Foto: Roel van Tour Alle stamkroegen die er zijn. Een lijst van Ava Mees List." /> Foto: Roel van Tour Alle stamkroegen die er zijn. Een lijst van Ava Mees List." />
Asset 14

Cheers

Ah, de kroeg. Plek waar al je sores kunnen worden verdronken, bedevaartsoord van de rusteloze ziel, clandestiene ontmoetingsplaats van geliefden, gelijkgestemden en gezellen. Ooit verklaarde ik eerder op deze site de liefde aan deze prachtige plekken. Tijdens mijn bezoek deze week aan Europese hoofdstad Brussel werd ik herinnerd aan deze genegenheid en besefte me dat het soms makkelijker is een stamkroeg te vinden in een vreemde stad dan in je eigen woonplaats. Ik belandde in de Archiduc, een klein café op de Rue Antoine Dansaert/Antoine Dansaertstraat.

Op nummer zes, op een steenworp van de Beurs, lag dit art deco juweel uit 1937. Met een vleugel in het midden, verse bloemen, en op elke tafel een asbak. Alles in dit café was rond. Achter de bar stonden jonge Belgische mannen, onwaarschijnlijk knap in hun overhemd, met donkere ogen en een lichte stoppelbaard. Ik voelde me er een ware kosmopoliet, met een wodka gimlet in de ene, en een sigaret in de andere hand, uitkijkend over het publiek, converserend over belangrijke zaken in het leven en onbenullige niemendalletjes. Maar of dit nu een plek was waar ik elke avond zou willen zitten, nee. Er zijn dagen dat je een kop koffie en een krant wil, of een wat slordig getapt biertje aan een net iets te lang niet schoongemaakte bar. Er zijn namelijk verschillende soorten stamkroegen. Een opsomming.


Foto: Roel van Tour

De dichtbijhuis stamkroeg

In je pyjama loop je op een willekeurig moment van de dag naar binnen. Hey, buuf, zegt de waard. Hier is het nooit te druk. Hier drink je koffie, en mag je ongegeneerd op de computer werken met elk uur een kopje thee. Hier maakt de barman avances die net iets te ver gaan, maar je bent meestal niet wakker genoeg om er iets van te zeggen. En ach, wat kan het jou eigenlijk schelen. Hij nestelt zich even tegen je boezem, jij neemt nog een slok van je bak leut.
Voorbeeld: het dichtstbijzijnde etablissement waarvan je vrijwel zeker weet dat het geen witwasserij is, en waar ze degelijke koffie schenken.

De flaneer stamkroeg

Opgedoft als een pauw stap je hier binnen. Enkel met glimmende leren schoenen waag je je op de prachtig betegelde vloer van dit café, met een bontjas de schijn opwekkend bij het personeel dat je oud geld bent. Het personeel trapt hier vrijwel nooit in en schenkt je met medelijden in de ogen je kopje koffie voor een tientje, terwijl jij je nestelt in de fluwelen leunstoel. Na je bezoek voel je je weer alsof je er toe doet. Meestal een hotelbar.
Voorbeeld: Café Americain, Okura, the Grand.
Accessoire: Een goed gevulde portemonnee.

De ons-kent-ons stamkroeg

Bij binnenkomst krijg je een zoen. Je gaat zitten op je vaste plek, liefst aan de bar. Ook zonder gezelschap spendeer je hier gerust een paar uur, zittend naast alle andere vaste gasten. Terwijl je pof-rekening gestaag naar ongekende hoogten klimt, doen jullie samen je beklag over de drie buitenstaanders die hier binnen komen. Wie denken ze wel niet dat ze zijn, met hun luidkeelse geschater en hun vraag om bier. Pfoe! “Nog een fluitje alsjeblieft, Sjonnie.” De kat krult zich op in de vensterbank, de tijd gaat traag.
Voorbeeld: Nagel, Wheels, l’Affiche.
Leesvoer: Een verfrommelde krant.

De verborgen-juweel stamkroeg

Niemand kent deze plek behalve jij. Hier, hier is het pas echt authentiek. Deze barvrouw, die is er al sedert 1976. Deze stoel, die is nog uit 1592. Aan deze tafel heeft Napoleon nog een borreltje gedronken. Daar, in dat hoekje, begon de affaire tussen JFK en Marilyn. Serieus. Waarom zou ik liegen?
Voorbeeld: De Druif, In’t Aepjen, Café de Flore, Les Deux Magots.
Op het menu: broodje aap.

De hipster stamkroeg

Het was niet je bedoeling hierheen te gaan, maar om de één of andere reden werd je hier mee naartoe gesleept. Het interieur is tot in detail doordacht, strak met ongemakkelijke banken en een geautomatiseerde bar. Je wordt onder de voet gelopen door ballen en ander verschrikkelijk volk, maar ja, hier is ‘iedereen’ ‘altijd’. Elke keer beloof je jezelf nooit meer te gaan, tot je weer eens zwicht voor peer pressure.
Voorbeeld: Lux, Minibar, Wolvenstraat.
Accessoire: iPhone om constant verveeld te Twitteren.

De home-away-from-home stamkroeg

Het ontvluchten van het onbekende stadsgedruis heeft al snel als resultaat dat de schuilplaats een bijzondere plek in je hart verkrijgt. Hier, hier kennen ze je tenminste wel, hier lachen ze je vriendelijk toe. Al spreken ze je taal niet, de taal van bier is universeel (zei ik dat nou echt?) Na een lange dag van museabezoek loop je naar binnen, en je begrijpt meteen waarom iemand deze plek adviseerde. Sterker nog, eigenlijk wil je nooit meer weg uit dit warme bad. Bij terugkeer raad ook jij deze plek aan eenieder aan die het maar horen wil.
Voorbeeld: Archiduc, Brussel.
Tip: Wat je ook doet, haal niet je kaart tevoorschijn, en laat je Lonely Planet ook maar in de knapzak.

De genootschap stamkroeg

Bij binnenkomst knipper je drie keer met de ogen. Zie je dubbel? Je zou zweren dat je nog geen druppel binnen had gekregen, maar het lijkt wel alsof iedereen er hier hetzelfde uitziet. Dezelfde shirts, dezelfde houding, hetzelfde drankje. Van de rockabilly bar tot het rijke advocaten café tot het punkhol, overal zal je je een volstrekte buitenstaander voelen zolang je niet conformeert aan je omgeving.
Voorbeeld: Tiki Bar, café George, the Minds.
Accessoires in volgorde: een lijf vol tatoeages, aardappel in je keel, kisten.

De nacht stamkroeg

Het is dinsdag. Eigenlijk moet je morgen twintig dingen doen, en je ging alleen maar eventjes wat drinken met vrienden. Als donderslag bij heldere hemel is daar dan opeens de laatste ronde. Half één? Ah kom, we gaan nog even naar de nachtkroeg. Niet dat je dit vaak doet, maar de barman begroet je toch bij naam en zet een asbak, drie bier, en drie jaeger neer. Hier raak je in diep gesprek met een volslagen vreemde, wiens kaartje je de volgende dag in je zak vindt maar wiens gezicht je je bij god niet voor de geest kunt halen. Je vrienden met een echte baan stappen drie uur later dronken op de fiets naar kantoor, jij neemt weer eens een etmaal de telefoon niet op.
Voorbeeld: Pollux, Buurvrouw, Willens en Wetens.
Tip: Blijf water drinken.

Mail

Ava Mees List

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
test
het laatste
Vrijheid

Vrijheid

Liggend onder de auto van de buren overdenkt een man de relatie tot zijn familie, de gevolgen van zijn gedrag en de reactie van omstanders. Eva Gabriela schreef een kwetsbaar verhaal waarin de dreiging en het ongemak constant voelbaar zijn, en waarin de pleger van huiselijk geweld de hoofdpersoon is. Lees meer

Anders voel ik me zo oud 1

Anders voel ik me zo oud

In dit essay analyseert Loulou Drinkwaard de tegenstrijdige etiquetten die haar zijn geleerd of opgelegd: ‘Tussen u en jou in, zweef ik. De waarden van mijn vader in mijn ene hand en de waarheid van mijn moeder in mijn andere. Mijn oma deelt de kennis van ons moederland en ‘De Nederlander’ bepaalt wat hoort. Ondertussen vond ik een alternatief. Zullen wij elkaar vousvoyeren?’ Lees meer

:De herhaling van de zombie-apocalyps: Op zoek naar een alternatieve dystopie

De herhaling van de zombie-apocalyps: Op zoek naar een alternatieve dystopie

De zombie is een popcultuuricoon. En niet alleen tijdens Halloween! Series als The Walking Dead en The Last of Us volgen de gebaande zombiepaden. Volgens Anne Ballon hebben zombies méér narratief potentieel. In vernieuwende verhalen wordt onderzocht 'hoe wij als halfbewusten de wereld beleven, hoe we opgaan in systemen die we niet hebben gekozen, hoe we verlangen en met verlies omgaan.' Lees meer

Kleding gaat als warme broodjes over de toonbank, maar dat mag wel wat letterlijker

Kleding gaat als warme broodjes over de toonbank, maar dat mag wel wat letterlijker

We weten precies wat er in ons eten zit, maar wat dragen we eigenlijk op onze huid? Net als jij, verlangt Loïs Blank ook naar meer transparantie van de kledingindustrie. Zou die wens dan toch in vervulling kunnen komen? Lees meer

Twee dagen

Twee dagen

Rocher Koendjbiharie belicht de verschillende paden die we tijdens de aankomende verkiezingen in kunnen slaan. Kiest Nederland opnieuw voor rechts, en strompelen we verder richting democratisch en moreel verval? Of kiest Nederland toch voor een samenleving waarin we omkijken naar elkaar? 'Alleen fascisten zien antifascisme als een bedreiging.' Lees meer

Vergeten vrouwen 1

Vergeten vrouwen

In dit essay schrijft Anne Louïse van den Dool over vrouwelijke kunstenaars die meer dan ooit in de schijnwerpers staan. Niet alleen hedendaagse makers, maar ook opvallend veel vrouwen die rond 1900 actief waren in de kunstwereld trekken veel aandacht. Met solotentoonstellingen over Suze Robertson, Coba Ritsema en Jo Koster laten musea zien waarom juist deze kunstenaars alsnog een plek in de canon verdienen. Lees meer

De verdwenen kosmonaut

De verdwenen kosmonaut

Duizenden kilometers van de kosmonaut vandaan zit Igor, uitkijkend over de stad, terwijl hij luistert naar de ruis op de tv, naar de beukende eurodance plaat die nog naklinkt in zijn oren en naar een stem die hem probeert te overtuigen terug te komen. In De verdwenen kosmonaut van Thijs van der Heijden raakt een... Lees meer

Geen geld maakt ook niet gelukkig

Hard//hoofd zoekt een zakelijk assistent!

Wij zoeken een enthousiaste en veelzijdige zakelijk assistent (x/v/m) die ons zakelijke team wil versterken. In deze functie krijg je de kans om ervaring op te doen met de zakelijke en organisatorische kant van een literair tijdschrift en online platform. Lees meer

Het huis in mijn hoofd

Het huis in mijn hoofd

Wat als technologie je verbeelding probeert te esthetiseren? Mina Etemad bezocht in juni, tijdens de twaalfdaagse oorlog tussen Iran en Israël, de VR-voorstelling From Dust van Michel van der Aa. ‘Het zou troostend moeten zijn, maar hoe kan ik het rijmen met de realiteit hierbuiten?’ Lees meer

Het borrelt 1

Ortolaan

Liefde gaat door de maag, weet de chef in het verhaal van Fleur Klemann. Zorgvuldig bereidt hij al zijn ingrediënten én zijn geliefde: ‘Haar tong die ze langs haar vette lippen haalde, het rozige vlees.’ Lees meer

Naweeën

Naweeën

In Naweeën dicht Vlinder Verouden over vervellen, verpoppen, verschonen, volgroeien en legt zo het proces van veranderen vast. ‘Hier slaat de klok tien en stap ik uit spinseldraden slijmerig warm een / Laatste vinger die glijdt over de plastic bodem van een pot haargel.’ Lees meer

Het borrelt

Het borrelt

‘Vuur raakt water / en alles sist barst klapt fluit schuimt vergaat stijgt verdampt smelt breekt sterft’. Dieuke Kingma dicht over het moment dat het ondergrondse naar boven breekt: zoals bij vulkaanuitbarstingen, of de tweede symfonie van Mahler. Lees meer

Laboratoriumkinderen

Laboratoriumkinderen

Afgelopen zomer namen tien aanstormende schrijftalenten deel aan het Schrijverskamp van Frontaal, waar ze werkten ze aan teksten rondom het thema Grond. In dit drieluik onderzoekt Louise van der Veen in vitro fertilisatie (IVF) als een mogelijke grond van het bestaan. Lees meer

:Podcast: Maandagavond – De aanleiding

Podcast: Maandagavond – De aanleiding

Een nieuw seizoen van Maandagavonden door Nwe Tijd, dit keer ook te beluisteren bij Hard//hoofd. Met Johannes Lievens die zich – tegen wil en dank – in het feestgedruis stort, Ellis Meeusen over de voorpret, Suzanne Grotenhuis met een pleidooi voor kleine vieringen en Freek Vielen opent de avond met twee anekdotes. Lees meer

Wil de Nederlander opstaan alsjeblieft?

Wil de Nederlander opstaan alsjeblieft?

Wanneer de VVD pleit voor het bijhouden van gegevens over ‘culturele normen en waarden’ van mensen met een migratieachtergrond, over welke normen en waarden hebben ze het hier dan eigenlijk? Rocher Koendjbiharie neemt de eisen onder de loep die de politiek alleen stelt aan mensen die zichtbaar wortels elders ter wereld hebben. ‘Men wil geen vermenging van culturen en geen uitwisseling van gedachten. De echte eis is assimilatie en het afbreken van wortels.’ Lees meer

Als de bodem niet dragen kan

Groeipijn

‘Volwassen worden is zorgen voor’ luidt de wijsheid waar de hoofdpersoon in dit verhaal zich aan vasthoudt. In Groeipijn laat Tim Kobussen zien hoe hoe er een steeds letterlijke invulling aan die wijsheid wordt gegeven in een studentenkamer. Lees meer

In een miniatuurgrafkistje wordt het duingentiaanblauwtje naar de natuurbegraafplaats gedragen 1

In een miniatuurgrafkistje wordt het duingentiaanblauwtje naar de natuurbegraafplaats gedragen

Van het zetten van kopjes koffie en het branden van salie tot de Pinterest-pagina van DELA: Maartje Franken schrijft over rouwrituelen en onderzoekt de grond waarin rouw wortelt. Lees meer

Voor de meisjes

Voor de meisjes

Terra van Dorst dicht over de passiviteit van het wachten op morgen en het uitstellen van keuzemomenten. ‘morgen gaan we een ijsje halen / zullen de bramen rijp zijn / maak ik een besluit’ Lees meer

Regenwormen 1

Als de bodem niet dragen kan

Afgelopen zomer namen tien aanstormende schrijftalenten deel aan het Schrijverskamp van Frontaal, waar ze werkten ze aan teksten rondom het thema Grond. Anouk von Seida schrijft over de betonplaten op een boerderij en het onverwachte leven dat zich daarin afspeelt. Lees meer

Grond & Ik

Grond & Ik

Afgelopen zomer namen tien aanstormende schrijftalenten deel aan het Schrijverskamp van Frontaal, waar ze werkten ze aan teksten rondom het thema Grond. In 'Grond & Ik' zoekt Lisia Leurdijk naar manieren om een dialoog tussen het individu en de grond te openen. Lees meer

Bestel de bundel ‘Ik wil, wil jij ook!’

Op zoek naar een intiem, verzachtend en verzettend cadeau? Voor maar €10 bestel je de bundel ‘Ik wil, wil jij ook?’, een voorstel voor een nieuwe taal om over seksualiteit te spreken. Met ploeterende brieven en prikkelende beelden. Alleen te bestellen vóór het einde van dit jaar en zolang de voorraad strekt!

Bestel nu