Gedurende het priemjaar 2011 maakt audiokunstenaar Harold Schellinx een geluidskiekje van tien seconden. Elke dag van de week, op steeds wisselende uren. Of hij nou in Amsterdam of in Parijs is, in Brussel of in Kyoto, in Brooklyn of in Wiesengrund. Iedere zondag hoor je op hard//hoofd de zeven geluidsprentjes van de week daarvoor, aaneengeregen tot een stukje van 70 seconden: de tijd die het ook ongeveer zal kosten om het bijhorende tekstje te lezen.
Op precies hetzelfde moment maakt fotograaf Pieter van Wynsberge ergens een foto...
Seventy Seconds [7/52] by hard//hoofd
SEVENTY SECONDS [ 7 / 52 ]
Het donkere ronken van het verkeer op de snelweg naar Santa Fe en het nerveuze striduleren van de cicaden buiten omlijsten het geratel van een jonge Chinees die zich op het flatscreen in de hoek van de kamer onstuimig door een pianoconcert van Liszt heen worstelt. Ik probeer me te concentreren op mijn tekst, maar al snel heb ik er genoeg van. Ik gooi het manuscript op het tafeltje bij het open raam. Ook de pianomuziek stopt. Alles stopt, behalve het zweet dat in straaltjes langs mijn nek glijdt. Ik sta op en wankel naar de badkamer. Onderweg grijp ik een fles whisky. Ik draai de dop eraf en neem een paar flinke slokken. De alcohol brandt in mijn keel en ik begin nog harder te zweten. Ik laat het badwater lopen en duw mijn kop onder de koude kraan. Dat kalmeert. Een beetje.
Waggelend en naakt sta ik voor de spiegel. Ik word er niet vrolijker van. Mijn hart bonkt in mijn borst en in mijn buik trekken de darmen zich samen. Ik druk mijn lippen op het glas en brom de eerste zinnen van morgen: “Het kalm golvende chloorwater spetterde blauwige vonkjes. De lijnen van de betegelde wanden wuifden als eenzame spruiten van riet in een plas. Op de bodem van het zwembad lag een vrouw in een rode jas.”
Precies op hetzelfde moment verdrinkt er een man in de Zuid-Willemsvaart.
Het was vandaag zijn eerste werkdag, als tijdelijk sluiswachter.
12 - 18 februari 2011
Paris, Vincennes (3), Amsterdam (3)