Illustratie: Floris Solleveld Aaf Brandt Cortius krijgt een kind en verhuist van nrc.next naar de Volkskrant. Wat zegt dat? " /> Illustratie: Floris Solleveld Aaf Brandt Cortius krijgt een kind en verhuist van nrc.next naar de Volkskrant. Wat zegt dat? " />
Asset 14

nu nog jonger!


Illustratie: Floris Solleveld

De Volkskrant heeft afgelopen dinsdag bekend gemaakt Aaf Brandt Corstius te hebben binnengehaald als nieuwe, dagelijkse columniste. Brandt Corstius schreef tot voor kort een dagelijkse column voor de nrc.next, de krant die zich volgens haar nieuwe werkgever richt ‘op hoogopgeleide lezers van 25 tot 34 jaar.’

‘Toen ik begon was ik 30, nu ben ik bijna 35, ben ik moeder geworden en heb ik een huis gekocht,’ zei Aaf. ‘Dat past misschien allemaal niet zo goed bij next.’ Daarnaast, zei ze, ‘wil ik graag schrijven voor een krant met een groter bereik.’ Twee redenen dus, voor Aafs overstap: verlies van het contact met de doelgroep, en meer exposure.

Aafs transfer naar de Volkskrant is een logisch vervolg van een ontwikkeling binnen het kranten- en tijdschriftenlandschap: kranten en weekbladen trekken zich steeds meer terug in hun schulp en richten zich van daar uit overduidelijk op leeftijdsgebonden compartimenten. En de Volkskrant doet hier vol aan mee.

Het columnistenbestand van die krant telt met Bert Wagendorp (52), Paul Onkenhout (51); Frank Kalshoven (44), Kader Abdolah (55) en Herman Koch (56) vooral veel grijze mannen van boven de vijftig. Dat is ook de doelgroep, als ik de krant zo lees.

Maar natuurlijk bevat die doelgroep ook oudere vrouwen. En zo kan het dus zijn dat de wekelijkse columniste van het addendum 2 dat Jong heet een vrouw van 54 is. De stukken in Jong gaan ook alleen over jonge kinderen: de kinderen van de doelgroep. Het gaat nooit over twintigers. Of dertigers. Nou ja, misschien die dertigers die al wel kinderen hebben. Vandaar het aantrekken van Brandt Corstius.

Dat de Volkskrant als enige grote, ochtend-”kwaliteitskrant” de twintiger verwaarloost, weet de hoofdredactie ook. Vandaar dat hoofdredacteur Pieter Broertjes anderhalf jaar geleden met veel bombarie de V aankondigde. De next van de Volkskrant. Het volgende krantencompartiment.

Nooit meer wat over gehoord, die V.

Wat wel leuk is om je te herinneren, is dat die V moest gaan bestaan uit artikelen overgenomen uit de Volkskrant, aangevuld met door een kernredactie geschreven stukken. En dat in die beoogde kernredactie slechts één twintiger zat. Hoe kan je een krant maken die ook voor twintigers is zonder daar twintigers bij te betrekken? En dan doel ik nu niet enkel meer op de V, maar ook op de de Volkskrant zelf.

Hoe spreek je een jonger publiek aan als je de columniste aantrekt die zichzelf te oud vindt voor die doelgroep?

Niet.

Is dat erg?

Het is in ieder geval jammer. Want door het vertrek van Brandt Corstius naar de Volkskrant zijn er wat constateringen te doen over het krantenlandschap voor de “next-doelgroep”: A) Ook wij zitten opgesloten in een compartiment. Buiten de next worden wij niet goed vertegenwoordigd, en in de next is het vooral preken voor eigen parochie. Er zijn weinig veertigers en vijftigers die de next lezen (ze hebben de Volkskrant) en daardoor weten wat er bij mensen van onze leeftijd speelt. B) Het is tegelijkertijd wel te hopen dat de next Aaf vervangt met een columnist(e) die wel goed aansluit bij die van ons. Iemand van twentysomething dus. En niet met Jan Blokker. C) Dat ik op het punt sta mijn Volkskrantabonnement op te zeggen. Want ik zie mijzelf nergens terug op de pagina’s van die krant.

En ook niet in de toekomstige column van Aaf Brandt Corstius.

Mail

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
test
het laatste
Waarom stellen journalisten zo weinig vragen?

Waarom stellen journalisten zo weinig vragen?

Bij de media heerst ziekte, journalisten stellen te weinig vragen. Fausto en Marthe van Bronkhorst komen met een behandelplan. Lees meer

Politiek is de olifant in de kamer, maar modejournalistiek trekt de deur liever dicht

Politiek is de olifant in de kamer, maar modejournalistiek trekt de deur liever dicht

Mode lijkt glanzend en zorgeloos, maar er schuilt een wereld van politiek achter. Loïs Blank vraagt zich af: wie bepaalt eigenlijk welke verhalen verteld mogen worden? Wat gebeurt er met de progressieve stemmen van een bedrijf dat vooral voor de winst gaat? Lees meer

Wifey material

Wifey material

Wifey of wervelwind, Madonna of hoer. Marthe van Bronkhorst had gehoopt dat dit binaire denken passé was, maar helaas, de emancipatietrein blijkt op dit spoor nog steeds haperen. Ik oefen een enorme aantrekkingskracht uit op één specifiek soort mensen: mensen van wie de favoriete contactfrequentie eens in het kwartaal is. Mensen van wie de love... Lees meer

Kleding gaat als warme broodjes over de toonbank, maar dat mag wel wat letterlijker

Kleding gaat als warme broodjes over de toonbank, maar dat mag wel wat letterlijker

We weten precies wat er in ons eten zit, maar wat dragen we eigenlijk op onze huid? Net als jij, verlangt Loïs Blank ook naar meer transparantie van de kledingindustrie. Zou die wens dan toch in vervulling kunnen komen? Lees meer

Stomwijzer

Stomwijzer

Marthe van Bronkhorst loodst je door het wispelturige politieke landschap aan de hand van haar alternatieve stemwijzer. Lees meer

Hoeveel Big Fashion heb jij in de kast hangen?

Hoeveel Big Fashion heb jij in de kast hangen?

De dood van Giorgio Armani sluit een hoofdstuk in de mode, maar zegt ook veel over de toekomst van onze kleding. In deze column legt Loïs Blank uit hoe Big Fashion steeds meer terrein weet te winnen in onze kledingkasten. Lees meer

Rouw is een ongenode gast die steeds op mijn feestjes verschijnt

Rouw is een ongenode gast die steeds op mijn feestjes verschijnt

Altijd aanwezig, maar niet gewenst: Marthe van Bronkhorts rouw reist met haar mee. Lees meer

Die betere wereld wordt al gemaakt

Die betere wereld wordt al gemaakt

Kun je, met alles wat er gebeurt in de wereld, nog gelukkig zijn? Marthe van Bronkhorst vindt het antwoord en ontdekt een boel hoopvolle initiatieven Lees meer

Misschien voor mezelf, maar niet voor jou

Misschien voor mezelf, maar niet voor jou

Eva van den Boogaard lijkt op iemand die ze nooit gekend heeft. Via een persoonlijke brief en een angstaanjagende gebeurtenis leert ze hem toch een beetje kennen. Lees meer

Was dit nou een flirt?

Was dit nou een flirt?

Als de Amsterdamse Carrie Bradshaw schrijft Marthe van Bronkhorst over de schemerflirt: een net te lange blik, een ambigu compliment, een hand die 'per ongeluk' de jouwe aanraakt. Lees meer

De talkshow is dood, lang leve de talkshow

De talkshow is dood, lang leve de talkshow

In deze colum geeft Marthe Bronkhorst je een van haar geheime toverzinnen om vervelende talkshowgasten de mond te snoeren. 'Is dat zo?' Lees meer

Comme tu veux

Comme tu veux

In de bruisende souks van Marrakech leert Aisha Mansaray haar vader – de ultieme hosselaar, de praatjesmaker in zes talen, en de filosoof in een (illegale) taxi – beter begrijpen. Lees meer

De staat ontvoerde mijn oudoom naar het front. En wie weet straks ook mijn broer?

De staat ontvoerde mijn oudoom naar het front. En wie weet straks ook mijn broer?

Marthe van Bronkhorst vraagt zich op 4 mei bij de herdenking af of we wel weten wat oorlog is en waar het begint. Lees meer

Nog een keer: baas in eigen buik! 1

Nog een keer: baas in eigen buik!

Je zou zeggen dat het abortusrecht in Nederland vanzelfsprekend is, maar is dat eigenlijk wel zo? Een abortus is wettelijk gezien namelijk nog steeds strafbaar. Jihane Chaara neemt je mee in de politieke geschiedenis van het verworven abortusrecht in Nederland, die gepaard gaat met weerstand tegen dit recht op zelfbeschikking, maar ook met veel feministisch verzet en solidariteit. Lees meer

Iemand die me bij de hand neemt en me zegt hoe het moet, alles

Iemand die me bij de hand neemt en me zegt hoe het moet, alles

'Ik verlang zo erg naar een inspirerend figuur die logica ontdekt in de willekeur van wat ons allemaal overkomt. Die tegen me zegt: "Marthe, zó is het, en de rest is bullshit".' Lees meer

Afgebeeld is een vrouw in badpak, zwemmend tussen vissen.

Anders zijn is niet ‘tegen de natuur’

Marthe van Bronkhorst duikt in de diepzee en ontleert acht lessen die ze vroeger op school onderwezen kreeg. Lees meer

De rode draad 1

De rode draad? Dat zijn wij, voor elkaar

Jihane Chaara is geen determinist, maar vraagt zich toch af of sommige ontmoetingen in het leven wel echt toeval zijn. Wat als we allemaal volgens een rode draad met elkaar verbonden zijn, zowel in ons huidige netwerk, als ook met degenen die op magische wijze ons leven in komen? Lees meer

Met deze column kan ik de wereldvernietigen

Met deze column kan ik de wereld vernietigen

‘Maar als ik die column nu verder schrijf’ zegt Marthe van Bronkhorst, ‘dan komt deze informatie online, en kan ik die AI op ideeën brengen.' Lees meer

Ze willen niet dat je dit weet over ons voedselsysteem 1

Kun je liefde delen?

Marthe van Bronkhorst onderzoekt polyamorie: 'Als ik mijn hart versplinterd heb, kan ik het dan minder hard breken?' Lees meer

De macht van het lookje

De macht van het lookje

Columnist Loïs Blank analyseert de stijlkeuzes van Zuckerberg, en Ivanka en Donald Trump. Wat proberen ze met hun kleding te zeggen, en wat hangt er van hun kledingkeuzes af? Lees meer

Steun Hard//hoofd en verzamel kunst!

Hard//hoofd is een vrije ruimte voor nieuwe schrijvers en kunstenaars. We zijn al vijftien (!) jaar gratis toegankelijk en advertentievrij. Zo’n vrije ruimte is harder nodig dan ooit. Steun de makers van de toekomst; sluit je vóór 1 januari aan als kunstverzamelaar en ontvang in januari je eerste kunstwerk!

Word kunstverzamelaar