Het internet. De grootste bibliotheek van het menselijk falen. Hele websites zijn er gemaakt voor modellen die vallen op de catwalk, extreem mislukte tatoeages en mensen die de prachtige kook- of knutselwerken van Pinterest na wilden doen en… tja, faalden. Ook Nederland doet mee met de ongemakkelijke faalblog (die je beter niet op je werk kan openen) LOL DUTCH PEOPLE.
Van fails op internet is mijn favoriete bolwerk der mislukking toch wel de website van The Museum of Bad Art. De slogan van dit museum is “Art too bad to be ignored”. Negeren gaat inderdaad niet meer als je eenmaal je oog op de kleurrijke collectie hebt laten vallen. Maar wat deze website van alle andere ‘faalwebsites’ onderscheidt, is dat dit museum zichzelf en zijn inhoud heel serieus neemt. Hier wordt niet gepest. Hier wordt, net als in een echt museum, heel serieus omschreven wat er in een schilderij gebeurt en met welke materialen het gemaakt is. Zelfs als het zo lelijk is dat je er nachtmerries van kan krijgen. Het is een viering van het lelijke. Een viering van de mislukking in al zijn glorie!
En dan nu, mijn persoonlijke top 9 schilderijen uit de collectie van The Museum of Bad Art.

9.
De blik omlaag, een zwarte zakdoek in de mond, te bedroefd om nog achterom te kijken naar de slanke godin die daar beplakt met pizzapunten op een barkruk staat te balanceren. Het doet mij ook een beetje denken aan fotografische werken als deze of deze.

8.
Dit schilderij behandelt een erg belangrijk en actueel thema. Amerika viel het Midden-Oosten binnen voor olie, het vloeibare goud. Maar wat als we erachter kwamen dat eieren de belangrijkste grondstof zouden zijn? Wie zou Amerika dan binnenvallen? Denk daar maar eens over na.

7.
Naakt en gezichtsloos rijdt het onderwerp op een kreeft. Ik heb het idee dat ik dit een keer gedroomd heb…

6.
Dit werk is duidelijk van de hand van een kind. Ik vraag me af of dit kind heel erg van katten hield of juist een enorme kattenfobie had. Wilde het kind graag een kat zijn en de wereld eens vanuit een poezenperspectief beleven? Of had dit kind een allesverlammende angst om als vroeg kalende jongeman door een boze rode kater verslonden te worden?

5.
We kunnen wel zien dat het dierenrijk als grote inspiratiebron wordt beschouwd in de kunstwereld. Dit ontroerend portret van een gapende of misvormde mopshond brengt in ieder geval tranen in mijn ogen.

4.
In een perfecte wereld zonder racisme zijn we allemaal kleurenblind. Zo ook de maker van dit portret van moeder en dochter in process (zie handen). Want de kleur van je huid doet er niet toe, net zo min als de kleur van je ogen. Dat je irissen de kleur van vers bloed hebben maakt je toch niet minder als mens? Een mooi statement van de kunstenaar.

3.
Iedereen die The Godfather ooit heeft gezien zal meteen herkennen naar welke lugubere scène dit portret verwijst. De manier waarop de vrouw de paardenkop zo onderkoeld en vastberaden aan ons presenteert doet niet onder voor de Corleones gruweldaad.

2.
Naakt, kaal als de dag dat ze geboren waren, met weggevaagde bril en een maniakale mopshond in de houdgreep. Het is alsof dit mysterieuze trio ons iets wil vertellen, maar zonder mond zullen zij dit nooit kunnen. Tragisch. Dit dubbelportret was zijn tijd ver vooruit. Ver voordat schaargeklede selfies in badkamers een ding waren, zelfs voordat zelfportretten selfies genoemd werden. Dit werk is dan ook een inspiratie geweest voor velen.

1.
En dan mijn favoriet, de nummer één, de winnaar van alle mislukkingen, genaamd Lucy in the Sky with Flowers. Dit schilderij is het eerste zaadje geweest dat uitgroeide tot MOBA . En terecht. Beter dan henzelf kan ik het schilderij dan ook niet omschrijven: The motion, the chair, the sway of her breast, the subtle hues of the sky, the expression on her face -- every detail combines to create this transcendent and compelling portrait, every detail cries out "masterpiece."
-
Dit artikel verscheen in het kader van onze faalweek