Studenten wijsbegeerte hebben het niet makkelijk. Hoe vaak moeten wij niet uitleggen wat 'filosofie nu eigenlijk is'. Of die tante verbeteren die elke keer vraagt 'goh en hoe gaat het nou met je psychologie?' De meewarige blik in de ogen van de oude schoolvriend die je op straat tegen het lijf loopt en salesmanager is geworden, zodra je zegt dat je filosofie hebt gestudeerd. In een poging het gesprek weer vlot te trekken komt altijd de onvermijdelijke vraag 'goh en wat ga je daar dan mee doen?' Dan stamel je iets van ja, nou, daar was ik niet zo mee bezig, ik hield vooral van het studeren. Of iets met algemene academische scholing. Het gesprek valt stil. Gauw zoek je naar gemeenschappelijke aanknopingspunten om niet langer die on-economische freak te lijken.
Vanaf heden ben ik voorgoed gewapend tegen dit soort ongemakkelijke gesprekken. Ik verbouw namelijk een huis. De meewarige blik wordt vervangen door ontzag en enthousiasme. 'Zoals in het blok?' 'Ja, precies zo!' Nog nooit is het zo makkelijk geweest om aan tante Miep uit te leggen waar ik mee bezig ben en waarom. Concreter kan het bijna niet. Wat een verademing! Daarbij heb ik voortaan heb ik altijd wat om over mee te praten op de familiefeestjes en tijdens het werk. Over isolatiewaardes, funderingen en paalrot, dakkapellen, badkamerkranen, stucwerk en aannemers. Ik hoor er weer bij! Ik ben weer een burger!
Bij enkelen blijft de meewarige blik: mijn oude studievrienden wijsbegeerte. Je ziet ze denken 'waar ben je aan begonnen', 'mij niet gezien' tot 'ze is gek'.
