Asset 14

Onzeker

Mijn vader en ik lunchen in een restaurant in Barcelona. Na een tijdje valt er een tevreden stilte. Dan vraagt hij opeens: ‘Gaat het wel goed met je, jongen?’ Ik schiet in de lach. Jezus, wat is dit nu weer. Maar mijn vader zet door: ‘Ik maak me een beetje zorgen.’

Ik heb soms het gevoel dat mijn vader zich vooral zorgen om me maakt, om duidelijk te maken dat hij nog steeds de baas is. ‘Hoezo?’ zeg ik dus zo laconiek mogelijk, terwijl ik nog een hap van mijn kipfilet neem. Maar mijn vader is gestopt met eten en zegt ernstig: ‘Nou, je lijkt soms zo… onzeker.’

Daar valt het toverwoord. Ik knik langzaam en probeer mezelf door zijn ogen te bekijken. ‘Ik denk dat we daarin gewoon heel verschillend zijn,’ zeg ik dan. Mijn vader ruimt problemen zo snel mogelijk uit de weg. Op de schaarse momenten dat hij een onzekerheid met me deelt, is het al afgehandeld. ‘Ik slaap heel slecht,’ bekende hij een paar maanden geleden. ‘Oh wat vervelend,’ zei ik, iets te gretig. Maar voordat ik advies kon geven, voegde hij er snel aan toe: ‘Ik heb besloten dat ik dan gewoon opsta en dingen ga doen. Nu is alles weer oké.’Illustratie Rutger 2

In onzekerheid schuilen goede grappen, interessante vragen. Als een situatie probleemloos verloopt, hoef ik er niet over te schrijven. Dat probeer ik mijn vader uit te leggen, maar ik merk dat ik allang niet meer laconiek klink, wat mijn irritatie alleen maar groter maakt. De Spaanse ober die de borden weghaalt biedt ons de nodige ademruimte. ‘Goed, als jij het zegt,’ zegt mijn vader vervolgens, enigszins geschrokken door mijn preek. ‘Maar je moet niet vergeten dat je twee jaar geleden nog midden in je depressie zat.’

Opeens herinner ik me de e-mail van een vriendin, naar aanleiding van een artikel over mijn depressie. Ze schreef dat het typisch was dat ik zelfs in die toestand ambitieus was gebleven en alles uit het verhaal had willen halen. Ik heb daar nog vaak over nagedacht. Doe ik het mezelf aan? Duw ik mezelf over de rand omdat ik het interessant vind? Zodat ik weer een of ander openhartig essay kan schrijven, om er driehonderd euro mee op te strijken?

Soms maak ik mezelf bang voor het slapen gaan. Dat voelt lekker. Zoals andere mensen ter vermaak naar een horrorfilm kijken, projecteer ik een persoonlijke rampenfilm in mijn hoofd. Op andere momenten laat ik een ongemakkelijke situatie net iets langer doorgaan, omdat ik weet dat het een grappig verhaal zal opleveren, of maak ik mezelf zo zenuwachtig dat het ongemak vanzelf ontstaat. Mijn vader vermijdt problemen, ik creëer ze.

Het is prima om onzekerheid als stuwende kracht te gebruiken, en het is zeker waar dat tevredenheid weinig interessante vragen oproept. Maar het is wat anders als problemen je comfort zone worden. Dan denk je jezelf zo een depressie in, en daar is niets interessants aan.

‘Dat bedoel ik,’ zegt mijn vader terwijl hij opstaat. Ik blijf zitten en staar voor me uit met de glazige blik van een junkie. ‘Toch moet er een manier zijn waarop je die krochten kunt verkennen, zonder dat je erin valt. Een beetje als een mijnwerker, die langzaam aan een touw naar beneden zakt en rustig alles bekijkt. Zoiets, pap?’ Mijn vader knikt welwillend, maar hij heeft zijn jas al aan.

Mail

Rutger Lemm is schrijver, grappenmaker en scenarist. In 2015 verscheen zijn debuut, 'Een grootse mislukking'. Hij is een van de oprichters van Hard//hoofd.

Rosanne van Leusden is illustrator, wonend en werkend in Amsterdam.

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
test
het laatste
Nog een keer: baas in eigen buik! 1

Nog een keer: baas in eigen buik!

Je zou zeggen dat het abortusrecht in Nederland vanzelfsprekend is, maar is dat eigenlijk wel zo? Een abortus is wettelijk gezien namelijk nog steeds strafbaar. Jihane Chaara neemt je mee in de politieke geschiedenis van het verworven abortusrecht in Nederland, die gepaard gaat met weerstand tegen dit recht op zelfbeschikking, maar ook met veel feministisch verzet en solidariteit. Lees meer

Iemand die me bij de hand neemt en me zegt hoe het moet, alles

Iemand die me bij de hand neemt en me zegt hoe het moet, alles

'Ik verlang zo erg naar een inspirerend figuur die logica ontdekt in de willekeur van wat ons allemaal overkomt. Die tegen me zegt: "Marthe, zó is het, en de rest is bullshit".' Lees meer

Afgebeeld is een vrouw in badpak, zwemmend tussen vissen.

Anders zijn is niet ‘tegen de natuur’

Marthe van Bronkhorst duikt in de diepzee en ontleert acht lessen die ze vroeger op school onderwezen kreeg. Lees meer

De rode draad 1

De rode draad? Dat zijn wij, voor elkaar

Jihane Chaara is geen determinist, maar vraagt zich toch af of sommige ontmoetingen in het leven wel echt toeval zijn. Wat als we allemaal volgens een rode draad met elkaar verbonden zijn, zowel in ons huidige netwerk, als ook met degenen die op magische wijze ons leven in komen? Lees meer

Met deze column kan ik de wereldvernietigen

Met deze column kan ik de wereld vernietigen

‘Maar als ik die column nu verder schrijf’ zegt Marthe van Bronkhorst, ‘dan komt deze informatie online, en kan ik die AI op ideeën brengen.' Lees meer

Ze willen niet dat je dit weet over ons voedselsysteem 1

Kun je liefde delen?

Marthe van Bronkhorst onderzoekt polyamorie: 'Als ik mijn hart versplinterd heb, kan ik het dan minder hard breken?' Lees meer

De macht van het lookje

De macht van het lookje

Columnist Loïs Blank analyseert de stijlkeuzes van Zuckerberg, en Ivanka en Donald Trump. Wat proberen ze met hun kleding te zeggen, en wat hangt er van hun kledingkeuzes af? Lees meer

Ze willen niet dat je dit weet over ons voedselsysteem

Ze willen niet dat je dit weet over ons voedselsysteem

When life gives you hepatitis A-bessen, kruipt Marthe van Bronkhorst in de pen om het toch nog eens over de voedselindustrie te hebben. Lees meer

Een kijkje in mijn consumentenziel (2024) 1

Een kijkje in mijn consumentenziel (2024)

De gemiddelde Nederlander koopt vaak kleding, en heeft er vaak ook nog geen overzicht over. Columnist Loïs Blank houdt haar eigen koopgedrag elk jaar weer bij. Lees meer

Elke trui is een kersttrui, je moet alleen zelf voorbij Rudolf kijken

Elke trui is een kersttrui, je moet alleen zelf voorbij Rudolf kijken

Misschien heb jij hem nu wel aan: de kersttrui. Een onschuldig grapje of een kledingstuk dat perfect toelicht wat er mis is met de kledingindustrie? Lees meer

Lieve groetjes van Venus

Lieve groetjes van Venus

Lieke van den Belt vertelt in deze column over haar relatie met en tot Venus. Kijken ze elkaar aan? En zien ze de ander dan ook? Lees meer

Auto Draft 1

Hoe jij politiek je zin weer krijgt: valse dilemma’s, overdrijven en nog drie tactieken die ik leerde van mijn vader

Marthe van Bronkhorst leerde van haar vader dat goed vals niet lelijk is. In deze column legt ze je drie technieken uit om je (politieke) zin te krijgen. "Links, doe nou eens wat mijn vader deed: nooit genoegen nemen met minder." Lees meer

Zwervende organen en feminiene furie

Zwervende organen en feminiene furie

Hysterie was vroeger een diagnose voor seksueel gefrustreerde vrouwen, in deze column pakt Lieke van de Belt het woord terug. Lees meer

Gaten in mijn vroegste overtuiging

Gaten in mijn vroegste overtuiging

Michiel Cox’ broer wil als vrijwilliger het leger dienen. Hoe kan Michiel zijn begrip daarvoor rijmen met de idealistische opvoeding van zijn ouders? Lees meer

Het kattenvrouwtje dat de boom in sprong

Lieke van den Belt mijmert over verlegenheid en Minoes. Waarom bestaan er toch zo veel vooroordelen over kattenvrouwtjes? En zal ze zelf veilig vanuit de boom toekijken, of springt ze er uit? Lees meer

‘Zij moet echt normaal doen!’ riepen de mensen die verkrachtingsfantasieën over mij schreven

‘Zij moet echt normaal doen!’ riepen de mensen die verkrachtingsfantasieën over mij schreven

Marthe van Bronkhorst dacht dat het met conservatieve haat en machocultuur wel meeviel in Nederland, maar na anderhalve maand online haat en doodverwensingen, weet ze beter. Lees meer

We hebben armoede opgelost: een toneelstukje

Marthe van Bronkhorst schreef een kort toneelstukje waarin Ruben Brekelmans en Dilan Yesilgöz uiteenzetten hoe ze armoede willen gaan oplossen. Lees meer

Dunne intellectuele belangstelling

Dunne intellectuele belangstelling

Michiel Cox is vastbesloten om als docent aan zijn mbo-studenten meer dan alleen praktische kunde over te dragen. Hoewel studenten zijn lessen mild spottend een ‘zitvak’ noemen, merkt Cox dat bij sommigen intellectuele nieuwsgierigheid opbloeit, ondanks de lage verwachtingen van de buitenwereld. Lees meer

How can I make this about me? 1

How can I make this about me?

Marthe van Bronkhorst staat stil bij een jaar genocide en pleit ervoor om het meer over onszelf te laten gaan: 'Die dode Palestijnen hadden jouw kinderen kunnen zijn.' Lees meer

De inspraakavond

De inspraakavond

Om een progressief geluid te laten horen gaat Michiel Cox naar een inspraakavond over windmolens. Maar tijdens de bijeenkomst begint hij te twijfelen. Is dit inspraak? Lees meer

Lees Hard//hoofd op papier!

Hard//hoofd verschijnt vanaf nu twee keer per jaar op papier! Dankzij de hulp van onze lezers kunnen we nog vaker een podium bieden aan aanstormend talent. Schrijf je nu in voor slechts €2,50 per maand en ontvang in september je eerste papieren tijdschrift. Veel leesplezier!

Word trouwe lezer