Asset 14

Vrijdagavond

In het Cadavre staren schrijvers nooit naar een leeg vel papier. Ze gebruiken de laatste zin van hun voorganger als begin voor iets nieuws. Zo spelen ze een woordspelletje dat al jaren geliefd is bij verveelde kinderen en Parijse surrealisten.
Vandaag schrijft Marjolijn van de Gender verder met de famous last words van Anne van Winkelhof.

‘Ik hoop toch dat er iemand anders komt en mij onder zijn hoede neemt,’ zegt Janna terwijl ze de sigaretten uit mijn jaszak haalt. In het donker lijkt ze op haar Tinderfoto’s. ‘Heb je een aansteker?’
Het mag niet te makkelijk zijn, dus ik zeg niets. De aansteker zit in mijn achterzak, een plek waar haar vingers niet durven te komen. Of durfden te komen, want haar nagels prikken door mijn broek heen terwijl ze de aansteker pakt.
Mijn nek prikt en ik kijk naar links, naar rechts. Ons enige gezelschap in het park is een man die rondsloft met een chihuahua in zijn armen. Zijn kin ligt bijna op zijn borst, zijn lippen bewegen en hij wiegt de chihuahua voorzichtig. Hij ziet ons niet. Met één vlammetje steekt Janna twee sigaretten aan. Ze laat mij kiezen welke ik neem.

‘Op school moet ik hoofdsteden leren,’ zegt ze. ‘Volgens mij heten ze daarom zo, omdat iedereen ze ooit uit het hoofd heeft geleerd.’
Op school. Ik zet twee stappen achteruit. Mijn schoenzolen zinken weg in de modder, mijn knieën trillen.
‘Thijs?’ zegt ze.
Toen ik hoofdsteden moest leren, waren Servië en Montenegro één land en moest ik het identiteitsbewijs van mijn broer stelen om naar de kroeg te kunnen. Na drie biertjes glipte ik met mijn vrienden naar buiten om over te geven. Als één van ons pepermunt bij zich had, maakten we ons zo breed mogelijk en marcheerden we terug naar binnen. Inmiddels steelt mijn broer mijn foto’s om op Tinder te gebruiken, want bij mij groeien de grijze haren enkel op de achterkant van de schedel.
Janna zuigt aan haar sigaret en ik kijk naar de mijne. Het gloeiende puntje glijdt naar mijn vingers toe, vastbesloten om ze te verbranden.
‘Ik geloof niet dat dit een goed idee is,’ zeg ik.

‘Je bent jonger dan ik dacht,’ zegt Janna.
‘Jonger?’
‘Meestal zijn ze ouder dan ze mij vertellen.’ Ze neemt een teug van haar sigaret. ‘Hij was ook ouder. Maar dat vond ik niet erg. Ik vond het alleen erg dat er meer dan één leugen was.’
Met moeite wrik ik mijn schoenen los. Het vocht is door het leer gekropen, mijn sokken zijn koud. ‘Hoorde je niet wat ik net zei?’
‘Je vindt dit geen goed idee,’ zegt ze, ‘maar we staan hier nog.’
Ze is lang en haar lippen glanzen. Als ik watten in mijn oren zou stoppen, zou ik kunnen vergeten wat ze zei over hoofdsteden.
Ik haal de aansteker uit mijn zak en neem het doosje met sigaretten van haar over. Zonder haar aan te kijken houd ik twee sigaretten tegen de vlam. ‘Jij mag kiezen,’ zeg ik.

Na een korte zomerstop borduurt Laura Haman verder op Marjolijns laatste zin.

Mail

Marjolijn van de Gender (1994) studeert Taalwetenschap en Nederlands. Ze stond drie keer in de finale van schrijfwedstrijd Write Now! en ging mee met het zomerkamp van Das Magazin en de schrijfresidentie van deBuren. Recent verschenen negen korte verhalen van haar in de bundel Historische Verhalen – korte verhalen uit de Oudheid.

Martine Beetz is ontwerper en illustrator. Een passie voor storytelling, poëzie en metaforiek. Trouw met potlood en of krijt. En altijd met een kopje koffie erbij.

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
Lees meer
test
het laatste
Geen geld maakt ook niet gelukkig

Hard//hoofd zoekt een zakelijk assistent!

Wij zoeken een enthousiaste en veelzijdige zakelijk assistent (x/v/m) die ons zakelijke team wil versterken. In deze functie krijg je de kans om ervaring op te doen met de zakelijke en organisatorische kant van een literair tijdschrift en online platform. Lees meer

Het huis in mijn hoofd

Het huis in mijn hoofd

Wat als technologie je verbeelding probeert te esthetiseren? Mina Etemad bezocht in juni, tijdens de twaalfdaagse oorlog tussen Iran en Israël, de VR-voorstelling From Dust van Michel van der Aa. ‘Het zou troostend moeten zijn, maar hoe kan ik het rijmen met de realiteit hierbuiten?’ Lees meer

Het borrelt 1

Ortolaan

Liefde gaat door de maag, weet de chef in het verhaal van Fleur Klemann. Zorgvuldig bereidt hij al zijn ingrediënten én zijn geliefde: ‘Haar tong die ze langs haar vette lippen haalde, het rozige vlees.’ Lees meer

Naweeën

Naweeën

In Naweeën dicht Vlinder Verouden over vervellen, verpoppen, verschonen, volgroeien en legt zo het proces van veranderen vast. ‘Hier slaat de klok tien en stap ik uit spinseldraden slijmerig warm een / Laatste vinger die glijdt over de plastic bodem van een pot haargel.’ Lees meer

Het borrelt

Het borrelt

‘Vuur raakt water / en alles sist barst klapt fluit schuimt vergaat stijgt verdampt smelt breekt sterft’. Dieuke Kingma dicht over het moment dat het ondergrondse naar boven breekt: zoals bij vulkaanuitbarstingen, of de tweede symfonie van Mahler. Lees meer

Laboratoriumkinderen

Laboratoriumkinderen

Afgelopen zomer namen tien aanstormende schrijftalenten deel aan het Schrijverskamp van Frontaal, waar ze werkten ze aan teksten rondom het thema Grond. In dit drieluik onderzoekt Louise van der Veen in vitro fertilisatie (IVF) als een mogelijke grond van het bestaan. Lees meer

:Podcast: Maandagavond – De aanleiding

Podcast: Maandagavond – De aanleiding

Een nieuw seizoen van Maandagavonden door Nwe Tijd, dit keer ook te beluisteren bij Hard//hoofd. Met Johannes Lievens die zich – tegen wil en dank – in het feestgedruis stort, Ellis Meeusen over de voorpret, Suzanne Grotenhuis met een pleidooi voor kleine vieringen en Freek Vielen opent de avond met twee anekdotes. Lees meer

Wil de Nederlander opstaan alsjeblieft?

Wil de Nederlander opstaan alsjeblieft?

Wanneer de VVD pleit voor het bijhouden van gegevens over ‘culturele normen en waarden’ van mensen met een migratieachtergrond, over welke normen en waarden hebben ze het hier dan eigenlijk? Rocher Koendjbiharie neemt de eisen onder de loep die de politiek alleen stelt aan mensen die zichtbaar wortels elders ter wereld hebben. ‘Men wil geen vermenging van culturen en geen uitwisseling van gedachten. De echte eis is assimilatie en het afbreken van wortels.’ Lees meer

Als de bodem niet dragen kan

Groeipijn

‘Volwassen worden is zorgen voor’ luidt de wijsheid waar de hoofdpersoon in dit verhaal zich aan vasthoudt. In Groeipijn laat Tim Kobussen zien hoe hoe er een steeds letterlijke invulling aan die wijsheid wordt gegeven in een studentenkamer. Lees meer

In een miniatuurgrafkistje wordt het duingentiaanblauwtje naar de natuurbegraafplaats gedragen 1

In een miniatuurgrafkistje wordt het duingentiaanblauwtje naar de natuurbegraafplaats gedragen

Van het zetten van kopjes koffie en het branden van salie tot de Pinterest-pagina van DELA: Maartje Franken schrijft over rouwrituelen en onderzoekt de grond waarin rouw wortelt. Lees meer

Voor de meisjes

Voor de meisjes

Terra van Dorst dicht over de passiviteit van het wachten op morgen en het uitstellen van keuzemomenten. ‘morgen gaan we een ijsje halen / zullen de bramen rijp zijn / maak ik een besluit’ Lees meer

Regenwormen 1

Als de bodem niet dragen kan

Afgelopen zomer namen tien aanstormende schrijftalenten deel aan het Schrijverskamp van Frontaal, waar ze werkten ze aan teksten rondom het thema Grond. Anouk von Seida schrijft over de betonplaten op een boerderij en het onverwachte leven dat zich daarin afspeelt. Lees meer

Grond & Ik

Grond & Ik

Afgelopen zomer namen tien aanstormende schrijftalenten deel aan het Schrijverskamp van Frontaal, waar ze werkten ze aan teksten rondom het thema Grond. In 'Grond & Ik' zoekt Lisia Leurdijk naar manieren om een dialoog tussen het individu en de grond te openen. Lees meer

Regenwormen

Regenwormen

Afgelopen zomer namen tien aanstormende schrijftalenten deel aan het Schrijverskamp van Frontaal, waar ze werkten ze aan teksten rondom het thema Grond. Milou Lang graaft in dit tweeluik naar wormen, gangenstelsels en de geborgenheid die de grond kan bieden. ‘hier duw ik geil zijn in de kluiten aarde / durf mijn vingers te verliezen in slib en schimmeldraden’ Lees meer

Luchtspiegeling

Luchtspiegeling

'We bewegen log en lief.' Madelief Lammers onderzoekt in dit gedicht de onstilbare honger tussen twee mensen, een wankele relatie waaraan iets fundamenteels ontbreekt. 'Zie je hoe we ondanks die woede nog zo mooi zijn als een slapend paard dat met haar huid trilt om een daas te verjagen?' Lees meer

Stomwijzer

Stomwijzer

Marthe van Bronkhorst loodst je door het wispelturige politieke landschap aan de hand van haar alternatieve stemwijzer. Lees meer

Auto Draft 8

Programma: Ik wil, wil jij ook? - consent in illustratie

Vier samen met Hard//hoofd de publicatie van onze recent verschenen bundel over seksueel consent! Lees meer

Roze, wit, blauw

Roze, wit, blauw

Rechtse en nationalistische partijen laten in hun nieuwste verkiezingsprogramma’s zien dat hun ruimte voor de lhbtqia+-gemeenschap altijd voorwaardelijk is geweest. Journalist Rocher Koendjbiharie legt uit: 'Homoseksualiteit en vrouwenrechten zijn binnen rechtse kringen vaak pas relevant wanneer ze in relatie tot migratie besproken worden.' Lees meer

:Winnaar publieksprijs Rode Oor: Vespula vulgaris

Winnaar publieksprijs Het Rode Oor: Vespula Vulgaris

In een pot met schuimbanaantjes vecht een wesp om los te komen. Myrthe Prins portretteert een winkelbediende die in een snoepwinkel aan zoetigheid proeft. Met Vespula Vulgaris won zij de publieksprijs van Het Rode Oor 2025. Lees meer

Winnaar Stoute Stift 2024 1

Winnaars De Stoute Stift 2025

Cynthia Van Der Heyden won met haar illustratie de publieksprijs en Sarah Pannekoek won de juryprijs van De Stoute Stift 2025. Lees meer

Lees Hard//hoofd op papier!

Hard//hoofd verschijnt vanaf nu twee keer per jaar op papier! Dankzij de hulp van onze lezers kunnen we nog vaker een podium bieden aan aanstormend talent. Schrijf je nu in voor slechts €3 per maand en ontvang in maart je eerste papieren tijdschrift. Veel leesplezier!

Word trouwe lezer