Beeld: Karmanoia Verstopt achterin een kraakpand in Berlijn bevindt zich een surrealistisch totaaltheater voor één bezoeker." /> Beeld: Karmanoia Verstopt achterin een kraakpand in Berlijn bevindt zich een surrealistisch totaaltheater voor één bezoeker." />
Asset 14

Een labyrint in Berlijn

“When you enter the first room, throw the coin you’re holding in your hand into the box on your left side.
Within a few seconds a film will start.
The film has no end.
Your first step is straight ahead.”

(Uit: Das PERISTAL SINGUM labyrint van theatergroep Karmanoia)

Een kleine, atletische jonge vrouw heeft me net aan de hand begeleid naar een gang achterin een club in Oost-Berlijn. Ik moet al mijn spullen achterlaten: geen tas of telefoon, geen sieraden, bij voorkeur ook geen bril: “Are you able to see clearly about 2 metres ahead of you? Yes? That will do. Are those shoes comfortable? And would you like to use the toilet? You might be away for a while…”

Beeld: Karmanoia

Karmanoia: totaaltheater voor één bezoeker
De Berlijnse theatergroep Karmanoia bouwde ruim 9 maanden lang aan een labyrint dat zich uitstrekt over 4 verdiepingen van een pand in Treptow (een wijk in voormalig Oost-Berlijn). De – deels internationale - groep bestaat uit een wisselende samenstelling van theatermakers, beeldend kunstenaars en muzikanten en functioneert als een idealistisch collectief zonder vaste leider of taakverdelingen.

Op het schemerige terras voor het pand waar 'Das PERISTAL SINGUM labyrint' in verborgen zit, hangt een groepje Berlijners rond in circusachtige outfits. Een meisje van de groep heeft net een assortiment camemberts voor zich uitgestald en concentreert zich nu op het vervaardigen van een joint. Zo nu en dan wordt iemand door haar van het terras opgehaald en aan de hand mee naar binnen genomen. Naast mij komt een van de circusachtige figuren zitten, met wie ik in een nonchalant gesprek beland:

“Een paar jaar terug zijn we begonnen zonder een duidelijk vooropgezet plan: we hadden gewoon zin om iets te maken, een of ander theatraal totaalkunstwerk, dus verspreidden we in eerste instantie simpelweg wat ideeën. Uit alle hoeken vulden mensen ons aan, omdat ze via-via over onze plannen hadden gehoord. De een had een berg oude vrachtwagenonderdelen of opgezette eenden op de kop getikt, een ander kon stalen constructies lassen. Noem maar op. Zo ontstond een enorme hoeveelheid materiaal. […] Met drie man tekenden we uiteindelijk de complexe constructie van een labyrint uit. Belangrijk daarbij was ook de ontwikkeling van een dramatische en theatrale lijn: het verspreidden van symbolen en kruiselingse verwijzingen die de zoektocht door het labyrint zowel onoverzichtelijk maken als richting geven.”

"Das PERISTAL SINGUM" door Malu Peeters
(Bovenstaand fragment is een associatieve audiocollage op basis van mijn herinneringen aan Das PERISTAL SINGUM labyrint. Compositie met dank aan fragmenten van Karmanoia, Heiner Goebbels, e.a.)

Overal zitten speakers onzichtbaar ingebouwd. Sommige ruimtes werken met sensoren die licht en geluid aansturen. Vloeren klappen plotseling om, via een glijbaan val je in een enorm stalen ei waar je na lange omwegen telkens weer opnieuw in blijkt uit te komen. Je kruipt door scheve gangen, achter piepkleine deurtjes klinken sirenes en geschreeuw, je dwaalt af in een glazen koker waar het koud en vochtig is, een tekening aan de muur geeft tegenstrijdige aanwijzingen en plotseling wordt alles donker…

“Landschaft der durch die Luft wehenden Gedanken”

Karmanoia: “We bouwen inmiddels alweer 10 jaar labyrinten (Een eerder labyrint van Karmanoia bevond zich in een kraakpand in Neuköln, dat helaas in juni 2009 werd gesloopt, -red.) en als het aan ons ligt blijven we dat doen, ook buiten Duitsland. Das PERISTAL SINGUM noemen we nu ‘af’, maar we zullen altijd kleine dingen blijven veranderen en aanvullen. […] Een deel van de groep smeedt op dit moment plannen voor een nieuw labyrint in Buenos Aires. Het maakt ons niet uit waar we werken, als we maar voldoende kunnen eten en een dak boven ons hoofd hebben. Dus als er iemand met een stuk bos in Rusland op de proppen komt: Na klar, dann schaffen wir es da!”

De aantrekkingskracht van de angst
Het labyrint of doolhof is al duizenden jaren een 'fysiek' symbool van de menselijke levensloop of spirituele queeste. Gedurende de 18e eeuw won het labyrint opnieuw aan populariteit, vanuit het (Romantische) verlangen van de mens - tijdelijk - de controle uit handen te geven en fysiek angst te beleven. Op de onbekende paden van het labyrint raak je overgeleverd aan primitieve reflexen en instincten: al je zintuigen op scherp.

Hoewel sommige labyrinten, zoals bijvoorbeeld in bepaalde tuinen van Engelse kastelen, meer gericht zijn op het afleggen van een onbekende weg en het pure alleen zijn (alleen kun je je immers niet meer verhouden tot een ander en ben je daadwerkelijk op jezelf teruggeworpen), daagt het labyrint van Karmanoia de bezoeker uit via alle zintuigen de persoonlijke grenzen van de angst op te zoeken. Das PERISTAL SINGUM is belevingstheater tot in het maximale, een volledig gecontroleerde beleving die je voor even alle controle uit handen neemt.

Ik heb ruim 1,5 uur gedwaald door de surrealistische ruimtes van Karmanoia’s labyrint. De overdaad aan lichamelijke en geestelijke indrukken nam mijn rationele denken over en stuurde me op een angstaanjagend realistische trip door een absurde nachtmerrie. En elke seconde was volkomen echt.

___________
Das PERISTAL SINGUM van Karmanoia bevindt zich op de Markgrafendamm 1, in Berlijn (Treptow), achterin club Salon Zur Wilden Renate. Het labyrint is geopend van woensdag t/m zaterdag van 18u tot ca. middernacht. Vanwege het feit dat je geruime tijd volkomen alleen in het labyrint moet kunnen ronddwalen, wordt per avond slechts een beperkt aantal bezoekers tot het labyrint toegelaten. Toegang: 10 euro.

De mensen achter Karmanoia houden ervan onvindbaar en onbereikbaar voor contact te zijn. Voor meer informatie of een routebeschrijving kun je daarom mailen naar: malu@hardhoofd.com.

www.karmanoia.de
http://www.myspace.com/karmanoia
www.renate.cc

Mail

Malu

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
test
het laatste
Ademruimte

Ademruimte

‘Hij kon toen alleen Catalaanse woorden fluisteren en zijn wijsvinger buigen om aan te geven wanneer hij naar buiten wilde om te roken.’ In Ademruimte, van Elisa Ros Villarte, keert het hoofdpersonage terug naar haar ouderlijk huis dat gevuld is met onbekend speelgoed, bevroren maaltijden en beladen vragen. Lees meer

Wifey material

Wifey material

Wifey of wervelwind, Madonna of hoer. Marthe van Bronkhorst had gehoopt dat dit binaire denken passé was, maar helaas, de emancipatietrein blijkt op dit spoor nog steeds haperen. Ik oefen een enorme aantrekkingskracht uit op één specifiek soort mensen: mensen van wie de favoriete contactfrequentie eens in het kwartaal is. Mensen van wie de love... Lees meer

Nwe Tijd x Hard//hoofd: Maandagavond – De uitnodiging

Podcast: Maandagavond – De uitnodiging

Deze Maandagavond liep iets anders dan gepland. Of beter gezegd: precies zoals gepland, althans voor iedereen behalve Suzanne Grotenhuis. Met Freek Vielen, Ellis Meeusen en Johannes Lievens, die in de tweede aflevering van dit Maandagavond-seizoen stilstaan bij momenten die je anders aan je voorbij zou laten gaan. Lees meer

Bestel ‘Ik wil, wil jij ook?’ - briefwisseling over seksueel consent 1

Bestel ‘Ik wil, wil jij ook?’ - briefwisseling over seksueel consent

Bestel onze bundel 'Ik wil, wil jij ook?' een briefwisseling over seksueel consent Lees meer

Vrijheid

Vrijheid

Liggend onder de auto van de buren overdenkt een man de relatie tot zijn familie, de gevolgen van zijn gedrag en de reactie van omstanders. Eva Gabriela schreef een kwetsbaar verhaal waarin de dreiging en het ongemak constant voelbaar zijn, en waarin de pleger van huiselijk geweld de hoofdpersoon is. Lees meer

Anders voel ik me zo oud 1

Anders voel ik me zo oud

In dit essay analyseert Loulou Drinkwaard de tegenstrijdige etiquetten die haar zijn geleerd of opgelegd: ‘Tussen u en jou in, zweef ik. De waarden van mijn vader in mijn ene hand en de waarheid van mijn moeder in mijn andere. Mijn oma deelt de kennis van ons moederland en ‘De Nederlander’ bepaalt wat hoort. Ondertussen vond ik een alternatief. Zullen wij elkaar vousvoyeren?’ Lees meer

:De herhaling van de zombie-apocalyps: Op zoek naar een alternatieve dystopie

De herhaling van de zombie-apocalyps: Op zoek naar een alternatieve dystopie

De zombie is een popcultuuricoon. En niet alleen tijdens Halloween! Series als The Walking Dead en The Last of Us volgen de gebaande zombiepaden. Volgens Anne Ballon hebben zombies méér narratief potentieel. In vernieuwende verhalen wordt onderzocht 'hoe wij als halfbewusten de wereld beleven, hoe we opgaan in systemen die we niet hebben gekozen, hoe we verlangen en met verlies omgaan.' Lees meer

Kleding gaat als warme broodjes over de toonbank, maar dat mag wel wat letterlijker

Kleding gaat als warme broodjes over de toonbank, maar dat mag wel wat letterlijker

We weten precies wat er in ons eten zit, maar wat dragen we eigenlijk op onze huid? Net als jij, verlangt Loïs Blank ook naar meer transparantie van de kledingindustrie. Zou die wens dan toch in vervulling kunnen komen? Lees meer

Twee dagen

Twee dagen

Rocher Koendjbiharie belicht de verschillende paden die we tijdens de aankomende verkiezingen in kunnen slaan. Kiest Nederland opnieuw voor rechts, en strompelen we verder richting democratisch en moreel verval? Of kiest Nederland toch voor een samenleving waarin we omkijken naar elkaar? 'Alleen fascisten zien antifascisme als een bedreiging.' Lees meer

Vergeten vrouwen 1

Vergeten vrouwen

In dit essay schrijft Anne Louïse van den Dool over vrouwelijke kunstenaars die meer dan ooit in de schijnwerpers staan. Niet alleen hedendaagse makers, maar ook opvallend veel vrouwen die rond 1900 actief waren in de kunstwereld trekken veel aandacht. Met solotentoonstellingen over Suze Robertson, Coba Ritsema en Jo Koster laten musea zien waarom juist deze kunstenaars alsnog een plek in de canon verdienen. Lees meer

De verdwenen kosmonaut

De verdwenen kosmonaut

Duizenden kilometers van de kosmonaut vandaan zit Igor, uitkijkend over de stad, terwijl hij luistert naar de ruis op de tv, naar de beukende eurodance plaat die nog naklinkt in zijn oren en naar een stem die hem probeert te overtuigen terug te komen. In De verdwenen kosmonaut van Thijs van der Heijden raakt een... Lees meer

Geen geld maakt ook niet gelukkig

[Deadline verstreken] Hard//hoofd zoekt een zakelijk assistent!

Wij zoeken een enthousiaste en veelzijdige zakelijk assistent (x/v/m) die ons zakelijke team wil versterken. In deze functie krijg je de kans om ervaring op te doen met de zakelijke en organisatorische kant van een literair tijdschrift en online platform. Lees meer

Het huis in mijn hoofd

Het huis in mijn hoofd

Wat als technologie je verbeelding probeert te esthetiseren? Mina Etemad bezocht in juni, tijdens de twaalfdaagse oorlog tussen Iran en Israël, de VR-voorstelling From Dust van Michel van der Aa. ‘Het zou troostend moeten zijn, maar hoe kan ik het rijmen met de realiteit hierbuiten?’ Lees meer

Het borrelt 1

Ortolaan

Liefde gaat door de maag, weet de chef in het verhaal van Fleur Klemann. Zorgvuldig bereidt hij al zijn ingrediënten én zijn geliefde: ‘Haar tong die ze langs haar vette lippen haalde, het rozige vlees.’ Lees meer

Naweeën

Naweeën

In Naweeën dicht Vlinder Verouden over vervellen, verpoppen, verschonen, volgroeien en legt zo het proces van veranderen vast. ‘Hier slaat de klok tien en stap ik uit spinseldraden slijmerig warm een / Laatste vinger die glijdt over de plastic bodem van een pot haargel.’ Lees meer

Het borrelt

Het borrelt

‘Vuur raakt water / en alles sist barst klapt fluit schuimt vergaat stijgt verdampt smelt breekt sterft’. Dieuke Kingma dicht over het moment dat het ondergrondse naar boven breekt: zoals bij vulkaanuitbarstingen, of de tweede symfonie van Mahler. Lees meer

Laboratoriumkinderen

Laboratoriumkinderen

Afgelopen zomer namen tien aanstormende schrijftalenten deel aan het Schrijverskamp van Frontaal, waar ze werkten ze aan teksten rondom het thema Grond. In dit drieluik onderzoekt Louise van der Veen in vitro fertilisatie (IVF) als een mogelijke grond van het bestaan. Lees meer

:Podcast: Maandagavond – De aanleiding

Podcast: Maandagavond – De aanleiding

Een nieuw seizoen van Maandagavonden door Nwe Tijd, dit keer ook te beluisteren bij Hard//hoofd. Met Johannes Lievens die zich – tegen wil en dank – in het feestgedruis stort, Ellis Meeusen over de voorpret, Suzanne Grotenhuis met een pleidooi voor kleine vieringen en Freek Vielen opent de avond met twee anekdotes. Lees meer

Wil de Nederlander opstaan alsjeblieft?

Wil de Nederlander opstaan alsjeblieft?

Wanneer de VVD pleit voor het bijhouden van gegevens over ‘culturele normen en waarden’ van mensen met een migratieachtergrond, over welke normen en waarden hebben ze het hier dan eigenlijk? Rocher Koendjbiharie neemt de eisen onder de loep die de politiek alleen stelt aan mensen die zichtbaar wortels elders ter wereld hebben. ‘Men wil geen vermenging van culturen en geen uitwisseling van gedachten. De echte eis is assimilatie en het afbreken van wortels.’ Lees meer

Als de bodem niet dragen kan

Groeipijn

‘Volwassen worden is zorgen voor’ luidt de wijsheid waar de hoofdpersoon in dit verhaal zich aan vasthoudt. In Groeipijn laat Tim Kobussen zien hoe hoe er een steeds letterlijke invulling aan die wijsheid wordt gegeven in een studentenkamer. Lees meer

Bestel de bundel ‘Ik wil, wil jij ook!’

Op zoek naar een intiem, verzachtend en verzettend cadeau? Voor maar €10 bestel je de bundel ‘Ik wil, wil jij ook?’, een voorstel voor een nieuwe taal om over seksualiteit te spreken. Met ploeterende brieven en prikkelende beelden. Alleen te bestellen vóór het einde van dit jaar en zolang de voorraad strekt!

Bestel nu