Op een huis in mijn straat staat de spreuk “Arbeid is Zegen”. Dat hebben de bewoners niet zelf bedacht; dat is er ooit opgezet toen dit Drentse dorpje nog een Kolonie van Weldadigheid was. Verderop in het dorp vind je ook wel “Flink en Vlug”, “Zorg en Vlijt” en “Een van Zin”. Stichtelijke spreuken die... Lees meer

"Fluiten is dé manier om een vrolijke draai te geven aan een barre situatie. Het is het geluid van de huppelende postbode, die kerstkaartjes in de brievenbussen werpt tijdens een sneeuwstorm." Lees meer

"Broodbeleg is veel lekkerder dan de drager waar het voor bedoeld is." Zonde om iedere keer maar één keer te kunnen kiezen wat je op je brood doet. Maartje heeft de oplossing! Lees meer

Sinds kort woont Paula samen, in een nieuw huis, met een lieve vriend en een poezelige kat. Maar de verbinding verbreken met haar oude huis blijkt moeilijker dan gedacht. Lees meer

"Het moment lijkt voorbij als je de laatste slok koffie uit je kopje slurpt en je lippen aflikt. Wat rest ons dan nog?" Lees meer

Doodskisten in pakpapier (anti-ansichtkaarttoerisme). Lees meer

'Er is geen sprake van tijd. Er is geen sprake van de wereld. In die minuten tussen het begin en het einde van het spel zijn we enkel gezocht, niet zoekende.' Lees meer

In Amsterdam raakt Bien al jaren de weg niet meer kwijt, maar in Australië kon ze weer heerlijk drentelen, treuzelen en slenteren. Lees meer

Iemand gebruikt het woord 'gading'. Dit zet Koen aan het denken over woorden. Stromende woorden, sprekende woorden, uitgewoonde woorden. Lees meer

Maartje ontdekt hoe fijn 'hommelen' kan zijn. "Als twee lome hommels stapten we in een dubbeldekker, lieten ons, niet geheel expres, de verkeerde kant op rijden, namen de bus weer terug, dronken om 14:00 uur ons eerste glas wijn en lagen om 21:00 uur rozig in bed." Lees meer

Laura bezocht Museum Vrolik, de plek voor aangeboren afwijkingen op sterk water. "Hersenen met opgespoten bloedvaten, bijvoorbeeld. Of skeletten, waarop de verwoestende effecten van syfilis zich uiterst gedetailleerd aftekenen." Lees meer

Maite vindt troost bij een treurend aapje. "Kiek toch dat gezichtje, dacht ik in mijn moeders Achterhoekse accent. Kiek die knietjes. Dat kleine roze blommeke links van z’n pluizige oortje. Die opgetrokken wenkbrauwtjes en dat pruilende mondje." Lees meer

Joyce ontdekt de mantel der liefde. 'Ik wist natuurlijk dat hij bestond. Toch wilde ik niet luisteren naar iedereen die hem me probeerde aan te smeren. Het was nochtans hard nodig.' Lees meer

Pak uit, met alle grandeur die je in je hebt. Sta voor je vervuilende natuur, nu het nog kan. Lees meer

Luuk denkt terug aan de zomeravonden van zijn jeugd. "iedere gebeurtenis was een significant feit. Dat Yannis een sigaret had gerookt. Dat ik ‘dag’ had durven zeggen tegen Sofie, het knapste meisje uit de buurt." Lees meer

Net als waarschijnlijk veel andere mensen die opgegroeid zijn in de jaren negentig in Nederland wil ik het niet echt toegeven, maar DJ Paul Elstak heeft mijn jeugd bepaald. Begrijp me niet verkeerd: ik was geen negenjarig kind dat strak van de ecstasy (of xtc of wat de meest hippe spelwijze ervan ook is) menig... Lees meer

"Ritmisch dreunde ik wakker in de schemering." Over heipalen, en hoe ze kunnen zorgen voor een dagritme. Lees meer

De Hubo, een kleine doe-het-zelfzaak in Kirstens wijk, is een oase. "In de yogastudio verderop kom je misschien dichter bij je kern, maar hier vind je kleine ijzeren dingetjes die ervoor zorgen dat je deur weer makkelijk open en dicht gaat." Lees meer

“Over een chick die dood wil ofzo, maar dat is vet lastig dus belandt ze in een soort psychose en wordt ze opgenomen in een kliniek en daar ontmoet ze allemaal superchille mensen en dan wil ze ineens niet meer dood, Catharina heet ze of Marjolein ofzo, jeweetwel zo’n soort naam, van die schrijver Coolio weetjewel die we ook moesten lezen." Lees meer

Weerloos liggen de ongewervelden te wachten op het mes van de oesterman, dat hij hanteert met een ijzeren handschoen aan, als een ridder met een maliënkolder en een zwaard. Lees meer