Gedurende het priemjaar 2011 maakt audiokunstenaar Harold Schellinx een geluidskiekje van tien seconden. Elke dag van de week, op steeds wisselende uren. Of hij nou in Amsterdam of in Parijs is, in Brussel of in Kyoto, in Brooklyn of in Wiesengrund. Iedere zondag hoor je op hard//hoofd de zeven geluidsprentjes van de week daarvoor, aaneengeregen tot een stukje van 70 seconden: de tijd die het ook ongeveer zal kosten om het bijhorende tekstje te lezen.
Op precies hetzelfde moment maakt fotograaf Pieter van Wynsberge ergens een foto...
SEVENTY SECONDS [ 6 / 52 ]
“Kinderen?” vroeg de sjofel geklede man die naast ons zat. Hij keek naar de glimmende ring die Lisa afwezig tussen duim en wijsvinger in de rondte draaide. Ze liet hem gelijk los.
In het schemer van de kroeg lichtten de wangen van de vent rood op en zijn verweerde kop begon te zwellen.
“Erfgenamen!” riep hij. “Fakkeldragers! Kerels uit een stuk van Jannes de Wit!”
Hij sloeg met de palmen van beide handen hard op het tafeltje.
De glazen rinkelden.
“Tot-op-de-bodem-drinkers, niks geen pijpenrokers!”
Hij stond op en plantte zijn gebalde vuisten in zijn dijen. Met een dwingende blik bracht hij zijn hoofd tot vlak bij dat van Lisa.
“Oost-Indievaarders!” deed hij er een schepje bovenop.
Toen bedaarde hij.
“Nageslacht,” mompelde de man.
Zijn kop zonk diep tussen zijn schouders en hij deed zijn ogen dicht.
“Dat is het klappen van de tijd, die almaar op je toekomt.”
5 - 11 februari 2011
Paris, Vincennes (6)