Marwin Vos schrijft 'als je begint te lezen/ verwacht je dat het over geld gaat'. Maar ze gaat verder, over het verlangen naar een gewisse toekomst dat geld niet meer lijkt te kunnen uitdrukken.
illustratie: Lasse Wandschneider
tegelijk passeert ze, en keert ze terug
wel aanvoelen dat het model
vooruitloopt op de werkelijkheid
wat zij beschreven was niet iets dat bestond
maar wat zou kunnen
extra middelen
bleven in het banksysteem steken
algoritmes die met elkaar communiceren
afleidingen, derivaten zonder relatie
met onderliggende waarde
worden onverstaanbaar
ik spaar alleen wat ik buiten mijn lichaam
op kan slaan
dan ben ik er zeker van
dat ik er altijd bij kan
we raakten gewend aan dingen
die binnentreden, dan verdwenen
kleine eenheden, lichaamsdelen
smokkelen halfhartig tijd binnen
equivalenten in deze taal ontbreken
het is puur toeval als ik je red
als je begint te lezen
verwacht je dat het over geld gaat
een verlangen dat deze trilling
oppikt en perfect meebeweegt
zo snel dat 't tegelijk lijkt
mensen kun je niet zo snel bewegen
ze worden misselijk en protesteren
bespaar je de moeite van mooie zinnen
wordt het lawaai dat je achterlaat
meegeteld?
-
Marwin Vos woont en werkt in Amsterdam. Voorjaar 2015 verschijnt Oorlogspaarden tot in de buitenwijken bij Leesmagazijn. Haar gedichten zijn gepubliceerd in onder meer Deus ex Machina, De Gids, Poëziekrant, Terras, Samplekanon, en nY. In 2006 verscheen de bundel Zij is niet vast, zij is veranderbaar bij BnM Uitgevers.
