Gedurende het priemjaar 2011 maakt audiokunstenaar Harold Schellinx een geluidskiekje van tien seconden. Elke dag van de week, op steeds wisselende uren. Of hij nou in Amsterdam of in Parijs is, in Brussel of in Kyoto, in Brooklyn of in Wiesengrund. Iedere zondag hoor je op hard//hoofd de zeven geluidsprentjes van de week daarvoor, aaneengeregen tot een stukje van 70 seconden: de tijd die het ook ongeveer zal kosten om het bijhorende tekstje te lezen.
Op precies hetzelfde moment maakt fotograaf Pieter van Wynsberge ergens een foto...
Raversijde, 03/03/11, 19.02u
Foto: Pieter van Wynsberge
SEVENTY SECONDS [ 9 / 52 ]
‘Madurodam,’ dacht ik. ‘Afsluitdijk. Micastraat. Gouden Koets. Nassaulaan. Pepernoot. Watersnood...’ De hemel was onbewolkt, mariablauw, en het vliegtuig zette de landing in.
We daalden.
Ik was er bijna.
Van onderen.
Het ging zo razendsnel dat het veel op vallen leek.
‘Tsjakka!’ riep een bekende stem door de luidsprekers.
Een speeldoosje tingelde Zie Ginds Komt.
‘Is Nederland er klaar voor?’
Alweer een hectometer.
Lager.
Down.
Down.
‘Mayday...?’
‘Mayday!’
De motoren ronkten, het suisde in mijn oren en de traagheid drukte mijn rug in het met linnen beklede schuimplastic, plat op het aluminium buizenframe van de tweedeklas stoel.
Ik keek opzij, naar links. De buurvrouw sliep.
Toen andersom naar rechts, het raampje uit.
Beneden gaapten grijze waterdiepten.
Zag ik daar de Euromast?
Was het Schiphol dat er in de verte daagde?
Of was het het Centraal Station?
‘Mannen bellen gratis!’ schoot het me nog door het hoofd, maar ik wist dat het niet waar was. Toen kwam de klap, en zwol rondom mij massaal het Wilhelmus aan.
Steunzenders en draaiantennes.
Ook dat was Nederland.
26 februari - 4 maart 2011
Amsterdam (5), Haarlem, Amsterdam
