Ilustratie: Floris Solleveld Met het NOS Nieuws Team probeert de bekendste nieuwsomroep weer eens jongeren te bereiken. " /> Ilustratie: Floris Solleveld Met het NOS Nieuws Team probeert de bekendste nieuwsomroep weer eens jongeren te bereiken. " />
Asset 14

Geef je mening

In een poging jongeren bij het nieuws en de aankomende verkiezingen te betrekken, is er door de NOS – voor een groot deel van de Nederlanders de belangrijkste nieuwsbron – op Facebook een pagina geopend onder de naam NOS Nieuws Team. Dit team bestaat volgens de NOS uit 30 jongeren die voor de omroeporgaan ‘in hun eigen netwerken op zoek gaan naar wat er speelt in aanloop naar de Tweede Kamer verkiezingen van 9 juni.’

Doel van de pagina is dus om te kijken wat er naar aanloop van de verkiezingen onder jongeren leeft.’ Wat er met deze informatie moet gebeuren, is niet geheel duidelijk. De Facebookpagina stelt dat iedereen is uitgenodigd om mee te doen aan de discussies rondom deze gegevens: ‘Kijk mee, praat mee en discussieer mee.’ De pagina is dus ook een poging internet te gebruiken als publieke ruimte waarin politiek besproken kan worden door jongeren.

Het kan aan mij liggen, maar ik kon op de pagina nergens een reageerknop vinden. Hoe moet ik dan mijn mening geven?

Dinsdagmiddag werd het volgende bericht geplaatst over mogelijke bezuinigingen: ‘GEEF JE MENING! - Bijna alle partijen willen de overheid afslanken en het aantal ambtenaren verminderen. Hoe dat moet gebeuren blijft nog vaak vaag.

‘De gemakkelijkste kreet is het verminderen van ministeries.

‘Welke ministeries zouden volgens jou moeten worden samengevoegd en of juist verdwijnen?’

Hierop volgde een link naar het aantal ministeries van nu.

Wat mij fascineerde aan dit bericht – en dit geldt voor bijna alle berichten – is dat dit bericht niet uit het netwerk van jongeren komt, maar gewoon uit “het” nieuws: we weten dat er bezuinigd moet worden. Wat interessant zou zijn, is vanuit jongeren te horen waarop volgens hen bezuinigd kan worden.


Ilustratie: Floris Solleveld

De hoop van het NOS Nieuws Team is natuurlijk dat allerlei jongeren op het prikbord de discussies reageren op het voorstel een (een aantal) ministeries te geven (mij lukt het niet, maar het zal wel kunnen, me dunkt). Maar tot nu toe blijven de meeste discussies uit, lijkt. De ‘ministeries’post is met vijf reacties – waarvan vier van leden van het NOS Nieuws Team zelf – niet echt een hot topic te noemen. Het is bovendien reeds weer begraven onder een trits nieuwe berichten.

Wouter van Erkel – lid van het Nieuws Team – deed gistermiddag wel een poging de discussie aan te zwengelen. Hij zei: ‘Ik zie ministerie van financiën en ministerie van economische zaken. Die zitten toch wel aardig in hetzelfde schuitje.’ Daar liet hij het bij. Dat is geen discussie in de publieke ruimte. Dat is kroegpraat.

Donny Anoniem, Isarah WIllems, en Rik Wezenberg, alle drie lid van het Nieuws Team, probeerden nog wat andere punten aan te snijden (Rik W.: ‘Uhm, lijkt mij dat er genoeg kostenbesparingen mogelijk zijn dan het verminderen van Kamerleden of samenvoegen van ministeries’ – maar welke kostenbesparingen dan liet hij achterwege). Zo word het prikbord van de pagina niet meer dan een schietbord van meningen zonder onderbouwingen.


Illustratie: Floris Solleveld

Wat hierdoor eens te meer pijnlijk duidelijk wordt is dat er een groot verschil zit tussen het geven van je mening en het vormen van je mening. Balkenende en zijn ministers gingen drie jaar geleden het land in, om de meningen van de mensen te horen. Overal werden ze voor dit idee weggehoond. Maar wat Balkenende volgens mij wel begreep – en wat bij een prikbord op Facebook vaak verdwijnt – is dat het geven van je mening niet het zelfde is als het vormen van je mening. Een mening vorm je namelijk niet alleen, maar met anderen: die haal je uit weerspraak uit boeken of gesprekken. Je slijpt je eigen opvatting aan de hand van die van anderen. Dit gaat veel beter in een gesprek, dan in een klein boxje op Facebook waar je wat woorden dumpt.

En het meest pijnlijke van de Facebookpagina van het NOS Nieuws Team vind ik nog niet eens de vraag is of andere leeftijdsgroepen zich door de NOS ook zo zouden laten afschepen met betrekking to hun politieke betrokkenheid – ‘hier heb je een Facebookpaginaatje, dertig jongeren, roep maar wat, liefst in HOOFDLETTERS en dan hopen we op veel “signaleringen” en “personen die dit leuk vinden” – nee, het meest pijnlijke is volgens mij dat jongeren op deze manier wederom worden “getraind” politiek te zien als een oppervlakkige Facebookpagina, waarin niet gediscussieerd wordt, maar wat geroepen, en geen enkele link wordt geslagen naar de “echte” wereld waarin je met mensen in discussie kunt gaan, zoals gisteren op televisie in het Lagerhuis. Politiek is niet het dumpen van meningen. Het is het toepassen van hoor en wederhoor.

Dat Balkenende dat vervolgens niet deed, maar meningen inzamelde zoals een collectant kleingeld inzamelt, dat is natuurlijk weer een ander verhaal. Maar wel dezelfde fout als de NOS nu maakt met zijn Nieuws Team pagina.

Mail

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
test
het laatste
Ze willen niet dat je dit weet over ons voedselsysteem

Ze willen niet dat je dit weet over ons voedselsysteem

When life gives you hepatitis A-bessen, kruipt Marthe van Bronkhorst in de pen om het toch nog eens over de voedselindustrie te hebben. Lees meer

Een kijkje in mijn consumentenziel (2024) 1

Een kijkje in mijn consumentenziel (2024)

De gemiddelde Nederlander koopt vaak kleding, en heeft er vaak ook nog geen overzicht over. Columnist Loïs Blank houdt haar eigen koopgedrag elk jaar weer bij. Lees meer

Elke trui is een kersttrui, je moet alleen zelf voorbij Rudolf kijken

Elke trui is een kersttrui, je moet alleen zelf voorbij Rudolf kijken

Misschien heb jij hem nu wel aan: de kersttrui. Een onschuldig grapje of een kledingstuk dat perfect toelicht wat er mis is met de kledingindustrie? Lees meer

Lieve groetjes van Venus

Lieve groetjes van Venus

Lieke van den Belt vertelt in deze column over haar relatie met en tot Venus. Kijken ze elkaar aan? En zien ze de ander dan ook? Lees meer

Auto Draft 1

Hoe jij politiek je zin weer krijgt: valse dilemma’s, overdrijven en nog drie tactieken die ik leerde van mijn vader

Marthe van Bronkhorst leerde van haar vader dat goed vals niet lelijk is. In deze column legt ze je drie technieken uit om je (politieke) zin te krijgen. "Links, doe nou eens wat mijn vader deed: nooit genoegen nemen met minder." Lees meer

Zwervende organen en feminiene furie

Zwervende organen en feminiene furie

Hysterie was vroeger een diagnose voor seksueel gefrustreerde vrouwen, in deze column pakt Lieke van de Belt het woord terug. Lees meer

Gaten in mijn vroegste overtuiging

Gaten in mijn vroegste overtuiging

Michiel Cox’ broer wil als vrijwilliger het leger dienen. Hoe kan Michiel zijn begrip daarvoor rijmen met de idealistische opvoeding van zijn ouders? Lees meer

Het kattenvrouwtje dat de boom in sprong

Lieke van den Belt mijmert over verlegenheid en Minoes. Waarom bestaan er toch zo veel vooroordelen over kattenvrouwtjes? En zal ze zelf veilig vanuit de boom toekijken, of springt ze er uit? Lees meer

‘Zij moet echt normaal doen!’ riepen de mensen die verkrachtingsfantasieën over mij schreven

‘Zij moet echt normaal doen!’ riepen de mensen die verkrachtingsfantasieën over mij schreven

Marthe van Bronkhorst dacht dat het met conservatieve haat en machocultuur wel meeviel in Nederland, maar na anderhalve maand online haat en doodverwensingen, weet ze beter. Lees meer

We hebben armoede opgelost: een toneelstukje

Marthe van Bronkhorst schreef een kort toneelstukje waarin Ruben Brekelmans en Dilan Yesilgöz uiteenzetten hoe ze armoede willen gaan oplossen. Lees meer

Dunne intellectuele belangstelling

Dunne intellectuele belangstelling

Michiel Cox is vastbesloten om als docent aan zijn mbo-studenten meer dan alleen praktische kunde over te dragen. Hoewel studenten zijn lessen mild spottend een ‘zitvak’ noemen, merkt Cox dat bij sommigen intellectuele nieuwsgierigheid opbloeit, ondanks de lage verwachtingen van de buitenwereld. Lees meer

How can I make this about me? 1

How can I make this about me?

Marthe van Bronkhorst staat stil bij een jaar genocide en pleit ervoor om het meer over onszelf te laten gaan: 'Die dode Palestijnen hadden jouw kinderen kunnen zijn.' Lees meer

De inspraakavond

De inspraakavond

Om een progressief geluid te laten horen gaat Michiel Cox naar een inspraakavond over windmolens. Maar tijdens de bijeenkomst begint hij te twijfelen. Is dit inspraak? Lees meer

Dit kabinet is ziek - het heeft een ontstellend gebrek aan verbeelding

Dit kabinet is ziek: het heeft een ontstellend gebrek aan verbeelding

Marthe van Bronkhorst stelt dat het kabinet likkebaardend zou moeten trappelen om vernieuwende ideeën te presenteren, maar komt van een koude kermis thuis. Lees meer

De man die geen vragen stelt

De man die geen vragen stelt

Aisha's single, hetero vriendinnen worden op dates overspoeld door dominante sales pitches. Stel een vraag, lieve man, stel een vraag! Lees meer

Levensweg

Levensweg

Als Aisha een trouwerij op een Limburgse boerderij bezoekt, mijmert ze ineens over haar eigen bruiloft. Ach, trouwen is niks voor haar. Toch? Lees meer

Marktplaatsgekkies

Marktplaatsgekkies

Marthe van Bronkhorst besluit de relatiemarkt opnieuw te betreden en vraagt zich af: ben ik een koopje, of een langetermijn-investering? Lees meer

:Dit is Europa: een half-ontspoorde trein

Dit is Europa: een half-ontspoorde trein

Marthe van Bronkhorst bekijkt Europa als een treinreis en stemmen voor de Europese Parlementsverkiezingen als het zijn van de conducteur op die rammelende trein. Lees meer

Ik wil het woord tokkie nooit meer horen

Ik wil het woord tokkie nooit meer horen

"Ofwel we noemen mij voortaan een tokkie, en ik zal de titel met trots dragen. Of we stoppen met het gebruik van het woord tokkie en laten het weer alleen een familienaam zijn." In deze gastcolumn geeft Anne Schepers een ijzersterk pleidooi tegen het negatieve gebruik van het woord 'tokkie'. Lees meer

Tot morgen

Tot morgen

Na bijna vier jaar als columnist voor Hard//hoofd is het voor Eva tijd voor iets nieuws, maar afscheid nemen is niet haar ding. 'Dus lieve lezers: voor jullie nu een kus op de wang, en tot morgen!' Lees meer

Word vóór 1 februari trouwe lezer en ontvang Hard//hoofd magazine ‘Ssst’ in maart!

Hard//hoofd verschijnt weer op papier! In ‘Ssst’ verkennen we de (zelf)opgelegde stilte. Fluister je met ons mee? Word vóór 1 februari trouwe lezer voor slechts €2,50 per maand en ontvang in maart 120 pagina’s over de kracht, het geweld en de kwetsbaarheid van stilte op de mat. Veel leesplezier!

Word vóór 1 februari trouwe lezer