Voor de laatste vergeetzondag dook de redactie wederom het geheugen in. We maakten een korte mixtape; een beetje zoals je vroeger nog de radio remixte met cassettebandjes - maar dan via YouTube.
Beluister en bekijk gauw de videoclips van memorabele eendagsvliegen en lees ondertussen een lijst vol bijbehorende herinneringen.
1. Wes - Alane (Anna) Acht weken op nummer één in het illustere jaar 1997, zie ik net op Wikipedia. 'Alane' was een echte meezinger zonder dat je wist waar je over meezong. In datzelfde jaar werd Google opgericht, waardoor ik inmiddels (waarom heb ik zo lang gewacht?) kan zien dat het over kamerplanten, eh, vergrijzing, oh nee, robots, of wacht... helaas toch over seks/liefde gaat. 'Alane' betekent namelijk 'Neem me' óf ' Neem me mee', daarmee kun je alle kanten nog op.
2. Bran van 3000 - Drinking in LA (Kasper) Toen dit Rivella Light-achtige knutselwerkje van een nummer om de haverklap op de zogenaamd alternatieve blokken der muzikale teeveekanalen verscheen, was ik nog maar net begonnen met het nuttigen van alcoholische versnaperingen. Zesentwintig klonk minstens zo ver weg als Los Angeles, maar wanneer ik naar mijn treurige toekomst wegdroomde op deze onwaarschijnlijk kloppende klanken, leek het gehele leven gekmakend binnen handbereik.
3. Slimme Schemer ft. Tido - Jelle (Emy) Door Arjen Lubach bedoeld als eendagsformatie, maar wel echt een van de meest geslaagde. Vanwege Syb en vanwege Sybje (als je niet weet wat ik bedoel, behoor je tot een andere generatie).
4. Liquido - Narcotic (Jean-Maxim) De zomervakantie van 1998 was de eerste soort-van-vakantie zonder mijn ouders. Met een paar vrienden zat ik in een vakantiehuisje aan het Schildmeer; stiekem toch veilig dichtbij. Samengevat: een weekend vol aangebrande hamburgers en zenuwachtige smsjes naar meisjes in naveltruitjes die wel - óf niet? - nog even langs zouden komen. Narcotic had een betoverend effect op ons, zoals de soundtrack van een zomer dat hoort te hebben.
5. Mr. Oizo - Flatbeat (Anna) Het was het jaar 1999, we vreesden de millennium bug zonder enig benul van het onheil dat ons deze eeuw zou gaan teisteren. Dit is muziek om níet op te dansen; een beetje met je hoofd bewegen kan nog net, maar daar word je zéker weten vrolijk van. Ik heb ook nog een soort sleutelhanger van dat poppetje, Flat Eric. Best een lief beest is dat, ik gooi het nu al jaren niet weg.
6. Bomfunk MC - Freestyler (Paula) Hoewel ik mezelf maar al te graag voorhoud dat ik nooit verliefd ben geweest op een celebrity, moet ik bekennen dat ik als prepuber stiekem wel een crush had op de jongen die met zijn veel te grote koptelefoon en mp3-speler de wereld remixte.
7. Boomkat - The Wreckoning (Kwennie) Toen ik dit nummer hoorde, wilde ik een super coole, stoere chick zijn met een leren jasje en All Stars. Een paar jaar later besloot ik dat ik punk was en dit nummer veel te catchy en poppig voor me was en had ik het volledig afgekeurd. Nu ik geen zelfbenoemde punker meer ben, mag ik het nummer weer leuk vinden.
8. Republica - Ready to Go (Emy) Die girl power van de jaren negentig was niet meant to last. Iedere keer als ik een clip van een vrouwelijke artiest zie waarin het alleen over haar kont gaat, vind ik dat jammer.
9. Fannypack - Cameltoe (Coby) Vroeger, toen ik nog jong was en mijn schaamharen op één hand te tellen waren, was dit nummer één hit. Ettelijke jaren en schaamharen verder was dit waarover ik het eerste artikel ooit schreef, voor mijn lievelingsmagazine nog wel. Ondertussen is dat lievelingsmagazine verkloot, maar mijn liefde voor Fannypack is blijvend.
10. Fool's Garden - Lemon Tree (Kasper) Britpop was in de jaren negentig sowieso al iets om regelmatig jeuk aan je jeugdpuistjes van te krijgen, maar als dan ook nog eens moffen met alle cliché's van het genre aan de haal gaan moet het helemaal akelig worden. Toch vind ik dit stiekem een van de allerschoonste nummers ooit. Heb het al zeker twee decennia niet meer hoeven horen, want kan het toch te allen tijde op repeat zetten in mijn hoofd. En dat doe ik dan ook zo gauw ik de behoefte op voel komen aan enige nondescripte gelukzalige druilerigheid.