Asset 14

This is 40

In This is 40 van regisseur Judd Apatow (Knocked Up, Bridesmaids, Girls) worstelen Leslie Mann en Paul Rudd met het leven als veertiger. Bejaarde ouders, zakelijke rampspoed, ruziënde kinderen: geen narigheid blijft hun bespaard. Redacteuren Rob, Anna en Emma wierpen een blik in hun slaapverwekkende toekomst.

Anna: Rob, hoe oud ben jij?

Rob: 27. Jij?

Anna: Dertig. Was het, ahum, herkenbaar? Op een of andere manier, als schrikbeeld?

Emma: Schrikbeeld? Ik ben 27, maar voel me al bejaard sinds ik twintig werd. Echt genieten van eh, the beauty of your youth ... nee dus.

Rob: Het is natuurlijk nogal moeilijk om je eigen toekomst te herkennen, maar ik had het gevoel dat deze film vrij eerlijk was over hoe het is om veertiger te zijn.

Emma: Als ik net zo zonnig veertig kan worden als deze mensen, lijkt me dat eerlijk gezegd een zegen. Er is veel licht in hun leven, en red velvet cupcakes. Ik verwacht op mijn veertigste nog steeds zzp’er te zijn, en als ik mezelf op die leeftijd voorstel, dan regent het. Maar misschien heb ik dan wel een sociale huurwoning.

Anna: Ik wilde door de film ook graag in LA wonen, omdat ik me eigenlijk niet kan voorstellen dat mensen met een zwembad in de tuin echt ruzie maken. Maar dan liever niet met twee dochters. Die de hele tijd schreeuwen.

Emma: En die niet buiten willen spelen! Ik voel me soms alvast machteloos dat mijn kinderen nooit het plezier van een goed potje stand-in-de-mand zullen leren... Tjezus, ik ben eigenlijk al veertig.

Rob: Klinkt meer als tachtig. Gaan wij onze kinderen nog verplichten buiten te spelen of is dat hopeloos achterhaald?

Anna: Ik zou zelf een fort bouwen voor mijn kinderen en daar hun iPad of iPhone in verstoppen. Terwijl ze die zoeken maak ik foto’s van ze, zodat ik die op Facebook kan zetten en aan hun grootouders kan laten zien: kijk ze eens buiten spelen, de schatten! En als ik dan later dement ben, geloof ik het hopelijk zelf ook.

Rob: Haha. Ik kwam eerlijk gezegd maar moeilijk door de film heen. Los van de gesprekken, die vaak een grappige, originele invalshoek hadden, bekroop me keer op keer de gedachte dat ik liever wilde wachten met de saaiheid van het veertigersbestaan totdat ik ook daadwerkelijk zo oud was. Nu zat ik er ruim twee uur middenin en werd er niet blij van.

Emma: Maar als ik deze film mag geloven: je vrienden zijn dan helemaal niet saai. Als je veertig bent, is iedereen die je kent quirky en draagt zijn steentje bij...

Rob: Ja. Zoals altijd bij Judd Apatow films doet er een enorme kliek aan goede comedy-acteurs mee. En lekker zijn ze ook, want humor erotiseert.

Anna: Het lijkt alsof ik de laatste tijd alleen maar films met Paul Rudd kijk. Ik snap niet hoe hij zo veel films kan maken. En we zagen ook iemand van Green Day, die was echt begreep ik. En Lena Dunham, wat een verrassing!

Emma: En die Jason Segel, die is ook een usual suspect aan het worden. Ik vind hem papperig, maar mijn vriendinnen gaan heel hard op hem.

Anna: Ja, ik zou hem wel als personal trainer willen. Ook goed was de Girls-acteur die Schots praatte om indruk te maken op het Academy Awards-comité.

Rob: Volgens mij komt die gast serieus uit Ierland.

Anna: Haha, vandaar. Iers.

Rob: Hij speelde in de vrij onbekende, doch hilarische Britse serie IT-Crowd. Als je een beetje een nerd bent, zoals ik, dan is dat echt gouden televisie.

Anna: Wij - ik en vriendlief, dichter bij de veertig - zijn tijdens de film van de weeromstuit gaan roken. En nog niet opgehouden, helaas.

Rob: Sigaretten, of echt rook uit jullie oren omdat jullie ziedend waren?

Anna: Sigaretten. Eerder apathisch dan ziedend waren we. Al kwamen we even overeind toen het ging over een onderbroek met een vagina erop getekend.

Rob: Ik toen ze aan elkaar vertelden hoe ze elkaar wilden vermoorden en het toen heel gezellig hadden.

Anna: Wat was jouw dieptepunt? Qua door de film heen geraken?

Rob: Nou, eigenlijk bestond de hele film voor mij uit een aaneenschakeling van kleine doorbijtmomentjes.

Emma: Irritant, of juist goed, vond ik de wielrenscènes. Die groepjes verbeten oude mannen die met hun bananen en helmen ontzettend belangrijk doen… Dat is toch het toppunt van midlife? En de grote vraag die deze film ook goed oppakt: waarom gaan wielrenners altijd met dat lycra pakje aan in het café zitten? Andere sporters gaan zich eerst gewoon schamen en douchen.

Anna: Mijn vader gaat wel eens in zijn wielrenoutfit bij collega’s op visite. Dames-collega’s. Van mijn moeder mag dat niet meer, ik denk dat ze gelijk heeft.

Mail

Redactie

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
test
het laatste
Stomwijzer

Stomwijzer

Marthe van Bronkhorst loodst je door het wispelturige politieke landschap aan de hand van haar alternatieve stemwijzer. Lees meer

Auto Draft 8

Programma: Ik wil, wil jij ook? - consent in illustratie

Vier samen met Hard//hoofd de publicatie van onze recent verschenen bundel over seksueel consent! Lees meer

Roze, wit, blauw

Roze, wit, blauw

Rechtse en nationalistische partijen laten in hun nieuwste verkiezingsprogramma’s zien dat hun ruimte voor de lhbtqia+-gemeenschap altijd voorwaardelijk is geweest. Rocher Koendjbiharie ligt in zijn essay het probleem toe: 'Homonationalisme is niks meer dan de voorwaardelijke acceptatie van mensen uit de regenbooggemeenschap ten behoeve van een nationale identiteit en een nationalistische ideologie.' Lees meer

:Winnaar publieksprijs Rode Oor: Vespula vulgaris

Winnaar publieksprijs Het Rode Oor: Vespula Vulgaris

In een pot met schuimbanaantjes vecht een wesp om los te komen. Myrthe Prins portretteert een winkelbediende die in een snoepwinkel aan zoetigheid proeft. Met Vespula Vulgaris won zij de publieksprijs van Het Rode Oor 2025. Lees meer

Winnaar Stoute Stift 2024 1

Winnaars De Stoute Stift 2025

Cynthia Van Der Heyden won met haar illustratie de publieksprijs en Sarah Pannekoek won de juryprijs van De Stoute Stift 2025. Lees meer

Pekingeend

Winnaar juryprijs Het Rode Oor: Pekingeend

Twee personen blijven samen achter in de keuken, waar ze tijdens het bereiden van een pekingeend steeds dichter verstrikt raken in het spel van aanrakingen, blikken en opdrachten. Met Pekingeend won Fleur Klemann de juryprijs van Het Rode Oor 2025. Lees meer

Hoeveel Big Fashion heb jij in de kast hangen?

Hoeveel Big Fashion heb jij in de kast hangen?

De dood van Giorgio Armani sluit een hoofdstuk in de mode, maar zegt ook veel over de toekomst van onze kleding. In deze column legt Loïs Blank uit hoe Big Fashion steeds meer terrein weet te winnen in onze kledingkasten. Lees meer

Auto Draft 10

Als je te pletter slaat, dan klinkt dat zo

Midden in de nacht springt een man van een richel. Nee, geen man; een held. En iedereen weet: een man zoals Luciano slaat niet te pletter. In dit korte verhaal van Julien Staartjes bewegen de achterblijvers zich tussen het postuum cancelen of aanbidden van de man met gladde benen en mierzoete tong. Lees meer

De achterblijvers

De achterblijvers

Fietsend over een jaagpad reflecteert Gert-Jan Meyntjens op zijn rol als echtgenoot en vader, en neemt hij je mee op een zoektocht naar wat het betekent om man te zijn. Zonder bitter te worden. Lees meer

Binnen de context van twee

Binnen de context van twee

In haar gedicht onderzoekt Sytske van Koeveringe de betekenis en fascinatie van het getal twee. Via paren, tegenpolen en verbindingen ondervinden twee vrouwen de mogelijkheden van samenzijn. Is er balans in vereniging? Lees meer

Ik sliep rechts

Ik sliep rechts

Daten met iemand aan de andere kant van het politieke spectrum? Naomi Ronner deed het. In dit essay beschrijft ze haar ervaringen. Lees meer

Rouw is een ongenode gast die steeds op mijn feestjes verschijnt

Rouw is een ongenode gast die steeds op mijn feestjes verschijnt

Altijd aanwezig, maar niet gewenst: Marthe van Bronkhorts rouw reist met haar mee. Lees meer

De kleinste kans

De kleinste kans

Roosje van der Kamp bereidt zich altijd voor op het ergste. Een vreemd plekje op haar huid, opladers in het stopcontact: overal schuilt gevaar. Als ze achter een geheim komt in de familie begrijpt ze beter waar haar angsten vandaan komen. Ze vertelt erover in dit openhartige essay over intergenerationeel trauma. Lees meer

:Zomergast Koch: ‘Het is gewoon leuk om mensen iets op de mouw te spelden’

Zomergast Koch: ‘Het is gewoon leuk om mensen iets op de mouw te spelden’

Het plezier van de leugen en de bevrijding van de agressie: volgens Zomergast Herman Koch verfraait iedereen het leven een beetje met leugens. Lees meer

Hondenvoer

Hondenvoer

Een overleden hondje zorgt ervoor dat moeder en dochter in een strijd belanden. Ze willen beiden laten zien wie er meer van het dier gehouden heeft. In dit verhaal van Keet Winter mondt die spanning tussen de twee vrouwen uit in een pijnlijk diner. Lees meer

Hondenvoer 1

It takes an adult to raise a village: Halsema is streng, rechtvaardig, en een tikje autoritair in Zomergasten

De bedachtzame, maar mediagetrainde, Femke Halsema nam ons als Zomergast mee in de bestuurlijke (opvoed)dilemma’s uit haar werk. Als een klassiek ouderfiguur toont ze zich streng en rechtvaardig, maar mist ze óók zelfinzicht op sommige punten. Lees meer

Uğur Ümit Üngör stilt in Zomergasten maar zelden onze honger naar menselijkheid en ‘goeie dingen’

Uğur Ümit Üngör stilt in Zomergasten maar zelden onze honger naar menselijkheid en ‘goeie dingen’

‘Uğur Ümit Üngörs fragmenten zijn broodnodige kost voor een samenleving die consequent doet alsof wijdverbreid extreem (staats)geweld een ver-van-mijn-bedshow is.’ Terwijl Zomergast Üngör zichzelf kundig naar de achtergrond werkt, maakt hij duidelijk dat de zomer vele winters verstopt. Met opgewekte grimmigheid vraagt hij ons om ons zorgen te maken over het leed van anderen. Lees meer

Stranding

Stranding

'Ze ligt hier als aanklacht / op het land gespuugd / om de noodzaak tot evenwicht / tussen mens en water te benadrukken.' Angelika Geronymaki trekt je met dit gedicht over zelfbeschikking en milieuvervuiling mee, als de aangespoelde zeemeermin in een sleepnet gevuld met platvissen, sardientjes en haringen, en slingert je vanuit het zure zeewater op een strand met grijpgrage mannenhanden. Lees meer

Zomergasten met Eva Crutzen roept de vraag op of een mooi gesprek genoeg is of dat kijkers toch snakken naar goede televisie.

Zomergast Eva Crutzen zorgde voor een mooi gesprek, maar is dat genoeg?

Na de ideale televisieavond van Eva Crutzen vraagt Hanna Karalic zich af of een mooi gesprek genoeg is voor Zomergasten of dat kijkers toch snakken naar goede televisie. Lees meer

Mijn tweede kutland… 2

Mijn tweede kutland…

Toen Iskra de Vries vanuit Polen naar Nederland verhuisde, bleek dat zij niet van een koude kermis thuiskwam, maar naar een koude kermis vertrokken was. Iskra schrijft een verschroeiend eerlijke break-up brief aan het adres van ons kikkerlandje. Lees meer

Lees Hard//hoofd op papier!

Hard//hoofd verschijnt vanaf nu twee keer per jaar op papier! Dankzij de hulp van onze lezers kunnen we nog vaker een podium bieden aan aanstormend talent. Schrijf je nu in voor slechts €3 per maand en ontvang in maart je eerste papieren tijdschrift. Veel leesplezier!

Word trouwe lezer