Asset 14

Een enkel goed voornemen

Hard//talk: Een enkel goed voornemen

Met goede voornemens en herwonnen moed gaan we het nieuwe jaar in, maar uiteindelijk zal er weinig veranderen. Ook in 2019 blijft een technocratische politiek domineren, concludeert Jarmo Berkhout. Hij heeft een enkele wens voor het nieuwe jaar: meer verzet tegen de macht, meer activisme. Demonstreer! Kraak! Ga de straat op!

Het begin van een nieuw jaar geeft meestal het gevoel dat er werkelijk iets nieuws staat te gebeuren. Aan dat gevoel wordt uiting gegeven door het samenstellen van lijstjes, het formuleren van goede voornemens, een terugblik op het oude jaar en omzichtige voorspellingen over het nieuwe. Het meeste – en dat is een subtieler gevoel – zal echter hetzelfde blijven: januari is de maand waarin het voorbije jaar uitgeput uitstroomt, en staat nog onder het gesternte van het oude. 2018 laat zich niet zomaar verdringen.

Terwijl men in Parijs in 2019 nog altijd aan de revolutie werkt, worstelt Nederland met de ontrafeling van zijn overlegcultuur. Het zogenaamde klimaatakkoord bijvoorbeeld, dat D66-robot Jetten ziet als triomf van de polder,  is een symptoom van precies het tegenovergestelde. Deze halfslachtige wet, ontdaan van groene en vakbondssteun, die exact de verkeerde beslissingen vastlegt, ontkracht de fictie dat we allemaal zo goed en zo graag met elkaar overleggen om tot optimale uitkomsten te komen. Het dividenddebacle is het andere symptoom: het toonde aan dat consensus een overbodige luxe is die desnoods post facto nog voorgespiegeld kan worden. Het klappen van de pensioenonderhandelingen – minder spectaculair, minder in het nieuws – kan hierbij worden gerekend.

Het zijn bevreemdende uitingen van de technocratische stijl, de bestuurlijke wens om de politiek te depolitiseren. Er worden in feite geen problemen opgelost, terwijl de ‘polder’ slechts gedrochten baart. Het zogenaamde politieke midden is verschrompeld tot de missie om aan de macht te blijven, zodat tenminste de ‘populisten’ (en de groenen, en links in het algemeen) buiten de regering worden gehouden. Van een duidelijk spectrum, laat staan zoiets als een hoefijzermodel, is eigenlijk niks meer te zien: de rechtse partijen, die nog het meest lijken op belangenorganisaties, staan allen op dezelfde afstand van een geïmplodeerd midden. Het lukt linkse partijen niet hun afstand daartoe te bepalen.

Tussen de rondzwevende brokstukken polder, technocratie en middenpartijen verschijnt de schaduw van een toekomst die vooral heel erg op het heden lijkt.

Wat de Franse gilets jaunes misschien het best karakteriseert, is de ondertussen bijna ondenkbare daad om politiek te bedrijven vanuit het volk, en de poging van het volk om daarbij zijn stem te vinden. Daarmee onderscheiden ze zich radicaal van het gangbare populisme, dat het moet hebben van een autoritaire leider. Nederland, politiek gezien onvolwassen vergeleken bij Frankrijk, en bovendien zonder revolutionaire traditie, zal niet snel tot een dergelijke poging over te gaan. Tussen de rondzwevende brokstukken polder, technocratie en middenpartijen verschijnt de schaduw van een toekomst die vooral heel erg op het heden lijkt. De beste deal die de machthebbers ons bieden is ons medeplichtig te maken aan hun beleid. Het is op deze manier dat 2018 naadloos in 2019 overgaat.

Voor het nieuw jaar wens ik iedereen daarom vooral veel protest, engagement en sabotage toe! Het gekraakte ADM-terrein, dat op de valreep tóch weigert aan zijn eigen ondergang mee te werken, geeft het goede voorbeeld. Activisme – demonstreren, staken, kraken – is tegelijkertijd de politiek van de machtelozen en de politiek van de hoop. Aan voorspellingen waag ik me niet, maar ik weet zeker dat er genoeg mensen zijn die zich zullen blijven verzetten tegen de steriliteit en fantasieloosheid van een macht die verandering in de kiem smoort en zegt dat we normaal moeten doen. Daaraan zoveel mogelijk bijdragen lijkt me nou een goed voornemen.

Mail

Jarmo Berkhout werkt bij Het Actiefonds, een Amsterdamse organisatie die wereldwijd activisten ondersteunt. Hij studeerde filosofie aan de UvA, die hij meermaals hielp te bezetten, en is schrijver.

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
Lees meer
test
het laatste
Lieve Mr. Dickhead

Lieve Mr. Dickhead

Op 7 januari schreef N. een liefdevolle goedmaakbrief en wilde deze persoonlijk overhandigen aan M. Zeven dagen eerder, op nieuwjaarsdag, mondde een akkefietje uit in de dramatische afloop van hun kortstondige doch intensieve liefdesrelatie. Het bleef niet bij een enkele ochtendbrief. Lees meer

:The chosen family: Beelden van queer vruchtbaarheid

The chosen family: Beelden van queer vruchtbaarheid

Marit Pilage onderzoekt beelden van queer vruchtbaarheid in de kunst om zo de definitie van vruchtbaarheid, zwangerschap en ouderschap te herdefiniëren. Lees meer

Een woud vol dichtgetimmerde hokjes

Een woud vol dichtgetimmerde hokjes

Zazie Duinker baant zich een weg door het oerwoud van de (hergedefinieerde) woorden. Lees meer

In de afwezigheid van 1

In de afwezigheid van

Marit Pilage onderzoekt de rol en betekenis van kunst bij zwangerschap en vruchtbaarheid, maar vooral ook bij het uitblijven daarvan. Lees meer

Liever een monster

Liever een monster

Het is moeilijk te accepteren dat mensen kunnen doden, maar waarom maken we van moordenaars karikaturen? Een voorpublicatie uit Lotje Steins Bisschop en Roselien Herderschee Dodelijke gekte. Lees meer

Hoe in Duitsland het Zionistische establishment wint

Hoe in Duitsland elke vorm van empathie met inwoners van Palestina wordt verboden

De situatie in Duitsland is de laatste dagen geëscaleerd. Het politieapparaat en de politiek gebruiken harde repressiemiddelen om vooral Duitse mensen van kleur of met een migratieachtergrond de kop in te drukken. Zij verliezen op dit moment hun vrijheid van meningsuiting. Lees meer

Een villa voor het onbekende

Een villa voor het onbekende

Floris Tesink bezocht het FOMU, waar Grace Ndiritu door associatieve combinatie een expositie invulde. "Dit conflict tussen de fotografie en de ruimte brengt je op een plek die niet te begrijpen is, maar toch verslavend voelt voor degene die zich hieraan overgeeft." Lees meer

Wat dondert het of fossiele subsidies ‘echt subsidies zijn’?

Wat dondert het of fossiele subsidies ‘echte subsidies’ zijn?

‘De grootste catastrofe in de geschiedenis van de mensheid is niet het moment voor afleidingsmanoeuvres.’ Lees meer

:De aankondiging: De kunst van vertrekken (deel 1)

De kunst van vertrekken: de aankondiging

Voor kunstenaars is het essentieel om zichtbaar te zijn voor publiek. Maar wat gebeurt er als een kunstenaar zich terugtrekt of zelfs helemaal stopt met het maken van kunst? In deel 1 van de serie ‘De kunst van het vertrekken’ kijkt Lara den Hartog Jager naar de kunst waarmee sommige kunstenaars afscheid nemen uit de kunstwereld. Lees meer

Een gestolde eeuwigheid

Futiliteit op een gestolde eeuwigheid

De bergen laten Nick Sens al even niet meer met rust. Waar komt de drang vandaan ze, ondanks de mogelijke gevaren, te willen beklimmen? Lees meer

:Koloniale pijn: Papoeavlag niet gewenst tijdens defilé Veteranendag 1

Koloniale pijn: Papoeavlag niet gewenst tijdens defilé Veteranendag

24 juni was het Veteranendag, acht jaar geleden was het de oud-militairen voor het eerst verboden tijdens het veteranendefilé te lopen met de Morgenster, de vlag van de Papoea’s. Waarom gebeurde dat? Lees meer

 1

Alleen het gehele verhaal kan voor heling zorgen

Bijna 80 jaar na dato erkent de Nederlandse staat 17 augustus 1945 pas als officiële Indonesische onafhankelijkheidsdatum. Benjamin Caton vraagt zich af waarom sommige partijen deze ontwikkelingen tegenwerken en waar hun denkfouten zitten. 'Het is niet nodig is om de ene pijn te ontkennen om erkenning te krijgen voor de andere.' Lees meer

:De roman als tapijt van verweven geschiedenissen: hoe een collectieve schrijversblik houvast biedt 1

De roman als tapijt van verweven geschiedenissen: hoe een collectieve schrijversblik houvast biedt

Wat willen we vertellen, wat hebben we te vertellen en hoe willen we dat vertellen? Amber Netten, Marleen Doré en Zuma Knegjes vinden houvast in collectiviteit. Lees meer

Zelfs een kapotte klok wijst tweemaal per dag de juiste tijd aan

Zelfs een kapotte klok wijst tweemaal per dag de juiste tijd aan

Als klein meisje had Roosje van der Kamp een ritueel waarmee ze hoopte haar ouders te kunnen beschermen tegen de dood. Kan magisch denken in plaats van een poging tot controle, ook een vorm van loslaten zijn? Kan het ook een daad van liefde zijn? Lees meer

De on//smakelijke week: Wondermeisjes (of: de aantrekkingskracht van anorexia) 4

De on//smakelijke week: Wondermeisjes (of: de aantrekkingskracht van anorexia)

Toen in juni 2014 een week in het teken van eten stond was Emy Koopman not amused. Ze schreef een nog altijd actueel essay over de vraag of een eetstoornis een modeverschijnsel is. Eten door de ogen van een ex-magerzuchtige. Lees meer

Zeikwijf

De on//smakelijke week: Pisnijd

Van hoge prijzen tot pottenkijkers: een bezoek aan een openbaar toilet is voor vrouwen vaak niet vanzelfsprekend. Sofie Hees verdiept zich in de ins en outs van dit decennia-oude probleem. Lees meer

Ik heb schijt

Ik heb schijt

Maatschappelijke ongelijkheid begint in de buurt waarin je opgroeit laat Milio van de Kamp zien in zijn debuut ‘Misschien moet je iets lager mikken’, dat op 16 mei verschijnt. Een voorpublicatie. Lees meer

Toxic Friendships

Toxic Friendships

Het verbreken van toxic friendships geldt op TikTok als een vorm van self-care, maar is dat wel zo? Rijk Kistemaker buigt zich erover. Lees meer

Factdroppen

Factdroppen

Is het herhalen van feiten een manier om grip te krijgen op een wereld die steeds onzekerder is? Max Beijneveld gaat op zoek naar een alternatief voor ongebreideld factdroppen. Lees meer

Een <em>mountain home</em> in een wereld waar de tijd verdwijnt

Een mountain home in een wereld waar de tijd verdwijnt

Na het luisteren van de podcast Dolly Parton’s America besluit Anna van der Kruis haar eigen fascinatie voor Dolly Parton te onderzoeken. Waarom slikt ze alles wat Dolly haar verkoopt? Hoe kan het dat Dolly zoveel verschillende mensen samenbrengt? Tijdens de zoektocht komt ze erachter dat haar verhouding tot Dolly Parton persoonlijker is dan ze... Lees meer

Steun Hard//hoofd en verzamel kunst! 

Hard//hoofd is een vrije ruimte voor nieuwe kunstenaars en schrijvers. Wij zijn bewust gratis toegankelijk en advertentievrij. Sluit je ook aan bij Hard//hoofd en zorg dat wij talent een podium kunnen blijven bieden. Als je je vóór 31 december aanmeldt als kunstverzamelaar, ontvang je in januari al je eerste kunstwerk!

Word kunstverzamelaar