Asset 14

Opkomst-updates

Hard//Talk: Depressie 1

De wereld staat in brand en dat mag niet onbeschreven blijven. Paula vraagt zich af waarom de NOS halsstarrig weigert de tussentijdse opkomstcijfers van het Oekraïne-referendum te publiceren.

Ik hoopte dat het een slechte 1 aprilgrap was, toen de NOS afgelopen vrijdag liet weten geen tussentijdse bekendmakingen te doen over de opkomst bij het Oekraïne-referendum. Een dag later, blijft hoofdredacteur Marcel Gelauff echter stug volhouden.
"Al vele jaren doet onderzoeksbureau Ipsos tijdens verkiezingen in Nederland in opdracht van de NOS onderzoek naar stemgedrag.", zegt Gelauff in een blog op de site van de nieuwsomroep. “De NOS heeft Ipsos in dit geval echter niet gevraagd de opkomst te meten, wat we anders wel altijd doen.”

De reden? "Wij willen verkiezingen niet beïnvloeden, maar ze verslaan. Bij een lagere opkomst dan 30 procent is het referendum namelijk niet geldig. Kiezers zouden hun stemgedrag dus kunnen laten afhangen van de opkomst op een bepaald moment van de dag.”

Als er ‘te weinig’ mensen gaan stemmen, verandert er inderdaad vrij weinig. Maar zelfs als het referendum wél geldig wordt bevonden, kan onze overheid de uitslag naast zich neerleggen; het is een adviesreferendum. Bovendien gaat alsnog heel Europa over het besluit, en niet alleen Nederland. Het is niet alsof Nederland vetorecht heeft.

Op Facebook zag ik het volgende argument voorbijkomen: “Je gaat ook geen exit-polls publiceren zolang de stembureau's nog open zijn. In dit geval is het een factor die invloed heeft.” Maar invloed waarop dan? Mensen zijn toch autonoom genoeg om zelf te beslissen of ze gaan stemmen en zo ja waarop? Of, zoals Plasterk het verwoordde: “Nou ja, dat wat ze ‘moeten’ dat bepalen mensen volgens mij zelf”.
oekraine_screenshot
Dan nog even over die beïnvloeding. Onderzoeken en updates bieden is toch geen nieuws creëren in de negatieve zin van het woord? Het is geen gelieg en bedrieg of een eenzijdig beeld geven van de werkelijkheid, maar het op de hoogte brengen van de burger en de huidige stand van zaken. En is dat niet een van de kernwaarden van een journalist? Hoewel de media natuurlijk van grote invloed kunnen zijn op de maatschappelijke perceptie, is het er maar meteen bij laten zitten wel erg drastisch.

De NOS zelf blijft echter volhouden dat het niet vreemd is dat zij woensdag geen uit onderzoek vervaardigde, tussentijdse updates geeft. Want wanneer gemeenten of andere media de opkomstcijfers publiceren, gaat de NOS die wél melden. Maar worden deze ‘feiten’ ook gecontroleerd, of worden ze klakkeloos overgenomen? Ik denk dat de hoofdredacteur even bij zichzelf te rade moet gaan, wat het precieze doel is van zijn omroep. Ik betwijfel echter of dat mogelijk is, Gelauff lijkt immers overtuigd van zijn gelijk en voert argumenten aan als “dat wil ik per se niet”.

Gelauff reduceert de journalistieke plicht van een nationale nieuwsomroep met zijn keuze echter tot het doorpaasen van een bal. Maar is de journalistiek niet veel meer dan een medium? Sinds wanneer is het informeren van de burger manipulatief? En wat is nieuws dan eigenlijk, volgens Marcel Gelauff?

Als ik het zo bekijk, gaat het alleen om bereidheid, waar het de NOS aan schort. Gelauff sloot zijn betoog op Twitter af met: “Als politici zo graag tussenstanden willen, regel dan dat de Kiesraad ze meldt.” Tijdens mijn opleiding tot journalist heb ik veel luie journalisten gezien, maar dit slaat toch wel alles.

Hoe dan ook, ik hoop dat de NOS meer gaat doen dan enkel het doorplaatsen van andermans nieuwsberichten. Want als zelfs de NOS het niet kan opbrengen om te onderzoeken en anderen napraat, kunnen we de omroep net zo goed opheffen.

beeld: nos.nl

Mail

Paula Lina ('89) is een freelance journalist en muzikant. In taal en geluid drukt zij zich uit.

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
Lees meer
test
het laatste
Anders voel ik me zo oud 1

Anders voel ik me zo oud

In dit essay analyseert Loulou Drinkwaard de tegenstrijdige etiquetten die haar zijn geleerd of opgelegd: ‘Tussen u en jou in, zweef ik. De waarden van mijn vader in mijn ene hand en de waarheid van mijn moeder in mijn andere. Mijn oma deelt de kennis van ons moederland en ‘De Nederlander’ bepaalt wat hoort. Ondertussen vond ik een alternatief. Zullen wij elkaar vousvoyeren?’ Lees meer

:De herhaling van de zombie-apocalyps: Op zoek naar een alternatieve dystopie

De herhaling van de zombie-apocalyps: Op zoek naar een alternatieve dystopie

De zombie is een popcultuuricoon. En niet alleen tijdens Halloween! Series als The Walking Dead en The Last of Us volgen de gebaande zombiepaden. Volgens Anne Ballon hebben zombies méér narratief potentieel. In vernieuwende verhalen wordt onderzocht 'hoe wij als halfbewusten de wereld beleven, hoe we opgaan in systemen die we niet hebben gekozen, hoe we verlangen en met verlies omgaan.' Lees meer

Twee dagen

Twee dagen

Rocher Koendjbiharie belicht de verschillende paden die we tijdens de aankomende verkiezingen in kunnen slaan. Kiest Nederland opnieuw voor rechts, en strompelen we verder richting democratisch en moreel verval? Of kiest Nederland toch voor een samenleving waarin we omkijken naar elkaar? 'Alleen fascisten zien antifascisme als een bedreiging.' Lees meer

Vergeten vrouwen 1

Vergeten vrouwen

In dit essay schrijft Anne Louïse van den Dool over vrouwelijke kunstenaars die meer dan ooit in de schijnwerpers staan. Niet alleen hedendaagse makers, maar ook opvallend veel vrouwen die rond 1900 actief waren in de kunstwereld trekken veel aandacht. Met solotentoonstellingen over Suze Robertson, Coba Ritsema en Jo Koster laten musea zien waarom juist deze kunstenaars alsnog een plek in de canon verdienen. Lees meer

Wil de Nederlander opstaan alsjeblieft?

Wil de Nederlander opstaan alsjeblieft?

Wanneer de VVD pleit voor het bijhouden van gegevens over ‘culturele normen en waarden’ van mensen met een migratieachtergrond, over welke normen en waarden hebben ze het hier dan eigenlijk? Rocher Koendjbiharie neemt de eisen onder de loep die de politiek alleen stelt aan mensen die zichtbaar wortels elders ter wereld hebben. ‘Men wil geen vermenging van culturen en geen uitwisseling van gedachten. De echte eis is assimilatie en het afbreken van wortels.’ Lees meer

Roze, wit, blauw

Roze, wit, blauw

Rechtse en nationalistische partijen laten in hun nieuwste verkiezingsprogramma’s zien dat hun ruimte voor de lhbtqia+-gemeenschap altijd voorwaardelijk is geweest. Journalist Rocher Koendjbiharie legt uit: 'Homoseksualiteit en vrouwenrechten zijn binnen rechtse kringen vaak pas relevant wanneer ze in relatie tot migratie besproken worden.' Lees meer

De achterblijvers

De achterblijvers

Fietsend over een jaagpad reflecteert Gert-Jan Meyntjens op zijn rol als echtgenoot en vader, en neemt hij je mee op een zoektocht naar wat het betekent om man te zijn. Zonder bitter te worden. Lees meer

Ik sliep rechts

Ik sliep rechts

Daten met iemand aan de andere kant van het politieke spectrum? Naomi Ronner deed het. In dit essay beschrijft ze haar ervaringen. Lees meer

De kleinste kans

De kleinste kans

Roosje van der Kamp bereidt zich altijd voor op het ergste. Een vreemd plekje op haar huid, opladers in het stopcontact: overal schuilt gevaar. Als ze achter een geheim komt in de familie begrijpt ze beter waar haar angsten vandaan komen. Ze vertelt erover in dit openhartige essay over intergenerationeel trauma. Lees meer

:Zomergast Koch: ‘Het is gewoon leuk om mensen iets op de mouw te spelden’

Zomergast Koch: ‘Het is gewoon leuk om mensen iets op de mouw te spelden’

Het plezier van de leugen en de bevrijding van de agressie: volgens Zomergast Herman Koch verfraait iedereen het leven een beetje met leugens. Lees meer

Hondenvoer 1

It takes an adult to raise a village: Halsema is streng, rechtvaardig, en een tikje autoritair in Zomergasten

De bedachtzame, maar mediagetrainde, Femke Halsema nam ons als Zomergast mee in de bestuurlijke (opvoed)dilemma’s uit haar werk. Als een klassiek ouderfiguur toont ze zich streng en rechtvaardig, maar mist ze óók zelfinzicht op sommige punten. Lees meer

Uğur Ümit Üngör stilt in Zomergasten maar zelden onze honger naar menselijkheid en ‘goeie dingen’

Uğur Ümit Üngör stilt in Zomergasten maar zelden onze honger naar menselijkheid en ‘goeie dingen’

‘Uğur Ümit Üngörs fragmenten zijn broodnodige kost voor een samenleving die consequent doet alsof wijdverbreid extreem (staats)geweld een ver-van-mijn-bedshow is.’ Terwijl Zomergast Üngör zichzelf kundig naar de achtergrond werkt, maakt hij duidelijk dat de zomer vele winters verstopt. Met opgewekte grimmigheid vraagt hij ons om ons zorgen te maken over het leed van anderen. Lees meer

Zomergasten met Eva Crutzen roept de vraag op of een mooi gesprek genoeg is of dat kijkers toch snakken naar goede televisie.

Zomergast Eva Crutzen zorgde voor een mooi gesprek, maar is dat genoeg?

Na de ideale televisieavond van Eva Crutzen vraagt Hanna Karalic zich af of een mooi gesprek genoeg is voor Zomergasten of dat kijkers toch snakken naar goede televisie. Lees meer

Mijn tweede kutland… 2

Mijn tweede kutland…

Toen Iskra de Vries vanuit Polen naar Nederland verhuisde, bleek dat zij niet van een koude kermis thuiskwam, maar naar een koude kermis vertrokken was. Iskra schrijft een verschroeiend eerlijke break-up brief aan het adres van ons kikkerlandje. Lees meer

Schroot voor de kunstkenner 1

Schroot voor de kunstkenner

Wat doet een beschilderd stuk schroot in het Stedelijk? Waarom ruikt het er opeens chemisch en zoet tegelijk? Het is het werk van Selma Selman, die opnieuw definieert wat kunst is en mag zijn. Ivana Kalaš is onder de indruk – en heroverweegt haar eigen positie. Zoetig en naar ijzer – dat aroma komt op... Lees meer

Zomers zwijgen

Volim nas: hoe de taal van de liefde mijn lichaam tot stilte maande

Wat als je vertrouwen in jezelf en je lichaam plotsklaps wordt aangetast door epileptische aanvallen? En tegelijkertijd je vertrouwen in de onvoorwaardelijke liefde van je oma ook op losse schroeven komt te staan? In een persoonlijk essay neemt Dorea Laan je in beeldende taal mee in deze zoektocht. Lees meer

:Meer dan Maria: het moederschap in de beeldende kunst 3

Meer dan Maria: het moederschap in de beeldende kunst

Wat betekent het om moeder te zijn? En wanneer ben je dan een ‘goede moeder’? Moederschap, en alle nuances daarrond, blijft onderbelicht. Anne Louïse van den Dool onderzoekt via de representatie van moeders in de beeldende kunst de vele kanten die horen bij moeder zijn. Lees meer

Als je écht kinderen wilt redden

Als je écht kinderen wilt redden

Shashitu Rahima Tarirga kwam 33 jaar geleden via interlandelijke adoptie naar Nederland vanuit Ethiopië. Na een reis naar Ethiopië maakt ze nu een afweging tussen haar leven hier en het gemiste leven daar. 'Weegt een westers paspoort op tegen het moeten omgaan met de trauma’s van scheiding en achterlating? Weegt een leven hier op tegen onbekendheid met je leven daar?' Lees meer

nuclear family

Queerkroost

In een briefwisseling over queer ouderschap zoeken Eke Krijnen en Lisanne Brouwer naar steun, herkenning en een houding om de maatschappelijke discriminatie buiten het gezinsleven te houden. Lees meer

Informatiehonger

Informatiehonger

We verslikken ons in data, maar blijven gulzig drinken. In dit essay onderzoekt Paola Verhaert hoe onze honger naar informatie — ooit gevoed door boeken, nu door eindeloze datastromen — ons hoofd én onze wereld begint te verzwelgen. Waar ligt de grens? En merken we het als we die overschrijden? Lees meer

Bestel de bundel ‘Ik wil, wil jij ook!’

Op zoek naar een intiem, verzachtend en verzettend cadeau? Voor maar €10 bestel je de bundel ‘Ik wil, wil jij ook?’, een voorstel voor een nieuwe taal om over seksualiteit te spreken. Met ploeterende brieven en prikkelende beelden. Alleen te bestellen vóór het einde van dit jaar en zolang de voorraad strekt!

Bestel nu