Asset 14

Nocturnal Animals

Filmtrialoog: Nocturnal Animals 2

Het is een film die opduikt in menig eindejaarslijstje: de mysterieuze wraakthriller Nocturnal Animals, van regisseur en modeontwerper Tom Ford met in de hoofdrollen Amy Adams, Jake Gyllenhaal en Michael Shannon. Wat maakt deze film zo goed? Luuk Imhann, Ruby Sanders en Sarah van Binsbergen doen een poging tot duiding.

Sarah: Toen ik de trailer zag dacht ik dat dit weer zo’n hypergestyleerd drama zou worden met als premisse: beeldschone vrouw heeft alles maar is niet gelukkig. Maar ik moet zeggen, ik ben positief verrast. De film kroop onder mijn huid en bleef daar nog dagenlang zitten.

Luuk: Is stilering iets wat je kan storen? De vraag is of films als deze – denk bijvoorbeeld ook aan The Neon Demon – met hun grote aandacht voor stijl, daarmee aan inhoud inleveren. En of je dit zo kan (of mag) beoordelen, alsof veel stilering tegen een film pleit.

Ruby: Nee, dat pleit niet per definitie tegen een film. Maar het is wel degelijk een vraag die Ford zichzelf ook stelt door juist een wereld te portretteren waar veel buitenkant soms een gebrek een binnenkant verbloemt.

Luuk: Verbloemt stilering het een gebrek aan binnenkant? Of is het een poging dat door de kijker in te laten vullen?

Ruby: Volgens mij heeft Susan dat gevoel wel; dat haar prachtig aangeklede leven haar uiteindelijk niet de bevrediging oplevert waarnaar ze op zoek was.

Sarah: Precies, en daarom werkte de vorm hier ook zo goed, want de stijl versterkt dat idee. Interessant dat je The Neon Demon noemt Luuk, want daarbij had ik dat gevoel wel, dat de overvloedige aandacht voor stijl ten koste van de inhoud ging. Maar bij deze film vond ik dat niet.

Ruby: De vraag van inhoud versus vorm is in ieder geval een vraag die met deze film gesteld wordt. Susan heeft een man van de inhoud (Edward) ingeruild voor een man van het uiterlijk vertoon en het succes, maar uiteindelijk heeft dat haar niet gelukkig gemaakt.

'Het verhaal dat Edward schrijft is echter dan het leven dat Susan leeft'

Luuk: Ik denk niet dat je het zo zwartwit kan zien, dat Edward inhoud had en haar huidige man niet. De film gaat niet over inhoud vs. inhoudsloos. Nocturnal Animals is een horrorfilm over onze diepste verlangens, onze wildste driften en lusten. Edward weet geen manier om de zijne los te laten, behalve door er een boek over te schrijven. En wat we zien is vernietigend, een echter leven dan dat wat Susan leeft.

Ruby: Een ander thema: de angst die een man voelt als hij geen bescherming kan bieden aan zijn geliefden.

Luuk: Die angst die je beschrijft, Ruby, die is niet echt. Die speelt zich af in het verhaal binnen het verhaal, onder controle van de schrijver. En die schrijver laat het meest gruwelijke lot los op zijn dierbaren.

Ruby: We zeggen net nog dat kunst echter is dan het echte leven. Die angst heeft Edward denk ik wel degelijk gevoeld. De film suggereert op zijn minst dat de keuzes die Susan heeft gemaakt Edward ertoe bewogen om dit boek te schrijven.

Luuk: Wat ik sterk vond was dat we die link zelf mochten invullen. We kregen ingrediënten, maar moesten alsnog zelf het verhaal maken. Die leegte is een uitgesproken keuze, zoals vrijwel alles in de film een uitgesproken keuze is. Elke goede film is mijns inziens er een waarin duidelijk gekozen wordt. En elke keuze die Ford maakt (muziek, stijl, cameravoering, verhaal, wat we wel en niet weten als publiek) is superduidelijk.

Sarah: De keuzes zijn duidelijk, maar niet makkelijk als keuzes te herkennen. Bij sommige films kun je heel duidelijk zien welk effect een regisseur met bepaalde keuzes wil bereiken. Hier is dat minder doorzichtig en dat is denk ik een van de dingen die ik zo sterk vond.

'De intro is kenmerkend voor de hele film: geen enkele interpretatie die je erop plakt volstaat'

Luuk: Je kunt het alleen duidelijk zien als keuzes half gemaakt zijn. Dan heb je tijd om erover na te denken. Hier niet. Wat vonden jullie van de intro? Over extreme keuzes gesproken!

Ruby: Hypnotiserend. Daarin kwamen beide werelden die verder in de film langs elkaar lopen bij elkaar. Het 'volkse' en obese Amerika; en de highbrow kunstwereld.

Sarah: In de intro werd voor mij al duidelijk wat kenmerkend is voor de hele film: geen enkele interpretatie die je erop plakt volstaat. Gaat het er inderdaad om die twee wereld samen te brengen? Is het een poging om de verdorvenheid en het cynisme van de hedendaagse kunstwereld te laten zien: die obese vrouwenlijven op sokkels en bezoekers die daar in designerpakjes omheen drentelen? De intro doet al die dingen, maar tegelijkertijd doe je de film tekort als je haar daartoe reduceert.

Luuk: Welke uitleg, of combinatie van drie manieren van uitleg, ook... het is incompleet. Daarmee zegt Ford iets interessants over ons. En het zegt ook iets over wat wij nu proberen.

'Dat alle keuzes doordacht zijn, maakt nog niet dat je er als kijker niets van mag vinden'

Ruby: Haha. Helaas wel. Maar ik vind het ook weer wat aanmatigend om daarmee de discussie dood te slaan. Net als het argument dat alle keuzes zo doordacht zijn; alsof dat ons het recht om er iets van te vinden ontneemt. Dan plaats je de maker wel op een erg hoog voetstuk.

Luuk: Het onderneemt ons niet het recht, maar wel het belang.

Sarah: Dat denk ik niet. Het geeft juist ruimte om het over verschillende aspecten te hebben. Om zelf in te vullen, verschillende interpretaties aan te dragen, zonder te doen alsof een daarvan allesomvattend is, kan zijn. Dat zelf invullen is, zoals je eerder zei, juist wat de film van je vraagt.

Luuk: Zie het als een huis. Als het helemaal af is, kun je er wat van vinden, maar raakt dit het huis niet. Als het huis aan alle kanten open staat, vol gebroken leidingen en de plannen niet overeenkomen, haal je met elke mening meer loszittende stenen onderuit. Zo is het ook met films. De vrijwel perfecte films kun je alles van vinden, maar het raakt de films niet. Bij mindere films haalt het net zoveel los tot er niets meer van overblijft.

Sarah: Ik zou daar aan willen toevoegen dat bij een goede film je mening de film an sich allicht niet raakt, maar dat wat een film goed maakt zeker ook te maken heeft met de mate waarin deze uitnodigt om er iets van te vinden, er over na te denken, over te praten.

Luuk: Eens. Een goede film heeft duizend hoeken om hem vanuit te bekijken.

Ruby: Ter afsluiting nog een laatste gedachte over het einde? Zonder iets weg te geven: was het een wraakactie van Edward?

Luuk: Ja.

Sarah: Ja. Maar ook dat is weer een beetje te makkelijk, het is meer dan dat. Wat, dat mag de lezer/kijker zelf bedenken.

De Filmtrialoog wordt mede mogelijk gemaakt door Cineville.
Nocturnal Animals draait nu in de bioscopen en filmtheaters. Ga voor meer informatie en draaitijden naar Cineville.nl. Met de Cinevillepas zie je zoveel films als je wil voor 19 euro per maand.
cinevilleticket_met_trans-1

 

Mail

Redactie

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
Lees meer
test
het laatste
Geen geld maakt ook niet gelukkig

Hard//hoofd zoekt een zakelijk assistent!

Wij zoeken een enthousiaste en veelzijdige zakelijk assistent (x/v/m) die ons zakelijke team wil versterken. In deze functie krijg je de kans om ervaring op te doen met de zakelijke en organisatorische kant van een literair tijdschrift en online platform. Lees meer

Het huis in mijn hoofd

Het huis in mijn hoofd

Wat als technologie je verbeelding probeert te esthetiseren? Mina Etemad bezocht in juni, tijdens de twaalfdaagse oorlog tussen Iran en Israël, de VR-voorstelling From Dust van Michel van der Aa. ‘Het zou troostend moeten zijn, maar hoe kan ik het rijmen met de realiteit hierbuiten?’ Lees meer

Het borrelt 1

Ortolaan

Liefde gaat door de maag, weet de chef in het verhaal van Fleur Klemann. Zorgvuldig bereidt hij al zijn ingrediënten én zijn geliefde: ‘Haar tong die ze langs haar vette lippen haalde, het rozige vlees.’ Lees meer

Naweeën

Naweeën

In Naweeën dicht Vlinder Verouden over vervellen, verpoppen, verschonen, volgroeien en legt zo het proces van veranderen vast. ‘Hier slaat de klok tien en stap ik uit spinseldraden slijmerig warm een / Laatste vinger die glijdt over de plastic bodem van een pot haargel.’ Lees meer

Het borrelt

Het borrelt

‘Vuur raakt water / en alles sist barst klapt fluit schuimt vergaat stijgt verdampt smelt breekt sterft’. Dieuke Kingma dicht over het moment dat het ondergrondse naar boven breekt: zoals bij vulkaanuitbarstingen, of de tweede symfonie van Mahler. Lees meer

Laboratoriumkinderen

Laboratoriumkinderen

Afgelopen zomer namen tien aanstormende schrijftalenten deel aan het Schrijverskamp van Frontaal, waar ze werkten ze aan teksten rondom het thema Grond. In dit drieluik onderzoekt Louise van der Veen in vitro fertilisatie (IVF) als een mogelijke grond van het bestaan. Lees meer

:Podcast: Maandagavond – De aanleiding

Podcast: Maandagavond – De aanleiding

Een nieuw seizoen van Maandagavonden door Nwe Tijd, dit keer ook te beluisteren bij Hard//hoofd. Met Johannes Lievens die zich – tegen wil en dank – in het feestgedruis stort, Ellis Meeusen over de voorpret, Suzanne Grotenhuis met een pleidooi voor kleine vieringen en Freek Vielen opent de avond met twee anekdotes. Lees meer

Wil de Nederlander opstaan alsjeblieft?

Wil de Nederlander opstaan alsjeblieft?

Wanneer de VVD pleit voor het bijhouden van gegevens over ‘culturele normen en waarden’ van mensen met een migratieachtergrond, over welke normen en waarden hebben ze het hier dan eigenlijk? Rocher Koendjbiharie neemt de eisen onder de loep die de politiek alleen stelt aan mensen die zichtbaar wortels elders ter wereld hebben. ‘Men wil geen vermenging van culturen en geen uitwisseling van gedachten. De echte eis is assimilatie en het afbreken van wortels.’ Lees meer

Als de bodem niet dragen kan

Groeipijn

‘Volwassen worden is zorgen voor’ luidt de wijsheid waar de hoofdpersoon in dit verhaal zich aan vasthoudt. In Groeipijn laat Tim Kobussen zien hoe hoe er een steeds letterlijke invulling aan die wijsheid wordt gegeven in een studentenkamer. Lees meer

In een miniatuurgrafkistje wordt het duingentiaanblauwtje naar de natuurbegraafplaats gedragen 1

In een miniatuurgrafkistje wordt het duingentiaanblauwtje naar de natuurbegraafplaats gedragen

Van het zetten van kopjes koffie en het branden van salie tot de Pinterest-pagina van DELA: Maartje Franken schrijft over rouwrituelen en onderzoekt de grond waarin rouw wortelt. Lees meer

Voor de meisjes

Voor de meisjes

Terra van Dorst dicht over de passiviteit van het wachten op morgen en het uitstellen van keuzemomenten. ‘morgen gaan we een ijsje halen / zullen de bramen rijp zijn / maak ik een besluit’ Lees meer

Regenwormen 1

Als de bodem niet dragen kan

Afgelopen zomer namen tien aanstormende schrijftalenten deel aan het Schrijverskamp van Frontaal, waar ze werkten ze aan teksten rondom het thema Grond. Anouk von Seida schrijft over de betonplaten op een boerderij en het onverwachte leven dat zich daarin afspeelt. Lees meer

Grond & Ik

Grond & Ik

Afgelopen zomer namen tien aanstormende schrijftalenten deel aan het Schrijverskamp van Frontaal, waar ze werkten ze aan teksten rondom het thema Grond. In 'Grond & Ik' zoekt Lisia Leurdijk naar manieren om een dialoog tussen het individu en de grond te openen. Lees meer

Regenwormen

Regenwormen

Afgelopen zomer namen tien aanstormende schrijftalenten deel aan het Schrijverskamp van Frontaal, waar ze werkten ze aan teksten rondom het thema Grond. Milou Lang graaft in dit tweeluik naar wormen, gangenstelsels en de geborgenheid die de grond kan bieden. ‘hier duw ik geil zijn in de kluiten aarde / durf mijn vingers te verliezen in slib en schimmeldraden’ Lees meer

Luchtspiegeling

Luchtspiegeling

'We bewegen log en lief.' Madelief Lammers onderzoekt in dit gedicht de onstilbare honger tussen twee mensen, een wankele relatie waaraan iets fundamenteels ontbreekt. 'Zie je hoe we ondanks die woede nog zo mooi zijn als een slapend paard dat met haar huid trilt om een daas te verjagen?' Lees meer

Stomwijzer

Stomwijzer

Marthe van Bronkhorst loodst je door het wispelturige politieke landschap aan de hand van haar alternatieve stemwijzer. Lees meer

Auto Draft 8

Programma: Ik wil, wil jij ook? - consent in illustratie

Vier samen met Hard//hoofd de publicatie van onze recent verschenen bundel over seksueel consent! Lees meer

Roze, wit, blauw

Roze, wit, blauw

Rechtse en nationalistische partijen laten in hun nieuwste verkiezingsprogramma’s zien dat hun ruimte voor de lhbtqia+-gemeenschap altijd voorwaardelijk is geweest. Journalist Rocher Koendjbiharie legt uit: 'Homoseksualiteit en vrouwenrechten zijn binnen rechtse kringen vaak pas relevant wanneer ze in relatie tot migratie besproken worden.' Lees meer

:Winnaar publieksprijs Rode Oor: Vespula vulgaris

Winnaar publieksprijs Het Rode Oor: Vespula Vulgaris

In een pot met schuimbanaantjes vecht een wesp om los te komen. Myrthe Prins portretteert een winkelbediende die in een snoepwinkel aan zoetigheid proeft. Met Vespula Vulgaris won zij de publieksprijs van Het Rode Oor 2025. Lees meer

Winnaar Stoute Stift 2024 1

Winnaars De Stoute Stift 2025

Cynthia Van Der Heyden won met haar illustratie de publieksprijs en Sarah Pannekoek won de juryprijs van De Stoute Stift 2025. Lees meer

Lees Hard//hoofd op papier!

Hard//hoofd verschijnt vanaf nu twee keer per jaar op papier! Dankzij de hulp van onze lezers kunnen we nog vaker een podium bieden aan aanstormend talent. Schrijf je nu in voor slechts €3 per maand en ontvang in maart je eerste papieren tijdschrift. Veel leesplezier!

Word trouwe lezer