Asset 14

Blote Tieten en Mannen in Pak

De invloed van Terry Richardson doet zich nog altijd overal voelen. Mees zag de videoclip van Robin Thickes 'Blurred Lines' en is het zat.

Een maand geleden stond ik op de dansvloer toen een opzwepend en vrolijk nummer op werd gezet. Het leek op Marvin Gayes 'Got to Give it Up'. Ik stak mijn armen in de lucht en nam me voor om aan de dj te vragen van wie het was maar vergat het weer want tja zo gaan die avonden uit. Tot ik het vorige week weer voorbij hoorde komen, en twee van mijn vrienden begonnen over die videoclip met de naakte chicks. “Wie is dit dan?”, vroeg ik. “Robin Thicke, het nummer heet 'Blurred Lines' was het antwoord, en ik zag in een flits die gast door de straten van New York mountainbiken in dat nummer met die vreselijke Beethoven-sample, 'When I Get You Alone'. Schijnbaar was het Thicke eindelijk gelukt om zich onder het ‘flauwe versie van Justin Timberlake’-juk uit te wurmen, want zijn nieuwe single is zeker een hit.

Eenmaal thuis downloadde ik het nummer, luisterde het een keer of acht, en besloot de clip te kijken. Die laadde niet, maar onderaan zag ik met koeienletters: WATCH THE UNRATED VERSION! Zoals elk mak schaap klikte ik. Robin Thicke, wiens haar inmiddels kort is geknipt, heeft zich een strak pak aan laten meten en zingt terwijl een zo goed als bloot modelletje tegen hem aanschurkt. Hey, daar is Pharell! Ook in een pak! En T.I.! Hij doet een dansje! Hij heeft kleren aan! Nog meer naakte meisjes! Ze zijn heel knap! Eentje zegt ‘Miauw’! PFFFFF. 32 jaar na Duran Durans 'Girls on Film (Night Version)' werkt de blote-tietenformule nog steeds: 'Blurred Lines' kreeg in de eerste week meer dan een miljoen hits. Al snel verwijderde YouTube de clip, maar het internet is oneindig en nog steeds is de video volop te bezichtigen.

Twaalf jaar geleden, in de glorietijd van muziekkanaal The Box, kwam 'Fiesta' van R.Kelly en Jay-Z elke nacht minstens dertig keer voorbij. Een lekker nummer, maar de voornaamste reden was wat banaler: de X-rated versie van de clip toonde topless dames die op gepaste afstand van elkaar in de zee stonden mee te wiegen met de muziek. Hun blik was leeg, de mond halfopen, op de achtergrond de zonsondergang (of -opgang?). Je vroeg je af wie het blik hitsige tienergastjes had opengetrokken die de clip maar bleven aanvragen, waardoor het groundhog day bleef op je televisiescherm. Twee jaar lang staarden we naar hetzelfde strand, tot 50 Cent met 'P.I.M.P.' kwam en ik wekenlang rondliep met het beeld van die enorme neptieten van het Aziatische meisje in mijn netvlies gegrift, met tepels die veel te hoog bovenop de borsten balanceerden. Ook deze clip maakte, net als 'Blurred Lines', gebruik van hedendaagse technologie. Als je hem nu terugkijkt valt niet alleen de kolossale boezem op, maar ook de reusachtige iPod die Fiddy in zijn klauwen heeft. Je vraagt je af hoe dom die hashtags '#THICKE' er over tien jaar uit zullen zien.

Wat Robin Thicke en de (vrouwelijke!) regisseur hebben geflikt, is de ultieme douchebag move. “Robin Thicke has a big dick” staat er, maar eigenlijk had er natuurlijk “Robin Thicke is a big dick” moeten staan. De man die nooit populair was betaalt mooie vrouwen om naakt om hem heen te dartelen en kijk: instant-coolheidsfactor 1000. Men trapt er massaal in. Zolang er duizenden gasten zijn die deze videoclip geil blijven vinden en er duizenden modelletjes zijn die er geen probleem in zien dat ze in hun blote reet om volledig geklede mannen heen moeten dansen, zullen we eindeloos dit soort dingen moeten kijken.

Vind je het een leuke video, best normaal? Draai de rollen dan eens om. Hoeveel clips kun je bedenken waarin mannen in hun blote pielemoos ronddansen terwijl ze met hun haar spelen en aan hun vingers likken? Geen een. Want andersom zou het er belachelijk uitzien.* Een paar weken geleden nog nam een Zweedse website het notoir seksistische kledingmerk American Apparel op de hak door een man te fotograferen in één van de idiote poses waarin vrouwen (immer met ontbloot onderlijf) keer op keer worden gefotografeerd voor hun reclames.

Robin Thicke beschrijft zelf in een interview hoe leuk hij het vond om naakte vrouwen in zijn clip te hebben. “Naakt is mooi!”, “Het vrouwelijk lichaam wordt al eeuwenlang bejubeld!” en “We staren ze niet aan als viespeuken maar maken grapjes met ze!”. Ik kan ook nog wel lachen om een paar gebbetjes in de clip, om Pharell die danst als Bill Cosby en T.I. die zijn best doet om niet omhoog te kijken. Maar meer dan een geveinsde glimlach kan ik niet op mijn gezicht toveren als Thicke opschept over zijn door Terry Richardson beïnvloede video.

Inderdaad, de invloed van die fotograaf is onmiskenbaar in 'Blurred Lines'. Al meer dan tien jaar worden we doodgegooid met Richardsons bullshit, en het lijkt vooralsnog niet alsof de trend uitsterft. Samen met het hoofd van American Apparel Dov Charney zorgt hij er voor dat de hipstermode – al lang uitgemolken maar nog altijd alomtegenwoordig – van overbelichte modellen in een onderbroekje je nog steeds vanaf elk reclamebord in je gezicht mept. Pats! Alleen al bij het kijken naar die advertenties hoor je het geluid van een stringetje dat uit elkaar wordt getrokken door een hijgende smeerpijp. Het idealiseren van bronstige types als Vince in Entourage en Hank in Californication (en dus in essentie de adoratie van ultieme goorlap Charles Bukowski, liefhebber van lauw pils) is op zijn minst een teken dat we nog lang niet verlost zijn van stompzinnige mannenidolen. Ondertussen blijven we keer op keer getuige van de objectificatie van vrouwen in reclames, videoclips en modeshoots: kleren uit, bek dicht, en lachen naar de camera zullen ze.

Vrijdag werd de nieuwe clip van R&B-zanger The-Dream, ‘Pussy’, net zoals Robin Thicke’s clip, verwijderd door YouTube. In de video rookt een vrouw een joint, en er volgt een langzame dans- en masturbatiescène, terwijl The-Dream expliciete teksten zingt. Maar het waren niet zijn woorden die te grof waren, net zoals bij 'Blurred Lines' ging het simpelweg om het vrouwelijk naakt: na tweeëneenhalve minuut trekt de vrouw haar string uit en er volgt een close up, HALLO. Pornografisch? Ja. Schokkend? Een beetje. Aanstootgevend? Nee. In tegenstelling tot het seksisme van Robin Thicke en consorten is er hier niets kwaadaardigs te zien. Vrouwen kleden zich wel eens uit, en ze masturberen ook zo nu en dan. Seks is niet schoon, niet droog, niet uniform, maar wel normaal en menselijk. Het hoeft niet per se de hele dag op televisie te worden uitgezonden, maar ik kan je één ding zeggen: deze clip is een stuk minder schadelijk voor ons brein dan de blote tieten en mannen in pak uit 'Blurred Lines'.

-

* Gelukkig kunnen we er altijd op rekenen dat iemand een goeie parodie maakt.

Mail

Ava Mees List

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
test
het laatste
Anders voel ik me zo oud 1

Anders voel ik me zo oud

In dit essay analyseert Loulou Drinkwaard de tegenstrijdige etiquetten die haar zijn geleerd of opgelegd: ‘Tussen u en jou in, zweef ik. De waarden van mijn vader in mijn ene hand en de waarheid van mijn moeder in mijn andere. Mijn oma deelt de kennis van ons moederland en ‘De Nederlander’ bepaalt wat hoort. Ondertussen vond ik een alternatief. Zullen wij elkaar vousvoyeren?’ Lees meer

:De herhaling van de zombie-apocalyps: Op zoek naar een alternatieve dystopie

De herhaling van de zombie-apocalyps: Op zoek naar een alternatieve dystopie

De zombie is een popcultuuricoon. En niet alleen tijdens Halloween! Series als The Walking Dead en The Last of Us volgen de gebaande zombiepaden. Volgens Anne Ballon hebben zombies méér narratief potentieel. In vernieuwende verhalen wordt onderzocht 'hoe wij als halfbewusten de wereld beleven, hoe we opgaan in systemen die we niet hebben gekozen, hoe we verlangen en met verlies omgaan.' Lees meer

Kleding gaat als warme broodjes over de toonbank, maar dat mag wel wat letterlijker

Kleding gaat als warme broodjes over de toonbank, maar dat mag wel wat letterlijker

We weten precies wat er in ons eten zit, maar wat dragen we eigenlijk op onze huid? Net als jij, verlangt Loïs Blank ook naar meer transparantie van de kledingindustrie. Zou die wens dan toch in vervulling kunnen komen? Lees meer

Twee dagen

Twee dagen

Rocher Koendjbiharie belicht de verschillende paden die we tijdens de aankomende verkiezingen in kunnen slaan. Kiest Nederland opnieuw voor rechts, en strompelen we verder richting democratisch en moreel verval? Of kiest Nederland toch voor een samenleving waarin we omkijken naar elkaar? 'Alleen fascisten zien antifascisme als een bedreiging.' Lees meer

Vergeten vrouwen 1

Vergeten vrouwen

In dit essay schrijft Anne Louïse van den Dool over vrouwelijke kunstenaars die meer dan ooit in de schijnwerpers staan. Niet alleen hedendaagse makers, maar ook opvallend veel vrouwen die rond 1900 actief waren in de kunstwereld trekken veel aandacht. Met solotentoonstellingen over Suze Robertson, Coba Ritsema en Jo Koster laten musea zien waarom juist deze kunstenaars alsnog een plek in de canon verdienen. Lees meer

De verdwenen kosmonaut

De verdwenen kosmonaut

Duizenden kilometers van de kosmonaut vandaan zit Igor, uitkijkend over de stad, terwijl hij luistert naar de ruis op de tv, naar de beukende eurodance plaat die nog naklinkt in zijn oren en naar een stem die hem probeert te overtuigen terug te komen. In De verdwenen kosmonaut van Thijs van der Heijden raakt een... Lees meer

Geen geld maakt ook niet gelukkig

Hard//hoofd zoekt een zakelijk assistent!

Wij zoeken een enthousiaste en veelzijdige zakelijk assistent (x/v/m) die ons zakelijke team wil versterken. In deze functie krijg je de kans om ervaring op te doen met de zakelijke en organisatorische kant van een literair tijdschrift en online platform. Lees meer

Het huis in mijn hoofd

Het huis in mijn hoofd

Wat als technologie je verbeelding probeert te esthetiseren? Mina Etemad bezocht in juni, tijdens de twaalfdaagse oorlog tussen Iran en Israël, de VR-voorstelling From Dust van Michel van der Aa. ‘Het zou troostend moeten zijn, maar hoe kan ik het rijmen met de realiteit hierbuiten?’ Lees meer

Het borrelt 1

Ortolaan

Liefde gaat door de maag, weet de chef in het verhaal van Fleur Klemann. Zorgvuldig bereidt hij al zijn ingrediënten én zijn geliefde: ‘Haar tong die ze langs haar vette lippen haalde, het rozige vlees.’ Lees meer

Naweeën

Naweeën

In Naweeën dicht Vlinder Verouden over vervellen, verpoppen, verschonen, volgroeien en legt zo het proces van veranderen vast. ‘Hier slaat de klok tien en stap ik uit spinseldraden slijmerig warm een / Laatste vinger die glijdt over de plastic bodem van een pot haargel.’ Lees meer

Het borrelt

Het borrelt

‘Vuur raakt water / en alles sist barst klapt fluit schuimt vergaat stijgt verdampt smelt breekt sterft’. Dieuke Kingma dicht over het moment dat het ondergrondse naar boven breekt: zoals bij vulkaanuitbarstingen, of de tweede symfonie van Mahler. Lees meer

Laboratoriumkinderen

Laboratoriumkinderen

Afgelopen zomer namen tien aanstormende schrijftalenten deel aan het Schrijverskamp van Frontaal, waar ze werkten ze aan teksten rondom het thema Grond. In dit drieluik onderzoekt Louise van der Veen in vitro fertilisatie (IVF) als een mogelijke grond van het bestaan. Lees meer

:Podcast: Maandagavond – De aanleiding

Podcast: Maandagavond – De aanleiding

Een nieuw seizoen van Maandagavonden door Nwe Tijd, dit keer ook te beluisteren bij Hard//hoofd. Met Johannes Lievens die zich – tegen wil en dank – in het feestgedruis stort, Ellis Meeusen over de voorpret, Suzanne Grotenhuis met een pleidooi voor kleine vieringen en Freek Vielen opent de avond met twee anekdotes. Lees meer

Wil de Nederlander opstaan alsjeblieft?

Wil de Nederlander opstaan alsjeblieft?

Wanneer de VVD pleit voor het bijhouden van gegevens over ‘culturele normen en waarden’ van mensen met een migratieachtergrond, over welke normen en waarden hebben ze het hier dan eigenlijk? Rocher Koendjbiharie neemt de eisen onder de loep die de politiek alleen stelt aan mensen die zichtbaar wortels elders ter wereld hebben. ‘Men wil geen vermenging van culturen en geen uitwisseling van gedachten. De echte eis is assimilatie en het afbreken van wortels.’ Lees meer

Als de bodem niet dragen kan

Groeipijn

‘Volwassen worden is zorgen voor’ luidt de wijsheid waar de hoofdpersoon in dit verhaal zich aan vasthoudt. In Groeipijn laat Tim Kobussen zien hoe hoe er een steeds letterlijke invulling aan die wijsheid wordt gegeven in een studentenkamer. Lees meer

In een miniatuurgrafkistje wordt het duingentiaanblauwtje naar de natuurbegraafplaats gedragen 1

In een miniatuurgrafkistje wordt het duingentiaanblauwtje naar de natuurbegraafplaats gedragen

Van het zetten van kopjes koffie en het branden van salie tot de Pinterest-pagina van DELA: Maartje Franken schrijft over rouwrituelen en onderzoekt de grond waarin rouw wortelt. Lees meer

Voor de meisjes

Voor de meisjes

Terra van Dorst dicht over de passiviteit van het wachten op morgen en het uitstellen van keuzemomenten. ‘morgen gaan we een ijsje halen / zullen de bramen rijp zijn / maak ik een besluit’ Lees meer

Regenwormen 1

Als de bodem niet dragen kan

Afgelopen zomer namen tien aanstormende schrijftalenten deel aan het Schrijverskamp van Frontaal, waar ze werkten ze aan teksten rondom het thema Grond. Anouk von Seida schrijft over de betonplaten op een boerderij en het onverwachte leven dat zich daarin afspeelt. Lees meer

Grond & Ik

Grond & Ik

Afgelopen zomer namen tien aanstormende schrijftalenten deel aan het Schrijverskamp van Frontaal, waar ze werkten ze aan teksten rondom het thema Grond. In 'Grond & Ik' zoekt Lisia Leurdijk naar manieren om een dialoog tussen het individu en de grond te openen. Lees meer

Regenwormen

Regenwormen

Afgelopen zomer namen tien aanstormende schrijftalenten deel aan het Schrijverskamp van Frontaal, waar ze werkten ze aan teksten rondom het thema Grond. Milou Lang graaft in dit tweeluik naar wormen, gangenstelsels en de geborgenheid die de grond kan bieden. ‘hier duw ik geil zijn in de kluiten aarde / durf mijn vingers te verliezen in slib en schimmeldraden’ Lees meer

Bestel de bundel ‘Ik wil, wil jij ook!’

Op zoek naar een intiem, verzachtend en verzettend cadeau? Voor maar €10 bestel je de bundel ‘Ik wil, wil jij ook?’, een voorstel voor een nieuwe taal om over seksualiteit te spreken. Met ploeterende brieven en prikkelende beelden. Alleen te bestellen vóór het einde van dit jaar en zolang de voorraad strekt!

Bestel nu