De wereld staat in brand en dat mag niet onbeschreven blijven. De 'gedupeerden' die een rechtszaak begonnen tegen de Staatsloterij snappen niet hoe gokken werkt, stelt Tim Fraanje.
Omdat ik graag win, gok ik nooit, of zeer sporadisch. In liefde en vriendschap komt het nog wel eens voor dat trouw beloond wordt, maar in het gokken is dat een extreme zeldzaamheid. Beloning is sowieso een zeldzaamheid in het gokken. Een eerlijke gokker weet dat en accepteert het.
Een grote groep deelnemers van de Staatsloterij was zich hier blijkbaar niet van bewust. Ze klaagden het bedrijf aan wegens misleiding: de Staatsloterij zou overdreven hebben over de winkans. De lotenkopers wonnen de rechtszaak en nu stelt de Staatsloterij een compensatie voor. Er komt een bijzondere trekking waar alle gedupeerden gratis aan mee mogen doen, als ze afzien van verdere juridische stappen. Er is 13,5 miljoen aan prijzengeld (aldus de Staatsloterij). Er is enorm veel belangstelling voor de extra trekking. Honderdduizend mensen sprongen alleen dinsdag al bovenop de aanbieding en haalden hun gratis loten op.
Dat zoveel mensen op het aanbod van de loterij ingingen, hoewel dat natuurlijk een nogal opzichtig zoethoudertje is, herstelt mijn geloof in de mensheid. Er is namelijk ook een optie om door te procederen en je inleg terug te krijgen. Als je dat doet ben je geen eerlijke gokker, maar een kortzichtige opportunist die op een luie manier aan geld wil komen. Dan mis je het belangrijkste punt van het gokken. Natuurlijk kun je een loterij niet vertrouwen en hoogstwaarschijnlijk win je nooit een miljoen!
Het gaat ook niet om winnen. Het gaat om durven verliezen en vooral gaat het om de kans, dat je een ander, beter leven krijgt zonder daar zelf wat voor te hoeven doen. Hoe groot die kans is, is van secundair belang. De dag na de trekking is bijna altijd een dag van frustratie, maar daarna kijk je weer vooruit. Volgende maand kun je immers weer winnen. Die spanning, daar betaal je voor en die hebben de klagende lotenkopers ook gekregen. Je maakt mij niet wijs dat ze geen lot hadden gekocht als de Staatsloterij wel eerlijk geweest was.
De 'gedupeerden' mogen een voorbeeld nemen aan de 21-jarige Jane Park. Zij won een loterij toen ze 17 was, werd miljonair, kocht een Chanel-tas en een borstvergroting en klaagde vervolgens de loterij aan, omdat ze gewonnen had! ‘Mensen kijken me aan en denken: “ik wou dat ik haar geld had”, maar die mensen beseffen niet hoeveel stress ik heb’, zei ze tegen een Brits tv-programma . Het winnen heeft haar leven verpest: ze was liever nog wat langer een hoopvolle lotenkoopslaaf geweest.
Ik denk dat de Staatsloterij gewoon helemaal niemand moet laten winnen. De kans op een beter leven is veel beter dan dat betere leven zelf. Dat besef is het geheim waarmee godsdiensten al eeuwenlang financieel succes hebben.