Polderdiva Tim Fraanje deelt weer eens een anekdote uit zijn leven als bijna doorgebroken rockster. Hij maakt daarmee schaamteloos reclame voor de nieuwe elpee (+ videoclip!) van Big Hare, het synthpopduo waarvan hij de helft is.
‘Gaat u hier maar staan,’ wordt er afgemeten tegen uw eigen bijna doorgebroken rockster gezegd als ik binnenloop bij een modeshow, die ik als gewaardeerd societyfiguur natuurlijk frequenteer. De show is al begonnen en fashionably late is blijkbaar uit zwang. Ik word helemaal achteraan neergezet, in plaats van dat ze mij met veel gedoe langs het klootjesvolk manoeuvreren naar mijn welverdiende plaats op de eerste rij. Zo’n plek is noodzakelijk om fatsoenlijk te kunnen zien en vooral ook om fatsoenlijk gezien te kunnen worden, maar de aftocht blazen is niet echt een optie meer.
Een beetje voorovergebogen verschuil ik me achter de geheven telefoonarmen die als grashalmen in de wind meebewegen met de flanerende supermodellen. Als iemand mij per ongeluk zou zien staan op het Instagram-verslag van één van de vele aanwezige influencers, zou mijn toch al fragiele carrière in duizend scherven uiteenspatten. Een waar ostracisme zou het zijn.
Het vliegwieleffect dat een influencer aan de verkoop van bijvoorbeeld een veganistische zonnebrandlotion kan geven, kan net zo makkelijk een neerwaartse zwengel voor je personal brand betekenen als je op een ongunstige manier in het blikveld van de verkeerde camera terechtkomt. Waar een telefoon is, ontstaat een theater, en als een beetje influencer hem vast heeft, kun je zomaar opeens tegenover een stadion komen te staan. Het aloude adagium the show must go on geldt daarom in principe 24/7 en op dit moment komt dat me erg slecht uit. Miljoenen volgers zouden er in theorie getuige van kunnen zijn dat ik mij halfslachtig sta te verbergen achter de vierderangs-geïnteresseerden.
Ik troost mij met het idee dat niemand meer is geïnteresseerd in wat er te zien valt. Weer een modeshow, weer een concert, weer een Boeddhabeeld in Angkor Wat. Het is allemaal slechts decor.
Het publiek van nu wil vooral graag deel uitmaken van een andere wereld dan die waarin ze eenzaam en half dronken op een bank hangen. Wat er precies gebeurt in die werelden boeit eigenlijk niet, zolang ze maar worden gepresenteerd door lekkere spetters in steeds wisselende outfits. Toeschouwers willen hun helden beïnvloeden met hun goedkeuring en hun (soms veel te) persoonlijke berichten. Ze willen vooral ook zelf gezien worden.
Voor de spiegel oefen ik soms een Kate Mossiaanse loens – een diffuse blik waarmee ik meerdere mensen tegelijkertijd kan aankijken, om ze zodoende het gevoel te geven dat ik speciaal voor hén op het podium sta. Dat ze voor heel even deel van mijn leven zijn. Dat mijn emoties de hunne zijn en andersom. Influencers zenden dat gevoel non-stop uit, ze kunnen hun ervaringen eindeloos blijven uitdelen aan verveelde thuisblijvers die al neuspeuterend een hartjesemoji terugsturen.
Normaal gesproken baal ik ervan dat ik mijn eventuele fans vrijwel nooit in het echt tegenkom, omdat overal influencers rondlopen die professioneel de wereld ervaren namens hen. Maar nu ik hier op de verkeerde plek sta, vind ik het wel even fijn dat ik slechts een betekenisloos rekwisiet ben, áls ik al in beeld kom. Bovendien: wie achteraan staat, is als eerste bij de bar.
Ik drink gesponsord bier, zwalk naar huis en spendeer de rest van de avond op de bank, wegdromend in de fantasiewerelden van mijn favoriete influencers. Ze waren allemaal bij de modeshow, maar dan op de eerste rij.
Foto: Charlotte Brand
Uw bijna doorgebroken rockster vormt samen met Luuk Ottenhof het synthpopduo Big Hare. Deze week komt hun nieuwe elpee Lucky Dip uit op Blowpipe Records. Op 19 september vieren ze dat met een feest in de WORM in Rotterdam. Komt dat zien en gezien worden! Ze zullen onder andere dit nummer spelen, over een influencer:
