Drie redacteuren over de nieuwe slasher-sensatie. Of... hé, waar is de derde redacteur gebleven?" /> Drie redacteuren over de nieuwe slasher-sensatie. Of... hé, waar is de derde redacteur gebleven?" />
Asset 14

The Cabin in the Woods

Toen Zara, Annabel en Rob de opdracht kregen om 'The Cabin in the Woods' te gaan zien besloten ze dat het verstandiger was als ze zich zouden opsplitsen om de film apart van elkaar te bekijken. Waarom? Als je het antwoord op die vraag niet weet kan je deze spannende slasher maar beter overslaan.

Chat 22-04-2012 :: 0:56

Rob: Eerste reactie: Jezus...
Zara: Ik had nadat de film afgelopen was echt zoiets van ‘Dafuq did I just see?!?’
Rob: Precies ik ook.
Zara: Wel stom trouwens, in de trailer doen ze alsof je er pas heel laat achterkomt dat er mensen meekijken met alles wat onze fab five meemaken, terwijl in de film begint het juist met die twee technici en weet je dus vanaf het eerste moment dat er meer aan de hand is.
Rob: ... suf
Zara: En in de trailer zit ook GEEN humor, terwijl de film echt grappig is. Een komische slasher.
Rob: Ik ben overigens geen liefhebber van het genre moet ik toegeven.
Zara: Nee ik ook niet zozeer. Maar wat ik een beetje apart vond aan deze film is dat ie voor horrorliefhebbers niet eng genoeg was, maar voor cinefielen weer niet goed genoeg. Terwijl het volgens mij wel het horror/slasher genre wilde overstijgen door er die dubbele laag aan toe te voegen.
Rob: Precies, het enige leuke aan die dubbele laag is de vette knipoog die er in zit, maar dat maakte de hele film tegelijkertijd nogal vrijblijvend. Zo van: we maken een horrorfilm, met een dubbele laag, maar niet echt een goeie, maar boeiend want we geven zelf toe dat het best wel kut is allemaal.
Zara: Ja precies. En de filosofie achter die dubbele laag vond ik ook een beeetje vergezocht. Want het impliceerde dus dat het publiek van horrorfims nou eenmaal bepaalde domme stereotypes en dingen als seks en geweld eisen van de filmmakers en dat deze daar daarom aan moeten voldoen. Maar ik bedoel, het gaat hier slechts over een nogal onrealistisch filmgenre. De kritiek die ze geven, slaat een beetje de plank mis. Het is niet alsof wij als kijkers ook echt bloed van echte mensen willen zien vloeien. Behalve dan misschien in zekere zin een beetje bij realitytelevisie. Maar daar slaat dit dan ook weer niet helemaal op. Soort Trumanshow was het, maar dan slasher en slechter.
Rob: Bloed in een reality tv serie? Misschien een idee...
Zara: Zag ik Britt niet laatst nog bloeden?
Rob: Hahaha. Ik ben wel verrast door de film. Dat wel. En dat is vaak lastig omdat ik altijd probeer te voorspellen wat er gaat gebeuren voordat het gebeurt. En meestal lukt me dat. Nu niet.
Zara: Ja dat is waar. Hij was wel origineel.
Rob: Origineel op een heel vergezochte wijze.
Zara: Haha ja nogal. Oh, nog een minpuntje: beetje jammer van de neppe CGI. Daar baal ik altijd zo van. Doe dan gewoon lelijke poppen. Is toch gezelliger.
Rob: Ja Dick Maas stijl.
Zara: Echt.
Rob: Ik denk dat iedereen die wel een beetje van het genre houdt er opzich een leuke avond aan zal beleven. Maar zeker geen aanrader voor niet-liefhebbers die denken dat ze naar een 'alternatieve' horrorfilm gaan.
Zara: Nee. Ookal is het wel een aanrader in de tijden van prachtige maar vaak ietwat deprimerende films. Ik heb wel echt gegild en gelachen.
Rob: Precies maar je moet dus een beetje tegen schrikeffecten en bloed kunnen. Anders is het een lange, pijnlijke zit.
Zara: Ja en je moet er tegen kunnen dat de waarschijnlijk geniaal bedoelde dubbele laag niet zo ontzettend geniaal is.
Rob: Dat ook. Samenvattend. De dubbele laag is eerder absurd dan geniaal, daardoor wel verrassend, maar schiet uiteindelijk zo ver door dat het moeilijk te verteren is.
Zara: Sigourney Weaver die alles uitlegt aan het eind ook. Dat was sowieso super geniaal en mindfuckend bedoeld. Maar dat was het niet. Behalve dan dat naar Sigourney Weaver kijken altijd een beetje mindfuckend is.
Rob: Ja, waar de fok kwam zij vandaan? Beetje flauw.
Zara: Nogal. Dat was echt bedoeld als knaller.
Rob: ... Ja helaas
wtf...
Mijn beeldscherm doet raar..
Zara: Ik vond het wel heel politiek correct dat de black guy niet als eerste dood ging
Rob Wacht even hoor... WTF, stroom is uitgevallen hier. Mijn laptop heeft heel weinig batterij. Ik ga het even fixen.
Zara: Ik wacht.
Rob: Oh nee, wacht het werkt alweer. De killvolgorde was heel ok vond ik inderdaad. Maareh, waar blijft Annabel?
Zara: Ja ze was 'even' naar de WC toch?
Rob: ja zoiets... vaag.... kut.. weer stroomuitval. GVD
Zara: Ze is al best lang weg...
Rob: wat de fok is er hier aan de hand. momentje.
Zara: je maakt me bang rob.
...
rob?
Rob: QRTYRzdumi7d7er33w$#Q
zARSA NIET GA [OP! IEW B
nee677
Zara: ROB?!?!
Rob: https://lh5.googleusercontent.com/-zq3kc-di0EE/TeY7n9jL65I/AAAAAAAADPs/i6O_ka23Rw0/baby-head-mask-2.jpg
Zara: ROB DIT IS NIET GRAPPIG MEER
Rob: HAH@HAh@HAH@HAh@HAH@HAh@HAH@!
Zara: AAAAAAAAAAH
ROB
ROB
ROOOOB
NEE DIT KAN NIET ECHT GEBEUREN
DIT
AAAAAAAARGHH
AAHRGHHGSDJHAGFLAS39U847PY5
!!.................!!

Mail

Redactie

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
test
het laatste
Waarom stellen journalisten zo weinig vragen?

Waarom stellen journalisten zo weinig vragen?

Bij de media heerst ziekte, journalisten stellen te weinig vragen. Fausto en Marthe van Bronkhorst komen met een behandelplan. Lees meer

Essaywedstrijd: 'Dat is dan jouw waarheid' Hooray for the Essay 2026

'Dat is dan jouw waarheid' Hooray for the Essay 2026

In deze editie van Hooray for the Essay dagen we je uit om na te denken over waarheid. Reageer voor 19 januari. Lees meer

:Schoonheid van de partij: Mogen politieke partijen een eigen esthetiek ontwikkelen? 1

Schoonheid van de partij: Mogen politieke partijen een eigen esthetiek ontwikkelen?

Is politieke inmenging met kunst en esthetiek vooral iets van vroeger, en is schoonheid tegenwoordig gedepolitiseerd? Patrick Hoop schreef een essay over waarom ons huidige politieke stelsel zich mag - of moet - bemoeien met schoonheid. Lees meer

Een eerste keer

Een eerste keer

In dit erotische verhaal vraagt Jochum Veenstra zich af of het opwindend kan zijn om constant expliciete consent te vragen, en of er dan ook echte consent tot stand komt. Een eerste keer is ook gepubliceerd als audioverhaal bij deBuren. 'Als onze monden elkaar raken, lijkt de vriendschap die we bij daglicht hebben weer tot leven te komen.' Lees meer

Politiek is de olifant in de kamer, maar modejournalistiek trekt de deur liever dicht

Politiek is de olifant in de kamer, maar modejournalistiek trekt de deur liever dicht

Mode lijkt glanzend en zorgeloos, maar er schuilt een wereld van politiek achter. Loïs Blank vraagt zich af: wie bepaalt eigenlijk welke verhalen verteld mogen worden? Wat gebeurt er met de progressieve stemmen van een bedrijf dat vooral voor de winst gaat? Lees meer

Suriname - van onafhankelijk land naar natie

Suriname - van onafhankelijk land naar natie

Op 25 november is het 50 jaar geleden dat Suriname onafhankelijk werd van Nederland. Kevin Headley bespreekt hoe de onafhankelijkheid van Suriname tot stand is gekomen en hoe het zich verder ontwikkelt tot natie: van politieke geschiedenis tot hedendaagse successen. Lees meer

Balletles

Balletles

In een rumoerig café herinnert een groep meisjes zich heel helder: 'Meisjes zoals wij leren vroeg de kunst van de onwaarneembare volharding.' In dit korte verhaal neemt Marieke Ornelis je mee in een wereld vol witte panty's, billen op een koude vloer en honingachtig vocht, terwijl de intimiteit wegsmelt onder de toneellampen. Lees meer

De integratie-stok slaat wéér de ‘problematische Moslim’

De integratie-stok slaat wéér de ‘problematische Moslim’

'Een begrip als integratie lijkt een middel om te streven naar een inclusievere samenleving, maar dwingt in feite minderheden om hun culturele en religieuze identiteit op te geven.' Aslıhan Öztürk legt de retoriek bloot waarmee de integratie-stok dreigend boven het hoofd van generaties migranten wordt gehouden. Lees meer

Pomme d’amour 1

Pomme d’amour

In dit gedicht van Elise Vos vinden de glazen muiltjes en kikkerprinsen uit de klassieke sprookjes hun weg tussen de HR-medewerkers en stadsduiven met verminkte pootjes. Een hoofdpersoon zoekt diens plek in de wereld, terwijl mannen dwars door de ontknoping van het verhaal heen slapen. Lees meer

Ademruimte

Ademruimte

‘Hij kon toen alleen Catalaanse woorden fluisteren en zijn wijsvinger buigen om aan te geven wanneer hij naar buiten wilde om te roken.’ In Ademruimte, van Elisa Ros Villarte, keert het hoofdpersonage terug naar haar ouderlijk huis dat gevuld is met onbekend speelgoed, bevroren maaltijden en beladen vragen. Lees meer

Wifey material

Wifey material

Wifey of wervelwind, Madonna of hoer. Marthe van Bronkhorst had gehoopt dat dit binaire denken passé was, maar helaas, de emancipatietrein blijkt op dit spoor nog steeds haperen. Ik oefen een enorme aantrekkingskracht uit op één specifiek soort mensen: mensen van wie de favoriete contactfrequentie eens in het kwartaal is. Mensen van wie de love... Lees meer

Nwe Tijd x Hard//hoofd: Maandagavond – De uitnodiging

Podcast: Maandagavond – De uitnodiging

Deze Maandagavond liep iets anders dan gepland. Of beter gezegd: precies zoals gepland, althans voor iedereen behalve Suzanne Grotenhuis. Met Freek Vielen, Ellis Meeusen en Johannes Lievens, die in de tweede aflevering van dit Maandagavond-seizoen stilstaan bij momenten die je anders aan je voorbij zou laten gaan. Lees meer

Bestel ‘Ik wil, wil jij ook?’ - briefwisseling over seksueel consent 1

Bestel ‘Ik wil, wil jij ook?’ - briefwisseling over seksueel consent

Bestel onze bundel 'Ik wil, wil jij ook?' een briefwisseling over seksueel consent Lees meer

Vrijheid

Vrijheid

Liggend onder de auto van de buren overdenkt een man de relatie tot zijn familie, de gevolgen van zijn gedrag en de reactie van omstanders. Eva Gabriela schreef een kwetsbaar verhaal waarin de dreiging en het ongemak constant voelbaar zijn, en waarin de pleger van huiselijk geweld de hoofdpersoon is. Lees meer

Anders voel ik me zo oud 1

Anders voel ik me zo oud

In dit essay analyseert Loulou Drinkwaard de tegenstrijdige etiquetten die haar zijn geleerd of opgelegd: ‘Tussen u en jou in, zweef ik. De waarden van mijn vader in mijn ene hand en de waarheid van mijn moeder in mijn andere. Mijn oma deelt de kennis van ons moederland en ‘De Nederlander’ bepaalt wat hoort. Ondertussen vond ik een alternatief. Zullen wij elkaar vousvoyeren?’ Lees meer

:De herhaling van de zombie-apocalyps: Op zoek naar een alternatieve dystopie

De herhaling van de zombie-apocalyps: Op zoek naar een alternatieve dystopie

De zombie is een popcultuuricoon. En niet alleen tijdens Halloween! Series als The Walking Dead en The Last of Us volgen de gebaande zombiepaden. Volgens Anne Ballon hebben zombies méér narratief potentieel. In vernieuwende verhalen wordt onderzocht 'hoe wij als halfbewusten de wereld beleven, hoe we opgaan in systemen die we niet hebben gekozen, hoe we verlangen en met verlies omgaan.' Lees meer

Kleding gaat als warme broodjes over de toonbank, maar dat mag wel wat letterlijker

Kleding gaat als warme broodjes over de toonbank, maar dat mag wel wat letterlijker

We weten precies wat er in ons eten zit, maar wat dragen we eigenlijk op onze huid? Net als jij, verlangt Loïs Blank ook naar meer transparantie van de kledingindustrie. Zou die wens dan toch in vervulling kunnen komen? Lees meer

Twee dagen

Twee dagen

Rocher Koendjbiharie belicht de verschillende paden die we tijdens de aankomende verkiezingen in kunnen slaan. Kiest Nederland opnieuw voor rechts, en strompelen we verder richting democratisch en moreel verval? Of kiest Nederland toch voor een samenleving waarin we omkijken naar elkaar? 'Alleen fascisten zien antifascisme als een bedreiging.' Lees meer

Vergeten vrouwen 1

Vergeten vrouwen

In dit essay schrijft Anne Louïse van den Dool over vrouwelijke kunstenaars die meer dan ooit in de schijnwerpers staan. Niet alleen hedendaagse makers, maar ook opvallend veel vrouwen die rond 1900 actief waren in de kunstwereld trekken veel aandacht. Met solotentoonstellingen over Suze Robertson, Coba Ritsema en Jo Koster laten musea zien waarom juist deze kunstenaars alsnog een plek in de canon verdienen. Lees meer

De verdwenen kosmonaut

De verdwenen kosmonaut

Duizenden kilometers van de kosmonaut vandaan zit Igor, uitkijkend over de stad, terwijl hij luistert naar de ruis op de tv, naar de beukende eurodance plaat die nog naklinkt in zijn oren en naar een stem die hem probeert te overtuigen terug te komen. In De verdwenen kosmonaut van Thijs van der Heijden raakt een... Lees meer

Steun Hard//hoofd en verzamel kunst!

Hard//hoofd is een vrije ruimte voor nieuwe schrijvers en kunstenaars. We zijn al vijftien (!) jaar gratis toegankelijk en advertentievrij. Zo’n vrije ruimte is harder nodig dan ooit. Steun de makers van de toekomst; sluit je vóór 1 januari aan als kunstverzamelaar en ontvang in januari je eerste kunstwerk!

Word kunstverzamelaar