Asset 14

Wat dondert het of fossiele subsidies ‘echte subsidies’ zijn?

Wat dondert het of fossiele subsidies ‘echt subsidies zijn’?

37,5 miljard geeft de Nederlandse staat jaarlijks uit aan ‘fossiele subsidies’, aldus berekeningen die deze week werden gepubliceerd. Behalve verontwaardiging over de hoogte van dat cijfer zag Marte Hoogenboom ook een heilloze discussie over de term ‘subsidies’. ‘De grootste catastrofe in de geschiedenis van de mensheid is niet het moment voor afleidingsmanoeuvres.’

‘De banners moeten weer overgeschilderd worden’, schreef woordvoerder en boegbeeld van Extinction Rebellion (XR) Lucas Winnips maandagochtend op X/Twitter. Een drietal organisaties publiceerde die ochtend een nieuw onderzoek waaruit bleek dat de Nederlandse staat jaarlijks niet minder dan 37,5 miljard aan ‘fossiele subsidies’ verstrekt, grotendeels in de vorm van belastingvoordelen voor industriële reuzen. Om de overheid te dwingen te stoppen met zulke subsidies, wil Winnips vanaf zaterdag permanent de A12 in Den Haag blokkeren, samen met minstens tienduizend anderen. Zou de regering daar gehoor aan geven, dan zou Nederland in één klap zijn klimaatdoelen voor 2030 kunnen halen, denkt Milieudefensie, een van de opdrachtgevers voor het onderzoek en een van de ruim 170 organisaties die de blokkade steunen.

De cijfers over fossiele subsidies stijgen zo mogelijk nog sneller dan de zeespiegel

Het is niet voor het eerst dat onderzoekers uitzoeken hoeveel belastingvoordelen de Nederlandse staat aan de fossiele industrie geeft. De uitkomsten stijgen zo mogelijk nog sneller dan de zeespiegel: in 2019 sprak het kabinet nog van 4,5 miljard (met als kanttekening dat het een conservatieve schatting was), twee jaar later sprak XR zelf van 17,2 miljard (berekening door een oud-Europarlementariër), deze zomer van 30 miljard (nieuwe berekening, zelfde oud-Parlementariër) en nu dus 37,5 miljard. Minister Jetten van Economische Zaken en Klimaat (EZK) spreekt de cijfers niet tegen en zegt op Prinsjesdag met een eigen berekening te komen.

Gifgroen en Shell-geel

Minder koelbloedig dan Winnips en Jetten reageerde VVD-Tweede Kamerlid Silvio Erkens, woordvoerder Energie en Klimaat namens zijn partij. Al was het niet de inhoud van het rapport die hem dwarszat. Erkens ergerde zich gifgroen en Shell-geel aan het achteloze gebruik van het woord ‘subsidies’ in het rapport en in de media. ‘Verbazingwekkend’, noemde hij het op X/Twitter.

Volgens Erkens zou er nauwelijks sprake zijn van echte subsidies, wel van ‘fiscale vrijstellingen of lagere belastingtarieven’, die in het leven zouden zijn geroepen om Nederlandse bedrijven te kunnen laten concurreren met het buitenland. (In elke VVD’er schuilt immers een vestigingsklimaatactivist. Oud grapje.) Verderop in zijn ‘uhm, actually…’-betoog stelt Erkens dat de focus zou moeten liggen op CO2-reductie, en dat een discussie over fossiele subsidies zou ‘vastlopen’.

Het IMF spreekt van 7 biljoen dollar per jaar aan – jawel – fossiele subsidies

Ook Nu.nl dook in de vraag of fossiele subsidies ‘echt subsidies’ zijn. De redacteur vond van niet: subsidies krijg je namelijk van tevoren, bijvoorbeeld voor je elektrische auto of je zonnepanelen, en in het geval van fossiele subsidies zou het gaan om ‘indirecte financiële voordelen’. Van de zucht die ik sloeg had je een klein windmolenpark draaiende kunnen houden.

200 duizend dollar per seconde

Valt er dan geen discussie te voeren over de vraag of je de forse belastingvoordelen, die het Rijk aan fossiele reuzen geeft, ‘subsidies’ kunt noemen? Zeker wel, en dat is gelukkig zelfs al voor ons gedaan door de Wereldhandelsorganisatie (WTO), in samenwerking met het VN-Milieuprogramma. De WTO hanteert een definitie van subsidies waarin ‘misgelopen belastinginkomsten’ als een expliciet voorbeeld worden genoemd. De onderzoekers van het rapport van 4 september hebben die definitie losgelaten op de Nederlandse situatie en het ministerie van Economische Zaken en Klimaat hanteert voor haar Prinsjesdag-berekening dezelfde definitie.

In vrijwel elke publicatie over het rapport werd uitgelegd wat werd verstaan onder ‘subsidies’

Ook het Internationaal Monetair Fonds (IMF), zeg maar het Vaticaan voor VVD’ers, stelde eind augustus in een rapport dat overheden wereldwijd jaarlijks 7 biljoen dollar (ruim 200 duizend dollar per seconde) uitgeven aan – jawel – fossiele subsidies. In haar rapport noemt het IMF het rekenen van minder btw over fossiele brandstoffen een ‘impliciete subsidie’, die niet mag worden genegeerd in een berekening van de kosten van de fossiele economie. De auteurs schrijven er zelfs achteraan dat de environmental costs – de prijs die het klimaat voor onze energie betaalt – minstens zo wezenlijk zijn als de materiële kosten van grondstoffen en aanvoer.

Afleidingsmanoeuvre

Je kunt natuurlijk denken: één X’er/Twitteraar die moeilijk doet over een term, waarom daar zo over vallen, ook al is hij toevallig Kamerlid. Maar Erkens’ pleidooi voor ‘zorgvuldig taalgebruik’ in het gesprek over de klimaatcrisis staat voor meer. Het lijkt me namelijk onwaarschijnlijk dat Erkens écht denkt dat de WTO, de VN, het IMF, het ministerie van EZK en gerenommeerde economen achteloos omspringen met de term ‘fossiele subsidie’. Ook journalisten deden hun plicht: vrijwel elke publicatie en uitzending die over het rapport van 4 september verscheen, legde bondig en duidelijk uit wat in het onderzoek werd verstaan onder ‘subsidies’. Als woordvoerder Energie en Klimaat moet Erkens die artikelen onder ogen hebben gekregen.

Een discussie over de term ‘subsidies’ lokt gesprekspartners in een heilloos achterhoedegevecht

Dat gekozen volksvertegenwoordigers, nota bene woordvoerders van de grootste partij op een thema dat zó urgent is als de klimaatcrisis, ervoor kunnen kiezen om in het gezicht van die crisis een sleetse semantische discussie te voeren, is beangstigend: het doet kwade trouw vermoeden en/of op zijn minst verwijtbare incompetentie (wat zou erger zijn?). Koste wat kost een discussie willen voeren over een term als ‘subsidies’ frustreert het gesprek over de radicale koerswijziging die nodig is om de ergste gevolgen van klimaatontwrichting te beperken, en lokt gesprekspartners in een heilloos achterhoedegevecht. De grootste catastrofe in de geschiedenis van de mensheid is niet het moment voor afleidingsmanoeuvres – als iets anders kan Erkens’ betoog namelijk niet worden geïnterpreteerd.

In zijn draadje roept Erkens ons op ‘bij de feiten te blijven’. Laten we dat doen. Laten we fossiele subsidies noemen wat ze zijn: laten we voortaan spreken van het op onvoorstelbare schaal financieren door overheden van de eerste door mensen aangedreven massa-extinctie in de geschiedenis van de planeet, waarbij inmiddels dagelijks rond de vijftig plant- en diersoorten uitsterven (conservatieve schatting) met een uiteindelijke geschatte uitsterving van tot wel een kwart van alle levenssoorten, het onomkeerbaar onleefbaar maken van volledige ecosystemen, het ontwrichten van gemeenschappen en economieën, het moedwillig verwoesten van de levens van miljoenen mensen, die westerse welvaart met de dood bekopen of noodgedwongen hun heil elders moeten zoeken. Of zeg gewoon subsidies, want dat past aanstaande zaterdag tenminste op een protestbordje.

Beeld: Marek Piwnicki/Unsplash

Mail

Marte Hoogenboom (Amersfoort, 1994 en Amsterdam, 2019) was eindredacteur, toen adjunct-hoofdredacteur, toen hoofdredacteur, toen magazinechef en nu weer eindredacteur bij Hard//hoofd. Tussen het uitstellen door schrijft ze aan haar debuut, dat in 2041 verschijnt.

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
test
het laatste
Zomers zwijgen

Volim nas: hoe de taal van de liefde mijn lichaam tot stilte maande

Wat als je vertrouwen in jezelf en je lichaam plotsklaps wordt aangetast door epileptische aanvallen? En tegelijkertijd je vertrouwen in de onvoorwaardelijke liefde van je oma ook op losse schroeven komt te staan? In een persoonlijk essay neemt Dorea Laan je in beeldende taal mee in deze zoektocht. Lees meer

:Meer dan Maria: het moederschap in de beeldende kunst 3

Meer dan Maria: het moederschap in de beeldende kunst

Wat betekent het om moeder te zijn? En wanneer ben je dan een ‘goede moeder’? Moederschap, en alle nuances daarrond, blijft onderbelicht. Anne Louïse van den Dool onderzoekt via de representatie van moeders in de beeldende kunst de vele kanten die horen bij moeder zijn. Lees meer

Als je écht kinderen wilt redden

Als je écht kinderen wilt redden

Shashitu Rahima Tarirga kwam 33 jaar geleden via interlandelijke adoptie naar Nederland vanuit Ethiopië. Na een reis naar Ethiopië maakt ze nu een afweging tussen haar leven hier en het gemiste leven daar. 'Weegt een westers paspoort op tegen het moeten omgaan met de trauma’s van scheiding en achterlating? Weegt een leven hier op tegen onbekendheid met je leven daar?' Lees meer

nuclear family

Queerkroost

In een briefwisseling over queer ouderschap zoeken Eke Krijnen en Lisanne Brouwer naar steun, herkenning en een houding om de maatschappelijke discriminatie buiten het gezinsleven te houden. Lees meer

Informatiehonger

Informatiehonger

We verslikken ons in data, maar blijven gulzig drinken. In dit essay onderzoekt Paola Verhaert hoe onze honger naar informatie — ooit gevoed door boeken, nu door eindeloze datastromen — ons hoofd én onze wereld begint te verzwelgen. Waar ligt de grens? En merken we het als we die overschrijden? Lees meer

:Naar een taal die consent fucking overbodig maakt: brieven over consent

Naar een taal die consent fucking overbodig maakt: brieven over consent

In haar laatste brief aan Alara buigt Yousra zich over taal: hoe taal seksueel geweld normaliseert en hoe taal inwerkt op onze erotische verbeelding. Geweldloze verhoudingen scheppen via taal is voor haar zowel een kwestie van nieuwe talen schrijven als oude of bestaande talen herinneren. Lees meer

Kind van lelijke huizen

Kind van lelijke huizen

Om haar heen ziet Anne Schepers dat de kinderen uit ‘mooie huizen’ die wél een financieel vangnet hebben eerder de stap naar freelancewerk kunnen maken. Ze staat voor de keuze: lijden voor de kunst of doen wat de maatschappij verantwoordelijk acht? Lees meer

:Een reeks foto’s: brieven over consent

Een reeks foto’s: brieven over consent

Voor Alara Adilow voelt het alsof er altijd hiaten overblijven na het schrijven van een antwoord op een brief, en ze vraagt zich af of ze daarom steeds midden in de nacht wakker wordt. Ze denkt na over hoe de zachte aanrakingen niet alleen voor haar lichaam helend kunnen zijn, maar ook voor onze gewelddadige maatschappij, waar pestgedrag en leedvermaak machtsgrepen zijn. Lees meer

:Hoe te dromen:  Over slaap, verlangen en dromen over een betere wereld

Hoe te dromen: Over slaap, verlangen en dromen over een betere wereld

Als Stella Kummer ’s ochtends wakker wordt, bespreekt ze in bed haar dromen met haar vriend. Terwijl ze aan hem vertelt wat er die nacht in haar droomwereld is omgegaan, denkt ze na over dromen over de wereld. Begint het veranderen van de wereld niet eigenlijk gewoon in bed? Lees meer

Auto Draft 8

Een transformatie van verlangen: brieven over consent

Wat als we consent en verlangen zélf als de voorwaarden van bevrijding en sociale rechtvaardigheid zien? Yousra Benfquih licht toe hoe genot-activisme ons niet alleen toelaat om ons tegen de dingen te verzetten, maar ook om te onderzoeken waar we naar verlangen. Lees meer

Mijn naam roept 1

Mijn naam roept

Hodo Abdullah beschrijft hoe de geschiedenis van Somaliland haar ook veel over haarzelf leerde. Hoe komt het dat het geloof in henzelf, de veerkracht en de trots van de Somalilanders zo verankerd zit in hun DNA? Wat geeft hun de kracht om door te gaan? Lees meer

:Armoede, de bedpartner die je verlangen indringt: brieven over consent

Armoede, de bedpartner die je verlangen indringt: brieven over consent

Alara Adilow blikt terug op haar jongere zelf en ziet hoe onwetendheid en zelfdestructie haar afsneden van zorg en liefde, tot feministische en postkoloniale denkers haar aanraakten en haar openstelde om naar zichzelf en de wereld te kunnen kijken. Lees meer

Mooi vanbuiten en vanbinnen: pleidooi voor dagdagelijkse entomologie 2

Mooi vanbuiten en vanbinnen: pleidooi voor dagdagelijkse entomologie

Insecten hebben een slecht imago. We houden ze het liefst ver uit de buurt, maar dat is onterecht, vindt Jitte. Met dit artikel bewijst hij je graag van het tegendeel en vertelt hij hoe sluipwespen lieveheersbeestjes inschakelen als lijfwacht voor haar larven, over de indrukwekkende hersenen van de Darwinwesp, en hoe je een mierenkolonie opzet met één koningin. Lees meer

Composthoop

Een symfonie van het kleine leven

Jesse Van den Eynden neemt je mee in de symfonie van het kleine leven dat zich afspeelt in de duisternis van de composthoop. In dit liefdevolle essay beschrijft hij hoe zijn leven steeds meer overgenomen wordt door de rottende en levende massa in zijn tuin, en hoe het slurpen, klikken en kraken van de aarde en haar bewoners een meditatieve ervaring worden. Lees meer

Eiland zonder eilandjes

Eiland zonder eilandjes

Bram de Ridder is vervangend psychiater op Bonaire. Maar hoe moet hij zich als witte zorgprofessional verhouden tot de mensen van het eiland? Lees meer

Huizen, omhulsels

Huizen, omhulsels

Anne Schepers had nooit gedacht dat ze een huis kon kopen. Tijdens de verbouwing denkt ze na over huizen als politiek middel, hoe het is om als sociale klimmer ruimte in te nemen en waarom dromen over een fantasiehuis een privilege is. Lees meer

:Consent als verzet: brieven over consent in een koloniale wereld

Consent als verzet: brieven over consent in een koloniale wereld

Consent is complex in een wereld gevormd door koloniaal geweld. Yousra Benfquih vraagt zich in haar eerste brief aan Alara Adilow af hoe consent een instrument kan worden van verzet. Lees meer

Iemand die in je gelooft

Iemand die in je gelooft

Jam van der Aa ontdekte pas laat dat ze autisme heeft. Toen ze jong was herkende jeugdzorg bovendien niet de rol van autisme in de onveilige situatie bij haar thuis. Ze was gedreven en nieuwsgierig, maar lange tijd op zichzelf aangewezen. Dit essay is een pleidooi voor betere jeugdzorg en gaat over veerkracht en jezelf leren begrijpen en vertrouwen. Lees meer

Automatische concepten 87

Van mijn spreekkamer tot aan Afghanistan

In haar behandelkamer zit Jihane Chaara als forensisch psycholoog niet alleen tegenover slachtoffers, maar ook tegenover daders van dwingende controle, een vorm van huiselijk geweld. Wat is het verband tussen deze psychologische, onderdrukkende machtstructuur van een individidu als meneer X in haar spreekkamer, en het regime van de Taliban in Afghanistan? Een essay over de verbinding tussen daderschap, ontkenning, grotere structuren van vrouwenonderdrukking en verzet. Lees meer

Einde Schooldag

Einde Schooldag

Leerlingen zijn als tijdelijke passanten van wie je een hoop weet, maar nooit hoe het met ze af zal lopen. 'Ze zijn open eindes', zo schrijft Engels docente Charlotte Knoors in dit persoonlijke essay over de raadselachtige verhouding tussen docent en student. Lees meer

Hard//hoofd zoekt vóór 28 juli 2.500 trouwe lezers!

Hard//hoofd verschijnt weer op papier, nu met extra bijlage! In Honger lees je over de pijn, het verlangen en de schoonheid van datgene waar we naar smachten. Schrijf je vóór 28 juli in voor slechts 3 euro per maand en ontvang Honger in september in de brievenbus, mét bijlage Ik wil, wil jij ook? over seksueel consent. Veel leesplezier!

Word trouwe lezer