Asset 14

Ga flexi

De Schepping is mij dierbaar. Wel eet ik minstens tweehonderd gram vlees per dag en is de geestdrift waarmee mijn huisgenoten afval scheiden mij vreemd. ‘Don't you wanna save the planet?’, vraagt mijn huisgenote me geschokt als ze ziet dat ik al mijn afval in dezelfde bak smijt. Dolgraag, maar hoe fiks jij die schone planeet als je niet eens in staat bent je spetters van de plee te verwijderen nadat je je ontlast hebt?

Betreffende mijn overdreven vleesverbruik: ik lijd honger als ik geen vlees eet. Een poos probeerde ik het flexitariërschap; bergen linzen, kikkererwten en tofu deden het geknor van mijn maag niet verstommen. Ik sport veel en mijn bijbaantje is ook nog eens eten rondfietsen. Dat laatste is duurzaam, denk je misschien, totdat je weet dat uitstekend materiaal wordt afgedankt bij het minste of geringste defect. Aan mijn kapstok hangt nu al een aantal maanden een ritsloos roze regenjasje dat ik van de vuilnisbak redde.

Zonder dierlijke proteïnen voel ik mij zo slap als een vaatdoek. Toen Kees van der Staaij werd gevraagd wat hij van de vleesloze barbecue van de PVDD vond en hij met gepijnigd gelaat antwoordde dat een barbecue zonder vlees net zoiets als alcoholvrij bier is, wilde ik mij bijna bij de Staatsgereformeerden aansluiten.

Toch gaat al die klimaatverandering ook mij niet in de koude kleren zitten en voel ik me rot om mijn milieuvervuilende levensstijl. Daarom heb ik een paar maanden terug een nieuw fenomeen verzonnen: de Flexidouchiër. Als je flexi doucht, gebruik je slechts soms warm water, gelijk als de flexitariër die soms vlees eet, maar meestal niet.

Je wasbeurt duurt hooguit vijf minuutjes, koud douchen is immers frisser dan de ballen van Wim Hofman. Mensen die altijd warm douchen verspillen veel water en gas. Dat is niet best. Bovendien schijnt een koude douche goed te zijn voor je gestel, huid en spierherstel.

Anders dan alle vleesweigeraars die menen dat men zich aan hun afwijkende dieet dient aan te passen, en die ook nog eens vreemd opkijken als je uitlegt dat jij uit gezondheidsoverwegingen toch echt een stukje vlees bij de maaltijd moet hebben, is de flexidouchiër niemand tot last. Koud water heb je overal.

Dus als ik de douche instap, pak ik de kop en richt hem op mijn voeten. Vervolgens maak ik voorzichtig mijn onder- en bovenbenen nat, om een beetje aan de kou te wennen. Dan neem ik een diepe zucht en zet ik de straal zonder aarzelen op mijn hoofd. Terwijl ijskoude waterstralen mijn schuldgevoelens de afvoer in spoelen, spring ik op en neer en roep ik ‘milieu!!!’
Enkele ogenblikken later kan ik bibberend, doch zo fris als een hoentje, mijn naakte lichaam in een onbeslagen badkamerspiegel gadeslaan. Puur natuur. Mijn bana mag dan aanzienlijk gekrompen zijn, mijn zelfvertrouwen is beslist gegroeid!

Als je echt iets voor ons milieu wil doen, in plaats van het een en ander omwille van ons milieu te laten, wat ronduit gemakzuchtig, egoïstisch en onheroïsch is, ga je vanaf morgenochtend flexi. Want wie onze aarde waarlijk een warm hart toedraagt, doucht koud.

Mail

Wiard van der Kooij dankt je voor het lezen. // wiard@hardhoofd.com

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
Lees meer
test
het laatste
Wanneer steek je nou eindelijk je middelvinger op?

Wanneer steek je nou eindelijk je middelvinger op?

Waarom wil je nog altijd niet-homo en meer genderbevestigned zijn? In deze brief bespreekt Jochum de waanvrijheid rondom homoseksualiteit. Lees meer

We zijn tenminste allemaal nog mensen

We zijn tenminste allemaal nog mensen

Een zaterdag begin november, op perron 5 van Utrecht Centraal. Het is rond vijven en het perron ziet zwart van de mensen die net als ik naar Amsterdam willen. Ik zet me schrap voor het moment dat de trein arriveert en ik me tussen de lange stroom mensen naar binnen moet zien te wurmen. Als... Lees meer

Roku City/heterotopie/spiegels

Roku City / heterotopie / spiegels

Mel Kikkert schreef een multimedia verhaal over Roku een streamingdienst die in de VS ontstaan is. In 2017 bracht Roku een screen saver uit, die je zag als je niets aan het kijken was op hun service. Lees meer

De sofaconstante

De sofaconstante

Uschi Cop schreef een claustrofobische verhalenbundel over zes levens die getekend zijn door een verlangen naar zingeving. De sofaconstante is een voorpublicatie van een van die verhalen uit haar bundel 'Zwaktebod'. Lees meer

Column: Dat heet ‘een gesprek voeren met elkaar’

Dat heet ‘een gesprek voeren met elkaar’

Als een vriendin van Eva op date gaat met een man waarmee Eva zelf al eerder afsprak, is ze erg benieuwd naar haar bevindingen. Lees meer

:The chosen family: Beelden van queer vruchtbaarheid

The chosen family: Beelden van queer vruchtbaarheid

Marit Pilage onderzoekt beelden van queer vruchtbaarheid in de kunst om zo de definitie van vruchtbaarheid, zwangerschap en ouderschap te herdefiniëren. Lees meer

Een woud vol dichtgetimmerde hokjes

Een woud vol dichtgetimmerde hokjes

Zazie Duinker baant zich een weg door het oerwoud van de (hergedefinieerde) woorden. Lees meer

In de afwezigheid van 1

In de afwezigheid van

Marit Pilage onderzoekt de rol en betekenis van kunst bij zwangerschap en vruchtbaarheid, maar vooral ook bij het uitblijven daarvan. Lees meer

Kijkend naar kunst van mannen: ‘Ben ik toch een mannenhater?’ 6

Kijkend naar kunst van mannen: ‘Ben ik dan toch een mannenhater?’

Puck Lingbeek's vader stelt dat haar boosheid richting mannen haar interpretaties van kunst beïnvloedt. Puck is het daar niet mee eens, maar het zet het haar wel aan het denken. Lees meer

Column: Het glas wijn waar ik zin in heb bestaat niet

Het glas wijn waar ik zin in heb bestaat niet

Twee jaar geleden vroeg Eva nog aan een collega waarom ze niet dronk. Inmiddels laat ook zij de alcohol links liggen en is ze zelf degene die wordt bevraagd. Lees meer

(Ont)hechting

(Ont)hechting

Als Aisha op proef intrekt bij haar geliefde en haar eigen gekoesterde plek achterlaat, is het net het alsof ze een onvaste vorm aanneemt. Lees meer

Voesten

Voesten

"Misschien is dat man zijn hier: hetzelfde bewegen als de anderen." Voesten van Werner de Valk is een kort verhaal over een eiland met een duistere traditie en over het moeten bewijzen van mannelijkheid. Lees meer

Muze

Muze

Loren Snel schreef een roman over hoe samen te zijn met een ander en intussen trouw te blijven aan jezelf. Haar debuut verschijnt 25 oktober bij uitgeverij Prometheus. Hier lees je een voorpublicatie. Lees meer

Liever een monster

Liever een monster

Het is moeilijk te accepteren dat mensen kunnen doden, maar waarom maken we van moordenaars karikaturen? Een voorpublicatie uit Lotje Steins Bisschop en Roselien Herderschee Dodelijke gekte. Lees meer

Jari

Jari

Dave Boomkens schreef een verhaal over troosteloosheid, onmacht en opgroeien. Over hoe je in een treurig flatgebouw, tussen de nieuwsprogrammering en sportwedstrijden door, een vriend kunt vinden en verliezen. Lees meer

Hoe in Duitsland het Zionistische establishment wint

Hoe in Duitsland elke vorm van empathie met inwoners van Palestina wordt verboden

De situatie in Duitsland is de laatste dagen geëscaleerd. Het politieapparaat en de politiek gebruiken harde repressiemiddelen om vooral Duitse mensen van kleur of met een migratieachtergrond de kop in te drukken. Zij verliezen op dit moment hun vrijheid van meningsuiting. Lees meer

Hypnose

Op een dag breng ik alle wereldleiders onder hypnose

Een betere wereld begint bij een andere gedachte en daarom besluit Marthe van Bronkhorst hypnotiseur te worden. Lees meer

Column 1

Je opnemen in mijn testament

Een lugubere ontdekking tijdens een boswandeling doet Eva nadenken over wat we achterlaten voor onze nabestaanden als we overlijden. Lees meer

Geef de dag een naam

Geef de dag een naam

Op een hete zomerdag wordt Felipe zwetend wakker. Deze dag, die heet en broeierig is, brengt hem uit evenwicht, tot hij uiteindelijk doet wat hij gezworen had nooit te doen: hij begint te drinken. Een fragment uit de afstudeernovelle van Tiemen Hageman over het verleden proberen los te laten, het leven ruimte geven en adolescent worden. Lees meer

Aaah, het launchfeest!

Aaah, het launchfeest!

Na de lancering van ons derde papieren tijdschrift willen we onze lezers, schrijvers en makers graag uitnodigen om dit grote succes samen met Hard//hoofd te vieren op 26 oktober in Amsterdam. Lees meer

Steun Hard//hoofd en verzamel kunst! 

Hard//hoofd is een vrije ruimte voor nieuwe kunstenaars en schrijvers. Wij zijn bewust gratis toegankelijk en advertentievrij. Sluit je ook aan bij Hard//hoofd en zorg dat wij talent een podium kunnen blijven bieden. Als je je vóór 31 december aanmeldt als kunstverzamelaar, ontvang je in januari al je eerste kunstwerk!

Word kunstverzamelaar