Maaike Fransen maakt videokunst waarmee ze haar of misschien wel het leven onderzoekt. Een paar dagen na de premiere bij galerie LANGgart presenteren we met trots drie weken lang haar werk.
Nog voor de lockdown maakte Maaike Fransen een zestal video's die de werkelijkheid weten te vangen in een droomwereld.
Met vastberaden blik stort ze zich in een situatie waarna de attributen haar handelen bepalen. Het is, zoals altijd, roeien met de riemen die je hebt. Zoals alleen echt goede performancekunst door middel van de overdrijving de absurditeit van alledag bloot weet te leggen. Door zelf haar omgeving in te richten geeft Fransen haar blik op de binnenwereld.
Het is verleidelijk alles te interpreteren in het licht van de coronacrisis, kunst daarmee een therapeutisch of zelfs voorspellende rol te geven. De oerklanken van de didgeridoo zijn in de eerste video een ankerpunt, iets dat zo dicht aan het lichamelijke raakt dat het bijna geen interpretatie verdraagt. Bijna, want gelet op de titel Making Ends Meet zou het ook een hartekreet kunnen zijn van iemand die de ratrace niet kan uitlopen.
Echte humor behoeft en verdraagt geen uitleg, bekijk de video The Servant daarom vooral. En stay tuned want de komende drie weken presenteren we steeds twee nieuwe video’s van Maaike Fransen.