Asset 14

Lieve Mees (vies)

De terugkeer van Lieve Mees is aanstaande. Om dat te vieren (en om de Vieze Week luister bij te zetten) een korte selectie van de vieste Lieve Mees'en. Stuur vanaf nu dus weer al je vragen in. Vies of niet.

1)

Hey Mees,
Allereerst wil ik je complimenteren met deze rubriek. Behalve dat je het leuk doet, vind ik ook oprecht dat je het heel goed doet. Ik denk weleens dat sommige brieven nep zijn, maar je gaat er toch serieus mee om en dat vind ik bewonderenswaardig. Wat mijn eigen vraag betreft: ik heb een vriendin die ik graag bef. Dat is op zich geen probleem natuurlijk, ware het niet dat ik het verschrikkelijk opwindend vind om haar te likken als ze ongesteld is. Zij vindt dit vies en onhygiënisch, maar voor mij is de geur en de substantie van haar opwinding in die tijd van de maand het geilste dat er is. We gaan al best lang samen en het duurde ook even voordat ik het durfde te vertellen. Helaas wil ze het liever niet hebben. Ik heb er echter heftige fantasieën over en vraag haar niet om daarna met me te zoenen ofzo – hoewel me dat ook erg opwindend lijkt, maar dat terzijde. Ik ben bijna ten einde raad, want wil haar niet kwijt en wil haar ook niks tegen haar zin laten doen. Ik heb zelfs al bedacht om ervoor naar een prostituee te gaan, maar dat vind ik wel een heftige stap. Wat zou jij doen?

xM

L.S.
Dank je. Uiteraard beantwoord ik alle vragen alsof ze oprecht zijn gesteld, dus ook die van jou, oh schipper op de Rode Zee. Over seks tijdens de ongesteldheid zijn de meningen verdeeld (zoals ze over zowat alles behalve de missionaris verdeeld zijn). Sommigen vinden het goor, sommigen vinden het normaal en prima, sommigen vinden het lekker. Zoals vrouwen die door een orgasme van hun menstruatiepijn worden verlost. Of jij, die houdt van de geur en smaak. Ieder zijn meug! Het is echter begrijpelijk dat een vrouw hier ambivalente gevoelens over heeft. Omdat we elke maand bloeden, vinden wij het aan de ene kant heel natuurlijk. Soms voel je echter ook de andere kant van ongesteld zijn: een lijf vol van bloedslijmproppen en krampen. Niet echt sexy time dus. Aangezien je een open en liefdevolle relatie lijkt te hebben waar dingen in besproken worden: misschien kunnen jullie als compromis eerst onder de douche en daarna samen de ietwat verwassen maar nog lichtrode vlag uithangen? Ik betwijfel trouwens of je je gerief zal vinden bij een prostituee. Ik heb het idee dat je juist extra intimiteit met je geliefde opzoekt. Wat bij haar opwindend is, is bij een hoer misschien gewoon de bloedende kut van een vreemde.

2)

Beste Mees,
Hoe is het mogelijk dat op openbare wc’s van mannen altijd schaamhaar te vinden is. Dik, zwart, en op de bril. Zijn mannen zo gretig om hun pietzel eruit te hangen dat ze met te veel kracht hun broek naar beneden trekken met als gevolg dat ze hele bossen uitrukken? Of verliezen mannen meer haar dan vrouwen down-there? Of beginnen ze te kammen en een coiffure te creëren, ‘s nachts op een plee van een kroeg? Mees, wat doen ze daar, die dikke zwarte haren?

Liefs, N

L.S.,
Ten eerste denk ik dat mannen simpelweg vaker schaamhaar hebben dan vrouwen. Hoewel, tot mijn grote ontsteltenis, ook mannen zich nu beginnen te ontdoen van elke beharing. (Je moet natuurlijk helemaal lekker zelf weten wat je met je lijf doet, maar je piemel wordt echt niet groter als je minder haar hebt.) Enfin, schaamhaar op de plee: ik wil niet chargeren, maar ga het bij deze toch doen. Mannen zijn goorlappen. Ze zeiken de hele vloer onder (met als bonus hun eigen schoenen), ze hebben geen flauw benul wat de functie is van die veredelde afwasborstel in de hoek van het toilet, en god weet of ze hun handen ooit wassen na het pissen. Dus dat je schaamhaar tegenkomt wat inderhaast uit de boxer is gerukt, is nog maar het minste van je problemen. Niet dat de dames altijd even netjes zijn. Vrouwen kunnen namelijk niet doortrekken. Ik weet dat er velen zijn die doorgaans een halve toiletrol gebruiken, dus dat krijg je vast niet in één keer door het watercloset gespoeld, maar come on. Doe een beetje moeite, we hoeven niet naar een drijvend eiland Page te kijken.

3)

Lieve Mees.
Waarom is er nog niks verzonnen op dingen waar je aan moet pulken? Ik bedoel dan bijvoorbeeld rolletjes plakband, rollen trekfolie of het velletje van een salami. Ik vind het ongelooflijk dat we als mensenkinderen een man op de maan hebben gezet en de iPad en regenbroek hebben uitgevonden, maar nog niets hebben gevonden op dat oeverloze gepulk. Is dit dan waar onze menselijke vooruitgang moet stilhouden?

Een bezorgde groet, anoniem

L.S.,
Het is natuurlijk niet helemaal waar dat er geen oplossingen zijn voor het gepulk aan deze plakkerige dingen. Men neme een plakbandhouder. Mits je plakband van goeie kwaliteit gebruikt, (die semi-doorzichtige van de Hema is bijvoorbeeld een topper) een fantastisch product dat al je problemen oplost. Hoewel ik moet toegeven dat trekfoliehouders inderdaad nog lang niet geperfectioneerd zijn. Hoe vaak ik me niet dodelijk heb verwond aan die zaag waar je het mee af kan ‘scheuren’, ik weet het niet meer. Ik vrees echter dat het probleem ergens anders ligt: mensen willen helemaal geen oplossing, mensen willen pulken. Pulken in hun neus, pulken aan de korst op een wond, pulken aan hun haar, pulken aan elkaar. Het is zelfs een officiële stoornis: dermatillomanie. Je gelooft het bijna niet, maar het schijnt dat er endorfine vrijkomt tijdens het pulken. Ik denk dat het dezelfde endorfine is die vrijkomt bij een lekker potje bubbelplastic ploppen. Haha! Bubbelplastic ploppen! (Sorry. De mens is denk ik toch niet zo beschaafd als we zouden willen geloven.)

4)

Lieve Mees,

Hoe kan het dat elke keer als ik ongeschoren, ongewassen, chagrijnig en bekaterd de deur uitga, ik enorm veel sjans heb van vrouwen? Ik kan er de klok op gelijk zetten, maar ik snap er niks van.
Gr DD

L.S.,
Ik moet zeggen dat dit mij bekend in de oren klinkt. Om de één of andere reden krijg ik vaak, als ik in joggingbroek meurend boven een kop koffie hang in het café (weliswaar nog met make-up van de voorgaande dag), de opmerking: “Wat zie je er goed uit!” Zelf hou je het niet voor mogelijk, met een mond als een glasbak, maar ik denk dat de aantrekkingskracht te maken heeft met een bepaalde relaxtheid die je uitstraalt als je niet in pauwenpak bent. Het is een combinatie van je ‘laisser faire’-instelling en de feromonen die je nog niet met Badedas hebt weggeschrobd die je aantrekkelijk maakt voor de dames. Ongeschoren mannenzweet doet toch denken aan een soort ‘echte man’ van Coca Cola Light. Je weet wel, zo’n lekkere bouwvakker met een wit hemd en een gele helm op zijn kop, mmm.

5)

Beste Mees,
Mijn nieuwe liefde is op alle vlakken geweldig, behalve op één: ontzettende zweetvoeten. De nieuwe liefde weet het zelf ook wel hoor, en doet aan goed wassen en elke dag schone sokken. Maar dat helpt niet. Ik vind het best lastig, vooral in bed. In welk stadium van de (nu nog heel prille) relatie begin ik hierover? En hoe dan? Wanneer stuur je iemand hiermee naar de dokter? Of heb je ander goed advies voor me?

Mijn dank is groot.
F.

L.S.,
In een prille relatie is het wat moeilijk om gelijk over stinkende lichaamsdelen te beginnen, maar het kan wel zodanig hevige irritaties veroorzaken dat de stank letterlijk en figuurlijk jullie verstandsverhouding kan gaan overheersen. Misschien kan je toch subtiel beginnen over zijn voeten. Het is tenslotte warm aan het worden, en de meeste normale mensen die de hele dag in gympen lopen zullen gaan rieken naar oude Franse kaas. Doe zelf je schoenen uit, roep “ai, das nie best…, hoe staat het met die van jou?” en loop naar de badkamer om je voeten te wassen, in de hoop dat hij je hint begrijpt. Mocht dit niet aankomen, dan raad ik je aan een flinke dosis talkpoeder in al zijn schoenen te lozen. Een wondermiddel. Geloof me: ik werk in de horeca.

6)

Lieve Mees,
Mijn nieuwe liefde is fan van ‘sploshing’. We daten pas drie weken, en het is echt een hele lieve jongen. Hij is verder ook niet raar ofzo, misschien een beetje saai zelfs, en – niet onbelangrijk – een errrug lekker ding. Ik zal verder niet teveel in detail treden, maar hij is in bed ook echt een ster. Kortom: best wel een vangst! Maar ja, je raadt het al: nu wil hij dat ik met hem ga sploshen. Daar heb ik dus helemaal geen zin in. Ik ben erg verliefd op mijn nieuwe vriendje en ik wil hem niet kwijt, maar ik heb geen zin om straks de hele tijd chocoladesaus uit mijn oor en Joost mag weten waar nog meer te zitten peuteren. Wat moet ik doen?

E.

L.S.,
Je erg leuk geschreven mail doet me vermoeden dat je het totaal bij elkaar hebt verzonnen. Maar ik ben de belabberdste niet, dus we geven gewoon antwoord. Voor de mensen thuis: ‘sploshen’ (ook wel ‘wet and messy fetishism’) houdt een voorliefde in voor het insmeren van het lichaam met allerhande vloeibare producten. Van pindakaas tot scheerschuim. Let wel: lichaamssappen vallen hier niet onder. Ter zake. Wanneer je partner aangeeft een bepaalde fetisj te hebben, is er al sprake van een dialoog, en dat is prettig. Het is voor velen niet makkelijk om dergelijke zaken te bekennen. Je zou versteld staan wat de mens allemaal kan opwinden. Wees dus vooral tolerant in het aanhoren van je lief en schroom ook niet om zelf voor de boeg te komen als je voelt dat het vertrouwen daar is.

Echter, als jij deze fetisj niet deelt, kun je in een moeilijk parket komen. Je wilt namelijk je gezel plezieren, maar niet ten koste van jezelf. Ik zou zeggen: ga op zoek naar een compromis of waag het er op. Je kan alles een keer proberen, nietwaar? Vaak is er ook een lichte vorm uit te voeren: een pets op de billen met de hand in plaats van de zweep. Of in dit geval: op de borst een likje honing in plaats van een emmer acrylverf. Vermijd in ieder geval de slagroom. Uit eigen ervaring weet ik dat dat resulteert in een zurig plakkerig lijf. Vooral dat zure, gatver, is niet weg te douchen.

-

Ook een vraag voor Mees? Stel hem nu:

[contact-form 7 "hh4-lievemees"]

Mail

Ava Mees List

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
test
het laatste
Waarom stellen journalisten zo weinig vragen?

Waarom stellen journalisten zo weinig vragen?

Bij de media heerst ziekte, journalisten stellen te weinig vragen. Fausto en Marthe van Bronkhorst komen met een behandelplan. Lees meer

Essaywedstrijd: 'Dat is dan jouw waarheid' Hooray for the Essay 2026

'Dat is dan jouw waarheid' Hooray for the Essay 2026

In deze editie van Hooray for the Essay dagen we je uit om na te denken over waarheid. Reageer voor 19 januari. Lees meer

:Schoonheid van de partij: Mogen politieke partijen een eigen esthetiek ontwikkelen? 1

Schoonheid van de partij: Mogen politieke partijen een eigen esthetiek ontwikkelen?

Is politieke inmenging met kunst en esthetiek vooral iets van vroeger, en is schoonheid tegenwoordig gedepolitiseerd? Patrick Hoop schreef een essay over waarom ons huidige politieke stelsel zich mag - of moet - bemoeien met schoonheid. Lees meer

Een eerste keer

Een eerste keer

In dit erotische verhaal vraagt Jochum Veenstra zich af of het opwindend kan zijn om constant expliciete consent te vragen, en of er dan ook echte consent tot stand komt. Een eerste keer is ook gepubliceerd als audioverhaal bij deBuren. 'Als onze monden elkaar raken, lijkt de vriendschap die we bij daglicht hebben weer tot leven te komen.' Lees meer

Politiek is de olifant in de kamer, maar modejournalistiek trekt de deur liever dicht

Politiek is de olifant in de kamer, maar modejournalistiek trekt de deur liever dicht

Mode lijkt glanzend en zorgeloos, maar er schuilt een wereld van politiek achter. Loïs Blank vraagt zich af: wie bepaalt eigenlijk welke verhalen verteld mogen worden? Wat gebeurt er met de progressieve stemmen van een bedrijf dat vooral voor de winst gaat? Lees meer

Suriname - van onafhankelijk land naar natie

Suriname - van onafhankelijk land naar natie

Op 25 november is het 50 jaar geleden dat Suriname onafhankelijk werd van Nederland. Kevin Headley bespreekt hoe de onafhankelijkheid van Suriname tot stand is gekomen en hoe het zich verder ontwikkelt tot natie: van politieke geschiedenis tot hedendaagse successen. Lees meer

Balletles

Balletles

In een rumoerig café herinnert een groep meisjes zich heel helder: 'Meisjes zoals wij leren vroeg de kunst van de onwaarneembare volharding.' In dit korte verhaal neemt Marieke Ornelis je mee in een wereld vol witte panty's, billen op een koude vloer en honingachtig vocht, terwijl de intimiteit wegsmelt onder de toneellampen. Lees meer

De integratie-stok slaat wéér de ‘problematische Moslim’

De integratie-stok slaat wéér de ‘problematische Moslim’

'Een begrip als integratie lijkt een middel om te streven naar een inclusievere samenleving, maar dwingt in feite minderheden om hun culturele en religieuze identiteit op te geven.' Aslıhan Öztürk legt de retoriek bloot waarmee de integratie-stok dreigend boven het hoofd van generaties migranten wordt gehouden. Lees meer

Pomme d’amour 1

Pomme d’amour

In dit gedicht van Elise Vos vinden de glazen muiltjes en kikkerprinsen uit de klassieke sprookjes hun weg tussen de HR-medewerkers en stadsduiven met verminkte pootjes. Een hoofdpersoon zoekt diens plek in de wereld, terwijl mannen dwars door de ontknoping van het verhaal heen slapen. Lees meer

Ademruimte

Ademruimte

‘Hij kon toen alleen Catalaanse woorden fluisteren en zijn wijsvinger buigen om aan te geven wanneer hij naar buiten wilde om te roken.’ In Ademruimte, van Elisa Ros Villarte, keert het hoofdpersonage terug naar haar ouderlijk huis dat gevuld is met onbekend speelgoed, bevroren maaltijden en beladen vragen. Lees meer

Wifey material

Wifey material

Wifey of wervelwind, Madonna of hoer. Marthe van Bronkhorst had gehoopt dat dit binaire denken passé was, maar helaas, de emancipatietrein blijkt op dit spoor nog steeds haperen. Ik oefen een enorme aantrekkingskracht uit op één specifiek soort mensen: mensen van wie de favoriete contactfrequentie eens in het kwartaal is. Mensen van wie de love... Lees meer

Nwe Tijd x Hard//hoofd: Maandagavond – De uitnodiging

Podcast: Maandagavond – De uitnodiging

Deze Maandagavond liep iets anders dan gepland. Of beter gezegd: precies zoals gepland, althans voor iedereen behalve Suzanne Grotenhuis. Met Freek Vielen, Ellis Meeusen en Johannes Lievens, die in de tweede aflevering van dit Maandagavond-seizoen stilstaan bij momenten die je anders aan je voorbij zou laten gaan. Lees meer

Bestel ‘Ik wil, wil jij ook?’ - briefwisseling over seksueel consent 1

Bestel ‘Ik wil, wil jij ook?’ - briefwisseling over seksueel consent

Bestel onze bundel 'Ik wil, wil jij ook?' een briefwisseling over seksueel consent Lees meer

Vrijheid

Vrijheid

Liggend onder de auto van de buren overdenkt een man de relatie tot zijn familie, de gevolgen van zijn gedrag en de reactie van omstanders. Eva Gabriela schreef een kwetsbaar verhaal waarin de dreiging en het ongemak constant voelbaar zijn, en waarin de pleger van huiselijk geweld de hoofdpersoon is. Lees meer

Anders voel ik me zo oud 1

Anders voel ik me zo oud

In dit essay analyseert Loulou Drinkwaard de tegenstrijdige etiquetten die haar zijn geleerd of opgelegd: ‘Tussen u en jou in, zweef ik. De waarden van mijn vader in mijn ene hand en de waarheid van mijn moeder in mijn andere. Mijn oma deelt de kennis van ons moederland en ‘De Nederlander’ bepaalt wat hoort. Ondertussen vond ik een alternatief. Zullen wij elkaar vousvoyeren?’ Lees meer

:De herhaling van de zombie-apocalyps: Op zoek naar een alternatieve dystopie

De herhaling van de zombie-apocalyps: Op zoek naar een alternatieve dystopie

De zombie is een popcultuuricoon. En niet alleen tijdens Halloween! Series als The Walking Dead en The Last of Us volgen de gebaande zombiepaden. Volgens Anne Ballon hebben zombies méér narratief potentieel. In vernieuwende verhalen wordt onderzocht 'hoe wij als halfbewusten de wereld beleven, hoe we opgaan in systemen die we niet hebben gekozen, hoe we verlangen en met verlies omgaan.' Lees meer

Kleding gaat als warme broodjes over de toonbank, maar dat mag wel wat letterlijker

Kleding gaat als warme broodjes over de toonbank, maar dat mag wel wat letterlijker

We weten precies wat er in ons eten zit, maar wat dragen we eigenlijk op onze huid? Net als jij, verlangt Loïs Blank ook naar meer transparantie van de kledingindustrie. Zou die wens dan toch in vervulling kunnen komen? Lees meer

Twee dagen

Twee dagen

Rocher Koendjbiharie belicht de verschillende paden die we tijdens de aankomende verkiezingen in kunnen slaan. Kiest Nederland opnieuw voor rechts, en strompelen we verder richting democratisch en moreel verval? Of kiest Nederland toch voor een samenleving waarin we omkijken naar elkaar? 'Alleen fascisten zien antifascisme als een bedreiging.' Lees meer

Vergeten vrouwen 1

Vergeten vrouwen

In dit essay schrijft Anne Louïse van den Dool over vrouwelijke kunstenaars die meer dan ooit in de schijnwerpers staan. Niet alleen hedendaagse makers, maar ook opvallend veel vrouwen die rond 1900 actief waren in de kunstwereld trekken veel aandacht. Met solotentoonstellingen over Suze Robertson, Coba Ritsema en Jo Koster laten musea zien waarom juist deze kunstenaars alsnog een plek in de canon verdienen. Lees meer

De verdwenen kosmonaut

De verdwenen kosmonaut

Duizenden kilometers van de kosmonaut vandaan zit Igor, uitkijkend over de stad, terwijl hij luistert naar de ruis op de tv, naar de beukende eurodance plaat die nog naklinkt in zijn oren en naar een stem die hem probeert te overtuigen terug te komen. In De verdwenen kosmonaut van Thijs van der Heijden raakt een... Lees meer

Steun Hard//hoofd en verzamel kunst!

Hard//hoofd is een vrije ruimte voor nieuwe schrijvers en kunstenaars. We zijn al vijftien (!) jaar gratis toegankelijk en advertentievrij. Zo’n vrije ruimte is harder nodig dan ooit. Steun de makers van de toekomst; sluit je vóór 1 januari aan als kunstverzamelaar en ontvang in januari je eerste kunstwerk!

Word kunstverzamelaar