Asset 14

Markt

Tussen groentekramen en de eco-supermarkt zit een vrouw in een panty met een graatmotief. Het hoofd van de verteller slaat op hol.

Op het bankje aan het begin van de markt zit een vrouw. Ze draagt een rok die tot haar knieën reikt en haar benen gaan gehuld in nylons met een graatmotief. Dat motief windt mij op. Ik stel me voor dat ik die nylons afstroop en hoe vanonder het graatmotief langzaam haar naakte benen verschijnen. Ze ligt dan op mijn bed en bijt zachtjes op haar pink.

Wanneer ik overweeg welk beeld ik hierop zal laten volgen, kijkt ze plotseling in mijn richting. Ik doe alsof ik mijn broekzakken doorzoek en vind een kassabon. Terwijl ik de kassabon bestudeer kan ik met een half oog blijven staren.

De kassabon vermeldt twee bussen betonverf tegen een totaal van vierenveertig euro. Die verf bevindt zich in de rugzak van mijn broer, die op dit moment een klacht aan het indienen is bij de eco-supermarkt aan de overkant van de straat. Ik sta nu negen minuten op hem te wachten. De vrouw kruist haar benen.

Nadat ik de nylons heb afgestroopt, glijden mijn handen onder haar rok omhoog, op zoek naar lingerie. Ik ben geen lingerieman. Zijde of katoen - het is mij om het even. Belangrijk zijn mijn vingertoppen en de overgang van huid naar stof en opnieuw naar huid. Ze bijt niet meer op haar pink, ik kan haar wel horen ademen.

Op de markt ruiken mensen aan stukken fruit. Een ritueel. Voordat de meloen wordt aangekocht, dient hij te worden geïnhaleerd. De koopman staat al klaar met een knisperend plastic tasje. Hij is ongeduldig maar zijn klant is koning en de koning wil ruiken. Zelf weet hij beter.

Terug op mijn bed heeft haar rok een rits die begint in de holte van haar rug en het kost mij geen moeite die open te werken. De rits maakt geen geluid en doet mij dus niet aan kampeervakanties denken. Haar ademhaling wordt onregelmatig. Dit gaat de goede kant op.

Toen mijn broer een uur geleden in de bouwmarkt probeerde te kiezen tussen witte en grijze betonverf, kwam er een man naast hem staan die vroeg of hij soms de vloer van zijn balkon ging schilderen. Mijn broer zei: "Ja," en de man zei: "Neem grijs."

"Ik heb vorige week dus wit genomen en nu lijkt het alsof er blok typex aan mijn huis hangt."

Mijn broer knikte gefascineerd. De man schudde zijn hoofd.

"Ik bedoel, mijn vrouw moet haar zonnebril opzetten voordat ze de aardbeien water kan geven."

Tien minuten later stonden we buiten met tien liter grijze betonverf en vertelde mijn broer dat hij nog een klacht moest indienen bij een eco-supermarkt tegenover de Ten Katemarkt.

Illustratie: Nina Mathijsen

Mijn broer dient klachten in, hij weet hoe hij moet afdingen, hij heeft zijn rijbewijs gehaald. Dat ik hem ga helpen met het schilderen van zijn balkon komt voort uit genegenheid. Uiteindelijk zal ik hoofdzakelijk koffie zetten en sigaretten draaien en toekijken hoe hij in strakke banen zijn balkon verft.

Op de markt schreeuwt iemand het woord zakkenroller en ik zie hoe een dunne jongeman in zijn nek wordt gegrepen. Hij draagt een trainingspak uit de jaren tachtig en een Eurodisney-petje. Dat petje wordt door een houwdegen in een overall van zijn hoofd geslagen. De zakkenroller staat er als een dood vogeltje bij. Betrapt, maar dat hoort bij zijn werk. Ik weet van zakkenrollers dat er altijd een tweede is, een bliksemafleider, maar die is nergens te bekennen. De bliksemafleider heeft de benen genomen.

De vrouw is van het bankje opgestaan. Ze kijkt naar het dode vogeltje en het volksgericht dat zich om hem heen verzamelt. Nu ze staat, zie ik de contour van haar lichaam, onder de kraag van haar blouse geprononceerde sleutelbeenderen. Wanneer de houwdegen op de markt overgaat tot wat ouderwets duw- en trekwerk, loopt ze erop af en gaat er tussen staan.

"Stop," hoor ik haar roepen. Ze heft haar hand, de vingers gespreid. "We bellen de politie. Die weet hier wel raad mee."

Ze haalt een mobiele telefoon uit haar tas en kijkt naar het scherm, ik schakel door naar mijn laatste beeld.

De rok ligt naast het bed. Haar huid glanst. Ik wil mijn tong in haar navel steken maar ze zegt dat ze daar niet tegen kan. Dit irriteert mij. Ik ga rechtop zitten en vraag of er nog meer dingen zijn waar ze niet tegen kan. Ze zegt onrecht. Ik kan niet tegen onrecht. Een Miss Universe antwoord – maar ik wil geen Miss Universe. Ik wil mijn tong in haar navel.

De nylons liggen op een hoopje op de grond, er is geen motief meer te ontdekken. Ik sta op en loop de kamer uit.

"Wat is daar aan de hand?"

Mijn broer is naast me komen staan en kijkt naar het opstootje rond de zakkenroller.

"Die vrouw kan niet tegen onrecht," zeg ik.

Mijn broer snuift en zegt dat ze dan nooit naar die eco-supermarkt aan de overkant van de straat moet gaan. Zeven euro voor een kilo aardappels. Dat is pas onrecht.

Mail

Koen Alfons is sinds 2013 redacteur van Hard//hoofd. Hij schrijft columns en korte verhalen.

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
test
het laatste
Geen geld maakt ook niet gelukkig

Hard//hoofd zoekt een zakelijk assistent!

Wij zoeken een enthousiaste en veelzijdige zakelijk assistent (x/v/m) die ons zakelijke team wil versterken. In deze functie krijg je de kans om ervaring op te doen met de zakelijke en organisatorische kant van een literair tijdschrift en online platform. Lees meer

Het huis in mijn hoofd

Het huis in mijn hoofd

Wat als technologie je verbeelding probeert te esthetiseren? Mina Etemad bezocht de VR-voorstelling 'From Dust' van Michel van der Aa. Lees meer

Het borrelt 1

Ortolaan

Liefde gaat door de maag, weet de chef in het verhaal van Fleur Klemann. Zorgvuldig bereidt hij al zijn ingrediënten én zijn geliefde: ‘Haar tong die ze langs haar vette lippen haalde, het rozige vlees.’ Lees meer

Naweeën

Naweeën

In Naweeën dicht Vlinder Verouden over vervellen, verpoppen, verschonen, volgroeien en legt zo het proces van veranderen vast. ‘Hier slaat de klok tien en stap ik uit spinseldraden slijmerig warm een / Laatste vinger die glijdt over de plastic bodem van een pot haargel.’ Lees meer

Het borrelt

Het borrelt

‘Vuur raakt water / en alles sist barst klapt fluit schuimt vergaat stijgt verdampt smelt breekt sterft’. Dieuke Kingma dicht over het moment dat het ondergrondse naar boven breekt: zoals bij vulkaanuitbarstingen, of de tweede symfonie van Mahler. Lees meer

Laboratoriumkinderen

Laboratoriumkinderen

Afgelopen zomer namen tien aanstormende schrijftalenten deel aan het Schrijverskamp van Frontaal, waar ze werkten ze aan teksten rondom het thema Grond. In dit drieluik onderzoekt Louise van der Veen in vitro fertilisatie (IVF) als een mogelijke grond van het bestaan. Lees meer

:Podcast: Maandagavond – De aanleiding

Podcast: Maandagavond – De aanleiding

Een nieuw seizoen van Maandagavonden door Nwe Tijd, dit keer ook te beluisteren bij Hard//hoofd. Met Johannes Lievens die zich – tegen wil en dank – in het feestgedruis stort, Ellis Meeusen over de voorpret, Suzanne Grotenhuis met een pleidooi voor kleine vieringen en Freek Vielen opent de avond met twee anekdotes. Lees meer

Wil de Nederlander opstaan alsjeblieft?

Wil de Nederlander opstaan alsjeblieft?

Wanneer de VVD pleit voor het bijhouden van gegevens over ‘culturele normen en waarden’ van mensen met een migratieachtergrond, over welke normen en waarden hebben ze het hier dan eigenlijk? Rocher Koendjbiharie neemt de eisen onder de loep die de politiek alleen stelt aan mensen die zichtbaar wortels elders ter wereld hebben. ‘Men wil geen vermenging van culturen en geen uitwisseling van gedachten. De echte eis is assimilatie en het afbreken van wortels.’ Lees meer

Als de bodem niet dragen kan

Groeipijn

‘Volwassen worden is zorgen voor’ luidt de wijsheid waar de hoofdpersoon in dit verhaal zich aan vasthoudt. In Groeipijn laat Tim Kobussen zien hoe hoe er een steeds letterlijke invulling aan die wijsheid wordt gegeven in een studentenkamer. Lees meer

In een miniatuurgrafkistje wordt het duingentiaanblauwtje naar de natuurbegraafplaats gedragen 1

In een miniatuurgrafkistje wordt het duingentiaanblauwtje naar de natuurbegraafplaats gedragen

Van het zetten van kopjes koffie en het branden van salie tot de Pinterest-pagina van DELA: Maartje Franken schrijft over rouwrituelen en onderzoekt de grond waarin rouw wortelt. Lees meer

Voor de meisjes

Voor de meisjes

Terra van Dorst dicht over de passiviteit van het wachten op morgen en het uitstellen van keuzemomenten. ‘morgen gaan we een ijsje halen / zullen de bramen rijp zijn / maak ik een besluit’ Lees meer

Regenwormen 1

Als de bodem niet dragen kan

Afgelopen zomer namen tien aanstormende schrijftalenten deel aan het Schrijverskamp van Frontaal, waar ze werkten ze aan teksten rondom het thema Grond. Anouk von Seida schrijft over de betonplaten op een boerderij en het onverwachte leven dat zich daarin afspeelt. Lees meer

Grond & Ik

Grond & Ik

Afgelopen zomer namen tien aanstormende schrijftalenten deel aan het Schrijverskamp van Frontaal, waar ze werkten ze aan teksten rondom het thema Grond. In 'Grond & Ik' zoekt Lisia Leurdijk naar manieren om een dialoog tussen het individu en de grond te openen. Lees meer

Regenwormen

Regenwormen

Afgelopen zomer namen tien aanstormende schrijftalenten deel aan het Schrijverskamp van Frontaal, waar ze werkten ze aan teksten rondom het thema Grond. Milou Lang graaft in dit tweeluik naar wormen, gangenstelsels en de geborgenheid die de grond kan bieden. ‘hier duw ik geil zijn in de kluiten aarde / durf mijn vingers te verliezen in slib en schimmeldraden’ Lees meer

Luchtspiegeling

Luchtspiegeling

'We bewegen log en lief.' Madelief Lammers onderzoekt in dit gedicht de onstilbare honger tussen twee mensen, een wankele relatie waaraan iets fundamenteels ontbreekt. 'Zie je hoe we ondanks die woede nog zo mooi zijn als een slapend paard dat met haar huid trilt om een daas te verjagen?' Lees meer

Stomwijzer

Stomwijzer

Marthe van Bronkhorst loodst je door het wispelturige politieke landschap aan de hand van haar alternatieve stemwijzer. Lees meer

Auto Draft 8

Programma: Ik wil, wil jij ook? - consent in illustratie

Vier samen met Hard//hoofd de publicatie van onze recent verschenen bundel over seksueel consent! Lees meer

Roze, wit, blauw

Roze, wit, blauw

Rechtse en nationalistische partijen laten in hun nieuwste verkiezingsprogramma’s zien dat hun ruimte voor de lhbtqia+-gemeenschap altijd voorwaardelijk is geweest. Journalist Rocher Koendjbiharie legt uit: 'Homoseksualiteit en vrouwenrechten zijn binnen rechtse kringen vaak pas relevant wanneer ze in relatie tot migratie besproken worden.' Lees meer

:Winnaar publieksprijs Rode Oor: Vespula vulgaris

Winnaar publieksprijs Het Rode Oor: Vespula Vulgaris

In een pot met schuimbanaantjes vecht een wesp om los te komen. Myrthe Prins portretteert een winkelbediende die in een snoepwinkel aan zoetigheid proeft. Met Vespula Vulgaris won zij de publieksprijs van Het Rode Oor 2025. Lees meer

Winnaar Stoute Stift 2024 1

Winnaars De Stoute Stift 2025

Cynthia Van Der Heyden won met haar illustratie de publieksprijs en Sarah Pannekoek won de juryprijs van De Stoute Stift 2025. Lees meer

Lees Hard//hoofd op papier!

Hard//hoofd verschijnt vanaf nu twee keer per jaar op papier! Dankzij de hulp van onze lezers kunnen we nog vaker een podium bieden aan aanstormend talent. Schrijf je nu in voor slechts €3 per maand en ontvang in maart je eerste papieren tijdschrift. Veel leesplezier!

Word trouwe lezer