Asset 14

'Iets over sterk blijven of zo'

'Iets over sterk blijven of zo'

Redacteuren Rosanna Baas, Paula Lina en Jozien Wijkhuijs zijn songfestivalfans en niet bang om dat te zeggen. Speciaal voor deze blijde dag maakten zij een Eurovisietrialoog. Welke liedjes maken kans vanavond? Welke staan er tot hun grote spijt ook in de finale? En wat was nou eigenlijk de boodschap van het Russische liedje?

Jozien: Even een biertje openen.

Paula: Haha cheers.

Rosanna: Ik wil ook bier!

Paula: Ik ook. Even zoeken.

Jozien: Zo. Proost.

Rosanna: Hoe zeg je dat in het Portugees?

Jozien: Uhm. *Zoekt op google translate* Felicidades. Laten we ome Google maar geloven.

Rosanna: Oké. Nou. Eerste gedachtes bij de Eurovisieweek?

Paula: Intens.

Rosanna: De eerste helft was wel duidelijk beter dan de tweede wat mij betreft.

Jozien: JA!

Paula: Het is al lang geleden dat ik ook de halve finales keek en ik snap nu waarom. Die uitzendingen zijn zó lang.

Jozien: Ik vond het wel weer mooi hoor. Als je de halve finales niet kijkt, hoe krijg je dan ooit zo'n verschrikking te horen als dat nummer van San Marino? Dat maakt dat je andere muziek weer meer waardeert.

Paula: Ja, ik ben wel blij dat ik die nep-Sporty Spice niet terug hoef te zien.

Rosanna: Nou ja, zijn er geen verschrikkingen door dan?

Paula: Tuurlijk wel. Dat zul je altijd houden.

Jozien: Zo uit m'n hoofd: Cyprus, Denemarken.

Paula: Moldavië.

Jozien: NEE! Dat was fantastisch.

Paula: Litouwen vond ik echt sáái. Die zangeres lag een beetje passief op het podium te niksen in een zwierige jurk. En toen ze opstond werd het alleen maar erger. Ze omhelsde haar man aan het eind of zo?

Jozien: Die gast was haar echte man hè.

Paula: Oh, toch wel echt dus.

Rosanna: En Cyprus was die Beyoncé toch? Alleen kon ze niet zingen.

Cyprus is echt een McDonalds-hit, met strakke dansjes.

Jozien: Ja die ja, met dat pakkie dat ik dan wel weer aan wil voor de volgende bruiloft waar ik heen moet.

Paula: Cyprus is echt een McDonalds-hit, met strakke dansjes. Ik vind het zelf afschuwelijk maar het zou best hoog kunnen scoren.

Jozien: Oh dat gaat het inderdaad ver schoppen vrees ik.

Rosanna: Over Beyoncé gesproken: was het Slovenië met die formation-act?

Jozien: Uhm. tell me more?

Rosanna: Die chick met dat roze haar. Over onafhankelijke vrouwen zong ze. Was nog net voor Waylon door.

Paula: Ik heb bij Slovenië staan: ‘strakke dansjes, te snel, grapje over dat de muziek er niet meer is, slecht geacteerd, okdoei’. Slovenië was die act waarbij de muziek zogenaamd uitviel. Zucht...

Jozien: Oh die! Wel gaaf haar. Verder weet ik niets meer van het liedje.

Rosanna: Nou de dansjes maakten wel indruk dus. Op mij in ieder geval. Verder zeker geen winnaar.

Paula: Ik vond de dans ook goed, maar de rest een beetje prut en nep. Maar ik kan ook heel hard zijn, zo'n moment verpest het dan voor mij echt een beetje.

Jozien: Dat ze even stilviel?

Paula: Ja en vooral het slechte acteerwerk. Ik vond het heel nep, maar misschien zeur ik nu gewoon. Ik vond het niet verrassend, laat ik het zo zeggen.

Jozien: Ik zit nu nog even door de lijst te gaan. Bizar hoeveel dingen to-taal niet in m'n hoofd zijn blijven hangen.

Paula: Zweden was wel groovy trouwens, daarvan wilde ik zelf gaan dansen.

Rosanna: Die jongen van Zweden deed me zo erg aan iemand denken, maar ik kan er maar niet achter komen wie... Heel irritant!

Jozien: Haha, dat zei een vriendin van mij ook gisteren! We kwamen er niet uit… Wat had Estland ook alweer?

Paula: Die vrouw met die rare jurk is Estland. Die zingt als een sirene.

Jozien: Oh! Die op een soort berg zat. Een berg van jurk.

Rosanna: Nee, dat was Rusland! Toch?

Jozien: Nee, dat was óók Rusland. Ze hadden het allebei.

Rosanna: Ben wel heel blij dat die niet door is overigens.

Paula: Dat Estse nummer had iets ouderwets. Deed me denken aan mijn pubertijd, toen ik het nog gênant vond om toe te geven dat ik naar Eurovisie keek.

Rosanna: Toen was het toch ook nog gênant? Anouk had toen nog niet meegedaan hè.

Jozien: Vond je het ooit gênant om toe te geven dat je naar Eurovisie keek?

Paula: Haha, ja dus. De liedjes waren toen veel oncooler. Ik vind dat de nummers van dit jaar echt veel hipper zijn dan 'in mijn tijd' - hoewel ik dus ook vind dat dit alsnog mijn tijd is. Niet dat ik nou weg ben van de 'hippe' nummers van nu. Haha, het is ook nooit goed...

Jozien: Ik weet niet of ik het toegaf, maar het was bij ons thuis wel altijd vaste prik.

Rosanna: Ze zingen wel haast allemaal in hun eigen taal of in het Engels nu. Behalve Estland dan dus...

Paula: Wat vond je stom aan Rusland, Rosanna? Ik vond het schattig dat ze het in het Engels probeerden. Maar Rusland was echt onverstaanbaar. En Hongarije zong volgens mij ook in de eigen taal. Daar had de commentator het over.

Jozien: Ik weet niet, ik merk toch altijd dat ik een nummer in de eigen taal wel sympathiek vind.

Rosanna: Nou, ik vond het ballet heel mooi. Maar de zangeres zong niet heel goed. En verder durf ik niets te zeggen wegens politieke correctheid.

Jozien: Haha, Rosanna, dat mag wel gewoon hoor.

Paula: De Russische ballerina's dansten inderdaad mooi.

Rosanna: Nou, ze zat in een rolstoel toch. Dus dan durf je er eigenlijk niet meer negatief over te doen...

Paula: Ik vond de boodschap van haar nummer wel heel mooi. Ze zong alleen niet zo goed.

Jozien: Zat er een boodschap in?

Paula: Ja, iets over sterk blijven of zo.

Jozien: Hahahahaha! 'Iets over sterk blijven ofzo'.

Paula: Ik weet het niet meer precies om eerlijk te zijn. Maar ik had opgeschreven dat ik het een mooie boodschap vond.

Rosanna: Vonden jullie het spannend of Waylon doorging?

Als we dit publiceren krijg ik waarschijnlijk allerlei vaderlandslievende P**-stemmers achter me aan

Jozien: Ja. Ik dacht echt: dit wordt niks. En ik had het niet eens onterecht gevonden.

Paula: Om eerlijk te zijn was ik verbaasd dat hij doorging.

Jozien: Als we dit publiceren krijg ik waarschijnlijk allerlei vaderlandslievende P**-stemmers achter me aan, maar ik vond het echt redelijk gênant allemaal.

Rosanna: Oh, ik vond hem dus eigenlijk wel een van de beteren.

Paula: Ik vond het niet spannend. Ik ben niet zo nationalistisch en vond het nummer gewoon niet zo sterk. Maar van de andere kant zong hij wel enorm zuiver. Dus ja, technisch zat het goed in elkaar.

Jozien: Dat is hem wel toevertrouwd en dat is al winst op Eurovision, maar daar gaat het ook niet om vind ik. Wat vonden jullie van die dansers?

Paula: Hysterisch. Ik vond het een soort… zombies op XTC. Maar dan in een bad trip of zo. Ik weet niet. Raar.

Rosanna: Ik vind krump vet. Echt waar. Die gitaren zonder versterking daaraantegen...

Jozien: Maar op dit nummer?!

Paula: Ja, dat dus. Het paste niet helemaal voor mijn gevoel. Ik vond dat hele cowboythema ook een beetje raar.

Jozien: Ik snáp het gewoon niet. Zat echt een beetje door mijn vingers heen te kijken. Maar los daarvan: ik vind het wel leuk dat-ie door is, anders werd morgen heel saai.

Paula: Hij zingt ook zeker wel goed, maar ik hou niet van de stijl. En ik vind het eerlijk gezegd ook niet helemaal bij hem passen, maar goed. Details. Misschien scoort hij er wel hoog mee.

Rosanna: Oké, rondje favorieten dan?

Jozien: Ja! Om de positiviteit er een beetje in te brengen. Zullen we allemaal een top 3 doen?

Paula: Voor mij: Oostenrijk, Noorwegen, Finland, Hongarije, Zweden. Niet per se in die volgorde.

Jozien: Haha, dat is een top 5, maar dan ga ik dat ook doen: Ierland, Oostenrijk, Finland, Moldavië, Australië. Maar dat kan morgen weer anders zijn, want zo ben ik.

Rosanna: Oostenrijk was fijn! Al heb ik dus wel sindsdien New Age van Marlon Roudette in mijn hoofd. Iets in dat refreintje…

Jozien: JAAA New Age. Dat hebben wij gisteren nog zitten googelen.

Rosanna: Haha, ik had echt met jou moeten kijken Jozien.

Jozien: Ja, note to self voor volgend jaar.

Paula: Ierland was met het lieve homostelletje.

Jozien: Wist je dat China dat niet heeft uitgezonden? En Rusland had er ook moeite mee.

Paula: Absurd.

Rosanna: Maar, niemand van jullie Tsjechië in de top vijf? Dat was toch super groovy voor zo'n blank, blond jongetje?

Jozien: ‘Groovy for a white guy'. Uhm. Tsjechië. Help me ff.

Paula: Ik vond het een irritante compilatie van fragmenten uit generieke hits. Teveel Justin Timberlake meets Snoop Dogg meets Ed Sheeran meets Niall Horan.

Rosanna: Bruno Mars?

Paula: Gewoon niet mijn ding, maar ik denk wel prima muziek voor een souvenirwinkel.

Rosanna: Ik doe wel dansjes hoor.

Jozien: OH DIT VENTJE. Met die rugzak. Nee, dat trok ik echt niet.

Paula: Wat vonden jullie van Israël?

Volgens mij is het niet per se een kip. Cardi B doet dat ook constant.

Jozien: Ja eerst dacht ik: waarom die kip? Ze maakt kippengeluiden en dat snapte ik niet. Maar aan het eind van het liedje was ik wel redelijk aan haar kant.

Paula: Ik snap het nog steeds niet. Is het omdat ze een chick is? Het deed me een beetje denken aan Kimbra, die gekke geluidjes.

Rosanna: Volgens mij is het niet per se een kip. Cardi B doet dat ook constant.

Jozien: Ze is ook wel een beetje Cardi B-ish.

Paula: Het was ook wel vals. Maar haar attitude was geweldig.

Rosanna: Maar dat was geen criterium hadden we besloten toch? Valsheid?

Jozien: Tot op zekere hoogte, zou ik zeggen. Niet Polen-vals. Dat is niet oké. Een beetje vals, maar wel een mooie act, vind ik wel gaan voor Eurovision.

Paula: Polen was héél vals inderdaad. Live echt waardeloos.

Jozien: Bij Polen hielp zelfs dat rare handdansje niet meer. Hé en nog even iets wat ik wil vragen: wat vonden we van Jan Smit?

Paula: Als commentator?

Rosanna: Was hij de aardige of de nare?

Jozien: De nare, geloof ik.

Paula: Hij vond dat Nederland beter was dan Hongarije.

Jozien: Hij vond alles wat ik leuk vond stom en andersom.

Rosanna: Dat is dan wel weer geruststellend toch?

Paula: Ik vond die andere presentator ook gemene grapjes maken.

Jozien: Cornald Maas toch?

Paula: Maar je had dus die stem die alles aankondigde. En Jan Smit reageerde vooral overal op. Die andere man maakte vaak gemene grapjes.

Jozien: Ik heb dus trouwens mijn hele leven gedacht dat Cornald Maas iemand anders was. Iemand die in de voorbeschouwing zat. Ik riep: CORNALD! En iedereen lachte me uit want dat was niet Cornald.
Mijn leven is een leugen.

Paula: Hahaha. Drama. Ik heb geen idee hoe die man heet. Ik vond dat Jan Smit niet zoveel zinvols zei. Hij zei over een deelnemer die best vals zong dat er technisch niet veel op aan te merken viel. NOU DIKKE DOEI. Ze was niet mega vals, maar wel out of tune.

Rosanna: Overigens staat Portugal nu wel echt op mijn lijstje met vakantiebestemmingen. Die beelden tussendoor!

Paula: Ja, wauw.

Jozien: Ik vond het stukje waar oud-deelnemers het liedje van vorig jaar zongen heel mooi.
Ik heb het al een aantal keer teruggekeken, misschien wel.

Paula: Haha. 'Misschien'. Ik vond het wel aandoenlijk.

Rosanna: Toen was ik wat anders doen. Heb nooit zo veel geduld voor het pauzevermaak. Gelukkig ging de puntentelling wel snel. Dat duurt zaterdag natuurlijk weer eindeloos.

Jozien: Ik vind dat het tenenkrommend fijnste. DOUZE POINTS.
Maar als jullie nu op iemand je geld moesten inzetten. Wie dan en waarom?

Paula: Moeilijk. Rosanna wat was jouw top 5 nou eigenlijk? Of heb ik daar overheen gelezen?

Rosanna: Nee, we dwaalden wat af. Uhm, Tsjechië, Oostenrijk, Isräel en Bulgarije. En die Duitse Ed Sheeran is ook wel schattig.

Jozien: Sowieso vond ik het een vrij hoog Ed Sheeran-gehalte hebben allemaal.

Paula: Het songfestival leunt een beetje op nummers die lijken op hits van de afgelopen paar jaar. En veel op Zweedse songwriters.

Rosanna: Volgens mij is Oostenrijk onze enige gemeenschappelijke deler dan. Zou wel leuk zijn. Dan kan Conchita Wurst weer presenteren.

Jozien: Ja, ik ben ook wel voor Oostenrijk. Het was gewoon goed.

Paula: Ik zou Oostenrijk heel erg tof vinden.

Jozien: Laten we het daar over eens zijn dan.

Mail

Redactie

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
Lees meer
test
het laatste
 1

Een luik naar het verleden

De opa van Emma Stomp vertrok vanuit Curaçao naar Nederland. In haar gedichten observeert ze het gemis dat dat met zich meebrengt. 'Koop een wollen muts tegen de regen en kou, bid tweemaal daags voor je examens, denk aan thuis maar niet te veel, weet dat alles uiteindelijk is voorbestemd.' Lees meer

Die betere wereld wordt al gemaakt

Die betere wereld wordt al gemaakt

Kun je, met alles wat er gebeurt in de wereld, nog gelukkig zijn? Marthe van Bronkhorst vindt het antwoord en ontdekt een boel hoopvolle initiatieven Lees meer

Zomers zwijgen

Volim nas: hoe de taal van de liefde mijn lichaam tot stilte maande

Wat als je vertrouwen in jezelf en je lichaam plotsklaps wordt aangetast door epileptische aanvallen? En tegelijkertijd je vertrouwen in de onvoorwaardelijke liefde van je oma ook op losse schroeven komt te staan? In een persoonlijk essay neemt Dorea Laan je in beeldende taal mee in deze zoektocht. Lees meer

Schrijvers en beeldmakers gezocht voor ‘Harnas’, het achtste Hard//hoofd Magazine!

Schrijvers en beeldmakers gezocht voor ‘Harnas’, het achtste Hard//hoofd Magazine!

In welk harnas hul jij je? Stuur voor 14 september je pitch in en draag met een (beeld)verhaal, essay, poëzie of kunstkritiek bij aan het magazine ‘Harnas’. Lees meer

Misschien voor mezelf, maar niet voor jou

Misschien voor mezelf, maar niet voor jou

Eva van den Boogaard lijkt op iemand die ze nooit gekend heeft. Via een persoonlijke brief en een angstaanjagende gebeurtenis leert ze hem toch een beetje kennen. Lees meer

:Meer dan Maria: het moederschap in de beeldende kunst 3

Meer dan Maria: het moederschap in de beeldende kunst

Wat betekent het om moeder te zijn? En wanneer ben je dan een ‘goede moeder’? Moederschap, en alle nuances daarrond, blijft onderbelicht. Anne Louïse van den Dool onderzoekt via de representatie van moeders in de beeldende kunst de vele kanten die horen bij moeder zijn. Lees meer

Mijn Apocalypsis Leydenensis 1

Mijn Apocalypsis Leydenensis

In deze gedichten vliegt Joshua Snijders koerend over een postapocalyptisch Leiden, zijn Lays-chipszakjes tijdens een uitstapje in de Melkweg achtergelaten en zwemmen walvissen op wieltjes. 'De vraag is of je voetafdrukken kunt achterlaten wanneer er geen zwaartekracht is.' Lees meer

Lois Cohen maakte foto voor onze kunstverzamelaars: ‘Ik regisseerde per ongeluk een etalagepop’

Lois Cohen maakte foto voor onze kunstverzamelaars: ‘Ik regisseerde per ongeluk een etalagepop’

Word vóór 1 juli kunstverzamelaar bij Hard//hoofd en ontvang een unieke print van Lois Cohen! In gesprek met chef Kunst Jorne Vriens licht Lois een tipje van de sluier op. Lees meer

Was dit nou een flirt?

Was dit nou een flirt?

Als de Amsterdamse Carrie Bradshaw schrijft Marthe van Bronkhorst over de schemerflirt: een net te lange blik, een ambigu compliment, een hand die 'per ongeluk' de jouwe aanraakt. Lees meer

In gesprek met Jacqueline Peeters

In gesprek met Jacqueline Peeters: ‘Schilderen is denken en doen’

Aucke Paulusma gaat in gesprek met Jacqueline Peeters over haar nieuwe tentoonstelling. ‘Ik hoop dat ze in mijn werk iets van die spanning zien tussen wat zichtbaar is en wat verborgen blijft, en dat ze voelen hoe ik dat proces van schilderen benader.’ Lees meer

Terugblik op de schrijfworkshop: 'Hoe schrijf je over mannelijkheid?'

Terugblik op de schrijfworkshop: 'Hoe schrijf je over mannelijkheid?'

Op 25 mei organiseerde Hard//hoofd een schrijfworkshop met het thema: 'Hoe schrijf je over mannelijkheid?' Tijdens deze middag hebben de uitgekozen deelnemers onder begeleiding van één van de vier hosts uit het netwerk van Hard//hoofd de tijd gekregen om ideeën uit te wisselen, hun eigen tekst aan te scherpen en te reflecteren op hun eigen schrijfproces. Samen met de hosts kijken we terug op een verdiepende, inspirerende dag vol uitwisseling en reflecties. Lees meer

Dit maakten onze kunstverzamelaars en magazineabonnees mogelijk in 2024

Dit maakten onze kunstverzamelaars mogelijk in 2024

Kunstverzamelaars dragen bij aan onze missie om nieuw talent te ondersteunen en een vrije ruimte te bieden. We leggen graag uit hoe we de donaties in 2024 hebben besteed. Lees meer

Als je écht kinderen wilt redden

Als je écht kinderen wilt redden

Shashitu Rahima Tarirga kwam 33 jaar geleden via interlandelijke adoptie naar Nederland vanuit Ethiopië. Na een reis naar Ethiopië maakt ze nu een afweging tussen haar leven hier en het gemiste leven daar. 'Weegt een westers paspoort op tegen het moeten omgaan met de trauma’s van scheiding en achterlating? Weegt een leven hier op tegen onbekendheid met je leven daar?' Lees meer

Water landt zachter

Water landt zachter

Via een staalarbeider en een PVV-stemmer onderzoekt Angelika Geronymaki zichzelf. Kan ze, zonder het doen van aannames, de ander leren kennen? Lees meer

nuclear family

Queerkroost

In een briefwisseling over queer ouderschap zoeken Eke Krijnen en Lisanne Brouwer naar steun, herkenning en een houding om de maatschappelijke discriminatie buiten het gezinsleven te houden. Lees meer

Informatiehonger

Informatiehonger

We verslikken ons in data, maar blijven gulzig drinken. In dit essay onderzoekt Paola Verhaert hoe onze honger naar informatie — ooit gevoed door boeken, nu door eindeloze datastromen — ons hoofd én onze wereld begint te verzwelgen. Waar ligt de grens? En merken we het als we die overschrijden? Lees meer

De talkshow is dood, lang leve de talkshow

De talkshow is dood, lang leve de talkshow

In deze colum geeft Marthe Bronkhorst je een van haar geheime toverzinnen om vervelende talkshowgasten de mond te snoeren. 'Is dat zo?' Lees meer

:Naar een taal die consent fucking overbodig maakt: brieven over consent

Naar een taal die consent fucking overbodig maakt: brieven over consent

In haar laatste brief aan Alara buigt Yousra zich over taal: hoe taal seksueel geweld normaliseert en hoe taal inwerkt op onze erotische verbeelding. Geweldloze verhoudingen scheppen via taal is voor haar zowel een kwestie van nieuwe talen schrijven als oude of bestaande talen herinneren. Lees meer

Comme tu veux

Comme tu veux

In de bruisende souks van Marrakech leert Aisha Mansaray haar vader – de ultieme hosselaar, de praatjesmaker in zes talen, en de filosoof in een (illegale) taxi – beter begrijpen. Lees meer

:De kunst van vertrekken – Deel II: Macht en onmacht

De kunst van vertrekken – Deel II: Macht en onmacht

In het tweede deel van deze essayreeks over kunststakingen schrijft Lara den Hartog Jager over kunstenaars die worstelen met systemen van macht en de vraag of hun kunst verandering teweeg kan brengen. Lees meer

Hard//hoofd zoekt vóór 28 juli 2.500 trouwe lezers!

Hard//hoofd verschijnt weer op papier, nu met extra bijlage! In Honger lees je over de pijn, het verlangen en de schoonheid van datgene waar we naar smachten. Schrijf je vóór 28 juli in voor slechts 3 euro per maand en ontvang Honger in september in de brievenbus, mét bijlage Ik wil, wil jij ook? over seksueel consent. Veel leesplezier!

Word trouwe lezer