In woord én beeld dicht Maaike Rijntjes over iemand die terugkeert naar het bungalowpark waar die opgroeide.
het spijt me, meneer
ik wil mijzelf niet van het terrein verwijderen.
wilt u een stap achteruit zetten alstublieft?
ik ben bekend in dit bungalowpark, meneer,
we hebben lang gedaan alsof we hier op vakantie waren
verzonnen huizen waar we eigenlijk vandaan kwamen.
heeft u geen zin er even tussenuit te zijn
een frisse duik in het zwembad misschien
en daarna onder de douche
waar mijn oma het chloor uit mijn haar spoelde tot het weer zacht genoeg was
om door te kammen, ik ben een meisje geweest meneer, kunt u zich dat voorstellen?
ik liet kikkers in jampotten stikken
haalde de slakken weg en stak ze dan in mijn mond de huisjes kraakten tussen mijn tanden
ik was een meisje dat zelf graag iets wilde worden waar men omheen liep bent u een kind geweest
meneer?
liet u lieveheersbeestjes van uw vingertoppen vliegen
veel wezens zoeken de zon op: ontkiemend blad, klauwtjesmos
mijn oma verfrommeld in het gras van de tuin achter de bungalow waar haar donkerpaarse
lijkvlekken langzaam verkleurden, meneer
alstublieft komt u niet zo dichtbij
oma die de wormpjes uit haar zelf geplukte bosbessen dood drukte
het aanrecht boende de plafondhoeken stofte alle laken streek met haar rug kromgetrokken
en de handen van opa om haar kuiten tot ze moest kruipen
zoals ik mijn handen om de takken sloeg als ik een eik inklom
het schors rotsachtig onder mijn blote voeten.
nee, meneer, ik wil u niet vertellen hoe ik heet
hoe oma me riep toen ze haar stem terugvond:
Luus, haal die slakken van je gezicht af Luus, snijd de uien
haal de aardappels uit de voorraadkast, de tomatenblokjes
het pak vruchtensap van de bovenste plank.
meneer doet u een stap terug alstublieft
raak me niet aan, meneer
wanneer heeft u voor het laatst uw lichaam om dat van een ander geslagen
zonder dat het meer betekende dan waken
wanneer een ademhaling tussen boomtakken knarst
de kou haar ledematen inkruipt alsof ze de dood vast oefent, meneer
ik zie wel wat u aan uw riem heeft hangen en u moet weten dat ik niet bang ben voor de dood
alleen voor wat er achterblijft
de resten van opa die zichzelf uit de kelder hijst
verdorde vingernagels tik tik tik tegen de vloerplanken
hoe hij ruikt
bedwelmend
zoet
wat ik hier te zoeken heb, meneer?
Veraarde botten misschien een roestbruin schedel om hersenresten uit te koken de contouren van
een herinnering:
groene zeep, strijkwaterstoom, stukgeslagen knieschijven.
wat ik hier zoek, meneer
ik denk dat u mij verkeerd begrepen heeft.
ik probeer juist om iets kwijt te raken ziet u, ik probeer kwijt te raken
zoals ik dat kon toen ik in bomen klom oma riep
Luus kom omlaag nu Luus
de bosbessenjam pruttelde op het fornuis
scharlaken dan paars in de pan de kleur van het bloed dat klonterde rond de messteken in opa’s zij
de lijkstijfheid zette zijn kaken wagenwijd open
tussen zijn tanden ontbrak een tong meneer
wordt nou niet zenuwachtig haalt u die hand van uw riem af meneer ik weet
hoe diep ik een graf moet graven.
*
Afgelopen zomer kregen tien aanstormende schrijftalenten de kans om deel te nemen aan het eerste Schrijverskamp van literair podium Frontaal. Onder begeleiding van verschillende schrijfcoaches werkten ze aan teksten rondom het thema Groen. De resultaten daarvan vind je deze week op Hard//hoofd. Sara Mertens maakte het beeld bij deze teksten en gaf ze allemaal een plekje in een zachte, groene zoekplaat.
Maaike Rijntjes (die/hen, 1997) is dichter, schrijver, chaoot en als filosofe onzeker over hoe deze woorden op de werkelijkheid passen. Hun werk verscheen o.a. in De Optimist, Het Liegend Konijn en de podcast Niet Geschikt voor Kinderen. In 2022 bezocht die twaalf Parijse begraafplaatsen tijdens de schrijfresidentie van deBuren. Hen is ook enthousiast redactielid bij Op Ruwe Planken.
Sara Mertens (1994) is illustrator en striptekenaar. In de beelden die ze maakt lopen droom en werkelijkheid door elkaar. In een heldere lijn verbeeldt ze de meest onopvallende gebeurtenissen. Centraal in haar werk staat de relatie die we aangaan met elkaar en onze omgeving.