Haar tong die ze langs haar vette lippen haalde, het rozige vlees.’ Lees meer

Naweeën

Naweeën

In Naweeën dicht Vlinder Verouden over vervellen, verpoppen, verschonen, volgroeien en legt zo het proces van veranderen vast. ‘Hier slaat de klok tien en stap ik uit spinseldraden slijmerig warm een / Laatste vinger die glijdt over de plastic bodem van een pot haargel.’ Lees meer

Het borrelt

Het borrelt

‘Vuur raakt water / en alles sist barst klapt fluit schuimt vergaat stijgt verdampt smelt breekt sterft’. Dieuke Kingma dicht over het moment dat het ondergrondse naar boven breekt: zoals bij vulkaanuitbarstingen, of de tweede symfonie van Mahler. Lees meer

Laboratoriumkinderen

Laboratoriumkinderen

Afgelopen zomer namen tien aanstormende schrijftalenten deel aan het Schrijverskamp van Frontaal, waar ze werkten ze aan teksten rondom het thema Grond. In dit drieluik onderzoekt Louise van der Veen in vitro fertilisatie (IVF) als een mogelijke grond van het bestaan. Lees meer

:Podcast: Maandagavond – De aanleiding

Podcast: Maandagavond – De aanleiding

Een nieuw seizoen van Maandagavonden door Nwe Tijd, dit keer ook te beluisteren bij Hard//hoofd. Met Johannes Lievens die zich – tegen wil en dank – in het feestgedruis stort, Ellis Meeusen over de voorpret, Suzanne Grotenhuis met een pleidooi voor kleine vieringen en Freek Vielen opent de avond met twee anekdotes. Lees meer

Wil de Nederlander opstaan alsjeblieft?

Wil de Nederlander opstaan alsjeblieft?

Wanneer de VVD pleit voor het bijhouden van gegevens over ‘culturele normen en waarden’ van mensen met een migratieachtergrond, over welke normen en waarden hebben ze het hier dan eigenlijk? Rocher Koendjbiharie neemt de eisen onder de loep die de politiek alleen stelt aan mensen die zichtbaar wortels elders ter wereld hebben. ‘Men wil geen vermenging van culturen en geen uitwisseling van gedachten. De echte eis is assimilatie en het afbreken van wortels.’ Lees meer

Als de bodem niet dragen kan

Groeipijn

‘Volwassen worden is zorgen voor’ luidt de wijsheid waar de hoofdpersoon in dit verhaal zich aan vasthoudt. In Groeipijn laat Tim Kobussen zien hoe hoe er een steeds letterlijke invulling aan die wijsheid wordt gegeven in een studentenkamer. Lees meer

In een miniatuurgrafkistje wordt het duingentiaanblauwtje naar de natuurbegraafplaats gedragen 1

In een miniatuurgrafkistje wordt het duingentiaanblauwtje naar de natuurbegraafplaats gedragen

Van het zetten van kopjes koffie en het branden van salie tot de Pinterest-pagina van DELA: Maartje Franken schrijft over rouwrituelen en onderzoekt de grond waarin rouw wortelt. Lees meer

Voor de meisjes

Voor de meisjes

Terra van Dorst dicht over de passiviteit van het wachten op morgen en het uitstellen van keuzemomenten. ‘morgen gaan we een ijsje halen / zullen de bramen rijp zijn / maak ik een besluit’ Lees meer

Regenwormen 1

Als de bodem niet dragen kan

Afgelopen zomer namen tien aanstormende schrijftalenten deel aan het Schrijverskamp van Frontaal, waar ze werkten ze aan teksten rondom het thema Grond. Anouk von Seida schrijft over de betonplaten op een boerderij en het onverwachte leven dat zich daarin afspeelt. Lees meer

Grond & Ik

Grond & Ik

Afgelopen zomer namen tien aanstormende schrijftalenten deel aan het Schrijverskamp van Frontaal, waar ze werkten ze aan teksten rondom het thema Grond. In 'Grond & Ik' zoekt Lisia Leurdijk naar manieren om een dialoog tussen het individu en de grond te openen. Lees meer

Regenwormen

Regenwormen

Afgelopen zomer namen tien aanstormende schrijftalenten deel aan het Schrijverskamp van Frontaal, waar ze werkten ze aan teksten rondom het thema Grond. Milou Lang graaft in dit tweeluik naar wormen, gangenstelsels en de geborgenheid die de grond kan bieden. ‘hier duw ik geil zijn in de kluiten aarde / durf mijn vingers te verliezen in slib en schimmeldraden’ Lees meer

Luchtspiegeling

Luchtspiegeling

'We bewegen log en lief.' Madelief Lammers onderzoekt in dit gedicht de onstilbare honger tussen twee mensen, een wankele relatie waaraan iets fundamenteels ontbreekt. 'Zie je hoe we ondanks die woede nog zo mooi zijn als een slapend paard dat met haar huid trilt om een daas te verjagen?' Lees meer

Stomwijzer

Stomwijzer

Marthe van Bronkhorst loodst je door het wispelturige politieke landschap aan de hand van haar alternatieve stemwijzer. Lees meer

Auto Draft 8

Programma: Ik wil, wil jij ook? - consent in illustratie

Vier samen met Hard//hoofd de publicatie van onze recent verschenen bundel over seksueel consent! Lees meer

Roze, wit, blauw

Roze, wit, blauw

Rechtse en nationalistische partijen laten in hun nieuwste verkiezingsprogramma’s zien dat hun ruimte voor de lhbtqia+-gemeenschap altijd voorwaardelijk is geweest. Journalist Rocher Koendjbiharie legt uit: 'Homoseksualiteit en vrouwenrechten zijn binnen rechtse kringen vaak pas relevant wanneer ze in relatie tot migratie besproken worden.' Lees meer

:Winnaar publieksprijs Rode Oor: Vespula vulgaris

Winnaar publieksprijs Het Rode Oor: Vespula Vulgaris

In een pot met schuimbanaantjes vecht een wesp om los te komen. Myrthe Prins portretteert een winkelbediende die in een snoepwinkel aan zoetigheid proeft. Met Vespula Vulgaris won zij de publieksprijs van Het Rode Oor 2025. Lees meer

Winnaar Stoute Stift 2024 1

Winnaars De Stoute Stift 2025

Cynthia Van Der Heyden won met haar illustratie de publieksprijs en Sarah Pannekoek won de juryprijs van De Stoute Stift 2025. Lees meer

Lees Hard//hoofd op papier!

Hard//hoofd verschijnt vanaf nu twee keer per jaar op papier! Dankzij de hulp van onze lezers kunnen we nog vaker een podium bieden aan aanstormend talent. Schrijf je nu in voor slechts €3 per maand en ontvang in maart je eerste papieren tijdschrift. Veel leesplezier!

Word trouwe lezer