Asset 14

Lieve Mees (vies)

De terugkeer van Lieve Mees is aanstaande. Om dat te vieren (en om de Vieze Week luister bij te zetten) een korte selectie van de vieste Lieve Mees'en. Stuur vanaf nu dus weer al je vragen in. Vies of niet.

1)

Hey Mees,
Allereerst wil ik je complimenteren met deze rubriek. Behalve dat je het leuk doet, vind ik ook oprecht dat je het heel goed doet. Ik denk weleens dat sommige brieven nep zijn, maar je gaat er toch serieus mee om en dat vind ik bewonderenswaardig. Wat mijn eigen vraag betreft: ik heb een vriendin die ik graag bef. Dat is op zich geen probleem natuurlijk, ware het niet dat ik het verschrikkelijk opwindend vind om haar te likken als ze ongesteld is. Zij vindt dit vies en onhygiënisch, maar voor mij is de geur en de substantie van haar opwinding in die tijd van de maand het geilste dat er is. We gaan al best lang samen en het duurde ook even voordat ik het durfde te vertellen. Helaas wil ze het liever niet hebben. Ik heb er echter heftige fantasieën over en vraag haar niet om daarna met me te zoenen ofzo – hoewel me dat ook erg opwindend lijkt, maar dat terzijde. Ik ben bijna ten einde raad, want wil haar niet kwijt en wil haar ook niks tegen haar zin laten doen. Ik heb zelfs al bedacht om ervoor naar een prostituee te gaan, maar dat vind ik wel een heftige stap. Wat zou jij doen?

xM

L.S.
Dank je. Uiteraard beantwoord ik alle vragen alsof ze oprecht zijn gesteld, dus ook die van jou, oh schipper op de Rode Zee. Over seks tijdens de ongesteldheid zijn de meningen verdeeld (zoals ze over zowat alles behalve de missionaris verdeeld zijn). Sommigen vinden het goor, sommigen vinden het normaal en prima, sommigen vinden het lekker. Zoals vrouwen die door een orgasme van hun menstruatiepijn worden verlost. Of jij, die houdt van de geur en smaak. Ieder zijn meug! Het is echter begrijpelijk dat een vrouw hier ambivalente gevoelens over heeft. Omdat we elke maand bloeden, vinden wij het aan de ene kant heel natuurlijk. Soms voel je echter ook de andere kant van ongesteld zijn: een lijf vol van bloedslijmproppen en krampen. Niet echt sexy time dus. Aangezien je een open en liefdevolle relatie lijkt te hebben waar dingen in besproken worden: misschien kunnen jullie als compromis eerst onder de douche en daarna samen de ietwat verwassen maar nog lichtrode vlag uithangen? Ik betwijfel trouwens of je je gerief zal vinden bij een prostituee. Ik heb het idee dat je juist extra intimiteit met je geliefde opzoekt. Wat bij haar opwindend is, is bij een hoer misschien gewoon de bloedende kut van een vreemde.

2)

Beste Mees,
Hoe is het mogelijk dat op openbare wc’s van mannen altijd schaamhaar te vinden is. Dik, zwart, en op de bril. Zijn mannen zo gretig om hun pietzel eruit te hangen dat ze met te veel kracht hun broek naar beneden trekken met als gevolg dat ze hele bossen uitrukken? Of verliezen mannen meer haar dan vrouwen down-there? Of beginnen ze te kammen en een coiffure te creëren, ‘s nachts op een plee van een kroeg? Mees, wat doen ze daar, die dikke zwarte haren?

Liefs, N

L.S.,
Ten eerste denk ik dat mannen simpelweg vaker schaamhaar hebben dan vrouwen. Hoewel, tot mijn grote ontsteltenis, ook mannen zich nu beginnen te ontdoen van elke beharing. (Je moet natuurlijk helemaal lekker zelf weten wat je met je lijf doet, maar je piemel wordt echt niet groter als je minder haar hebt.) Enfin, schaamhaar op de plee: ik wil niet chargeren, maar ga het bij deze toch doen. Mannen zijn goorlappen. Ze zeiken de hele vloer onder (met als bonus hun eigen schoenen), ze hebben geen flauw benul wat de functie is van die veredelde afwasborstel in de hoek van het toilet, en god weet of ze hun handen ooit wassen na het pissen. Dus dat je schaamhaar tegenkomt wat inderhaast uit de boxer is gerukt, is nog maar het minste van je problemen. Niet dat de dames altijd even netjes zijn. Vrouwen kunnen namelijk niet doortrekken. Ik weet dat er velen zijn die doorgaans een halve toiletrol gebruiken, dus dat krijg je vast niet in één keer door het watercloset gespoeld, maar come on. Doe een beetje moeite, we hoeven niet naar een drijvend eiland Page te kijken.

3)

Lieve Mees.
Waarom is er nog niks verzonnen op dingen waar je aan moet pulken? Ik bedoel dan bijvoorbeeld rolletjes plakband, rollen trekfolie of het velletje van een salami. Ik vind het ongelooflijk dat we als mensenkinderen een man op de maan hebben gezet en de iPad en regenbroek hebben uitgevonden, maar nog niets hebben gevonden op dat oeverloze gepulk. Is dit dan waar onze menselijke vooruitgang moet stilhouden?

Een bezorgde groet, anoniem

L.S.,
Het is natuurlijk niet helemaal waar dat er geen oplossingen zijn voor het gepulk aan deze plakkerige dingen. Men neme een plakbandhouder. Mits je plakband van goeie kwaliteit gebruikt, (die semi-doorzichtige van de Hema is bijvoorbeeld een topper) een fantastisch product dat al je problemen oplost. Hoewel ik moet toegeven dat trekfoliehouders inderdaad nog lang niet geperfectioneerd zijn. Hoe vaak ik me niet dodelijk heb verwond aan die zaag waar je het mee af kan ‘scheuren’, ik weet het niet meer. Ik vrees echter dat het probleem ergens anders ligt: mensen willen helemaal geen oplossing, mensen willen pulken. Pulken in hun neus, pulken aan de korst op een wond, pulken aan hun haar, pulken aan elkaar. Het is zelfs een officiële stoornis: dermatillomanie. Je gelooft het bijna niet, maar het schijnt dat er endorfine vrijkomt tijdens het pulken. Ik denk dat het dezelfde endorfine is die vrijkomt bij een lekker potje bubbelplastic ploppen. Haha! Bubbelplastic ploppen! (Sorry. De mens is denk ik toch niet zo beschaafd als we zouden willen geloven.)

4)

Lieve Mees,

Hoe kan het dat elke keer als ik ongeschoren, ongewassen, chagrijnig en bekaterd de deur uitga, ik enorm veel sjans heb van vrouwen? Ik kan er de klok op gelijk zetten, maar ik snap er niks van.
Gr DD

L.S.,
Ik moet zeggen dat dit mij bekend in de oren klinkt. Om de één of andere reden krijg ik vaak, als ik in joggingbroek meurend boven een kop koffie hang in het café (weliswaar nog met make-up van de voorgaande dag), de opmerking: “Wat zie je er goed uit!” Zelf hou je het niet voor mogelijk, met een mond als een glasbak, maar ik denk dat de aantrekkingskracht te maken heeft met een bepaalde relaxtheid die je uitstraalt als je niet in pauwenpak bent. Het is een combinatie van je ‘laisser faire’-instelling en de feromonen die je nog niet met Badedas hebt weggeschrobd die je aantrekkelijk maakt voor de dames. Ongeschoren mannenzweet doet toch denken aan een soort ‘echte man’ van Coca Cola Light. Je weet wel, zo’n lekkere bouwvakker met een wit hemd en een gele helm op zijn kop, mmm.

5)

Beste Mees,
Mijn nieuwe liefde is op alle vlakken geweldig, behalve op één: ontzettende zweetvoeten. De nieuwe liefde weet het zelf ook wel hoor, en doet aan goed wassen en elke dag schone sokken. Maar dat helpt niet. Ik vind het best lastig, vooral in bed. In welk stadium van de (nu nog heel prille) relatie begin ik hierover? En hoe dan? Wanneer stuur je iemand hiermee naar de dokter? Of heb je ander goed advies voor me?

Mijn dank is groot.
F.

L.S.,
In een prille relatie is het wat moeilijk om gelijk over stinkende lichaamsdelen te beginnen, maar het kan wel zodanig hevige irritaties veroorzaken dat de stank letterlijk en figuurlijk jullie verstandsverhouding kan gaan overheersen. Misschien kan je toch subtiel beginnen over zijn voeten. Het is tenslotte warm aan het worden, en de meeste normale mensen die de hele dag in gympen lopen zullen gaan rieken naar oude Franse kaas. Doe zelf je schoenen uit, roep “ai, das nie best…, hoe staat het met die van jou?” en loop naar de badkamer om je voeten te wassen, in de hoop dat hij je hint begrijpt. Mocht dit niet aankomen, dan raad ik je aan een flinke dosis talkpoeder in al zijn schoenen te lozen. Een wondermiddel. Geloof me: ik werk in de horeca.

6)

Lieve Mees,
Mijn nieuwe liefde is fan van ‘sploshing’. We daten pas drie weken, en het is echt een hele lieve jongen. Hij is verder ook niet raar ofzo, misschien een beetje saai zelfs, en – niet onbelangrijk – een errrug lekker ding. Ik zal verder niet teveel in detail treden, maar hij is in bed ook echt een ster. Kortom: best wel een vangst! Maar ja, je raadt het al: nu wil hij dat ik met hem ga sploshen. Daar heb ik dus helemaal geen zin in. Ik ben erg verliefd op mijn nieuwe vriendje en ik wil hem niet kwijt, maar ik heb geen zin om straks de hele tijd chocoladesaus uit mijn oor en Joost mag weten waar nog meer te zitten peuteren. Wat moet ik doen?

E.

L.S.,
Je erg leuk geschreven mail doet me vermoeden dat je het totaal bij elkaar hebt verzonnen. Maar ik ben de belabberdste niet, dus we geven gewoon antwoord. Voor de mensen thuis: ‘sploshen’ (ook wel ‘wet and messy fetishism’) houdt een voorliefde in voor het insmeren van het lichaam met allerhande vloeibare producten. Van pindakaas tot scheerschuim. Let wel: lichaamssappen vallen hier niet onder. Ter zake. Wanneer je partner aangeeft een bepaalde fetisj te hebben, is er al sprake van een dialoog, en dat is prettig. Het is voor velen niet makkelijk om dergelijke zaken te bekennen. Je zou versteld staan wat de mens allemaal kan opwinden. Wees dus vooral tolerant in het aanhoren van je lief en schroom ook niet om zelf voor de boeg te komen als je voelt dat het vertrouwen daar is.

Echter, als jij deze fetisj niet deelt, kun je in een moeilijk parket komen. Je wilt namelijk je gezel plezieren, maar niet ten koste van jezelf. Ik zou zeggen: ga op zoek naar een compromis of waag het er op. Je kan alles een keer proberen, nietwaar? Vaak is er ook een lichte vorm uit te voeren: een pets op de billen met de hand in plaats van de zweep. Of in dit geval: op de borst een likje honing in plaats van een emmer acrylverf. Vermijd in ieder geval de slagroom. Uit eigen ervaring weet ik dat dat resulteert in een zurig plakkerig lijf. Vooral dat zure, gatver, is niet weg te douchen.

-

Ook een vraag voor Mees? Stel hem nu:

[contact-form 7 "hh4-lievemees"]

Mail

Ava Mees List

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
test
het laatste
Vrijheid

Vrijheid

Liggend onder de auto van de buren overdenkt een man de relatie tot zijn familie, de gevolgen van zijn gedrag en de reactie van omstanders. Eva Gabriela schreef een kwetsbaar verhaal waarin de dreiging en het ongemak constant voelbaar zijn, en waarin de pleger van huiselijk geweld de hoofdpersoon is. Lees meer

Anders voel ik me zo oud 1

Anders voel ik me zo oud

In dit essay analyseert Loulou Drinkwaard de tegenstrijdige etiquetten die haar zijn geleerd of opgelegd: ‘Tussen u en jou in, zweef ik. De waarden van mijn vader in mijn ene hand en de waarheid van mijn moeder in mijn andere. Mijn oma deelt de kennis van ons moederland en ‘De Nederlander’ bepaalt wat hoort. Ondertussen vond ik een alternatief. Zullen wij elkaar vousvoyeren?’ Lees meer

:De herhaling van de zombie-apocalyps: Op zoek naar een alternatieve dystopie

De herhaling van de zombie-apocalyps: Op zoek naar een alternatieve dystopie

De zombie is een popcultuuricoon. En niet alleen tijdens Halloween! Series als The Walking Dead en The Last of Us volgen de gebaande zombiepaden. Volgens Anne Ballon hebben zombies méér narratief potentieel. In vernieuwende verhalen wordt onderzocht 'hoe wij als halfbewusten de wereld beleven, hoe we opgaan in systemen die we niet hebben gekozen, hoe we verlangen en met verlies omgaan.' Lees meer

Kleding gaat als warme broodjes over de toonbank, maar dat mag wel wat letterlijker

Kleding gaat als warme broodjes over de toonbank, maar dat mag wel wat letterlijker

We weten precies wat er in ons eten zit, maar wat dragen we eigenlijk op onze huid? Net als jij, verlangt Loïs Blank ook naar meer transparantie van de kledingindustrie. Zou die wens dan toch in vervulling kunnen komen? Lees meer

Twee dagen

Twee dagen

Rocher Koendjbiharie belicht de verschillende paden die we tijdens de aankomende verkiezingen in kunnen slaan. Kiest Nederland opnieuw voor rechts, en strompelen we verder richting democratisch en moreel verval? Of kiest Nederland toch voor een samenleving waarin we omkijken naar elkaar? 'Alleen fascisten zien antifascisme als een bedreiging.' Lees meer

Vergeten vrouwen 1

Vergeten vrouwen

In dit essay schrijft Anne Louïse van den Dool over vrouwelijke kunstenaars die meer dan ooit in de schijnwerpers staan. Niet alleen hedendaagse makers, maar ook opvallend veel vrouwen die rond 1900 actief waren in de kunstwereld trekken veel aandacht. Met solotentoonstellingen over Suze Robertson, Coba Ritsema en Jo Koster laten musea zien waarom juist deze kunstenaars alsnog een plek in de canon verdienen. Lees meer

De verdwenen kosmonaut

De verdwenen kosmonaut

Duizenden kilometers van de kosmonaut vandaan zit Igor, uitkijkend over de stad, terwijl hij luistert naar de ruis op de tv, naar de beukende eurodance plaat die nog naklinkt in zijn oren en naar een stem die hem probeert te overtuigen terug te komen. In De verdwenen kosmonaut van Thijs van der Heijden raakt een... Lees meer

Geen geld maakt ook niet gelukkig

Hard//hoofd zoekt een zakelijk assistent!

Wij zoeken een enthousiaste en veelzijdige zakelijk assistent (x/v/m) die ons zakelijke team wil versterken. In deze functie krijg je de kans om ervaring op te doen met de zakelijke en organisatorische kant van een literair tijdschrift en online platform. Lees meer

Het huis in mijn hoofd

Het huis in mijn hoofd

Wat als technologie je verbeelding probeert te esthetiseren? Mina Etemad bezocht in juni, tijdens de twaalfdaagse oorlog tussen Iran en Israël, de VR-voorstelling From Dust van Michel van der Aa. ‘Het zou troostend moeten zijn, maar hoe kan ik het rijmen met de realiteit hierbuiten?’ Lees meer

Het borrelt 1

Ortolaan

Liefde gaat door de maag, weet de chef in het verhaal van Fleur Klemann. Zorgvuldig bereidt hij al zijn ingrediënten én zijn geliefde: ‘Haar tong die ze langs haar vette lippen haalde, het rozige vlees.’ Lees meer

Naweeën

Naweeën

In Naweeën dicht Vlinder Verouden over vervellen, verpoppen, verschonen, volgroeien en legt zo het proces van veranderen vast. ‘Hier slaat de klok tien en stap ik uit spinseldraden slijmerig warm een / Laatste vinger die glijdt over de plastic bodem van een pot haargel.’ Lees meer

Het borrelt

Het borrelt

‘Vuur raakt water / en alles sist barst klapt fluit schuimt vergaat stijgt verdampt smelt breekt sterft’. Dieuke Kingma dicht over het moment dat het ondergrondse naar boven breekt: zoals bij vulkaanuitbarstingen, of de tweede symfonie van Mahler. Lees meer

Laboratoriumkinderen

Laboratoriumkinderen

Afgelopen zomer namen tien aanstormende schrijftalenten deel aan het Schrijverskamp van Frontaal, waar ze werkten ze aan teksten rondom het thema Grond. In dit drieluik onderzoekt Louise van der Veen in vitro fertilisatie (IVF) als een mogelijke grond van het bestaan. Lees meer

:Podcast: Maandagavond – De aanleiding

Podcast: Maandagavond – De aanleiding

Een nieuw seizoen van Maandagavonden door Nwe Tijd, dit keer ook te beluisteren bij Hard//hoofd. Met Johannes Lievens die zich – tegen wil en dank – in het feestgedruis stort, Ellis Meeusen over de voorpret, Suzanne Grotenhuis met een pleidooi voor kleine vieringen en Freek Vielen opent de avond met twee anekdotes. Lees meer

Wil de Nederlander opstaan alsjeblieft?

Wil de Nederlander opstaan alsjeblieft?

Wanneer de VVD pleit voor het bijhouden van gegevens over ‘culturele normen en waarden’ van mensen met een migratieachtergrond, over welke normen en waarden hebben ze het hier dan eigenlijk? Rocher Koendjbiharie neemt de eisen onder de loep die de politiek alleen stelt aan mensen die zichtbaar wortels elders ter wereld hebben. ‘Men wil geen vermenging van culturen en geen uitwisseling van gedachten. De echte eis is assimilatie en het afbreken van wortels.’ Lees meer

Als de bodem niet dragen kan

Groeipijn

‘Volwassen worden is zorgen voor’ luidt de wijsheid waar de hoofdpersoon in dit verhaal zich aan vasthoudt. In Groeipijn laat Tim Kobussen zien hoe hoe er een steeds letterlijke invulling aan die wijsheid wordt gegeven in een studentenkamer. Lees meer

In een miniatuurgrafkistje wordt het duingentiaanblauwtje naar de natuurbegraafplaats gedragen 1

In een miniatuurgrafkistje wordt het duingentiaanblauwtje naar de natuurbegraafplaats gedragen

Van het zetten van kopjes koffie en het branden van salie tot de Pinterest-pagina van DELA: Maartje Franken schrijft over rouwrituelen en onderzoekt de grond waarin rouw wortelt. Lees meer

Voor de meisjes

Voor de meisjes

Terra van Dorst dicht over de passiviteit van het wachten op morgen en het uitstellen van keuzemomenten. ‘morgen gaan we een ijsje halen / zullen de bramen rijp zijn / maak ik een besluit’ Lees meer

Regenwormen 1

Als de bodem niet dragen kan

Afgelopen zomer namen tien aanstormende schrijftalenten deel aan het Schrijverskamp van Frontaal, waar ze werkten ze aan teksten rondom het thema Grond. Anouk von Seida schrijft over de betonplaten op een boerderij en het onverwachte leven dat zich daarin afspeelt. Lees meer

Grond & Ik

Grond & Ik

Afgelopen zomer namen tien aanstormende schrijftalenten deel aan het Schrijverskamp van Frontaal, waar ze werkten ze aan teksten rondom het thema Grond. In 'Grond & Ik' zoekt Lisia Leurdijk naar manieren om een dialoog tussen het individu en de grond te openen. Lees meer

Bestel de bundel ‘Ik wil, wil jij ook!’

Op zoek naar een intiem, verzachtend en verzettend cadeau? Voor maar €10 bestel je de bundel ‘Ik wil, wil jij ook?’, een voorstel voor een nieuwe taal om over seksualiteit te spreken. Met ploeterende brieven en prikkelende beelden. Alleen te bestellen vóór het einde van dit jaar en zolang de voorraad strekt!

Bestel nu