Asset 14

Whisper Heart: the movie

Whisper Heart, The Movie

Romanticus zijn is geen verloren zaak. Ik ben op honderdduizend dates geweest, heb meer naaldhakken gekocht dan ik eigenlijk mag met mijn linkse hobby-salaris, heb keihard gemanifesteerd en alle sterren en planeten erbij gehaald die wetenschappelijk bewezen zijn. Allemaal voor De Ware.

‘The set-up’

Die ochtend greep ik zoals altijd, de allereerste actie na het openen van mijn ogen, het mobieltje dat op het zijden kussen naast me lag. Ik gleed met mijn vinger langs mijn mail over nieuwbouwprojecten die ik pas over achthonderd jaar zou kunnen betalen en ongelofelijke sales met must-have tijdloze toekomstige trendy douchemutsen. Maar toen! Ik liet mijn telefoon bijna op mijn neus vallen. Daar zag ik de mail met de melding dat ik op afspraak mocht komen. Ik had me nauwelijks ‘ziek’ gemeld bij mijn droombaan bij Flogue, of ik zat al in de metro naar het hoofdkwartier van Whisper Heart.

Een relatie is werk

Eenmaal in die massieve wolkenkrabber snelde ik met mijn bezoekerspasje naar de lift, die met een luide ping voor me openschoof. Een aantal mensen, gekleed in business casual, stapten in en ik volgde. Ik drukte op het knopje voor de 24e verdieping.
Vlak voor de lift dichtging, stapte de one and only Colin Firth binnen. Ik bevroor direct. Hij probeerde zich naar binnen te wurmen, maar ik kon me niet forceren uit de weg te bewegen. Hij wrong zich langs de wand en stond toen een tijd stil met een frons en zijn hand op zijn voorhoofd, alsof hij snakte naar een paracetamolletje. Hij drukte geen knopje in, de liftdeuren sloten en ergens in mijn periferie, omdat ik mijn hoofd niet durfde te draaien, zag ik Colin Firth.
De liftmuziek werd om de paar seconden onderbroken door een ping en een aantal mensen die bij een etage uitstapten. We naderden de 24e verdieping en ik voelde een zweetdruppel langs mijn slaap naar beneden druipen. Ik kon alleen maar denken aan toen ik hem en Bridget voor het laatst zag, aan haar rotacties en hoe lastig het wel niet geweest moet zijn voor die arme man. De ping klonk en de deur schoof open. Colin Firth stapte voor mij uit de lift, wees op het bordje van Whisper Heart bij de deur en keek me even aan. ‘Je moet wat in het leven,’ zei hij, terwijl ik met mijn pasje speelde en ook uitstapte.
‘Maar hoe is het dan met Bridget?’ spuwde ik. ‘Want toen ik zag wat ze gedaan had, dacht ik meteen “dat gaat natuurlijk nooit standhouden!”’
Ik stopte mezelf even en zei: ‘Of… wacht-’
‘Nee, ik weet het sommige dagen ook niet.’ Hij wuifde zijn hand. ‘Soms staart ze een paar dagen naar me alsof ze constant een citroen in haar mond heeft, en dan zie ik haar driftig in haar dagboek schrijven en zet ik me vast schrap voor de agressie die gaat komen. En die gestoorde vrienden van haar… En ze stopt maar niet met roken, ik krijg nog tweedehands longkanker voor mijn zestigste.’
Ik knikte en was in mijn nopjes dat ik iets wijs kon zeggen tegen Colin Firth, namelijk het volgende: ‘Een relatie is werk.’
Hij leidde me naar een vrouw en een man die de ontvangst deden.
‘Het is een hele baan’, zuchtte hij voor hij wegliep.

Ben je klaar om de hoofdpersoon in je eigen film te worden?

De man en vrouw hadden stralend witte tanden en ogen zonder bloedvaatjes. De vrouw, die zich voorstelde als Jessika met een K, nam me mee naar een heldere, minimalistische ruimte met een paar eenzame meubels. We gingen zitten aan de glanzend zwarte tafel. Ze vertelde wat willekeurige dingen waar ik niet naar luisterde, omdat ik afgeleid werd door de knipperende plafondlamp. Toen legde ze een document op tafel en een dure vulpen. Ik hield het contract even voor mijn neus. Er stonden extreem kleine lettertjes op die ik met het blote oog niet kon lezen. Misschien had ik mijn bril op moeten zetten, maar die paste niet bij mijn outfit vandaag. Oh, whatever. Ik greep de vulpen en voor ik het wist, schreef ik mijn fleurige handtekening onderaan het papier, met een hartje erachter. Jessika glimlachte haar prachtige tanden bloot en zette een luxe blauwvelours doosje op tafel. Ze opende hem, en er ontsnapte een stralend licht uit: het wás Whisper Heart.
‘Ben je er klaar voor?’ vroeg ze. Ik knikte gretig.
Ze haalde een minuscuul klein Stenlaymesje uit een laatje van de tafel.
‘Uhm,’ zei ik.
Ze glimlachte een soort van geruststellend. Daarna stond ze op, pakte ze het implantaat uit het doosje en kwam ze naast me staan. Met schone, gemanicuurde handen veegde ze mijn haar aan de kant. ‘Niemand voelt er normaal gesproken wat van,’ zei ze, dus ik mocht er ook niks van voelen. Ze bracht het mesje naar mijn oor, maakte een klein sneetje in het kuiltje onder mijn oorlel en plaatste het implantaat. Het greep zich met kleine pootjes vast in mijn huid, als een scarabee uit mummyfilms. Op dat moment voelde het alsof er een bliksemstraal door me heen schoot en ik schokte rechtop.
Jessika leek tevreden. ‘De werkelijkheid was nog nooit zo mooi als met Whisper Heart. Ben je klaar om de hoofdpersoon in je eigen film te worden, met het perfecte goede einde? Accepteer je haar?’
Ik knikte vol geluk, stond op en gaf Jessika een knuffel. Haar haren roken synthetisch bloemig. Er klonk een schelle bliep, het implantaat gloeide onder mijn huid.

Zoals de floral showergel van Duif, nu voor €19,95 bij de Etoos.
Deze week twee halen één betalen!

Uit het niets schalde een zoete stem door mijn hoofd. De woorden sprongen voor mijn ogen op en neer in een kleurrijke grafische stijl. Was het normaal dat ik advertenties zag? Hoorde dit bij Whisper Heart? Kon de rest dit ook zien en horen? Ik probeerde het Jessika nog te vragen, maar het enige dat restte in de kamer was haar heerlijke Franse bloemengeur.

‘The meet-cute’

Mijn beste vriendin Kathy zei dat het einde eindelijk nabij is. Ze werd door een stel rijke, enigszins paranoïde – dat spreekt voor zich – bankiers betaald om uit te rekenen op welke datum de aarde er daadwerkelijk aan gaat. Kathy was een start-up begonnen en gebruikte met haar werknemers algoritmes om een visuele countdown te ontwerpen. ‘EndGame’ heette haar concept, waarvan ik, Kathy kennende, ten zeerste betwijfelde of het ook echt een werkende formule had. Mannen (en soms mensen) exploiteren stond veelvuldig op haar CV.

De missie die ze me had gegeven was duidelijk: een militaristisch charme-offensief

Ze vroeg me naar het Friends Event te komen. Een fancy openluchtfeestje om cheques te ontfutselen na voldoende glazen biologische champagne. Ik was er vanwege mijn natuurlijke charme, de glitterjurk die aan mijn lichaam plakte en mijn killer smile. Koko Mevrouw Sjaan op mijn polsen en in mijn nek, rode lipstick op mijn lippen.

Laat je verleiden door de SuperStay Longwear Lasting Liquid Lipcolour Glossy Lipper Lipstick Red Matte van Koko Mevrouw Sjaan.
Proef de elegantie voor maar €123,85 bij de Doggel of de Daarzo Parie!

De missie die ze me had gegeven was duidelijk: een militaristisch charme-offensief. Want ik wist hoe het spelletje werkte. Mannen zijn 78% meer geneigd iets voor je te doen als ze denken dat je ze echt begrijpt, dat las ik laatst. Het enige dat je hoeft te doen is dicht naast ze zitten, actief luisteren naar hoe zwaar het is, hoe het is om elke week naar een ander land te vliegen, hoeveel eelt ze krijgen van de extreme hoeveelheid handenschudden, hoe hun vrouw het pensioengeld opmaakt aan therapiesessies en dat ze hun kinderen nooit zien, ongerelateerd aan het feit dat ze de beste deals op hun ‘papadagen’ sluiten. Dan knik je mee en gebruik je een hogere stem voor geluiden als ‘oh echt, wauw’. Af en toe een onschuldige aanraking op zijn arm, maar niet te vaak, anders denkt hij dat je mee de taxi instapt. En natuurlijk lachen om alles wat enigszins, van mijlenver gezien, als grap bedoeld was. Dan even weglopen, lachen met een andere vrouw aan de bar en terugkijken, je wenkbrauw ophalen bij oogcontact alsof je een onderonsje met haar hebt over zijn incompetentie. Dat doet ze denken aan hun traumatische studentenverenigingverleden en gemiste netwerkmogelijkheden. Door hun compensatiedrang geven ze dan hun generatieoverstijgende, niet zelf zuurverdiende geld kwistig uit. Ik was de perfecte handlanger om donaties voor Kathy te scoren.

En waarom zou hij niet op Richard Gere lijken?

Afijn, dat is hoe cynisch ik vroeger was en wat mij dwarszat om echte liefde te vinden, maar nu heb ik Whisper Heart.

Whisper Heart leidt ook jou naar je ware happy ending met de perfecte partner!
Bel meteen voor een afspraak: 010-7777777!

Want als ik mijn ogen een beetje dichtknijp, lijkt hij op Richard Gere anno Pretty Woman. En hij heeft zelfs een snor, iets wat ik altijd al sexy heb gevonden, ondanks de afschuw van mijn vriendinnen. En waarom zou hij niet op Richard Gere lijken? Als je iets niet mooi vindt, kan je jezelf altijd van het tegendeel overtuigen. Ik had een vriendin op de middelbare school die telkens de meest – vergeef me – lelijke vriendjes uit de muziekschoolband haalde. ‘Liefde maakt blind,’ zegt men dan als cliché, ‘maar beauty is in the eye of the beholder.’ Zoals de Hoefijzer-boots van Margiechel die al tijden op mijn verlanglijstje staan, sinds ik ze zag bij drie influencers.

Mees Margiechel’s iconische Hoefijzer-boots,
nu 10% korting bij Verfetch met de code 00ZIN-IN!

Ondertussen houdt Richard Gere zijn champagneglas aan de rand vast en krult het haar onder zijn neus. Zijn snorhaartjes schitteren in het golden hour, voor de hemel duister wordt en de maan haar overneemt.

Geen haar? Geen zorg!
Met de implantaten van HairyBoi ben je nooit meer zo kaal als een pasgeboren baby!
SMS 066-6666666HAAR!

‘Hij gaf me een bonus van 10K, de stakker,’ zegt hij.
Ik smize zoals Tyra Banks me geleerd heeft en lach met een hoge adem mee. ‘Die kan je mooi in EndGame steken,’ zeg ik met een knipoog. Kathy moet me zo dankbaar zijn. De glitters en pailletten op mijn jurk beginnen mijn huid te irriteren, en ik heb heel de avond héél langzaam de bio vino-

Aujour’dWijn - uit het prachtige lokale winkeltje bij jou in de buurt,
€60,- bij WijnGallerij!

gedronken om nuchter te blijven, maar ik wil gewoon drínken. Ik heb genoeg van deze zweterige plek met zweterige mannen. Om de een of andere reden ruiken ze allemaal naar dat verschrikkelijke-

ManSmell, met authentieke mannengeuren als motorolie en omgehakte pijnbomen,
€89,95 bij de Wespenkorf!

Ik voel ineens iets op mijn been en kijk omlaag. Ik knipper weer terug naar zijn pafferige gezicht. Richard Gere laat zijn hand op mijn been liggen, daar waar de pailletten overgaan op mijn huid. Ik pak de fles wijn van tafel en schenk mezelf nog wat in.

Bedwelm je angst met Holaperidal 1 mg, gratis op eigen risico bij je lokale apotheek!

Waar is Kathy? Ik houd het niet langer-

Stop.

en sta op, gooi de peperdure wijn recht in Richard Gere’s ranzige snor.

Aujour’dWijn, vier je overwinning met een luide POP!

‘Hou je handen thuis,’ bijt ik toe, terwijl het vloeibare, heerlijk geurende stukje Provence van zijn kin drupt. Ik been weg en kijk niet om.

Dit einde is niet geschikt bevonden, draai een scène terug.

Het is ook niet altijd even makkelijk voor deze mannen

‘The turning point’

De sterren fonkelen aan de donkerblauwe lucht. Ik krijg het een beetje koud op mijn designerstoel naast Richard Gere, die me op dat moment vertelt over zijn gesprek met de bekende politieke leider REDACTED, en zegt dat ‘hij toch wel een punt heeft’ en dat ‘de arme man wel echt zijn best doet om zich in te leven in al die mensen die zo anders zijn dan hij’.
Ik kijk even rond naar alle kletsende rijkaards en zie ineens het volle glas dat ik uit het niets weer vastheb. Er is een bebaarde muzikant verschenen die serenades zingt onder begeleiding van zijn gitaar, met een paar verliefde stelletjes eromheen. Richard Gere lacht om iets niet-grappigs met een droog overhemd, dat heerlijk ruikt en me doet denken aan het bos en roadtrips. Ik drink een slokje van de prijzige wijn, die nog meer sprankelt dan voorheen. Whisper Heart gloeit lekker warm onder mijn oor.

Het is ook niet altijd even makkelijk voor deze mannen. Hij kan alleen zichzelf zijn op dit soort momenten, denk ik, terwijl ik de lijnen van zijn Richard Gere-gezicht observeer en mijn hand op de zijne leg. Ik zie Kathy fronsend mijn kant opkijken. Ze snapt het niet. Als ik hem een momentje het gevoel kan geven dat we elkaar begrijpen, op een feestje voor het einde van de wereld, dan doe ik dat met alle liefde.

Hij pakt mijn handen zacht vast

Na Kathy’s speech krijgt ze een iBord-

Appel’s iconische iBord, 64GB, spacegrijs voor maar €998,60 bij de Mediomarkt!

overhandigd met op het scherm de totale som waarvan ze gaat rentenieren. Ergens in de miljoenen, miljarden, ik weet het niet, ik kan niet zoveel nullen tellen. Terwijl haar collega de kurk van een dure fles bubbels-

Cham-planjetoekomst, €139,95 per gelukmakende fles!

met een bloedstollend luide knal popt, loop ik mee met Richard Gere. We lopen door de hekken van de uitgang en ik hoor Kathy’s outroliedje, Bittersweet Symphony of Life van The Verve. Hij heeft een taxi gebeld die een aantal straten verder is gematerialiseerd. Als we bij de hoek van de straat zijn, pakt hij mijn handen in de zijne.
‘Ik wil je vastketenen en nooit meer laten gaan,’ zegt hij. Hij houdt mijn handen gretig en stevig vast. Ik weet niet of hij mijn diepe frons kan zien in het donker. Voor dit soort Fifty Shades-drab heb ik toch niet betaald?

Alle sexy boeken ter wereld in je handpalm met de Boekiepad 6.0!
Van het meest weerzinwekkende sadisme tot de zoetste puppyliefde, nu voor €499,-!

Zijn ogen schitteren en zijn houding verandert plotseling. ‘Of misschien kunnen we elkaar kietelen in het maanlicht?’
Ik ruk mijn handen uit de zijne. Wat moet je met zo’n sukkel?

Scène niet geschikt bevonden. Start einde.

Happy Ending 1.1
Na Kathy’s speech, met een luide knal en een nostalgisch liedje in ons kielzog, lopen we de hoek om. Hij pakt mijn handen zacht vast en staart liefdevol in mijn ogen, terwijl de taxi voor ons stopt.
‘Ik stuur je een tikkie,’ spreekt hij.
Zijn handen zijn zweterig. Wat een lul, het was een open bar. Ik buig me iets naar hem toe en probeer te peilen of zijn aftershave een goedkope van de Etoos is. Het ruikt naar iets dat je zou gebruiken om een kettingrokerwalm te verbergen. Hij hoort toch bakken met geld te hebben?

‘Happy Ending’ niet happy genoeg bevonden. Draai terug.

Happy Ending 1.2
De hekken vliegen open en we rennen de hoek om met een harde knal en het geluid van een naderend einde als soundtrack.
‘Ik heb trouwens net een erfenis van mijn tot nog toe onbekende over-over-overgroottante aan mijn over-over-oom’s zijde gekregen, boven op mijn extreem hoge jaarsalaris en mijn nieuwe privéjet, dat was trouwens een kerstcadeau,' kletst hij terwijl hij een paar honderdjes gooit naar een stomdronken feestganger op een bankje met een strik onder zijn kin.
Dan houdt hij me staande en zegt resoluut: ‘Ik wil je kinderen.’
Mijn maag draait ervan om. Plots schrik ik. Er klinkt opeens een arsenaal van knallen uit de buurt van het event. Ik sla mijn handen over mijn oren, over Whisper Heart, maar zo luid als het is, helpt het niets. Het houdt maar niet op, waarom houdt het niet op?

Perfect einde niet perfect genoeg. Scène nog niet geschikt bevonden, draai terug.

Ik staar met een bonzend hart naar zijn langzaam verdwijnende schoenen

Happy Ending 1.3
We lopen samen naar buiten en de hoek om, het podium met een juichende Kathy die de kurk van een fles bubbels die ik niet kan betalen lospopt achter ons. Hij kijkt in mijn ogen en pakt mijn handen. Hij kust me, met de slechtst gecoördineerde tong ooit. Zijn tong glijdt als een hyperactieve, slijmerige slak rondjes in mijn mond, alsof het zijn nieuwe huisje heeft gevonden. Er loopt een rilling over mijn rug. Achter in mijn keel proef ik een beetje braaksel en ik duw hem van me af. Getver. Ik kan het niet helpen, ik braak per ongeluk op zijn bordeaux leren veterschoenen. Hij kijkt nog tevreden ook. De taxi komt aangesjeesd en stopt vlak naast ons. De chauffeur draait zijn raam naar beneden en popt de kurk van een champagnefles in het gezicht van Richard Gere, recht in zijn snor. De snor dwarrelt op de grond. Het blijkt een plakexemplaar. We kijken allemaal naar de snor. Richard Gere heeft nu een zwart, gapend gat onder zijn neus. De taxichauffeur drinkt de hele fles champagne leeg.
Nee, ik weiger, ik weiger, ik weiger.

‘Happy ending’ ongeschikt bevonden, draai terug.

Happy Ending 1.4
Hand in hand lopen we naar de hoek van de straat. Weg van een oorverdovende knal, van vuurwerk? Een sponsor voor Kathy’s feestje waarschijnlijk. Hij buigt zich voorover en fluistert in mijn oor met een ineens blikkerige stem. ‘Ik wil je openrijten en je vingers afsnijden en opeten, een voor een. Ik schrijf mijn naam in je buik met een Stenlaymes, veel beter dan een slecht geplaatste tattoo van je ex. Je bent van mij.’

Stenlaymes kopen? €24,95 bij MasterTools.nl!

Mijn handen beven en ik trek ze uit de zijne, die druipen van het zweet. Dit kan niet, breng me terug, neem me terug. Op het asfalt ontstaat een poel zweet, waarin hij een beetje lijkt weg te zakken. Ik staar met een bonzend hart naar zijn langzaam verdwijnende schoenen.

Geweldadige elementen niet geschikt bevonden, draai terug.
Waarschuwing: er zijn geen eindscènes over.

De werkelijkheid was nog nooit zo mooi als met Whisper Heart

Happy Ending 1.5
We banen ons een weg dwars door feestende dronkaards, die in en uit elkaar smelten en vallen. Ze zien er verloren uit, gillend en zingend, maar ook alsof ze zich nooit van hun leven meer zo zielsgelukkig zullen voelen. Het salvo aan knallen is oorverdovend en zorgt voor felle flitsen, zet de lucht in brand. Niemand lijkt het wat te schelen. De spijlen van de hekken zijn samengekleefd. Hij trekt ze uit elkaar, als ware het een gordijn, en houdt ze voor me open. Ik stap er doorheen en hij volgt. Boven ons bloedt de maan over in de duistere lucht, alsof ze uit elkaar is gespat.
Bij de hoek van de straat blijven we staan en hij pakt mijn handen een voor een in de zijne, dat zijn er twee. Hoe kan het dat er geen eindes meer over zijn? Er is geen weg meer terug. Ik wankel, mijn knieën werken niet langer. Het voelt alsof ik omhoog word gehouden door onzichtbare handen, alsof iets of iemand me koste wat het kost door deze nacht wil sleuren. Het drukt de lucht uit mijn longen en ik hap naar adem.

‘Ga je met me mee?’
Zijn Richard Gere-gezicht vervormt en druipt langs zijn nek naar beneden. Ik veeg de uitgelopen mascara van mijn wangen. Ik voel nu pas hoe de kou mijn huid binnendringt, dwars door mijn te korte glitterjurkje. Ik heb geen jas, niks om me in te verbergen. De lantaarnpaal op deze straathoek flikkert aan en uit in het duister. Welke man staat hier voor me? Zijn mondhoeken rijzen abnormaal hoog, tot aan zijn zwarte glinsterende ogen, alsof zijn huid als kauwgom uit elkaar trekt. Zijn zweterige handen klemmen strak om de mijne. Als ik mijn moordzuchtige naaldhakken uitgooi, zou ik kunnen rennen. Maar zou hij me dan grijpen, op de grond gooien, of erger? Er is nergens om heen te gaan. Ik weet niet meer met welke versie het eindigt. Doet het er zelfs nog toe?

Whisper Heart biedt 100% garantie op een ultiem filmeinde,
zelfs op manieren waarvan je nog nooit hebt kunnen of willen dromen!
De werkelijkheid was nog nooit zo mooi als met Whisper Heart.
Accepteer je haar?

Vragen over onze niet-tevreden-geld-terug-garantie?
Het contactnummer vindt u op de zijkant van Whisper Heart.

Mail

Anne Sikma (1992, zij/haar) werkt als programma-assistent bij NWO en studeerde Filosofie en Gender Studies. Ze is onderdeel van een groepje Writing Ninjas bij The Writer's Guide to the Galaxy in Rotterdam.

Hannes Schievink (Die/Hij/Haar) onderzoekt de bombastie van het platte beeld en werkt met een focus op religie, esoterica, en de menselijke ervaring. In diens illustraties staan spel, sfeer en plezier voorop.

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
test
het laatste
Ik was elf

Ik was elf

In dit verhaal onderzoekt Jochum Veenstra waar de grens tussen fictie en werkelijkheid ligt voor kinderen. En tot welk punt kan je als ouder je zoon beschermen? Lees meer

 1

De zee

Mariska Kleinhoonte van Os schrijft met groot mededogen en rauwe eerlijkheid over degenen die tussen de mazen van het net en de mazen van de wet vallen, in de verhalenbundel 'Tussen de mazen' die op 14 februari verschijnt. Op onze site lees je alvast een voorpublicatie. Lees meer

De rattenkoning

De rattenkoning

Een schoolreis naar Praag klinkt als een feestelijke afsluiting van de middelbare school: slapeloze busritten, sigaretten in de schaduw van kasteelparken en stiekeme plannen om absint te drinken in hotelkamers. Maar in dit verhaal van Nick De Weerdt eindigt de reis voor een onafscheidelijke vriendinnengroep met een onverwachte confrontatie: de rattenkoning. Lees meer

Even zweven de levende wezens

Even zweven de levende wezens

Voor Hard//hoofd dicht Pim te Bokkel over de verschillende facetten van water: de kalmte en geborgenheid ervan, of juist de dreigende weidsheid. Dit is een voorpublicatie uit de bundel 'Even zweven de levende wezens' die op 16 januari bij uitgeverij Wereldbibliotheek verschijnt. Lees meer

Een echte vis

Een echte vis

In dit verhaal van Maartje Franken dreigt er meer dan alleen een storm. Kinderen gaan op zomervakantie in de regen, ontdekken een verzonken stad en proberen te documenteren zoals Bear Grylls. Lees meer

Lichamen en monden

Lichamen en monden

Hoelang blijf je toekijken? Wanneer dondert alles in elkaar? Waar zit de zwakke plek van passiviteit? Pieter van de Walle neemt je in dit kortverhaal mee als apathische visverzorger in een Berlijns aquarium. Lees meer

De Groep

De Groep

'Ik ben Jane en Kevin is een lul die te veel ruimte inneemt.' Amal Akbour schreef een verhaal over Jane, een narcistische jonge vrouw die voor het eerst deelneemt aan groepstherapie. Dit is een voorpublicatie van het verhaal dat Amal schreef als onderdeel van het Veerhuis Talentenprogramma. Lees meer

Auto Draft

Rooilijnen

Rik Sprenkels schrijft (als dichter en medewerker bij het Kadaster) over de beleidsregels achter de openbare ruimte: voor de gewone sterveling zijn ze onzichtbaar, terwijl ze wel veel invloed hebben op hoe hun wereld werkt en eruitziet. Lees meer

Verboden toegang 8

Verboden toegang

Afgelopen zomer kregen tien aanstormende schrijftalenten de kans om deel te nemen aan het eerste Schrijverskamp van literair podium Frontaal. Onder begeleiding van verschillende schrijfcoaches werkten ze aan teksten rondom het thema Groen. De resultaten daarvan vind je deze week op Hard//hoofd. In woord én beeld dicht Maaike Rijntjes over iemand die terugkeert naar het bungalowpark waar die opgroeide. Lees meer

Momentum

Momentum

Afgelopen zomer kregen tien aanstormende schrijftalenten de kans om deel te nemen aan het eerste Schrijverskamp van literair podium Frontaal. Onder begeleiding van verschillende schrijfcoaches werkten ze aan teksten rondom het thema Groen. De resultaten daarvan vind je deze week op Hard//hoofd. Sanne Lolkema dicht op drie levels over de prestatiemaatschappij: van micro-, naar macro- en mesoniveau. Lees meer

Herkauwen

Herkauwen

Afgelopen zomer kregen tien aanstormende schrijftalenten de kans om deel te nemen aan het eerste Schrijverskamp van literair podium Frontaal. Onder begeleiding van verschillende schrijfcoaches werkten ze aan teksten rondom het thema Groen. De resultaten daarvan vind je deze week op Hard//hoofd. Tussen ongemak en walging in dicht Moni Zwitserloot over zowel baren als geboren worden: 'je kruipt uit je dode vel / naar buiten / de broeierige nacht in'. Lees meer

Podiumgeil

Podiumgeil

Afgelopen zomer kregen tien aanstormende schrijftalenten de kans om deel te nemen aan het eerste Schrijverskamp van literair podium Frontaal. Onder begeleiding van verschillende schrijfcoaches werkten ze aan teksten rondom het thema Groen. De resultaten daarvan vind je deze week op Hard//hoofd. Birsu Tamer schreef een tekst voor een acteur die als het monster van Frankenstein diens publiek bespeelt. Lees meer

Handleiding

Handleiding

Afgelopen zomer kregen tien aanstormende schrijftalenten de kans om deel te nemen aan het eerste Schrijverskamp van literair podium Frontaal. Onder begeleiding van verschillende schrijfcoaches werkten ze aan teksten rondom het thema Groen. De resultaten daarvan vind je deze week op Hard//hoofd. In 'Handleiding' schrijft Ettie Edens over eenzaamheid, identiteit en gezien willen worden - en over iemand die een muur van haar kamer verft en daar zo in doorslaat dat ze in de kamer verdwijnt. Lees meer

De serre

De serre

Afgelopen zomer kregen tien aanstormende schrijftalenten de kans om deel te nemen aan het eerste Schrijverskamp van literair podium Frontaal. Onder begeleiding van verschillende schrijfcoaches werkten ze aan teksten rondom het thema Groen. De resultaten daarvan vind je deze week op Hard//hoofd. Johanna Loman schreef een verhaal over een jonge vrouw op een klimaatprotest: Wat als je wel moreel besef hebt, maar liever je kop in het zand steekt? Lees meer

Hertenkalf 2

Hertenkalf

Afgelopen zomer kregen tien aanstormende schrijftalenten de kans om deel te nemen aan het eerste Schrijverskamp van literair podium Frontaal. Onder begeleiding van verschillende schrijfcoaches werkten ze aan teksten rondom het thema Groen. De resultaten daarvan vind je deze week op Hard//hoofd. Tessa van Rooijen dicht in dit vierluik over het aangaan van verbindingen en het dragen van een dood hertenkalf: 'jongens is het sexy om een dood hertenkalf in je lichaam te hebben?' Lees meer

De tondeuse

De tondeuse

Afgelopen zomer kregen tien aanstormende schrijftalenten de kans om deel te nemen aan het eerste Schrijverskamp van literair podium Frontaal. Onder begeleiding van verschillende schrijfcoaches werkten ze aan teksten rondom het thema Groen. De resultaten daarvan vind je deze week op Hard//hoofd. Jana Flekken legt in fragmenten de band en rolverdeling tussen ouders en hun kind vast, en hoe die verandert wanneer een van de ouders ziek wordt. Lees meer

Mijn huid een rekbare grens (Frontaal)

Mijn huid een rekbare grens

Afgelopen zomer kregen tien aanstormende schrijftalenten de kans om deel te nemen aan het eerste Schrijverskamp van literair podium Frontaal. Onder begeleiding van verschillende schrijfcoaches werkten ze aan teksten rondom het thema Groen. De resultaten daarvan vind je deze week op Hard//hoofd. In dit drieluik bevraagt Isa/Isa Bob van Rooy de kaders die er gesteld zijn rondom onze natuurlijke wereld. Bestaat er eigenlijk wel een verschil tussen zelf en natuur, of tussen plant en organisme? Lees meer

Voorland

Voorland

Hoe ga je om met de grote kans dat je, net als vele vrouwen in je familie, jongdementie zal krijgen? Yanaika Zomer bereidt zich voor in de vorm van een gedicht. Lees meer

Doorlaatbaar 1

Doorlaatbaar

Een jonge vrouw is mantelzorger voor haar moeder. Dit verhaal van Siska van Daele beschrijft de grens tussen hun binnen- en buitenwereld: binnen lijkt de tijd stil te staan, terwijl buiten alles doorraast. Lees meer

Lieselot 1

bloedbanen

‘Jij bént geen lijf, je hébt er een,’ stelt de therapeut in het buurthuis. Kan de ik-persoon geholpen worden? Met ‘bloedbanen’ won Sandro van der Leeuw de juryprijs van Het Rode Oor 2024, de erotische schrijfwedstrijd van Vlaams-Nederlands huis deBuren. Lees meer

Lees Hard//hoofd op papier!

Hard//hoofd verschijnt vanaf nu twee keer per jaar op papier! Dankzij de hulp van onze lezers kunnen we nog vaker een podium bieden aan aanstormend talent. Schrijf je nu in voor slechts €2,50 per maand en ontvang in september je eerste papieren tijdschrift. Veel leesplezier!

Word trouwe lezer