Asset 14

Ben je wel echt verslaafd aan je smartphone?

Automatische concepten 27

De wereld staat in brand en dat mag niet onbeschreven blijven. Dagelijks besteden we eindeloos veel tijd aan onze smartphones. Sommigen wijten dat aan een verslaving. Gatool Katawazi pleit ervoor dat we onze verantwoordelijkheid nemen voor dit gedrag.

Een appje op WhatsApp, een melding van Facebook en een like op Instagram. Tussendoor check je het nieuws op je Volkskrant-app en klik je door op de advertentie die je daar ziet. Smartphones brengen veel moois: je onderhoudt contacten met dierbare mensen die ver weg zitten, volgt het nieuws wereldwijd, hoeft nooit te zoeken naar de weg dankzij Google Maps en je weet precies wanneer het stopt met regenen zodat je droog op je afspraak aankomt. Maar de smartphone heeft ook een groot nadeel: zonder dat je het doorhebt ben je zo uren met dit apparaat bezig. Hoe vaak ik zelf wel niet zei dat ik te veel op mijn smartphone kijk. Mijn excuus was dat ik eraan verslaafd was; ik kon er niks aan doen. Maar is dit wel zo? Of is het zeggen dat je verslaafd bent aan je smartphone een soort zelfvernietigende drogreden?

Tot voor kort besefte ik niet hoe schadelijk het is om steeds te herhalen dat ik verslaafd ben aan mijn mobiele telefoon. We maken overmatig veel gebruik van onze smartphones, maar we maken het onszelf te makkelijk als we dat wijten aan een verslaving. We doen alsof we machteloos zijn en niet van onze smartphone af kunnen blijven. Alsof smartphones totale controle hebben over de mens. Ik geloof dat we onze vrije wil onderschatten en te snel toegeven aan het idee dat de smartphone ons in een soort hypnose heeft gebracht (ik denk aan Black Mirror-achtige taferelen). Eentje waar wij niet uit kunnen komen en waar wij het slachtoffer zijn. Terwijl we denken dat we onder bedwang worden gehouden, is juist het valse idee van een verslaving de boosdoener. En als we die valse verklaring maar vaak genoeg herhalen, gaan we het zelf ook geloven.

Het woord verslaving is aan inflatie onderhevig. De betekenis van het woord verslaving is volgens Van Dale: ‘het verschijnsel dat iemand het gebruik van iets dat (op den duur) schadelijk voor hem is niet meer kan laten’ en van het woord verslaafd: ‘de slaaf zijnde van, geheel overgegeven (aan …)’. Dit houdt dus in dat een verslaving een dwangmatige afhankelijkheid is die de getroffen persoon schaadt. Het is gedrag dat de persoon heel moeilijk kan stoppen, zelfs wanneer iemand dat wil. Verslaving is niet enkel iets heel leuk vinden of iets te veel gebruiken, verslaving is een pathologie.

We labelen gedrag dat we niet leuk vinden, gedrag waar we ons misschien voor schamen of gedrag dat we niet volledig begrijpen al snel als een verslaving. Het lijkt mij ondenkbaar dat de hele samenleving verslaafd is. Toch herhalen we voortdurend dat we dat wel zijn. Dit doen wij om ons zelfbeeld niet te beschadigen, onszelf te ontzien en ons eigen aandeel in ons telefoongebruik te bagatelliseren. Kort gezegd: we zijn te lui. Het is makkelijker om de schuld te leggen bij grote techbedrijven (die hier ook een aandeel in hebben), terwijl je zelf weinig tot niets onderneemt om je gedrag te veranderen. Het is ook makkelijker om te zeggen dat je de hele dag met je smartphone bezig was door je verslaving, dan toegeven dat je geen moeite deed om naar buiten te gaan en je vrienden te zien. We zijn niet collectief verslaafd aan onze telefoons. Vind je dat je te veel gebruik maakt van je mobiel? Doe dat dan minder.

Mail

Gatool Katawazi (1994) woont en werkt in Amsterdam. Ze vermaakt zich met kunst en cultuur en schrijft graag over maatschappelijke kwesties.

Sima Mohamed (1994) is studente Illustratie aan de WDKA

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
Lees meer
test
het laatste
Roze, wit, blauw

Roze, wit, blauw

Rechtse en nationalistische partijen laten in hun nieuwste verkiezingsprogramma’s zien dat hun ruimte voor de lhbtqia+-gemeenschap altijd voorwaardelijk is geweest. Rocher Koendjbiharie ligt in zijn essay het probleem toe: 'Homonationalisme is niks meer dan de voorwaardelijke acceptatie van mensen uit de regenbooggemeenschap ten behoeve van een nationale identiteit en een nationalistische ideologie.' Lees meer

De achterblijvers

De achterblijvers

Fietsend over een jaagpad reflecteert Gert-Jan Meyntjens op zijn rol als echtgenoot en vader, en neemt hij je mee op een zoektocht naar wat het betekent om man te zijn. Zonder bitter te worden. Lees meer

Ik sliep rechts

Ik sliep rechts

Daten met iemand aan de andere kant van het politieke spectrum? Naomi Ronner deed het. In dit essay beschrijft ze haar ervaringen. Lees meer

De kleinste kans

De kleinste kans

Roosje van der Kamp bereidt zich altijd voor op het ergste. Een vreemd plekje op haar huid, opladers in het stopcontact: overal schuilt gevaar. Als ze achter een geheim komt in de familie begrijpt ze beter waar haar angsten vandaan komen. Ze vertelt erover in dit openhartige essay over intergenerationeel trauma. Lees meer

:Zomergast Koch: ‘Het is gewoon leuk om mensen iets op de mouw te spelden’

Zomergast Koch: ‘Het is gewoon leuk om mensen iets op de mouw te spelden’

Het plezier van de leugen en de bevrijding van de agressie: volgens Zomergast Herman Koch verfraait iedereen het leven een beetje met leugens. Lees meer

Hondenvoer 1

It takes an adult to raise a village: Halsema is streng, rechtvaardig, en een tikje autoritair in Zomergasten

De bedachtzame, maar mediagetrainde, Femke Halsema nam ons als Zomergast mee in de bestuurlijke (opvoed)dilemma’s uit haar werk. Als een klassiek ouderfiguur toont ze zich streng en rechtvaardig, maar mist ze óók zelfinzicht op sommige punten. Lees meer

Uğur Ümit Üngör stilt in Zomergasten maar zelden onze honger naar menselijkheid en ‘goeie dingen’

Uğur Ümit Üngör stilt in Zomergasten maar zelden onze honger naar menselijkheid en ‘goeie dingen’

‘Uğur Ümit Üngörs fragmenten zijn broodnodige kost voor een samenleving die consequent doet alsof wijdverbreid extreem (staats)geweld een ver-van-mijn-bedshow is.’ Terwijl Zomergast Üngör zichzelf kundig naar de achtergrond werkt, maakt hij duidelijk dat de zomer vele winters verstopt. Met opgewekte grimmigheid vraagt hij ons om ons zorgen te maken over het leed van anderen. Lees meer

Zomergasten met Eva Crutzen roept de vraag op of een mooi gesprek genoeg is of dat kijkers toch snakken naar goede televisie.

Zomergast Eva Crutzen zorgde voor een mooi gesprek, maar is dat genoeg?

Na de ideale televisieavond van Eva Crutzen vraagt Hanna Karalic zich af of een mooi gesprek genoeg is voor Zomergasten of dat kijkers toch snakken naar goede televisie. Lees meer

Mijn tweede kutland… 2

Mijn tweede kutland…

Toen Iskra de Vries vanuit Polen naar Nederland verhuisde, bleek dat zij niet van een koude kermis thuiskwam, maar naar een koude kermis vertrokken was. Iskra schrijft een verschroeiend eerlijke break-up brief aan het adres van ons kikkerlandje. Lees meer

Schroot voor de kunstkenner 1

Schroot voor de kunstkenner

Wat doet een beschilderd stuk schroot in het Stedelijk? Waarom ruikt het er opeens chemisch en zoet tegelijk? Het is het werk van Selma Selman, die opnieuw definieert wat kunst is en mag zijn. Ivana Kalaš is onder de indruk – en heroverweegt haar eigen positie. Zoetig en naar ijzer – dat aroma komt op... Lees meer

Zomers zwijgen

Volim nas: hoe de taal van de liefde mijn lichaam tot stilte maande

Wat als je vertrouwen in jezelf en je lichaam plotsklaps wordt aangetast door epileptische aanvallen? En tegelijkertijd je vertrouwen in de onvoorwaardelijke liefde van je oma ook op losse schroeven komt te staan? In een persoonlijk essay neemt Dorea Laan je in beeldende taal mee in deze zoektocht. Lees meer

:Meer dan Maria: het moederschap in de beeldende kunst 3

Meer dan Maria: het moederschap in de beeldende kunst

Wat betekent het om moeder te zijn? En wanneer ben je dan een ‘goede moeder’? Moederschap, en alle nuances daarrond, blijft onderbelicht. Anne Louïse van den Dool onderzoekt via de representatie van moeders in de beeldende kunst de vele kanten die horen bij moeder zijn. Lees meer

Als je écht kinderen wilt redden

Als je écht kinderen wilt redden

Shashitu Rahima Tarirga kwam 33 jaar geleden via interlandelijke adoptie naar Nederland vanuit Ethiopië. Na een reis naar Ethiopië maakt ze nu een afweging tussen haar leven hier en het gemiste leven daar. 'Weegt een westers paspoort op tegen het moeten omgaan met de trauma’s van scheiding en achterlating? Weegt een leven hier op tegen onbekendheid met je leven daar?' Lees meer

nuclear family

Queerkroost

In een briefwisseling over queer ouderschap zoeken Eke Krijnen en Lisanne Brouwer naar steun, herkenning en een houding om de maatschappelijke discriminatie buiten het gezinsleven te houden. Lees meer

Informatiehonger

Informatiehonger

We verslikken ons in data, maar blijven gulzig drinken. In dit essay onderzoekt Paola Verhaert hoe onze honger naar informatie — ooit gevoed door boeken, nu door eindeloze datastromen — ons hoofd én onze wereld begint te verzwelgen. Waar ligt de grens? En merken we het als we die overschrijden? Lees meer

:Naar een taal die consent fucking overbodig maakt: brieven over consent

Naar een taal die consent fucking overbodig maakt: brieven over consent

In haar laatste brief aan Alara buigt Yousra zich over taal: hoe taal seksueel geweld normaliseert en hoe taal inwerkt op onze erotische verbeelding. Geweldloze verhoudingen scheppen via taal is voor haar zowel een kwestie van nieuwe talen schrijven als oude of bestaande talen herinneren. Lees meer

Kind van lelijke huizen

Kind van lelijke huizen

Om haar heen ziet Anne Schepers dat de kinderen uit ‘mooie huizen’ die wél een financieel vangnet hebben eerder de stap naar freelancewerk kunnen maken. Ze staat voor de keuze: lijden voor de kunst of doen wat de maatschappij verantwoordelijk acht? Lees meer

:Een reeks foto’s: brieven over consent

Een reeks foto’s: brieven over consent

Voor Alara Adilow voelt het alsof er altijd hiaten overblijven na het schrijven van een antwoord op een brief, en ze vraagt zich af of ze daarom steeds midden in de nacht wakker wordt. Ze denkt na over hoe de zachte aanrakingen niet alleen voor haar lichaam helend kunnen zijn, maar ook voor onze gewelddadige maatschappij, waar pestgedrag en leedvermaak machtsgrepen zijn. Lees meer

:Hoe te dromen:  Over slaap, verlangen en dromen over een betere wereld

Hoe te dromen: Over slaap, verlangen en dromen over een betere wereld

Als Stella Kummer ’s ochtends wakker wordt, bespreekt ze in bed haar dromen met haar vriend. Terwijl ze aan hem vertelt wat er die nacht in haar droomwereld is omgegaan, denkt ze na over dromen over de wereld. Begint het veranderen van de wereld niet eigenlijk gewoon in bed? Lees meer

Auto Draft 8

Een transformatie van verlangen: brieven over consent

Wat als we consent en verlangen zélf als de voorwaarden van bevrijding en sociale rechtvaardigheid zien? Yousra Benfquih licht toe hoe genot-activisme ons niet alleen toelaat om ons tegen de dingen te verzetten, maar ook om te onderzoeken waar we naar verlangen. Lees meer

Lees Hard//hoofd op papier!

Hard//hoofd verschijnt vanaf nu twee keer per jaar op papier! Dankzij de hulp van onze lezers kunnen we nog vaker een podium bieden aan aanstormend talent. Schrijf je nu in voor slechts €3 per maand en ontvang in maart je eerste papieren tijdschrift. Veel leesplezier!

Word trouwe lezer