Een nieuw kort verhaal naar aanleiding van een contactadvertentie." /> Een nieuw kort verhaal naar aanleiding van een contactadvertentie." />
Asset 14

(Liefst blond)

“Blond? Hoezo?” Elisa kijkt alsof ze iets vies in haar mond heeft.

Ze houdt de krant die ik graag wil bewaren losjes in haar hand, het papier kreukt.

Mijn neefje kauwt op de afstandsbediening.

“Hoezo?” herhaalt ze verbaasd.

“Gewoon, dat vind ik mooi”.

“Vies bah!” roept Elisa terwijl ze de afgekloven afstandsbediening terugpakt van mijn neefje. Ze veegt haar hand droog aan mijn bank.

“Mooi? Daar gaat het toch niet om?” Ik haal mijn schouders op. “Bedoel je mooi bij de vader of bij het kind?”

“Wil je ophouden met steeds ‘vader’ zeggen, alsjeblieft?”

Mijn neefje trekt vlokken wol van het tapijt en stopt ze in zijn mond.

Ik denk aan de middelbare school. We waren mooi, allebei, niet knap maar mooi, wat lastig was met de jongens die liever achter de knappe meiden aan gingen. Wij vielen op blond. Blond als Brad Pitt, blond als Leonardo DiCaprio. We hadden posters, we wreven onze lijven er tegen aan, we oefenden tongzoenen op de posters, op hun monden, hun oren, hun wangen.

Het bleef bij oefenen.

“Je geeft geen antwoord. Wil je per se een blond kind?”

“Niet per se. Er staat toch ‘liefst’, daar heb je je antwoord al.”

“Ja, denk je echt dat een neger op zo’n advertentie gaat reageren? En trouwens, de kans is klein hoor, heel klein, met dit haar.” Ze wijst naar haar eigen bruine haar en tikt daarbij tegen haar hoofd alsof ze wil gebaren ‘je bent gek’.

“Weet ik.”

“Als je zeker wilt zijn, kun je beter adopteren!”

Triomfantelijk vouwt ze de krant op en legt hem op tafel, waar haar donkerharige zoontje er meteen naar begint te graaien. Ik sta op, gris de krant uit zijn handen en draai me om. Ik voel mijn lip trillen en vlucht naar de keuken.

Ook na de middelbare school hadden we weinig geluk in de liefde.

Elisa had al snel haar veiligheid gevonden bij een sukkelig type dat veel van haar houdt. Zijn neef had op hun bruiloft interesse getoond, door de hele avond wijn voor me te halen, maar ik wil niet met zo’n man die me aanbidt.

Soms heeft Elisa het over weggaan of vreemdgaan.

Ik zet theewater op. Terug in de woonkamer betrap ik Elisa met haar jas aan en de jas van mijn neefje over haar arm.

“We moesten maar eens gaan, het is al laat.” zegt ze.

Ik wil haar dwingen te gaan zitten, durf niet, kijk haar smekend aan.

Streng beantwoordt ze mijn blik: “Kinderen zijn geen sprookje. Het leven is geen sprookje met blonde prinsen op bestelling. Ik wil dat je dat beseft, dat is alles. Ik wil je de teleurstelling besparen.”

Terwijl ze me toespreekt, trekt ze ruw aan de armen van mijn neefje, om hem in zijn jasje te sjorren.

Ik wil haar zo graag de brieven laten zien, al die blonde prinsen, ik kan niet kiezen. Potentiële donoren met en zonder interesse in vaderschap, slim en dom, knap en lelijk, ze wonen dichtbij en ver weg. Ik wil dat ze me helpt, dat we hen samen bekijken en keuren, net als op de middelbare school.

Elisa slaat de deur dicht. Ik kijk hen na. Mijn neefje huilt.

Ze kijkt niet om. Ik denk dat ze huilt.

Ik denk aan de teleurstellingen die ik haar had willen besparen.

Mail

Anna van Leeuwen is Hard//hoofd-redactielid, freelance kunstjournalist en schrijft korte verhalen. Ze zou graag een alpaca hebben voor op haar balkon. Alvast bedankt.

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
test
het laatste
We zijn tenminste allemaal nog mensen

We zijn tenminste allemaal nog mensen

Een zaterdag begin november, op perron 5 van Utrecht Centraal. Het is rond vijven en het perron ziet zwart van de mensen die net als ik naar Amsterdam willen. Ik zet me schrap voor het moment dat de trein arriveert en ik me tussen de lange stroom mensen naar binnen moet zien te wurmen. Als... Lees meer

Roku City/heterotopie/spiegels

Roku City / heterotopie / spiegels

Mel Kikkert schreef een multimedia verhaal over Roku een streamingdienst die in de VS ontstaan is. In 2017 bracht Roku een screen saver uit, die je zag als je niets aan het kijken was op hun service. Lees meer

De sofaconstante

De sofaconstante

Uschi Cop schreef een claustrofobische verhalenbundel over zes levens die getekend zijn door een verlangen naar zingeving. De sofaconstante is een voorpublicatie van een van die verhalen uit haar bundel 'Zwaktebod'. Lees meer

Column: Dat heet ‘een gesprek voeren met elkaar’

Dat heet ‘een gesprek voeren met elkaar’

Als een vriendin van Eva op date gaat met een man waarmee Eva zelf al eerder afsprak, is ze erg benieuwd naar haar bevindingen. Lees meer

:The chosen family: Beelden van queer vruchtbaarheid

The chosen family: Beelden van queer vruchtbaarheid

Marit Pilage onderzoekt beelden van queer vruchtbaarheid in de kunst om zo de definitie van vruchtbaarheid, zwangerschap en ouderschap te herdefiniëren. Lees meer

Een woud vol dichtgetimmerde hokjes

Een woud vol dichtgetimmerde hokjes

Zazie Duinker baant zich een weg door het oerwoud van de (hergedefinieerde) woorden. Lees meer

In de afwezigheid van 1

In de afwezigheid van

Marit Pilage onderzoekt de rol en betekenis van kunst bij zwangerschap en vruchtbaarheid, maar vooral ook bij het uitblijven daarvan. Lees meer

Kijkend naar kunst van mannen: ‘Ben ik toch een mannenhater?’ 6

Kijkend naar kunst van mannen: ‘Ben ik dan toch een mannenhater?’

Puck Lingbeek's vader stelt dat haar boosheid richting mannen haar interpretaties van kunst beïnvloedt. Puck is het daar niet mee eens, maar het zet het haar wel aan het denken. Lees meer

Column: Het glas wijn waar ik zin in heb bestaat niet

Het glas wijn waar ik zin in heb bestaat niet

Twee jaar geleden vroeg Eva nog aan een collega waarom ze niet dronk. Inmiddels laat ook zij de alcohol links liggen en is ze zelf degene die wordt bevraagd. Lees meer

(Ont)hechting

(Ont)hechting

Als Aisha op proef intrekt bij haar geliefde en haar eigen gekoesterde plek achterlaat, is het net het alsof ze een onvaste vorm aanneemt. Lees meer

Voesten

Voesten

"Misschien is dat man zijn hier: hetzelfde bewegen als de anderen." Voesten van Werner de Valk is een kort verhaal over een eiland met een duistere traditie en over het moeten bewijzen van mannelijkheid. Lees meer

Muze

Muze

Loren Snel schreef een roman over hoe samen te zijn met een ander en intussen trouw te blijven aan jezelf. Haar debuut verschijnt 25 oktober bij uitgeverij Prometheus. Hier lees je een voorpublicatie. Lees meer

Liever een monster

Liever een monster

Het is moeilijk te accepteren dat mensen kunnen doden, maar waarom maken we van moordenaars karikaturen? Een voorpublicatie uit Lotje Steins Bisschop en Roselien Herderschee Dodelijke gekte. Lees meer

Jari

Jari

Dave Boomkens schreef een verhaal over troosteloosheid, onmacht en opgroeien. Over hoe je in een treurig flatgebouw, tussen de nieuwsprogrammering en sportwedstrijden door, een vriend kunt vinden en verliezen. Lees meer

Hoe in Duitsland het Zionistische establishment wint

Hoe in Duitsland elke vorm van empathie met inwoners van Palestina wordt verboden

De situatie in Duitsland is de laatste dagen geëscaleerd. Het politieapparaat en de politiek gebruiken harde repressiemiddelen om vooral Duitse mensen van kleur of met een migratieachtergrond de kop in te drukken. Zij verliezen op dit moment hun vrijheid van meningsuiting. Lees meer

Hypnose

Op een dag breng ik alle wereldleiders onder hypnose

Een betere wereld begint bij een andere gedachte en daarom besluit Marthe van Bronkhorst hypnotiseur te worden. Lees meer

Column 1

Je opnemen in mijn testament

Een lugubere ontdekking tijdens een boswandeling doet Eva nadenken over wat we achterlaten voor onze nabestaanden als we overlijden. Lees meer

Geef de dag een naam

Geef de dag een naam

Op een hete zomerdag wordt Felipe zwetend wakker. Deze dag, die heet en broeierig is, brengt hem uit evenwicht, tot hij uiteindelijk doet wat hij gezworen had nooit te doen: hij begint te drinken. Een fragment uit de afstudeernovelle van Tiemen Hageman over het verleden proberen los te laten, het leven ruimte geven en adolescent worden. Lees meer

Aaah, het launchfeest!

Aaah, het launchfeest!

Na de lancering van ons derde papieren tijdschrift willen we onze lezers, schrijvers en makers graag uitnodigen om dit grote succes samen met Hard//hoofd te vieren op 26 oktober in Amsterdam. Lees meer

Tussen de randen van een aquarium

Tussen de randen van een aquarium

Wie ben je als je alles kunt zijn? In het fragmentarische afstudeerwerk van Ettie Edens veranderen mensen onder andere in een hoopje, een steen, een natuurkundedocent, water, iemand die limonade drinkt en een lantaarnpaal. Lees meer

Lees Hard//hoofd op papier! 

Hard//hoofd verschijnt vanaf nu twee keer per jaar op papier! Dankzij de hulp van onze lezers kunnen we nog vaker een podium bieden aan aanstormend talent. Schrijf je nu in voor slechts €2,50 per maand en ontvang in maart je eerste papieren tijdschrift. Veel leesplezier!

Word trouwe lezer