Muzikale stadsportretten en taalmuziek van componist Tom America." /> Muzikale stadsportretten en taalmuziek van componist Tom America." />
Asset 14

Tom America

[audio:http://www.hardhoofd.com/wp-content/uploads/2009/11/Track-No05-herderkes.mp3]

"De Herderkes" van Tom America
(Fragment van de CD "De Winter? De Winter!", 2000.)

Tom America is ‘taalmusicus’. Hij verzamelt al jaren gesproken taal en andere stemfragmenten, in het bijzonder stadsdialecten, en zet deze spraak op muziek. Met regelmaat schrijft hij voor een klein ensemble, maar speelt net zo goed solo met een sampler en een midi-keyboard, waar zorgvuldig gekozen stemfragmentjes onder de toetsen verdeeld zitten.

tjielp-tjielp

Met zijn bevlogen en nieuwsgierige persoonlijkheid weet hij vaak de meest oprechte en ontroerende woorden uit ‘gewone mensen’ te halen. Een hoogbejaarde Tilburgse dame is hiervan een mooi voorbeeld: gravend in haar herinneringen begint ze spontaan in zwaar Tilburgs dialect - en onwaarschijnlijk vals - De Herderkes Laoge bij Naaachte voor America te zingen. "Iedereen komt met een verhaal. Of je nu mensen in Dover of in Oostende aan de kust vraagt over de meeuw, of mijnwerkers in Maastricht of Aachen naar het gevaar in de mijnen: je hoort twee talen, maar ze vertellen in feite hetzelfde," vertelt America. "Het geeft je als kunstenaar een zekere macht. Je hebt een legitieme reden om grenzen uit te gummen."

Tom America is politiek betrokken, maar kijkt vooral scherp om zich heen: met de nieuwsgierigheid van een kind, op zoek naar tegelijkertijd het gewone en het unieke. America vergelijkt zich voorzichtig met Vincent van Gogh, een van zijn grote inspiratiebronnen. “Dat is iemand die oog heeft voor het simpele, het kleine.” America houdt bescheiden zijn handen op. “Ik ga me niet vergelijken met de grootheid van Van Gogh hoor, maar ik doe eigenlijk hetzelfde als Van Gogh. Hij ziet die postbode of die zaaier, en zijn stiel is met die verf rommelen - én hij is natuurlijk die geweldig indrukwekkende man, die de poëzie die juist hem raakt wil vastleggen. Vervolgens heeft Van Gogh zijn discipline, zijn medium, en dat is dat geel en dat rood en die krachtige lijnen... Dat is wat ik ook probeer: door mijn kracht, datgene wat ik zie en wat mij ontroert, via míjn medium te communiceren."

Uit zijn opgenomen conversaties knipt America geluidsframes - zijn readymades zoals hij ze zelf noemt - die de basis vormen voor zijn taalcomposities. Daarnaast heeft hij ook vele gedichten van muzikale collages voorzien, waaronder het 'klankdicht' De Mus van Jan Hanlo. De volledige dichtbundel van Hanlo op muziek van America is onder de titel Tjielp Tjielp dit jaar heruitgegeven door Uitgeverij De Harmonie in Amsterdam.

"De Mus" van Tom America en Jan Hanlo
(Animatie: Bjoern Hofmans. Stemmen: Tom America, Henny Vrienten, Laetitia van Krieken en Henk Hofstede)

America: “Ik hou van het niet-protserige, het niet-krullerige. Kijk, horloges van 20.000 euro moet je natuurlijk meteen met een hamer kapot slaan, of in een teil water gooien. Gewoon, eentje van 3 euro waar je de tijd op kan zien, dat is genoeg. Zo werkt het ook met wat ik mooi vind. Iets kan ongelooflijk poëtisch zijn in z’n alledaagsheid. Natuurlijk kun je niet iedereen overtuigen van die schoonheid, het blijft iets persoonlijks, maar je kunt wel intermediair zijn en zo iemand ontroeren."

In zijn studio is het geen oneindige weelde van high-tech vernuftigheden. Er staat enkel wat America nodig heeft voor het beluisteren van zijn stemmaterialen en het maken van het bijbehorende arrangement. Hij heeft als het ware een uniek werkeiland gecreëerd, waar volledig met de hand uitgeschreven interviews worden voorzien van woeste aantekeningen, en ongewone partituurtjes op kleine kartonnen kaarten de werktafel omringen. "Ik schrijf al mijn interviews uit, woord voor woord. Dat is mijn eerste partituur, anders kan ik niet werken. Ik breng het materiaal in kaart en bouw dan stukje voor stukje m'n composities uit."

Er komt een telefoontje tussendoor. De vrouw aan de andere kant van de lijn wil van Tom weten wat hij qua techniek nodig heeft voor zijn performance. “Nou, het stelt allemaal niks voor. Gewoon een fatsoenlijke stereo installatie, zodat ik m’n muziekjes af kan draaien, gewoon iets waar ik het geluid van m’n laptop op kan inpluggen. […] Ja, en een beamer en een scherm, enzo. Ik kom in feite met een Powerpoint. Tis keisimpel, dus dat kan eigenlijk nie fout gaan.”

Ik zou durven zeggen dat er absoluut niemand op dit moment in Nederland is die er deze werkwijze op nahoudt. Rondkijkend in zijn studio moet ik de gedachte onderdrukken dat het waarschijnlijk allemaal wel wat efficiënter zou kunnen, en de techniek kan misschien ook wel een tandje vooruit, maar dit is Tom America en zo is het goed. En het is absoluut heel eigen en uniek.

[audio:http://www.hardhoofd.com/wp-content/uploads/2009/11/02-Jossie.mp3]

"Jossie" van Tom America
(Van de CD met dichtbundel "Tjielp Tjielp" van Tom America & Jan Hanlo, 1997. Uitgeverij De Harmonie, Amsterdam, 2009.)
________

Een greep uit het oeuvre van Tom America:
De afgelopen 15 jaar verschenen naast de muziek ook verschillende ‘gecomponeerde documentaires’, onder meer in samenwerking met beeldend kunstenaar Rob Moonen. Zo maakte America in 2004 met Moonen een video-opera over de geschiedenis van het vliegveld Tempelhof, dat middenin de stad Berlijn ligt en inmiddels definitief gesloten is.
America schreef opvallende liedjes voor Kinderen voor Kinderen, waaronder Zomaar, Domme domme dodo en Keppurzinnin. Hij vormde met zijn taalcomposities een grote inspiratie voor Spinvis, maar wist tegelijkertijd een – muzikale én wezenlijke - brug te slaan tussen uiteenlopende bewoners in een ‘probleemwijk’ in Tilburg Noord (NOORD, i.s.m. onder andere Rob Moonen, Eddy Becquart en dansers, 2008), voormalig mijnwerkers in de Euregio Maas-Rijn (Mijn/Koel, i.s.m. met Rob Moonen, 2008) en kustbewoners van Oostende en Dover (Mewen/Seagulls, 2006).

Momenteel staan er allerlei nieuwe samenwerkingen op stapel. Afgelopen weekend ging De Cauberg in première, America's laatste muzikale filmproject in samenwerking met filmmaker Bjoern Hofmans: een ode aan De Cauberg in Valkenburg. Een opdracht ter ere van het Limburgs dialect, maar ook een portret van een verdwenen dierentuin en een heroïsche plek voor wielrenners.
________

Zie voor meer beeld- en geluidsfragmenten:

www.tomamerica.nl
www.inberlin.nl
www.mijnkoel.nl

Mail

Audioredactie

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
test
het laatste
Best Friend (For The Forseeable Future)

Best Friend (For The Forseeable Future)

Lotte Krakers’ vriendschap met Karlien eindigde mét blauwe vinkjes, maar zonder antwoorden. Het laat Lotte reflecteren op het afdwingen van gelijkenissen in een vriendschap, en het plaatsen van vrienden op voetstukken: ‘Karlien hield me een spiegel voor, waarin ik vooral zag wat ik niet was.’ Lees meer

Doorlaatbaar 1

Doorlaatbaar

Een jonge vrouw is mantelzorger voor haar moeder. Dit verhaal van Siska van Daele beschrijft de grens tussen hun binnen- en buitenwereld: binnen lijkt de tijd stil te staan, terwijl buiten alles doorraast. Lees meer

De inspraakavond

De inspraakavond

Om een progressief geluid te laten horen gaat Michiel Cox naar een inspraakavond over windmolens. Maar tijdens de bijeenkomst begint hij te twijfelen. Is dit inspraak? Lees meer

Lieselot 2

Winnaar Stoute Stift 2024

Ruben Topia won met zijn illustratie de Stoute Stift 2024, de illustratiewedstrijd die deBuren organiseert. Topia maakte een illustratie bij een erotische verhaal van Prins de Vos. Lees hier het juryrapport! Lees meer

Lieselot 1

bloedbanen

‘Jij bént geen lijf, je hébt er een,’ stelt de therapeut in het buurthuis. Kan de ik-persoon geholpen worden? Met ‘bloedbanen’ won Sandro van der Leeuw de juryprijs van Het Rode Oor 2024, de erotische schrijfwedstrijd van Vlaams-Nederlands huis deBuren. Lees meer

Lieselot

Lieselot

Twee vrouwen in een verzorgingstehuis hebben een afspraakje - maar zal de ander wel komen? Met ‘Lieselot’ won Sanne Otten Het Rode Oor 2024, de erotische schrijfwedstrijd van Vlaams-Nederlands huis deBuren. Lees meer

Je hebt mij getekend voor het leven

Je hebt mij getekend voor het leven

Hoe sluit je een hoofdstuk af? Jop Koopman schreef een brief aan zijn oude baas, in wiens tulpenbedrijf hij als invalkracht een bedrijfsongeval meemaakte. Lees meer

De dooddoener van het kwaad

De dooddoener van het kwaad

Bas Keemink bespreekt de film 'The Zone of Interest', waarin Jonathan Glazer 'Big Brother' naar de Holocaust brengt. Lovende kritieken schrijven dat hij Hannah Arendts theorie, de banaliteit van het kwaad, goed in beeld brengt, maar is dat wel zo? Lees meer

Ondergang / Opkomst

Ondergang / Opkomst

Wat als Pangea opnieuw ontstaat en de wereld weer één land wordt? In haar beeldende gedichten fantaseert Sanne Lolkema over nieuwe en oude werelden, systemen en cirkels. Lees meer

Exteriors, Annie Ernaux and Photography

Exteriors, Annie Ernaux and Photography

Jorne Vriens bezocht een tentoonstelling in Parijs en dit leidde tot een prachtige uiteenzetting over tekst, smartphones, connectie en fotografie. Lees meer

Dit kabinet is ziek - het heeft een ontstellend gebrek aan verbeelding

Dit kabinet is ziek: het heeft een ontstellend gebrek aan verbeelding

Marthe van Bronkhorst stelt dat het kabinet likkebaardend zou moeten trappelen om vernieuwende ideeën te presenteren, maar komt van een koude kermis thuis. Lees meer

De eerste leugen

De eerste leugen

De eerste keer dat Job van Ballegoijen de Jong loog, was het bijna onschuldig. Een leugentje om bestwil, dacht hij toen, om zijn moeder gerust te stellen. Maar die eerste leugen groeide uit tot een web waarin hij langzaam verstrikte. In zijn debuut 'Morgen vertel ik alles' vertelt hij waarom iedereen een tweede (of derde) kans verdient. Lees meer

misschien is dat waarom ik een tussenvorm bleek - gedichten

Misschien is dat waarom ik een tussenvorm bleek - gedichten

De tedere poëzie van Hilde Onis meandert langs beeldhouwers, honden met mannen-angst en verse gedachtestreepjes, en mondt uit in een zee van beelden, waarin ook de vergankelijkheid niet ongezien blijft. 'dat het beest zich meteen op me wierp / zie ik als bewijsvoering / voor dat wat uitblijft' Lees meer

Leven in laagjes

Leven in laagjes

In dit essay geeft Dani Bouwman een intieme reflectie op identiteit, familie en het verlangen naar een plek waar hij volledig zichzelf kan zijn. Lees meer

Lief kutland // Lancering

Lief kutland // Lancering

Vier samen met Hard//hoofd de launch van ons nieuwste magazine! Samen met je favoriete makers pluizen we dit stipje op de aardbol uit. Lees meer

Elke gelijkenis met bestaande personen of gebeurtenissen berust op louter toeval of waanideeën

Elke gelijkenis met bestaande personen of gebeurtenissen berust op louter toeval of waanideeën

"Elke gelijkenis met bestaande personen of gebeurtenissen berust op louter toeval of waanideeën" is een driedelige reeks gedichten van Trijntje van de Wouw die op een humoristische manier zwaardere thema's aan weet te snijden. Lees meer

De overkokende theatraliteit van Pierre Bokma maakt van Zomergasten weer een feestje

De overkokende theatraliteit van Pierre Bokma maakt van Zomergasten weer een feestje

Reinout Bongers schreef een nabeschouwing van de Zomergasten-aflevering met Pierre Bokma als gast of, moeten we zeggen, hoofdrol? "Therapie heeft hij wel geprobeerd, maar dat leverde hem - naar eigen zeggen - vooral een lege bankrekening op." Lees meer

Eerherstel voor mijn stiefmoeder

Eerherstel voor mijn stiefmoeder

Toen zijn stiefmoeder Pieta stierf, voelde het voor Jelle Havermans alsof hij werd bevrijd van een van zijn grootste onderdrukkers. Voor ons Sorry-magazine schreef hij dit essay waarin hij jaren later toegeeft dat de vrouw die hem en zijn zusje het leven zuur maakte, ook slachtoffer was van haar eigen tijdsgeest en omgeving. Lees meer

De ontkieming van een ruimte

De ontkieming van een ruimte

Hoewel de aandacht voor de oorlog in Oekraïne lijkt af te zwakken, blijft kunstenaar Rob Voerman onverminderd betrokken. Sophia Bustin vraagt zich af wat geëngageerde kunstenaars precies doen en betekenen voor de maatschappij en gaat daarom bij hem langs. Lees meer

:Aan een dun touwtje: Over onbegrip, offers en intergenerationele solidariteit

Aan een dun touwtje: Over onbegrip, offers en intergenerationele solidariteit

In dit persoonlijke essay ontrafelt Laura Korvinus de draden die haar met haar oma verbinden. Langs welke verhalen of assen kan verbondenheid tussen verschillende generaties ontstaan en worden vastgehouden? Deel 1. 
 Onderweg naar mijn grootouders glipt een herinnering mijn gedachten binnen. Op een oude video ben ik aan het spelen aan de rand van... Lees meer

Lees Hard//hoofd op papier!

Hard//hoofd verschijnt vanaf nu twee keer per jaar op papier! Dankzij de hulp van onze lezers kunnen we nog vaker een podium bieden aan aanstormend talent. Schrijf je nu in voor slechts €2,50 per maand en ontvang in maart je eerste papieren tijdschrift. Veel leesplezier!

Word trouwe lezer