Illustratie: Floris Solleveld
Het lukte ons niet om garen te spinnen bij de bol die ons werd aangereikt. Dat neem je spreekwoordelijk natuurlijk. Wij zagen nooit zo’n bol van nabij, laat staan dat we weten wat garen zijn.
Bij de productie van levensmiddelen laten wij ons vertegenwoordigen, dat laat onze agenda open voor het grotere werk.
Ze zeiden ons dat we de keuze hadden. Ze lieten ons geloven dat alles mogelijk was. Dat wij dokter konden worden of diplomaat, of regisseur van arthouse films. Of en en en. Ze vertelden ons dat geld geen probleem was, dat tijd per definitie bij de vleet kwam.
Maar de snoepdoos bleek leeg nog voor we hadden geproefd. Lege, blinkende verpakpapiertjes liggen naar ons te knisperen. Wij knipogen vet terug. Wat anders?
--
Nele Buyst (Gent, 1983) studeerde taal, letteren en cultuur in Gent, Münster en Antwerpen. Ze leest en schrijft gedichten, soms iets anders.
