Asset 14

Prooi

Filmtrialoog: Prooi

‘Prooi’, de nieuwe horrorkomedie van Dick Maas over een bloeddorstige leeuw die Amsterdam teistert, is een regelrechte flop. Ons filmpanel breekt een lans voor dit spektakel van eigen bodem en legt uit waarom je dit niet mag missen.

Dolf: Na de film fietste ik door het Vondelpark naar huis...

Yentl: Oh, heel goed! En hoorde je nog iets grommen?

Dolf: Ik kon me toch wel voorstellen dat er ineens iets uit de bosjes zou komen. En het was ook nog eens mijn tram die te grazen wordt genomen in de film: de 2 naar Nieuw Sloten.

Marte: Zie je wel, zo'n spektakelfilm van eigen bodem, dat gaat toch leven! Ik was echt positief verrast. Vooraf dacht ik: Jaja, een leeuw, lekker eng, lekker boeiend. Maar dat simpele gegeven vond ik uiteindelijk dus wel heel goed werken en behoorlijk indrukwekkend.

Dolf: Maar de film flopt dus echt keihard, en volgens Maas is dit de laatste spektakelfilm die zich puur op Nederland richt. Zonde?

Yentl: Zeker zonde. Dit genre kan echt nog groeien! De film had een spannende dynamiek tussen thrillerelementen en comedy. En ik vond het heel fijn dat de kinderen niet gespaard werden in deze film.

Marte: Nog nooit zoveel kinderbloed in een film gezien inderdaad.

Dolf: Ja, heerlijk, vooral die Oud-Zuid kinderen die er van langs kregen! Sowieso, een film waarin kinderen eraan gaan. En er lijken aan bomen worden gehesen. Who needs The Walking Dead?

Marte: Ieuw ja, dat was ik alweer vergeten. Victor Löw half aangevreten aan een boom.

Yentl: Om nog maar te zwijgen van een vrouwelijke protagonist die sexy, slim, grappig en retestoer is.

Dolf: Dat was in mijn ogen het grootste pluspunt van de film.

Marte: Victor Löw aan een boom?

Dolf: Haha. Nee, de protagonist. Ik houd van badass vrouwen. Alien en zo.

Yentl: Ja, daar kan Sophie van Winden dus wel tegenop.

Marte: Ik vond haar een heel fijn hoofdpersonage. Nuchter, grappig, sterk.

Yentl: Het is ook een droomrol, het gros van de film lekker cynisch met je ogen rollen.

Dolf: Ja, en dan met snedige opmerkingen haar tegenspeler op zijn plaats zetten.

Yentl: Maar even hoor, die jager! Hoe episch was dat?

Dolf: Dat was het leukste moment uit de film! Op dat invalidenkarretje achter een leeuw aan in het Vondelpark.

Marte: En wat ik zo gaaf vond: die acteur, Mark Frost, maakte het helemaal niet over the top. Hij acteerde bloedserieus. Dat vond ik een heel interessant spanningsveld. Er te belachelijk voor woorden uitzien en tegelijk bloedserieus spelen.

Yentl: Elke scène met hem werd daardoor ook een beetje opgetild. Sowieso geldt dat in deze film: hoe serieuzer de acteurs hun rol nemen, hoe beter de scène wordt.

Dolf: Mark Frost is fantastisch. Wat ik wel jammer vond is dat het script niet wat meer was uitgewerkt. Van de suspension of disbelief werd wel het uiterste gevraagd, er was een totaal gebrek aan logica. Ik vond Sint nog geloofwaardiger.

Marte: Oh, dat had ik helemaal niet! Ik ging er helemaal in mee. Maar los daarvan: je gaat niet echt voor de plot naar Prooi. Je gaat voor de emotie.

Dolf: Wat vonden jullie van de dialogen in het algemeen?

Yentl: Matig. Heel veel slechte dierengrappen die er echt uit hadden gemogen.

Marte: Een beetje lullig, deed me aan Flodder denken.

Yentl: Het was allemaal wat te uitleggerig, te weinig gebruik van subtekst. Als dat wel werd ingezet was het ook gelijk top.

Dolf: Ja, het had heel veel Flodder-elementen, de film zou ook in die tijd gemaakt kunnen zijn. Hoewel de CGI van een on-Nederlands hoog niveau is.

Marte: Prooi ontstijgt wel echt het niveau van Flodder. Zouden jullie deze film aanraden aan vrienden?

Yentl: Het hangt wel van de vrienden af, maar ik zou hem niet afraden. Ik heb me goed vermaakt, gelachen, geschrokken en er worden bijzondere personages opgevoerd.

Marte: Ik zou ‘m aanraden, het was echt een ervaring. Ik had niet verwacht dat ‘ie zo bloederig zou zijn trouwens.

Dolf: Het is jammer dat het zo flopt, want nu moeten we het alleen nog doen met romantische komedies die zich afspelen in de negen straatjes. Geef mij dan maar horrorkomedie.

Marte: Ja doodzonde, ik had deze film echt meer gegund. Waar zou het aan liggen denken jullie, het floppen?

Dolf: Ik denk dus echt slechte marketing. Er rijdt zelfs een tram rond in Amsterdam die helemaal beplakt is met Prooi promotie en niemand weet er van. Terwijl er nog een mooi verhaal was over de tram die ze gebruikt hadden. Het bloed liep de dag erna bij een rit nog uit de raamranden. Mensen dachten dat de tram iemand geraakt had. Meet zulk nieuws groot uit. Een gemiste kans.

Marte: Misschien moeten we deze Filmtrialoog eindigen met een oproep dat iedereen snel moet gaan zolang het nog kan. Iedereen naar Prooi! Laat je verrassen!

...Maar ja, nu gaan mensen met hooggespannen verwachtingen, dan kan het natuurlijk nooit wat worden.

Yentl: Er zitten niet meerdere leeuwen in! Het is er maar één. Heus!

Dolf: Verwacht er echt niets van!

Yentl: En vooral: steun dit unieke genre van de Nederlandse film!

Mail

Redactie

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
Lees meer
test
het laatste
Waarom stellen journalisten zo weinig vragen?

Waarom stellen journalisten zo weinig vragen?

Bij de media heerst ziekte, journalisten stellen te weinig vragen. Fausto en Marthe van Bronkhorst komen met een behandelplan. Lees meer

Essaywedstrijd: 'Dat is dan jouw waarheid' Hooray for the Essay 2026

'Dat is dan jouw waarheid' Hooray for the Essay 2026

In deze editie van Hooray for the Essay dagen we je uit om na te denken over waarheid. Reageer voor 19 januari. Lees meer

:Schoonheid van de partij: Mogen politieke partijen een eigen esthetiek ontwikkelen? 1

Schoonheid van de partij: Mogen politieke partijen een eigen esthetiek ontwikkelen?

Is politieke inmenging met kunst en esthetiek vooral iets van vroeger, en is schoonheid tegenwoordig gedepolitiseerd? Patrick Hoop schreef een essay over waarom ons huidige politieke stelsel zich mag - of moet - bemoeien met schoonheid. Lees meer

Een eerste keer

Een eerste keer

In dit erotische verhaal vraagt Jochum Veenstra zich af of het opwindend kan zijn om constant expliciete consent te vragen, en of er dan ook echte consent tot stand komt. Een eerste keer is ook gepubliceerd als audioverhaal bij deBuren. 'Als onze monden elkaar raken, lijkt de vriendschap die we bij daglicht hebben weer tot leven te komen.' Lees meer

Politiek is de olifant in de kamer, maar modejournalistiek trekt de deur liever dicht

Politiek is de olifant in de kamer, maar modejournalistiek trekt de deur liever dicht

Mode lijkt glanzend en zorgeloos, maar er schuilt een wereld van politiek achter. Loïs Blank vraagt zich af: wie bepaalt eigenlijk welke verhalen verteld mogen worden? Wat gebeurt er met de progressieve stemmen van een bedrijf dat vooral voor de winst gaat? Lees meer

Suriname - van onafhankelijk land naar natie

Suriname - van onafhankelijk land naar natie

Op 25 november is het 50 jaar geleden dat Suriname onafhankelijk werd van Nederland. Kevin Headley bespreekt hoe de onafhankelijkheid van Suriname tot stand is gekomen en hoe het zich verder ontwikkelt tot natie: van politieke geschiedenis tot hedendaagse successen. Lees meer

Balletles

Balletles

In een rumoerig café herinnert een groep meisjes zich heel helder: 'Meisjes zoals wij leren vroeg de kunst van de onwaarneembare volharding.' In dit korte verhaal neemt Marieke Ornelis je mee in een wereld vol witte panty's, billen op een koude vloer en honingachtig vocht, terwijl de intimiteit wegsmelt onder de toneellampen. Lees meer

De integratie-stok slaat wéér de ‘problematische Moslim’

De integratie-stok slaat wéér de ‘problematische Moslim’

'Een begrip als integratie lijkt een middel om te streven naar een inclusievere samenleving, maar dwingt in feite minderheden om hun culturele en religieuze identiteit op te geven.' Aslıhan Öztürk legt de retoriek bloot waarmee de integratie-stok dreigend boven het hoofd van generaties migranten wordt gehouden. Lees meer

Pomme d’amour 1

Pomme d’amour

In dit gedicht van Elise Vos vinden de glazen muiltjes en kikkerprinsen uit de klassieke sprookjes hun weg tussen de HR-medewerkers en stadsduiven met verminkte pootjes. Een hoofdpersoon zoekt diens plek in de wereld, terwijl mannen dwars door de ontknoping van het verhaal heen slapen. Lees meer

Ademruimte

Ademruimte

‘Hij kon toen alleen Catalaanse woorden fluisteren en zijn wijsvinger buigen om aan te geven wanneer hij naar buiten wilde om te roken.’ In Ademruimte, van Elisa Ros Villarte, keert het hoofdpersonage terug naar haar ouderlijk huis dat gevuld is met onbekend speelgoed, bevroren maaltijden en beladen vragen. Lees meer

Wifey material

Wifey material

Wifey of wervelwind, Madonna of hoer. Marthe van Bronkhorst had gehoopt dat dit binaire denken passé was, maar helaas, de emancipatietrein blijkt op dit spoor nog steeds haperen. Ik oefen een enorme aantrekkingskracht uit op één specifiek soort mensen: mensen van wie de favoriete contactfrequentie eens in het kwartaal is. Mensen van wie de love... Lees meer

Nwe Tijd x Hard//hoofd: Maandagavond – De uitnodiging

Podcast: Maandagavond – De uitnodiging

Deze Maandagavond liep iets anders dan gepland. Of beter gezegd: precies zoals gepland, althans voor iedereen behalve Suzanne Grotenhuis. Met Freek Vielen, Ellis Meeusen en Johannes Lievens, die in de tweede aflevering van dit Maandagavond-seizoen stilstaan bij momenten die je anders aan je voorbij zou laten gaan. Lees meer

Bestel ‘Ik wil, wil jij ook?’ - briefwisseling over seksueel consent 1

Bestel ‘Ik wil, wil jij ook?’ - briefwisseling over seksueel consent

Bestel onze bundel 'Ik wil, wil jij ook?' een briefwisseling over seksueel consent Lees meer

Vrijheid

Vrijheid

Liggend onder de auto van de buren overdenkt een man de relatie tot zijn familie, de gevolgen van zijn gedrag en de reactie van omstanders. Eva Gabriela schreef een kwetsbaar verhaal waarin de dreiging en het ongemak constant voelbaar zijn, en waarin de pleger van huiselijk geweld de hoofdpersoon is. Lees meer

Anders voel ik me zo oud 1

Anders voel ik me zo oud

In dit essay analyseert Loulou Drinkwaard de tegenstrijdige etiquetten die haar zijn geleerd of opgelegd: ‘Tussen u en jou in, zweef ik. De waarden van mijn vader in mijn ene hand en de waarheid van mijn moeder in mijn andere. Mijn oma deelt de kennis van ons moederland en ‘De Nederlander’ bepaalt wat hoort. Ondertussen vond ik een alternatief. Zullen wij elkaar vousvoyeren?’ Lees meer

:De herhaling van de zombie-apocalyps: Op zoek naar een alternatieve dystopie

De herhaling van de zombie-apocalyps: Op zoek naar een alternatieve dystopie

De zombie is een popcultuuricoon. En niet alleen tijdens Halloween! Series als The Walking Dead en The Last of Us volgen de gebaande zombiepaden. Volgens Anne Ballon hebben zombies méér narratief potentieel. In vernieuwende verhalen wordt onderzocht 'hoe wij als halfbewusten de wereld beleven, hoe we opgaan in systemen die we niet hebben gekozen, hoe we verlangen en met verlies omgaan.' Lees meer

Kleding gaat als warme broodjes over de toonbank, maar dat mag wel wat letterlijker

Kleding gaat als warme broodjes over de toonbank, maar dat mag wel wat letterlijker

We weten precies wat er in ons eten zit, maar wat dragen we eigenlijk op onze huid? Net als jij, verlangt Loïs Blank ook naar meer transparantie van de kledingindustrie. Zou die wens dan toch in vervulling kunnen komen? Lees meer

Twee dagen

Twee dagen

Rocher Koendjbiharie belicht de verschillende paden die we tijdens de aankomende verkiezingen in kunnen slaan. Kiest Nederland opnieuw voor rechts, en strompelen we verder richting democratisch en moreel verval? Of kiest Nederland toch voor een samenleving waarin we omkijken naar elkaar? 'Alleen fascisten zien antifascisme als een bedreiging.' Lees meer

Vergeten vrouwen 1

Vergeten vrouwen

In dit essay schrijft Anne Louïse van den Dool over vrouwelijke kunstenaars die meer dan ooit in de schijnwerpers staan. Niet alleen hedendaagse makers, maar ook opvallend veel vrouwen die rond 1900 actief waren in de kunstwereld trekken veel aandacht. Met solotentoonstellingen over Suze Robertson, Coba Ritsema en Jo Koster laten musea zien waarom juist deze kunstenaars alsnog een plek in de canon verdienen. Lees meer

De verdwenen kosmonaut

De verdwenen kosmonaut

Duizenden kilometers van de kosmonaut vandaan zit Igor, uitkijkend over de stad, terwijl hij luistert naar de ruis op de tv, naar de beukende eurodance plaat die nog naklinkt in zijn oren en naar een stem die hem probeert te overtuigen terug te komen. In De verdwenen kosmonaut van Thijs van der Heijden raakt een... Lees meer

Steun Hard//hoofd en verzamel kunst!

Hard//hoofd is een vrije ruimte voor nieuwe schrijvers en kunstenaars. We zijn al vijftien (!) jaar gratis toegankelijk en advertentievrij. Zo’n vrije ruimte is harder nodig dan ooit. Steun de makers van de toekomst; sluit je vóór 1 januari aan als kunstverzamelaar en ontvang in januari je eerste kunstwerk!

Word kunstverzamelaar