Asset 14

Another Round

Filmtrialoog: Another Round

Redacteurs Michal van der Toorn, Marthe van Bronkhorst en Stefanie Gordin togen naar de bioscoop om Thomas Vinterbergs Druk (Engels: Another Round) te zien. Ze werden getrakteerd op proper acteerwerk en waren getuige van een lofzang op iets dat misschien beter niet bezongen kan worden.

Marthe: Fijn dat jullie zo vroeg in de ochtend konden. Beginnen we met een biertje of een wijntje?

Michal: Haha lekker!

Marthe: Ik heb de film zelf licht aangeschoten gekeken en die roes veranderde al etende in een weldadige after-dinner-dip.

Michal: Ik zat in de bioscoop, met één biertje in de hand.

Stefanie: Wisten jullie op voorhand waarover het zou gaan?

Michal: Ik ging er redelijk fris in, maar herkende gelijk de beginscène. Ik heb een jaar in Denemarken gestudeerd en vond altijd al dat ze véél dronken.

Marthe: Ik ben psycholoog en heb me ingelezen in de plot, en ik was vooral benieuwd hoe ze zo'n behoorlijk ongeloofwaardig gegeven (volwassen mannen besluiten dat ze risicoloos elke dag dronken kunnen zijn) geloofwaardig konden maken.

Stefanie: Wat interessant zeg, Marthe. En is het na het kijken van de film geloofwaardiger voor jou?

Marthe: Ik denk dat het wel deels is geslaagd. Wat ik slim vond aan het scenario, waren de redenen die de personages hadden om te beginnen met drinken en om elke keer weer door te gaan. Daar heb ik echt op gelet. De makers hadden een heel ingewikkelde plotstructuur kunnen bedenken waarin de personages bijna gedwongen worden of niet anders kunnen. Maar in plaats daarvan is het heel simpel: dat wat ze over de streep trekt is telkens hoe heerlijk en lekker die alcohol beschreven wordt. Goddelijk, verrukkelijk. Die vrienden blijven maar oreren over die champagne en die whisky.

Stefanie: Interessant wat je zegt, maar ik denk dat ze juist iets in hun leven misten en ze daarom zo’n experiment aangingen.

Marthe: De motivatie is elke keer positief. Waardoor je als kijker niet denkt 'oh, dit wordt ellende' maar 'ja, waarom niet eigenlijk?' Toen trok ik mijn biertje open.

Michal: Dat vond ik ergens in het midden van de film ook wel raar. Ik dacht: 'gaan ze alcohol nou alleen de hemel in prijzen?'

Marthe: Ja, en dat duurt behoorlijk lang, die lofzang. Maar dat vond ik ook slim. Want ik had in het genre gezien dat het een 'komisch drama' was, dus je voelt de dramatische wending wel in de lucht hangen. Juist omdat het drama zo lang uitgesteld wordt komt het hard aan.

Stefanie: Ik denk dat er veel mensen zijn die alcohol als iets goddelijk beschouwen, vooral als je wat budget hebt. In dit geval konden ze de duurste dranken bestellen van de kaart.

Marthe: Af en toe vond ik het kijken van de film net het kijken van een actiethriller. Er zitten heel veel schrikmomenten in, heel veel narrow escapes, heel veel 'dat ging net goed'.

Stefanie: Ergens had ik al het gevoel dat het zou mislopen, maar je wist gewoon niet hoe ernstig het ging zijn.

Michal: Wat vonden jullie dan het spannendste moment?

Stefanie: Een van de eerste keren dat het hoofdpersonage alcohol dronk en ging lesgeven. Vond ik enorm spannend, om gewoon te zien hoe hij zou reageren! Je weet gewoon niet hoe iemand ermee omgaat, al is het maar een kleine hoeveelheid alcohol.

Marthe: Het moment dat een van hen een leerling aanspoort om te drinken.

Michal: Ja, dat was absurd! Geeft ook wel weer de 'normaalheid' van alcohol aan
in onze samenleving.

Stefanie: Ergens begon ik buiten het filmkader te denken en me af te vragen hoe die student het in de toekomst zou doen, als hij bijvoorbeeld ging verder studeren.

Alcohol is als een geliefde die we maar blijven vergeven.

Marthe: Door een hoop open eindes in de film te laten en in veel gevallen niet door te gaan op verslaving of nare ontwikkelingen met alcohol, hebben de filmmakers het zich in zekere zin ook wel makkelijk gemaakt. Het is een soort momentopname van een mooie zomer, waarin één naar dingetje gebeurde.

Michal: Het zou dan ook een heel andere film worden natuurlijk. Maar wat mij betreft toch goed dat er in ieder geval iets naars gebeurt.

Marthe: Aan de andere kant is het ook een realistische film over ons beeld van alcohol, we denken telkens weer opnieuw dat er een magisch effect of betovering komt. Alcohol is als een geliefde die we maar blijven vergeven.

Stefanie: Ja, mooi dat je het zo zegt.

Michal: En daarbij vond ik het dus interessant dat het zich júíst in Denemarken afspeelt. Daar is alcohol een heel normaal onderdeel van de samenleving, wat heel erg wordt geïllustreerd door de onbezonnen schoolklas.

Marthe: Maar Michal, herken jij nou ook dat luxe-drinken? Dus dat drank eigenlijk ook weer voor rijke mensen iets heel exclusiefs is?

Michal: Niet persoonlijk, maar alcohol is in Scandinavië wel duurder dan hier. Volgens mij kan je zelfs je eigen fles wijn meenemen in sommige restaurants. Maar hier heb je natuurlijk ook een verschil tussen een vaasje en fles Moët.

Stefanie: En toch is drinken daar heel normaal? Zo gek! Ik zou denken dat mensen juist minder drinken als het zo duur is.

Marthe: Wat me ook opviel was hoe egalitair de Deense samenleving is: alles is op voornaambasis, leerlingen en leraren gaan broederlijk met elkaar om, aan het eind van het jaar gaan ze samen feesten… Ik vind dat gelijke voet zijn iets typisch voor Scandinavië en Nederland en ik ben heel benieuwd hoe ze dit in de Amerikaanse remake gaan bewerken. In een Amerikaanse film zie ik een docent niet ineens een-op-een in een achterkamertje verdwijnen met een leerling.

Michal: Dat is inderdaad een groot cultuurverschil.

Stefanie: Daar zeg je wat, er komt een Amerikaanse remake. Ik ben zo benieuwd hoe ze dat gaan doen!

Michal: Ik ben zelfs benieuwd of het op een Amerikaanse high school geloofwaardig is? Daar mógen die kinderen nog niet eens drinken.

Marthe: Misschien situeren ze het bij de Amish.

Stefanie: Haha, stel je voor.

Marthe: Wat vonden jullie van het acteerwerk? Hebben jullie momenten gehad dat het too much of juist te subtiel was?

Het acteerwerk is knap gedaan, gecontroleerd ongecontroleerd spelen lijkt me een van de moeilijkste dingen die er zijn.

Stefanie: Ik vond het acteerwerk op hoog niveau. Vooral dat ze die verschillende toestanden van alcohol drinken zo waarheidsgetrouw in beeld wisten te brengen. Sommige scenes kwamen echt heel geloofwaardig over. Dus ik ben van mening dat ze het goed gedaan hebben. Zeker als ze nuchter waren op dat moment.

Marthe: Het 'dronken' spelen deden ze super subtiel, vond ik. Soms was het alleen maar een blik, een draai van een hoofd en onze kennis als kijker dat ze dronken waren, waaraan je het kon herkennen. Dat is echt knap gedaan, gecontroleerd ongecontroleerd lijkt me een van de moeilijkste dingen die er zijn.

Michal: Ja! Oh trouwens, toen Tommy binnenkwam in de lerarenkamer, dat was misschien een beetje overdreven? Maar misschien ook niet hoor, ik heb mezelf nooit in die staat gezien.

Marthe: Mads Mikkelsen heeft blijkbaar filmpjes van dronken Russen bekeken en geoefend met plat op zijn gezicht vallen, zonder zijn armen te mogen gebruiken. Als hij zich opving met zijn handen, moest de scène opnieuw.

Michal: Wat goed!

Marthe: Die scène met Tommy was inderdaad behoorlijk Jack Sparrow. Al die leraren die keurig opzitten om de schuldige van de drankflessen te kunnen identificeren en hij komt binnen walsen. Je weet wel dat zijn leven daarna over is.

Stefanie: Ja, dat was een goede scène en misschien was het niet erg dat het juist een beetje te overdreven was.

Michal: Sowieso hebben we dat nog niet benoemd, er zaten ook veel grappige elementen in. Maar misschien lag dat aan de mensen achter mij in de bios, die de hele tijd aan het lachen waren.

Stefanie: Inderdaad! Heel veel momentjes waarop mensen in de zaal moesten lachen, maar op het einde werd het soms triest, waardoor ik het niet meer zo grappig vond. Terwijl anderen er wel om lachten. Dus het was een beetje dubbel. Dan vraag ik me ook af hoe serieus anderen alcoholverslaving nemen.

Veel mensen zien drinken natuurlijk niet als iets ernstigs.

Marthe: De film is opgedragen aan de overleden dochter van de regisseur, Vintenberg. Zagen jullie iets van die tragiek terug in het verhaal? De ex-vrouw van de regisseur reed met de dochter toen ze een ongeluk kregen doordat een bestuurder op zijn telefoon keek en ze aanreed. De ex overleefde het en de dochter stierf. Zijn huidige vrouw speelt overigens de vrouw van Nikolaj, die psychologieleraar en is ook op haar gebaseerd. In een recensie staat: "Neumann plays the younger and more capable wife of the hapless psychology teacher Nikolaj (Magnus Millang)."

Michal: Er zit natuurlijk tragiek in, maar het overheerst niet. Maar misschien is dat ook wel een boodschap? Veel mensen zien drinken natuurlijk niet als iets ernstigs.

Marthe: Ik vraag me af of deze film nog gemaakt zou zijn als de dochter van de regisseur door een drunk driving-ongeluk om het leven was gekomen.

Stefanie: Ik denk dat zoiets altijd moeilijk te achterhalen is, zulke persoonlijke dingen.

Marthe: Ik vraag me af hoe (ex-)alcoholverslaafden naar deze film kijken. Vinden ze het te veel een verheerlijking? De film is niet bepaald voorlichtingsmateriaal.Ik denk: als mensen een leuke bioscoopervaring hebben of thuis op de bank vermaakt zijn, zal dat positieve effect als Pavlov blijven plakken aan de drankjes. Dus al met al een goede reclamefilm voor drank.

Stefanie: Dat alcohol veel met een mens doet en vooral als je je niet zo goed voelt.

Marthe: Maar eerlijk: heb je minder zin in een biertje gekregen door de film, evenveel of meer? Ik misschien wel ietsje meer.

Michal: Ik denk ietsje minder.

Stefanie: Ik kreeg na de film wel minder zin in alcohol. En de dag erna was dat gevoel alweer weg, superrelatief allemaal.

Marthe: Nog één laatste kritische noot voordat ik een paar flessen opentrek. Ik vond het vreemd dat het hele thema 'is dit geen placebo-effect?' niet aangesneden werd. Ze stonden er geen moment bij stil dat ze misschien hun eigen zelfvertrouwen aan het inbeelden waren. Voor vier leraren vond ik het experiment ook niet erg placebo-controlled dubbelblind gerandomiseerd uitgevoerd, maar wie ben ik.

Michal: Ja! Sowieso vroeg ik me aan het begin af hoeveel één glaasje alcohol nou echt doet.

Marthe: Voor mij maakt dat de personages een tikje dom en dus iets minder invoelbaar. Maar je wordt wel meegesleept in hun enthousiasme.

Mail

Redactie

Friso Blankevoort (a.k.a. Freshco) is een illustrator/designer die woont en werkt in Amsterdam. De skateboardcultuur heeft een grote invloed op zijn werk, dat ook beïnvloed wordt door de traditie van grafisch ontwerp in Nederland.

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
Lees meer
test
het laatste
Eenzaamheid trekt me niet, maar ik heb er behoefte aan

Eenzaamheid trekt me niet, maar ik heb er behoefte aan

Eva van den Boogaard schreef een brief aan Roland Barthes, die in zijn dagboeken over eenzaamheid en vrijheid schreef wat zij zelf niet kon verwoorden. “Je hebt me lang gerustgesteld, maar waar ik de herkenning eerst geruststellend vond, vind ik haar de laatste tijd steeds verontrustender.” Lees meer

De sofaconstante

De sofaconstante

Uschi Cop schreef een claustrofobische verhalenbundel over zes levens die getekend zijn door een verlangen naar zingeving. De sofaconstante is een voorpublicatie van een van die verhalen uit haar bundel 'Zwaktebod'. Lees meer

Column: Dat heet ‘een gesprek voeren met elkaar’

Dat heet ‘een gesprek voeren met elkaar’

Als een vriendin van Eva op date gaat met een man waarmee Eva zelf al eerder afsprak, is ze erg benieuwd naar haar bevindingen. Lees meer

:The chosen family: Beelden van queer vruchtbaarheid

The chosen family: Beelden van queer vruchtbaarheid

Marit Pilage onderzoekt beelden van queer vruchtbaarheid in de kunst om zo de definitie van vruchtbaarheid, zwangerschap en ouderschap te herdefiniëren. Lees meer

Een woud vol dichtgetimmerde hokjes

Een woud vol dichtgetimmerde hokjes

Zazie Duinker baant zich een weg door het oerwoud van de (hergedefinieerde) woorden. Lees meer

In de afwezigheid van 1

In de afwezigheid van

Marit Pilage onderzoekt de rol en betekenis van kunst bij zwangerschap en vruchtbaarheid, maar vooral ook bij het uitblijven daarvan. Lees meer

Kijkend naar kunst van mannen: ‘Ben ik toch een mannenhater?’ 6

Kijkend naar kunst van mannen: ‘Ben ik dan toch een mannenhater?’

Puck Lingbeek's vader stelt dat haar boosheid richting mannen haar interpretaties van kunst beïnvloedt. Puck is het daar niet mee eens, maar het zet het haar wel aan het denken. Lees meer

Column: Het glas wijn waar ik zin in heb bestaat niet

Het glas wijn waar ik zin in heb bestaat niet

Twee jaar geleden vroeg Eva nog aan een collega waarom ze niet dronk. Inmiddels laat ook zij de alcohol links liggen en is ze zelf degene die wordt bevraagd. Lees meer

(Ont)hechting

(Ont)hechting

Als Aisha op proef intrekt bij haar geliefde en haar eigen gekoesterde plek achterlaat, is het net het alsof ze een onvaste vorm aanneemt. Lees meer

Voesten

Voesten

"Misschien is dat man zijn hier: hetzelfde bewegen als de anderen." Voesten van Werner de Valk is een kort verhaal over een eiland met een duistere traditie en over het moeten bewijzen van mannelijkheid. Lees meer

Muze

Muze

Loren Snel schreef een roman over hoe samen te zijn met een ander en intussen trouw te blijven aan jezelf. Haar debuut verschijnt 25 oktober bij uitgeverij Prometheus. Hier lees je een voorpublicatie. Lees meer

Liever een monster

Liever een monster

Het is moeilijk te accepteren dat mensen kunnen doden, maar waarom maken we van moordenaars karikaturen? Een voorpublicatie uit Lotje Steins Bisschop en Roselien Herderschee Dodelijke gekte. Lees meer

Jari

Jari

Dave Boomkens schreef een verhaal over troosteloosheid, onmacht en opgroeien. Over hoe je in een treurig flatgebouw, tussen de nieuwsprogrammering en sportwedstrijden door, een vriend kunt vinden en verliezen. Lees meer

Hoe in Duitsland het Zionistische establishment wint

Hoe in Duitsland elke vorm van empathie met inwoners van Palestina wordt verboden

De situatie in Duitsland is de laatste dagen geëscaleerd. Het politieapparaat en de politiek gebruiken harde repressiemiddelen om vooral Duitse mensen van kleur of met een migratieachtergrond de kop in te drukken. Zij verliezen op dit moment hun vrijheid van meningsuiting. Lees meer

Hypnose

Op een dag breng ik alle wereldleiders onder hypnose

Een betere wereld begint bij een andere gedachte en daarom besluit Marthe van Bronkhorst hypnotiseur te worden. Lees meer

Column 1

Je opnemen in mijn testament

Een lugubere ontdekking tijdens een boswandeling doet Eva nadenken over wat we achterlaten voor onze nabestaanden als we overlijden. Lees meer

Geef de dag een naam

Geef de dag een naam

Op een hete zomerdag wordt Felipe zwetend wakker. Deze dag, die heet en broeierig is, brengt hem uit evenwicht, tot hij uiteindelijk doet wat hij gezworen had nooit te doen: hij begint te drinken. Een fragment uit de afstudeernovelle van Tiemen Hageman over het verleden proberen los te laten, het leven ruimte geven en adolescent worden. Lees meer

Aaah, het launchfeest!

Aaah, het launchfeest!

Na de lancering van ons derde papieren tijdschrift willen we onze lezers, schrijvers en makers graag uitnodigen om dit grote succes samen met Hard//hoofd te vieren op 26 oktober in Amsterdam. Lees meer

Tussen de randen van een aquarium

Tussen de randen van een aquarium

Wie ben je als je alles kunt zijn? In het fragmentarische afstudeerwerk van Ettie Edens veranderen mensen onder andere in een hoopje, een steen, een natuurkundedocent, water, iemand die limonade drinkt en een lantaarnpaal. Lees meer

Automatische concepten 71

We hebben een probleem met de derde helft

Een voetbalwedstrijd stopt officieel misschien op het veld, maar Marthe van Bronkhorst merkt in de trein dat het slinkse spel doorgaat. Lees meer

Lees Hard//hoofd op papier! 

Hard//hoofd verschijnt vanaf nu twee keer per jaar op papier! Dankzij de hulp van onze lezers kunnen we nog vaker een podium bieden aan aanstormend talent. Schrijf je nu in voor slechts €2,50 per maand en ontvang in maart je eerste papieren tijdschrift. Veel leesplezier!

Word trouwe lezer