Asset 14

Wees zielig

TIP: Wees zielig

Mijn kapster en haar cliënten begonnen over zwarte piet. Het plezier waarmee ik op mijn beurt wachtte, verdween. Ik, even blank als de rest van het gezelschap, voelde een verantwoordelijkheid: als dit gesprek racistisch werd, moest ik daar iets van zeggen. Het had enkele jaren geduurd voordat ik een volwaardig klant was geworden met wie werd gelachen en geroddeld; die positie wilde ik niet kwijt. Mijn sympathie voor een pedofiel had me al eens bijna de das omgedaan. Er zat niet anders op dan me onttrekken aan het gesprek. Staren naar mijn telefoon en hopen dat hun oordeel mild zou zijn.

Nog voordat het gesprek weer over de nieuwe hond ging, had ik eigenlijk minstens twee keer in moeten grijpen: ‘Als het je niet bevalt, ga je toch lekker het land uit’ en ‘straks is de kerstman ook nog dierenmishandelaar’. Ik was laf geweest. Maar waarom zou ik mijn plezier bij de kapper op het spel zetten voor een discussie die ik nooit zou winnen? Wat haalt mijn weerlegging van het traditie-argument uit? Hoe overtuig ik hen ervan dat verandering soms goed is? En het is niet alleen deze discussie: waar ik iemand ook van wil overtuigen, het lukt nooit echt. Mijn betogen zijn slap. Heel slap. Tot die pijnlijke ontdekking kwam ik jaren geleden al, tijdens mijn proeftijd als werver van donateurs.

Mijn toenmalig teamleidster riep me op beoordelingsgesprek. Hoe kon het toch dat het niet vlotte? Ik was toch een gezellige knul, die ook nog eens werkelijk gaf om dierenleed? Ze luisterde mee tijdens mijn poging iemand te strikken en doorzag me onmiddellijk: 'Jij denkt dat je mensen overtuigt met feiten. Zo werkt dat niet. Je moet ze laten voelen hoe zielig varkentjes zijn en hoe gul je bent als je doneert. Dat is het, Yoeri: weg met dat denken, zet in op gevoel.'

Thuis aangekomen na mijn kappersbezoek, dacht ik terug aan dat advies. Ik waande me even de werver die ik nooit ben geworden en zocht naar de juiste gevoelens om op te roepen.

Gevoelens over hoe stom het is dat dit leuke feest opeens zoveel drama veroorzaakt. Dat ik nooit iets verkeerds heb gezien in zwarte piet. Dat het nooit onze bedoeling is geweest iemand te kwetsen. Dat je soms helemaal niet doorhebt dat je iemand kwetst. Dat ik dat ken van homo-zijn. Dat heteromannen elkaar homo noemen als ze iets verkeerd doen. Dat er liedjes worden gedraaid over springen als je geen homofiel bent, over een anders geaarde Joost. Dat het gezellige liedjes zijn. Dat niemand dat lullig bedoelt, maar dat het me toch doet denken aan de keren dat ik word uitgescholden. Dat ik me dan raar voel. Dat niemand dat verdient. Dat zwarte piet zoiets zou kunnen zijn.

Een praatje in deze vorm zorgt voor vele maandelijkse donaties aan vee, dus het zou in deze context ook wonderen moeten verrichten. Met een succesformule als dit in handen kan ik mijn laffe zwijgzaamheid niet langer verantwoorden. De volgende keer dat ik ergens voor wil opkomen, moet ik mijn bek opentrekken en op zoek naar de traan van mijn tegenstanders. Ik vrees de eerstvolgende confrontatie, al zal die vermoedelijk nog even uitblijven. Mijn kapsel is immers nog weken prachtig.

Mail

Yoeri Knijnenburg (1992) woont in Utrecht. Daar doet hij de lerarenopleiding Nederlands en de opleiding Writing for Performance. Hij wacht op een hersenspinsel dat perfect is om uit te werken tot kinderboek.

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
Lees meer
test
het laatste
Geen geld maakt ook niet gelukkig

Hard//hoofd zoekt een zakelijk assistent!

Wij zoeken een enthousiaste en veelzijdige zakelijk assistent (x/v/m) die ons zakelijke team wil versterken. In deze functie krijg je de kans om ervaring op te doen met de zakelijke en organisatorische kant van een literair tijdschrift en online platform. Lees meer

Het huis in mijn hoofd

Het huis in mijn hoofd

Wat als technologie je verbeelding probeert te esthetiseren? Mina Etemad bezocht in juni, tijdens de twaalfdaagse oorlog tussen Iran en Israël, de VR-voorstelling From Dust van Michel van der Aa. ‘Het zou troostend moeten zijn, maar hoe kan ik het rijmen met de realiteit hierbuiten?’ Lees meer

Het borrelt 1

Ortolaan

Liefde gaat door de maag, weet de chef in het verhaal van Fleur Klemann. Zorgvuldig bereidt hij al zijn ingrediënten én zijn geliefde: ‘Haar tong die ze langs haar vette lippen haalde, het rozige vlees.’ Lees meer

Naweeën

Naweeën

In Naweeën dicht Vlinder Verouden over vervellen, verpoppen, verschonen, volgroeien en legt zo het proces van veranderen vast. ‘Hier slaat de klok tien en stap ik uit spinseldraden slijmerig warm een / Laatste vinger die glijdt over de plastic bodem van een pot haargel.’ Lees meer

Het borrelt

Het borrelt

‘Vuur raakt water / en alles sist barst klapt fluit schuimt vergaat stijgt verdampt smelt breekt sterft’. Dieuke Kingma dicht over het moment dat het ondergrondse naar boven breekt: zoals bij vulkaanuitbarstingen, of de tweede symfonie van Mahler. Lees meer

Laboratoriumkinderen

Laboratoriumkinderen

Afgelopen zomer namen tien aanstormende schrijftalenten deel aan het Schrijverskamp van Frontaal, waar ze werkten ze aan teksten rondom het thema Grond. In dit drieluik onderzoekt Louise van der Veen in vitro fertilisatie (IVF) als een mogelijke grond van het bestaan. Lees meer

:Podcast: Maandagavond – De aanleiding

Podcast: Maandagavond – De aanleiding

Een nieuw seizoen van Maandagavonden door Nwe Tijd, dit keer ook te beluisteren bij Hard//hoofd. Met Johannes Lievens die zich – tegen wil en dank – in het feestgedruis stort, Ellis Meeusen over de voorpret, Suzanne Grotenhuis met een pleidooi voor kleine vieringen en Freek Vielen opent de avond met twee anekdotes. Lees meer

Wil de Nederlander opstaan alsjeblieft?

Wil de Nederlander opstaan alsjeblieft?

Wanneer de VVD pleit voor het bijhouden van gegevens over ‘culturele normen en waarden’ van mensen met een migratieachtergrond, over welke normen en waarden hebben ze het hier dan eigenlijk? Rocher Koendjbiharie neemt de eisen onder de loep die de politiek alleen stelt aan mensen die zichtbaar wortels elders ter wereld hebben. ‘Men wil geen vermenging van culturen en geen uitwisseling van gedachten. De echte eis is assimilatie en het afbreken van wortels.’ Lees meer

Als de bodem niet dragen kan

Groeipijn

‘Volwassen worden is zorgen voor’ luidt de wijsheid waar de hoofdpersoon in dit verhaal zich aan vasthoudt. In Groeipijn laat Tim Kobussen zien hoe hoe er een steeds letterlijke invulling aan die wijsheid wordt gegeven in een studentenkamer. Lees meer

In een miniatuurgrafkistje wordt het duingentiaanblauwtje naar de natuurbegraafplaats gedragen 1

In een miniatuurgrafkistje wordt het duingentiaanblauwtje naar de natuurbegraafplaats gedragen

Van het zetten van kopjes koffie en het branden van salie tot de Pinterest-pagina van DELA: Maartje Franken schrijft over rouwrituelen en onderzoekt de grond waarin rouw wortelt. Lees meer

Voor de meisjes

Voor de meisjes

Terra van Dorst dicht over de passiviteit van het wachten op morgen en het uitstellen van keuzemomenten. ‘morgen gaan we een ijsje halen / zullen de bramen rijp zijn / maak ik een besluit’ Lees meer

Regenwormen 1

Als de bodem niet dragen kan

Afgelopen zomer namen tien aanstormende schrijftalenten deel aan het Schrijverskamp van Frontaal, waar ze werkten ze aan teksten rondom het thema Grond. Anouk von Seida schrijft over de betonplaten op een boerderij en het onverwachte leven dat zich daarin afspeelt. Lees meer

Grond & Ik

Grond & Ik

Afgelopen zomer namen tien aanstormende schrijftalenten deel aan het Schrijverskamp van Frontaal, waar ze werkten ze aan teksten rondom het thema Grond. In 'Grond & Ik' zoekt Lisia Leurdijk naar manieren om een dialoog tussen het individu en de grond te openen. Lees meer

Regenwormen

Regenwormen

Afgelopen zomer namen tien aanstormende schrijftalenten deel aan het Schrijverskamp van Frontaal, waar ze werkten ze aan teksten rondom het thema Grond. Milou Lang graaft in dit tweeluik naar wormen, gangenstelsels en de geborgenheid die de grond kan bieden. ‘hier duw ik geil zijn in de kluiten aarde / durf mijn vingers te verliezen in slib en schimmeldraden’ Lees meer

Luchtspiegeling

Luchtspiegeling

'We bewegen log en lief.' Madelief Lammers onderzoekt in dit gedicht de onstilbare honger tussen twee mensen, een wankele relatie waaraan iets fundamenteels ontbreekt. 'Zie je hoe we ondanks die woede nog zo mooi zijn als een slapend paard dat met haar huid trilt om een daas te verjagen?' Lees meer

Stomwijzer

Stomwijzer

Marthe van Bronkhorst loodst je door het wispelturige politieke landschap aan de hand van haar alternatieve stemwijzer. Lees meer

Auto Draft 8

Programma: Ik wil, wil jij ook? - consent in illustratie

Vier samen met Hard//hoofd de publicatie van onze recent verschenen bundel over seksueel consent! Lees meer

Roze, wit, blauw

Roze, wit, blauw

Rechtse en nationalistische partijen laten in hun nieuwste verkiezingsprogramma’s zien dat hun ruimte voor de lhbtqia+-gemeenschap altijd voorwaardelijk is geweest. Journalist Rocher Koendjbiharie legt uit: 'Homoseksualiteit en vrouwenrechten zijn binnen rechtse kringen vaak pas relevant wanneer ze in relatie tot migratie besproken worden.' Lees meer

:Winnaar publieksprijs Rode Oor: Vespula vulgaris

Winnaar publieksprijs Het Rode Oor: Vespula Vulgaris

In een pot met schuimbanaantjes vecht een wesp om los te komen. Myrthe Prins portretteert een winkelbediende die in een snoepwinkel aan zoetigheid proeft. Met Vespula Vulgaris won zij de publieksprijs van Het Rode Oor 2025. Lees meer

Winnaar Stoute Stift 2024 1

Winnaars De Stoute Stift 2025

Cynthia Van Der Heyden won met haar illustratie de publieksprijs en Sarah Pannekoek won de juryprijs van De Stoute Stift 2025. Lees meer

Lees Hard//hoofd op papier!

Hard//hoofd verschijnt vanaf nu twee keer per jaar op papier! Dankzij de hulp van onze lezers kunnen we nog vaker een podium bieden aan aanstormend talent. Schrijf je nu in voor slechts €3 per maand en ontvang in maart je eerste papieren tijdschrift. Veel leesplezier!

Word trouwe lezer