Wat moet je echt doen, lezen, beluisteren of zien? Om je te helpen geven leden van de Hard//hoofd-redactie iedere week antwoord op één simpele vraag: 'Wat maakt je blij?'
Omzeil de regels: stek
✩✩✩✩✩
Vivian Mac Gillavry
'Al jaren word ik gelukkig van planten in huis. Door het vele thuis zijn is die passie gegroeid. Dit heeft geresulteerd in een plantenstop die ik van mijn vriend kreeg opgelegd. Een heuse ‘one in, one out policy’ is ingesteld om te voorkomen dat ons huis op een tuincentrum gaat lijken. Maar goed, elke wet kent mazen, dus ook bij mij thuis. Zo zie ik het balkon als buiten-het-huis en het stekken van bestaande planten als ‘er is geen nieuwe plant het huis ingekomen, deze was er eigenlijk al.’ Vooral deze laatste methode is mijn favoriet. Niet alleen omdat het leuk is om te stekken, maar vooral omdat het zo leuk is stekjes weg te geven. Bijkomend voordeel is dat er zo ook direct weer ruimte vrijkomt in mijn huis voor een nieuwe plant! '
Buladó: om meermaals te bekijken
✩✩✩✩✩
Wieneke van Koppen
'Het gebeurt niet heel vaak dat ik een fictiefilm twee keer in korte tijd bekijk puur omdat ik hem zo mooi vind, maar dit was het geval bij Buladó. De film die door regisseur Eché Janga geschoten is op Antiliaanse bodem opende het Nederlands Film Festival in 2020, sleepte een Gouden Kalf in de wacht voor ‘Beste Film’ en staat nu ook op Netflix. In deze film, gebaseerd op een oude sage die tot slaaf gemaakten elkaar vertelden, maak je kennis met hoofdrolspeler Kenza (11) die met haar nuchtere vader, politieagent Ouira en haar spirituele opa Weljo op een groot stuk land leeft dat bij tijd en wijle toch nog te klein voor hun drieën voelt. Kenza rouwt om haar moeder die ze amper gekend heeft, maar wel ontmoet via mystieke ervaringen. Filmmakers die zich wagen aan het magisch-realisme begeven zich snel op glad ijs, maar deze film laat zien dat het de moeite meer dan waard kan zijn.'
Kunst aan de muur
✩✩✩✩✩
Eva van den Boogaard
'Enige tijd geleden kocht ik mijn eerste kunstwerk. Ik had al wat aan de muur hangen: een illustratie gekregen van mijn vrienden voor mijn dertigste verjaardag, een werk van een ex-geliefde die kunstenaar was en natuurlijk de collectie die ik als Hard//hoofdkunstverzamelaar opdeed, maar nu was de tijd rijp om zelf iets aan te schaffen. Na de nodige twijfel ging ik overstag voor een print van Isabelle Wenzel, een kunstenaar die van mij een dikke vijf sterren krijgt. Haar beelden zijn veelal foto’s van haarzelf in merkwaardige acrobatische poses, waardoor haar lichaam als het ware een soort sculptuur wordt. Dit in combinatie met onverwachte locaties en kleurige kleding maken dat ik haar werk een feest vind om naar te kijken.'