Illustratie: Baukje Stamm

BBQ-tips voor dit wederom warme weekeinde. Van onze huiskok Hiske." />

Illustratie: Baukje Stamm

BBQ-tips voor dit wederom warme weekeinde. Van onze huiskok Hiske." />
Asset 14

Blokjesdag

Na Rokjesdag is er nu ook Blokjesdag. De vrouwen flaneren met hun blote benen, de mannen trekken hun shirt uit en nemen hun positie achter de barbecue in. Hiske haalt herinneringen op aan haar eigen macho-vader en vroeg echte mannen om tips over de beste BBQ-technieken in dit vroegzomerse weer.

Bijna twee weken na het officieel uitroepen van rokjesdag was het Paasweekend eindelijk ook tijd voor de Nederlandse mannen om collectief de vroege zomer in te luiden. Want misschien nog wel zomerser dan de zoetige geur van zonnebrand is de geur van aanmaakblokjes in combinatie met zwartgeblakerd vlees. Zodra het kwik boven de twintig graden stijgt, krijgen de heren het op hun heupen. Een walm van paraffine en testosteron vult achtertuinen en parken. Tijd voor primitief gerommel met vlees en vuur: er moet en zal gebarbecued worden.

Het is een jaarlijks terugkerend ritueel. Als een Neanderthaler die een weerbarstige beer uit zijn hol trekt, sleurt mijn vader zijn buitenkeuken uit de schuur en plaatst hem pontificaal op het platje. Dan verschijnt het keukengerei: speciaal aangeschafte extra-lange lucifers, twee enorme vorken en een ijzeren knijptang – geheimzinnige attributen die de hele winter geduldig in het laatje onder de oven hebben liggen wachten op deze eerste warme lente-avond. Op het tafeltje naast de grill stalt hij met zorg zijn eiwitrijke buit uit: hamburgers en worstjes, kippenbouten en spiesjes, vier in aluminiumfolie ingepakte aardappels en twee bananen met hagelslag. “Ik ga beginnen hoor!” roept hij dan, en met zijn speciale tang legt hij de eerste portie vlees op de hete grill.

Het vel van de kippenpoten vat meestal als eerste vlam, en vader wappert driftig fronsend met een stuk karton tot de vonken in de aardappelsalade vliegen. De uien vallen van de spiezen tussen de brandende kolen, en rond die tijd begint meestal tot overmaat van ramp ook de biefstuk- het pronkstuk van de avond- vervaarlijk te gloeien. “Niks aan de hand!” gilt mijn vader dan terwijl het zweet over zijn rug gutst, om vervolgens in bijzonder onvaderlijk vloeken uit te barsten want hij heeft zijn hand gebrand aan het hete rek. Zwijgend eten mijn broertje en ik de verkoolde worstjes en mijn moeder doet voor de veiligheid de kippenpoten nog maar even in de oven.

Een goede barbecue is geen sinecure. Tijd dus om een paar experts te grillen over hun barbecuegeheimen en hen te vragen naar hun favoriete recept.

Illustratie: Baukje Stamm

Leonardo Pacenti, chefkok van restaurant Toscanini in Amsterdam:

“Mijn wortels liggen in Italië en Zuid-Afrika, daar is barbecueën bijna tot wetenschap verheven. Ik kan me daarom boos maken over de gemakzucht waarmee Nederlanders hun goedkope stukken vlees op de gasbarbecue smijten. Een gasbarbecue of een waterbadgrill is helemaal geen barbecue, want de essentie van het grillen is juist de geur van het hout of de houtskool, en de lekkere rook van het vet dat in het vuur druppelt die weer in het vlees trekt. In Zuid-Afrika maken we een torentje van rooikranshout met een paar kranten er in, daarmee steken we de barbecue aan. Gebruik geen paraffineblokjes. Die stinken. Het beste zijn reukloze, kartonnen Fire Up-blokjes. En in de barbecue moet een combinatie van briketten en houtskool, want briketten branden egaal en de houtskool zorgt voor de lekkere smaak. Een absolute favoriet in Toscanini is de Quaglia alla Diavola: duivelse kwartel van de houtskoolgrill. Deze bereidingswijze kun je eigenlijk voor alle gevogelte gebruiken. Je knipt het beestje over de rug open slaat ‘m dan heel goed plat tussen folie , bijvoorbeeld met de onderkant van een pannetje. Ik heb zelfs eens een Italiaanse kok gezien die er even met zijn auto overheen reed! Dan zouten, goed aan beide kanten grillen en serveren met salmoriglio, een sausje van olijfolie, oregano, rode peper, knoflook en citroen.”

Moshik Roth, chefkok van restaurant ’t Brouwerskolkje in Overveen:

“Het is heel belangrijk om de barbecue ruim van tevoren aan te steken. Je houtskool – want je moet echt houtskool gebruiken – laat je even goed branden en dan dimmen. De vlammen moeten een soort rood laagje rond de kolen zijn, dan is de temperatuur perfect en vliegt je product niet in brand. In het restaurant gebruiken we hele speciale Japanse houtskool van eikenhout dat op duizend graden is gebrand. Die smaak is echt fantastisch. Ik barbecue zelf vooral groenten, omdat ik de schroeismaak bij vlees en vis te sterk vind. Bij delicate producten is dat zonde van de smaak. Maar met bijvoorbeeld uien, tomaten of courgette geeft een branderig houtskoolsmaakje een spectaculair effect. Je moet de groenten trouwens droog grillen, en daarna warm aanmaken met goede olie, zout en kruiden.”

Frenky van Dinther, chefkok van restaurant Wilde Zwijnen in Amsterdam:

“We hebben altijd minstens twee gerechten van de houtskoolgrill op de kaart staan. Een goede manier om de grill aan te steken is met een vuurkorf, die vul je eerst met een laagje briketten en dan met houtskool. Daaronder leg je je aanmaakblokje. Als alles brandt gooi je de korf leeg in de barbecue, en dan hoef je alleen nog maar even te wachten tot het rooster heet is. Gebruik absoluut geen olie op de grill, dat gaat enorm roken en branden. Ook peper kun je het beste op het laatst op je producten doen, want ook dat verbrandt. Gewoon even zouten en een heel klein likje olie op het product zelf, en achteraf verder kruiden. Een echt Hollands barbecueproduct is de makreel, een goedkope en ondergewaardeerde vis. Een hele makreel op de houtskoolgrill is heerlijk met alleen een beetje citroen, sla en goeie mayonaise.”

Mail

Hiske Versprille

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
test
het laatste
Stomwijzer

Stomwijzer

Marthe van Bronkhorst loodst je door het wispelturige politieke landschap aan de hand van haar alternatieve stemwijzer. Lees meer

Auto Draft 8

Programma: Ik wil, wil jij ook? - consent in illustratie

Vier samen met Hard//hoofd de publicatie van onze recent verschenen bundel over seksueel consent! Lees meer

Roze, wit, blauw

Roze, wit, blauw

Rechtse en nationalistische partijen laten in hun nieuwste verkiezingsprogramma’s zien dat hun ruimte voor de lhbtqia+-gemeenschap altijd voorwaardelijk is geweest. Rocher Koendjbiharie ligt in zijn essay het probleem toe: 'Homonationalisme is niks meer dan de voorwaardelijke acceptatie van mensen uit de regenbooggemeenschap ten behoeve van een nationale identiteit en een nationalistische ideologie.' Lees meer

:Winnaar publieksprijs Rode Oor: Vespula vulgaris

Winnaar publieksprijs Het Rode Oor: Vespula Vulgaris

In een pot met schuimbanaantjes vecht een wesp om los te komen. Myrthe Prins portretteert een winkelbediende die in een snoepwinkel aan zoetigheid proeft. Met Vespula Vulgaris won zij de publieksprijs van Het Rode Oor 2025. Lees meer

Winnaar Stoute Stift 2024 1

Winnaars De Stoute Stift 2025

Cynthia Van Der Heyden won met haar illustratie de publieksprijs en Sarah Pannekoek won de juryprijs van De Stoute Stift 2025. Lees meer

Pekingeend

Winnaar juryprijs Het Rode Oor: Pekingeend

Twee personen blijven samen achter in de keuken, waar ze tijdens het bereiden van een pekingeend steeds dichter verstrikt raken in het spel van aanrakingen, blikken en opdrachten. Met Pekingeend won Fleur Klemann de juryprijs van Het Rode Oor 2025. Lees meer

Hoeveel Big Fashion heb jij in de kast hangen?

Hoeveel Big Fashion heb jij in de kast hangen?

De dood van Giorgio Armani sluit een hoofdstuk in de mode, maar zegt ook veel over de toekomst van onze kleding. In deze column legt Loïs Blank uit hoe Big Fashion steeds meer terrein weet te winnen in onze kledingkasten. Lees meer

Auto Draft 10

Als je te pletter slaat, dan klinkt dat zo

Midden in de nacht springt een man van een richel. Nee, geen man; een held. En iedereen weet: een man zoals Luciano slaat niet te pletter. In dit korte verhaal van Julien Staartjes bewegen de achterblijvers zich tussen het postuum cancelen of aanbidden van de man met gladde benen en mierzoete tong. Lees meer

De achterblijvers

De achterblijvers

Fietsend over een jaagpad reflecteert Gert-Jan Meyntjens op zijn rol als echtgenoot en vader, en neemt hij je mee op een zoektocht naar wat het betekent om man te zijn. Zonder bitter te worden. Lees meer

Binnen de context van twee

Binnen de context van twee

In haar gedicht onderzoekt Sytske van Koeveringe de betekenis en fascinatie van het getal twee. Via paren, tegenpolen en verbindingen ondervinden twee vrouwen de mogelijkheden van samenzijn. Is er balans in vereniging? Lees meer

Ik sliep rechts

Ik sliep rechts

Daten met iemand aan de andere kant van het politieke spectrum? Naomi Ronner deed het. In dit essay beschrijft ze haar ervaringen. Lees meer

Rouw is een ongenode gast die steeds op mijn feestjes verschijnt

Rouw is een ongenode gast die steeds op mijn feestjes verschijnt

Altijd aanwezig, maar niet gewenst: Marthe van Bronkhorts rouw reist met haar mee. Lees meer

De kleinste kans

De kleinste kans

Roosje van der Kamp bereidt zich altijd voor op het ergste. Een vreemd plekje op haar huid, opladers in het stopcontact: overal schuilt gevaar. Als ze achter een geheim komt in de familie begrijpt ze beter waar haar angsten vandaan komen. Ze vertelt erover in dit openhartige essay over intergenerationeel trauma. Lees meer

:Zomergast Koch: ‘Het is gewoon leuk om mensen iets op de mouw te spelden’

Zomergast Koch: ‘Het is gewoon leuk om mensen iets op de mouw te spelden’

Het plezier van de leugen en de bevrijding van de agressie: volgens Zomergast Herman Koch verfraait iedereen het leven een beetje met leugens. Lees meer

Hondenvoer

Hondenvoer

Een overleden hondje zorgt ervoor dat moeder en dochter in een strijd belanden. Ze willen beiden laten zien wie er meer van het dier gehouden heeft. In dit verhaal van Keet Winter mondt die spanning tussen de twee vrouwen uit in een pijnlijk diner. Lees meer

Hondenvoer 1

It takes an adult to raise a village: Halsema is streng, rechtvaardig, en een tikje autoritair in Zomergasten

De bedachtzame, maar mediagetrainde, Femke Halsema nam ons als Zomergast mee in de bestuurlijke (opvoed)dilemma’s uit haar werk. Als een klassiek ouderfiguur toont ze zich streng en rechtvaardig, maar mist ze óók zelfinzicht op sommige punten. Lees meer

Uğur Ümit Üngör stilt in Zomergasten maar zelden onze honger naar menselijkheid en ‘goeie dingen’

Uğur Ümit Üngör stilt in Zomergasten maar zelden onze honger naar menselijkheid en ‘goeie dingen’

‘Uğur Ümit Üngörs fragmenten zijn broodnodige kost voor een samenleving die consequent doet alsof wijdverbreid extreem (staats)geweld een ver-van-mijn-bedshow is.’ Terwijl Zomergast Üngör zichzelf kundig naar de achtergrond werkt, maakt hij duidelijk dat de zomer vele winters verstopt. Met opgewekte grimmigheid vraagt hij ons om ons zorgen te maken over het leed van anderen. Lees meer

Stranding

Stranding

'Ze ligt hier als aanklacht / op het land gespuugd / om de noodzaak tot evenwicht / tussen mens en water te benadrukken.' Angelika Geronymaki trekt je met dit gedicht over zelfbeschikking en milieuvervuiling mee, als de aangespoelde zeemeermin in een sleepnet gevuld met platvissen, sardientjes en haringen, en slingert je vanuit het zure zeewater op een strand met grijpgrage mannenhanden. Lees meer

Zomergasten met Eva Crutzen roept de vraag op of een mooi gesprek genoeg is of dat kijkers toch snakken naar goede televisie.

Zomergast Eva Crutzen zorgde voor een mooi gesprek, maar is dat genoeg?

Na de ideale televisieavond van Eva Crutzen vraagt Hanna Karalic zich af of een mooi gesprek genoeg is voor Zomergasten of dat kijkers toch snakken naar goede televisie. Lees meer

Mijn tweede kutland… 2

Mijn tweede kutland…

Toen Iskra de Vries vanuit Polen naar Nederland verhuisde, bleek dat zij niet van een koude kermis thuiskwam, maar naar een koude kermis vertrokken was. Iskra schrijft een verschroeiend eerlijke break-up brief aan het adres van ons kikkerlandje. Lees meer

Lees Hard//hoofd op papier!

Hard//hoofd verschijnt vanaf nu twee keer per jaar op papier! Dankzij de hulp van onze lezers kunnen we nog vaker een podium bieden aan aanstormend talent. Schrijf je nu in voor slechts €3 per maand en ontvang in maart je eerste papieren tijdschrift. Veel leesplezier!

Word trouwe lezer