Asset 14

Slikken of spugen

Soms heb ik heimwee naar de tijd dat ik ranzige spelletjes speelde met mijn vriendin Jackie. Nee, geen seksspelletjes, ik bedoel toen ik een jaar of tien was en Mens Erger Je Niet begon te haten. Waar je me eerst nog wakker kon maken voor een potje wat dan ook (Ganzenbord, stoepranden, alles wat bewoog op de computer en zelfs Patience op de computer - dat alleen bij het uitspelen ervan in psychedelische sprongen bewoog, een legendarische computertruc begin jaren negentig), raakte ik langzaam dodelijk geïrriteerd door deze uitgestippelde spelvormen. Waarom verzonnen we zelf niet iets, maar dan beter? Gelukkig had ik een vriendin die sowieso overal verveeld door raakte, dus samen tilden we het begrip gezelschapsspelletje naar een extremer level (een voorbode voor de puberteit, waarin we die tactiek op alle bezigheden toepasten).

We bedachten bijvoorbeeld het spelletje Slikken of Spugen. Nee viespeuken, dit heeft wederom niets met seks te maken, maar alles met culinaire hoogstandjes. Het idee was even simpel als briljant: om beurten maakten we in onze ouderlijke keukens een hapje of drankje voor elkaar klaar. Dat klinkt schattig nietwaar? Maar schattig is toch het woord niet echt. De ontvanger droeg namelijk een blinddoek, en de samensteller liet niet los in welke van de twee mogelijke categorieën haar gekokkerel viel: superlekker, of supersupervies. Het enige wat we verklapten, was of het om een hap dan wel een slok ging.

De categorie superlekker was gemakkelijk en vergde weinig creativiteit voor onze nog niet volgroeide smaakpapillen - we waren kwistig met de suikerpot, de slagroomspuit, de bastognekoeken en we smolten tientallen repen chocolade. Of we pakten, afhankelijk van onze bui, uit met bakboter, gesmolten kaas en currymayonaise. Werkelijk waar, het water loopt me nog steeds in de mond wanneer ik terugdenk aan onze superlekker-creaties. De in roomboter gebakken witte boterham met mayonaise en gesmolten kaas. De slagroomspeculaas-m&m’s. Zelfs de kokindjes in onverdund limonadesiroop waren nog best heel goed te doen. Maar goed, met alleen de categorie superlekker zou het geen spelletje zijn, maar onverbloemde vetmesterij. Enter de categorie supervies. Die begon onschuldig, met gewoon supervies; een boterham met pindakaas en tandpasta bijvoorbeeld. De kern van het spelletje was om minstens één grote hap of slok weg te werken en je lege mond te tonen - dan mocht je blinddoek af zodat je kon aanschouwen wat je zojuist verorberd had.
‘Oh! Marmite-mayonaise op roggebrood! Bizar!’
‘Een gebakken ei vol chocotoffs! Hahaha!’
‘Een glas melk met ketjap en mondwater! Ieeeeuw!’

Beeld: Berber Theunissen.

De eerste die het uit walging niet doorslikte had verloren en ging dus gebukt onder everlasting shame. Beiden even trots als koppig kon dit spelletje urenlang doorgaan, dus schaalden we na een aantal supervieze dissen over en weer al op naar supersupersupervies en vervolgens naar ziekmakend tot bijna fataal.

Cup-a-soup met kattenbakkorrels. Fijngestampte slakkenhuisjes in blokjes oude kaas. Ik noem maar wat. Maar de ergste waren eigenlijk de happen/slokken die bij eerste beschouwing niet eens echt verdorven smaakten, of soms zelfs nog best ok. Tot je blinddoek af mocht. Vooral mijn vriendin was een ster binnen deze sadistische categorie, waarbij ik bijvoorbeeld mijn ogen opende na een ogenschijnlijk heerlijke hap chocoladecake en de wc-borstel zag staan in het pannetje met gesmolten chocolade. Of die keer dat ze naast hagelslag ook dikke klodders spuug én snot door de roomboter had geroerd. Binnenhouden was het devies, anders verloor je alsnog. Ranzigheden van dit kaliber gingen hand over hand, want deze geintjes maakten natuurlijk wraakgevoelens los, die mij er bijvoorbeeld toe aanzetten om het weeë bezinksel uit het gootsteenputje met een kiwi, een appel en wat suiker lekker voor haar te blenden. Zij sloeg terug met kattenvoer gemarineerd in chloor. Ik slikte.

Ik denk dat het spelletje op dit punt ongeveer gestopt is, terwijl de puberteit zelfs nog moest beginnen (daar kom ik vast nog eens op terug, met onder meer het toevoegen van de ingrediënten alcohol en drugs aan velerlei spelletjes).

Maar ik heb dus best weleens heimwee naar die tijd. Vooral op momenten zoals nu, wanneer ik op een doorsnee dag bij mijn geliefde thuis een doorsnee-gerecht aan het koken ben en vanuit de keuken ‘nee hoor’ roep, ‘je hoeft niet te helpen!’ Dat hij lekker kan blijven tekenen, dat hij alleen maar zijn ogen even dicht hoeft te doen wanneer ik de tafel dek. Ruik je het al lief? Nee nog niet kijken hoor! Eerst een hap, hier, nee hier, hier komt ‘ie, ja apart he?

Ik gaf toe aan mijn opvlammende heimweegevoelens toen ik het troebele water van de dooie tulpen naast de linzensoep zag staan.

Mail

Laura van der Haar is archeoloog en schrijver.

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
test
het laatste
:Hoe te dromen:  Over slaap, verlangen en dromen over een betere wereld

Hoe te dromen: Over slaap, verlangen en dromen over een betere wereld

Als Stella Kummer ’s ochtends wakker wordt, bespreekt ze in bed haar dromen met haar vriend. Terwijl ze aan hem vertelt wat er die nacht in haar droomwereld is omgegaan, denkt ze na over dromen over de wereld. Begint het veranderen van de wereld niet eigenlijk gewoon in bed? Lees meer

Auto Draft 9

Dat het was

Hoe ga je om met herinneringen die te pijnlijk zijn om onder ogen te komen? Olivier Herter maakt het publiek getuige van een versnipperd landschap van herinneringen. Vloeiend, stemmig en ogenschijnlijk zonder plot wordt geprobeerd woorden te vinden, waar geen woorden voor te vinden zijn. Dit verhaal werd eerder op toneel gebracht door t Barre Land. Lees meer

:De archivaris en haar dochter: De eeuwige lijsten

De archivaris en haar dochter: De eeuwige lijsten

‘Ik wil geen literatuur van je maken.’ Hoe berg je je moeder in je schrijven, zonder haar essentie te bevriezen? Bareez Majid dicht in woord en beeld over ‘soon-to-be-dead-mothers’ en onderzoekt hoe hun lichamen functioneren als vergankelijk archief. Lees meer

Nog een keer: baas in eigen buik! 1

Nog een keer: baas in eigen buik!

Je zou zeggen dat het abortusrecht in Nederland vanzelfsprekend is, maar is dat eigenlijk wel zo? Een abortus is wettelijk gezien namelijk nog steeds strafbaar. Jihane Chaara neemt je mee in de politieke geschiedenis van het verworven abortusrecht in Nederland, die gepaard gaat met weerstand tegen dit recht op zelfbeschikking, maar ook met veel feministisch verzet en solidariteit. Lees meer

Auto Draft 8

Een transformatie van verlangen: brieven over consent

Wat als we consent en verlangen zélf als de voorwaarden van bevrijding en sociale rechtvaardigheid zien? Yousra Benfquih licht toe hoe genot-activisme ons niet alleen toelaat om ons tegen de dingen te verzetten, maar ook om te onderzoeken waar we naar verlangen. Lees meer

Iemand die me bij de hand neemt en me zegt hoe het moet, alles

Iemand die me bij de hand neemt en me zegt hoe het moet, alles

'Ik verlang zo erg naar een inspirerend figuur die logica ontdekt in de willekeur van wat ons allemaal overkomt. Die tegen me zegt: "Marthe, zó is het, en de rest is bullshit".' Lees meer

Auto Draft 7

Moederland

Zelfs in de Italiaanse zon lukt het niet altijd om donkere gedachten op afstand te houden. Roos Sinnige laat ons meedrijven op de ongrijpbare stroom die dan ontstaat. Lees meer

Mijn naam roept 1

Mijn naam roept

Hodo Abdullah beschrijft hoe de geschiedenis van Somaliland haar ook veel over haarzelf leerde. Hoe komt het dat het geloof in henzelf, de veerkracht en de trots van de Somalilanders zo verankerd zit in hun DNA? Wat geeft hun de kracht om door te gaan? Lees meer

:Oproep: Reageer op de briefwisseling over seksueel consent! 1

Oproep: Reageer op de briefwisseling over seksueel consent!

Ben je vrij in je verlangen? Op welke manieren kunnen en willen we elkaar aanraken? Reageer vóór 2 juni op de brieven van Yousra Benfquih en Alara Adilow. Lees meer

zonderverdergroet

zonder verdere groet

Rijk Kistemaker doet niet aan groeten. Rijk schrijft gedichten terwijl hij bezig is met andere dingen, zoals het opladen van een gehuurde Kia en huilen. Laat je meevoeren op zijn poëtische gedachtestroom. Lees meer

een interview met Abel Kamps

Interview met Abel Kamps: 'Ik hou ervan als mijn werk meer een ervaring wordt en minder een object.'

Aucke Paulusma gaat in gesprek met kunstenaar Abel Kamps: Hoe verweef je absurditeit of humor in je kunst, en welke rol spelen deze elementen in het creëren van de impact die je werk op de toeschouwer heeft? Lees meer

Jonathan de slakkenman

Jonathan de slakkenman

'Hij zag simpelweg hoe de slak zich terugtrok in zijn huisje wanneer het zich onveilig achtte. Vanwege hun gedeelde lot, voelde Jonathan zich geroepen om de naaktslak ook een toevluchtsoord te bieden.' In dit korte verhaal van Ivana Kalaš neemt Jonathans slakkenfascinatie langzaam zijn leven over. Lees meer

:Armoede, de bedpartner die je verlangen indringt: brieven over consent

Armoede, de bedpartner die je verlangen indringt: brieven over consent

Alara Adilow blikt terug op haar jongere zelf en ziet hoe onwetendheid en zelfdestructie haar afsneden van zorg en liefde, tot feministische en postkoloniale denkers haar aanraakten en haar openstelde om naar zichzelf en de wereld te kunnen kijken. Lees meer

Het insectenhotel

Het insectenhotel

‘Ik kan wel voor je krimpen.' Dieuke Kingma onderzoekt in een kort verhaal vol spinnenpoten en keverschildjes of je de ruimte die je inneemt in een relatie ook weer terug kan geven. Lees meer

Afgebeeld is een vrouw in badpak, zwemmend tussen vissen.

Anders zijn is niet ‘tegen de natuur’

Marthe van Bronkhorst duikt in de diepzee en ontleert acht lessen die ze vroeger op school onderwezen kreeg. Lees meer

Mooi vanbuiten en vanbinnen: pleidooi voor dagdagelijkse entomologie 2

Mooi vanbuiten en vanbinnen: pleidooi voor dagdagelijkse entomologie

Insecten hebben een slecht imago. We houden ze het liefst ver uit de buurt, maar dat is onterecht, vindt Jitte. Met dit artikel bewijst hij je graag van het tegendeel en vertelt hij hoe sluipwespen lieveheersbeestjes inschakelen als lijfwacht voor haar larven, over de indrukwekkende hersenen van de Darwinwesp, en hoe je een mierenkolonie opzet met één koningin. Lees meer

Auto Draft 6

ode aan de lepismA saccharinA

Lieke van den Belt neemt je mee in de wereld van de zilvervis. Met lichte en vervreemdende beelden schetst ze in twee gedichten een dialoog tussen deze beestjes en hun slachtoffers. Lees meer

Enterprise, Alabama

Enterprise, Alabama

Charlotte Duistermaat neemt je mee in de enigszins absurde culturele en historische impact van een snuitkeverplaag op een Amerikaans dorpje en de vergelijkbare migratiestromen van mens en dier. Lees meer

Oproep: Hard//hoofd zoekt een nieuwe Chef Beeld!

Hard//hoofd zoekt een nieuwe Chef Beeld!

Hard//hoofd zoekt een getalenteerde beelddenker (x/v/m) die visuele sturing geeft en die de redactie wil komen versterken! Lees meer

Oproep: Stouten Stift en het Rode Oor 2025 1

Oproep: De Stoute Stift en Het Rode Oor 2025

De jaarlijkse erotische schrijfwedstrijd Het Rode Oor en de daaraan gekoppelde illustratiewedstrijd De Stoute Stift staan weer open voor inzendingen! We zijn op zoek naar de beste erotische verhalen om naar te luisteren en vier Nederlandse en vier Vlaamse illustratoren die een beeld willen maken bij de beste verhalen van de erotische schrijfwedstrijd. Lees meer

Lees Hard//hoofd op papier!

Hard//hoofd verschijnt vanaf nu twee keer per jaar op papier! Dankzij de hulp van onze lezers kunnen we nog vaker een podium bieden aan aanstormend talent. Schrijf je nu in voor slechts €2,50 per maand en ontvang in september je eerste papieren tijdschrift. Veel leesplezier!

Word trouwe lezer