Asset 14

2045

Voor het eerst sinds 1985 lopen er gewapende militairen op straat in België. Haroon Ali ziet voor zich hoe ons leven er over nog eens dertig jaar uitziet.

Het meisje wordt afgevoerd door twee soldaten met een brancard. Haar ogen staan wijd open, maar haar lichaam is verstijfd. Over een paar minuten zal ze wakker worden, dus de mannen – hun gezichten verborgen onder kogelvrije helmen – moeten snel doorlopen naar het dichtstbijzijnde bureau. Daar wordt het meisje kort ondervraagd en beboet. Als de verdoving is uitgewerkt, mag ze weer gaan. Tenzij dit de derde keer is, dan moet ze een nacht brommen. Dodelijk voor je dossier.

Ik kijk er niet meer van op dat mensen in het openbaar worden verdoofd door een elektrische schok als ze zich misdragen. Als een stel bijvoorbeeld ruzie krijgt en hun stemgeluid boven de 70 decibel komt. Of als een kind ineens wegrent van de gekleurde looplijnen, die alle toegestane wandelroutes in zone 1 (het vroegere Amsterdam-Centrum) markeren. Of zoals het meisje dat net werd afgevoerd, dat keihard begon te huilen toen ze werd gedumpt via een biep – en daarna werd uitgeschakeld.

De HX is een zegen. De verdoving is pijnlijk, maar niet zo schadelijk als ze zeggen. Ook werd onlangs model 18 van de handhavingsrobot geïnstalleerd en zijn de laatste fouten eruit gehaald. De oude HX-en waren nogal trigger happy en schoten op alles wat te snel bewoog – vooral op duiven, stiekem best handig. Maar de HX-18 is pure perfectie, kijk ze boven de pleinen uittorenen! Ze houden ons niet alleen in het gareel, maar beschermen ons, 24/7. Het aantal terrorismeslachtoffers blijft dalen.

Beeld: Metropolitan Museum of Art

Weet je wat ik wél vreemd vind? Dat de rest van het stadsleger (dat in 2019 de reguliere politie verving) zo inefficiënt is. Kijk hoe die twee soldaten met die brancard hobbelen, dat meisje valt er bijna van af! En waarom volgen ze de rode lijn terwijl iedereen weet dat je vanaf Muntplein de blauwe lijn volgt en zo bij bureau 15 komt? Prutsers. En dan die ondervragingen. De grillige emoties aan beide kanten, die macht waar soldaten zo op kicken. Mensen, ik kan ze steeds moeilijker serieus nemen.

Hoe fijn zou het zijn als de gehele handhaving van de openbare orde door robots zou worden gedaan. Robots die de verdoofden naar het bureau racen. Die de afhandeling van de overtreding in 2 minuten zouden afronden. Je zou niet meer te maken hebben met de vervelende buien van soldaten of de fouten in hun logica. En denk aan het geld dat we besparen! Terwijl ik richting de Stopera loop, biep ik mijn collega van Veiligheid: ‘Agendapunt volgende raadsvergadering: automatisering versnellen.’

Als ik bij de ingang in de rij ga staan voor de full body scan, denk ik aan 2014. Hoe machteloos agenten toen waren. Dat ze werden uitgescholden door het volk en de controle verloren over terroristen, demonstranten en hooligans. Dat ze rondreden op fucking paarden. Ik grinnik en leg mijn tas op de rolband van de röntgenscan. Ik stap in de cabine, steek mijn handen omhoog en voel de machine mijn lichaam scannen op mogelijk gevaar. Snel, effectief. Het voelt goed, het voelt veilig.

Dit is een bijdrage van Haroon Ali (1983), journalist voor onder meer de Volkskrant. Hij schrijft veel over cultuur, media, homorechten en reizen. Daarnaast is hij nogal een scifi-nerd.

Mail

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
test
het laatste
:De archivaris en haar dochter: Een anatomie van opa's dochter 1

De archivaris en haar dochter: Wat als

‘Even eufy checken.’ In ‘Wat als’ dicht Bareez Majid over de eindeloze keuzes en opties die een dag voortbrengt. Een dag die getekend wordt door de sluimerende aanwezigheid van de videofeed van een beveiligingsapp. Lees meer

Kind van lelijke huizen

Kind van lelijke huizen

Om haar heen ziet Anne Schepers dat de kinderen uit ‘mooie huizen’ die wél een financieel vangnet hebben eerder de stap naar freelancewerk kunnen maken. Ze staat voor de keuze: lijden voor de kunst of doen wat de maatschappij verantwoordelijk acht? Lees meer

:Een reeks foto’s: brieven over consent

Een reeks foto’s: brieven over consent

Voor Alara Adilow voelt het alsof er altijd hiaten overblijven na het schrijven van een antwoord op een brief, en ze vraagt zich af of ze daarom steeds midden in de nacht wakker wordt. Ze denkt na over hoe de zachte aanrakingen niet alleen voor haar lichaam helend kunnen zijn, maar ook voor onze gewelddadige maatschappij, waar pestgedrag en leedvermaak machtsgrepen zijn. Lees meer

De staat ontvoerde mijn oudoom naar het front. En wie weet straks ook mijn broer?

De staat ontvoerde mijn oudoom naar het front. En wie weet straks ook mijn broer?

Marthe van Bronkhorst vraagt zich op 4 mei bij de herdenking af of we wel weten wat oorlog is en waar het begint. Lees meer

Bleekzucht en bloedarmoede

Bleekzucht en bloedarmoede

Menstruatie is stil en onzichtbaar. We kijken weg en gaan door. Maar wat als dat niet langer kan? Wat als het bloed de samenleving binnenstroomt en ons verdrinkt? Esther De Soomer onderzoekt hoe de maatschappij dan reageert. Lees meer

Beeldmakers gezocht voor papieren uitgave over seksueel consent

Beeldmakers gezocht voor papieren uitgave over seksueel consent

HALFNAAKT en Hard//hoofd zoeken acht beeldmakers (fotografie, illustratie, keramiek, textiel, etc.) die samen willen werken aan een publicatie over seksueel consent. Meedoen? Reageer vóór 20 mei. Lees meer

:De archivaris en haar dochter: Een anatomie van opa's dochter

De archivaris en haar dochter: Een anatomie van opa's dochter

In ‘Een anatomie van opa’s dochter’ reconstrueert Bareez Majid de verschillende deeltjes die samen een moeder maken. Een moeder die door een ziekte in de war is, en veel dingen vergeet – soms zelfs haar eigen kinderen. Lees meer

:Hoe te dromen:  Over slaap, verlangen en dromen over een betere wereld

Hoe te dromen: Over slaap, verlangen en dromen over een betere wereld

Als Stella Kummer ’s ochtends wakker wordt, bespreekt ze in bed haar dromen met haar vriend. Terwijl ze aan hem vertelt wat er die nacht in haar droomwereld is omgegaan, denkt ze na over dromen over de wereld. Begint het veranderen van de wereld niet eigenlijk gewoon in bed? Lees meer

Auto Draft 9

Dat het was

Hoe ga je om met herinneringen die te pijnlijk zijn om onder ogen te komen? Olivier Herter maakt het publiek getuige van een versnipperd landschap van herinneringen. Vloeiend, stemmig en ogenschijnlijk zonder plot wordt geprobeerd woorden te vinden, waar geen woorden voor te vinden zijn. Dit verhaal werd eerder op toneel gebracht door t Barre Land. Lees meer

:De archivaris en haar dochter: De eeuwige lijsten

De archivaris en haar dochter: De eeuwige lijsten

‘Ik wil geen literatuur van je maken.’ Hoe berg je je moeder in je schrijven, zonder haar essentie te bevriezen? Bareez Majid dicht in woord en beeld over ‘soon-to-be-dead-mothers’ en onderzoekt hoe hun lichamen functioneren als vergankelijk archief. Lees meer

Nog een keer: baas in eigen buik! 1

Nog een keer: baas in eigen buik!

Je zou zeggen dat het abortusrecht in Nederland vanzelfsprekend is, maar is dat eigenlijk wel zo? Een abortus is wettelijk gezien namelijk nog steeds strafbaar. Jihane Chaara neemt je mee in de politieke geschiedenis van het verworven abortusrecht in Nederland, die gepaard gaat met weerstand tegen dit recht op zelfbeschikking, maar ook met veel feministisch verzet en solidariteit. Lees meer

Auto Draft 8

Een transformatie van verlangen: brieven over consent

Wat als we consent en verlangen zélf als de voorwaarden van bevrijding en sociale rechtvaardigheid zien? Yousra Benfquih licht toe hoe genot-activisme ons niet alleen toelaat om ons tegen de dingen te verzetten, maar ook om te onderzoeken waar we naar verlangen. Lees meer

Iemand die me bij de hand neemt en me zegt hoe het moet, alles

Iemand die me bij de hand neemt en me zegt hoe het moet, alles

'Ik verlang zo erg naar een inspirerend figuur die logica ontdekt in de willekeur van wat ons allemaal overkomt. Die tegen me zegt: "Marthe, zó is het, en de rest is bullshit".' Lees meer

Auto Draft 7

Moederland

Zelfs in de Italiaanse zon lukt het niet altijd om donkere gedachten op afstand te houden. Roos Sinnige laat ons meedrijven op de ongrijpbare stroom die dan ontstaat. Lees meer

Mijn naam roept 1

Mijn naam roept

Hodo Abdullah beschrijft hoe de geschiedenis van Somaliland haar ook veel over haarzelf leerde. Hoe komt het dat het geloof in henzelf, de veerkracht en de trots van de Somalilanders zo verankerd zit in hun DNA? Wat geeft hun de kracht om door te gaan? Lees meer

:Oproep: Reageer op de briefwisseling over seksueel consent! 1

Oproep: Reageer op de briefwisseling over seksueel consent!

Ben je vrij in je verlangen? Op welke manieren kunnen en willen we elkaar aanraken? Reageer vóór 2 juni op de brieven van Yousra Benfquih en Alara Adilow. Lees meer

zonderverdergroet

zonder verdere groet

Rijk Kistemaker doet niet aan groeten. Rijk schrijft gedichten terwijl hij bezig is met andere dingen, zoals het opladen van een gehuurde Kia en huilen. Laat je meevoeren op zijn poëtische gedachtestroom. Lees meer

een interview met Abel Kamps

Interview met Abel Kamps: 'Ik hou ervan als mijn werk meer een ervaring wordt en minder een object.'

Aucke Paulusma gaat in gesprek met kunstenaar Abel Kamps: Hoe verweef je absurditeit of humor in je kunst, en welke rol spelen deze elementen in het creëren van de impact die je werk op de toeschouwer heeft? Lees meer

Jonathan de slakkenman

Jonathan de slakkenman

'Hij zag simpelweg hoe de slak zich terugtrok in zijn huisje wanneer het zich onveilig achtte. Vanwege hun gedeelde lot, voelde Jonathan zich geroepen om de naaktslak ook een toevluchtsoord te bieden.' In dit korte verhaal van Ivana Kalaš neemt Jonathans slakkenfascinatie langzaam zijn leven over. Lees meer

:Armoede, de bedpartner die je verlangen indringt: brieven over consent

Armoede, de bedpartner die je verlangen indringt: brieven over consent

Alara Adilow blikt terug op haar jongere zelf en ziet hoe onwetendheid en zelfdestructie haar afsneden van zorg en liefde, tot feministische en postkoloniale denkers haar aanraakten en haar openstelde om naar zichzelf en de wereld te kunnen kijken. Lees meer

Lees Hard//hoofd op papier!

Hard//hoofd verschijnt vanaf nu twee keer per jaar op papier! Dankzij de hulp van onze lezers kunnen we nog vaker een podium bieden aan aanstormend talent. Schrijf je nu in voor slechts €2,50 per maand en ontvang in september je eerste papieren tijdschrift. Veel leesplezier!

Word trouwe lezer