Asset 14

Django Unchained

Net als in zijn vorige film Inglourious Basterds, geeft Quentin Tarantino in Django Unchained zijn eigen luchtige draai aan een loodzwaar thema. De vraag blijft daarbij: hoe leuk is slavernij eigenlijk? Redacteuren Kasper, Rob, en Emma worden het niet helemaal eens.

Kasper: Jammer dat ik gisteren niet met jullie mee kon koffie drinken. Het is niet bepaald een fijne overgang: van Tarantino’s meeslepende filmwereld direct de orgelmuziek van de Kalverstraat instappen voor een door mijn fysio voorgeschreven dynaband bij de Perry Sport.

Rob: Het was sowieso een ochtend van heftige overgangen. Vanuit mijn bed vrijwel direct de slavernij van de negentiende eeuw in. Ik vroeg me van tevoren al af of ik dat wel aan zou kunnen.

Emma: En ging het? Want ik vond het eigenlijk moeilijk te doen. Ik heb heel veel stukken door mijn vingers naar het scherm gekeken.

Kasper: Dat je dat had bij het geweld tegen de slaven kan ik me goed voorstellen. Maar het geweld tegen de slechteriken was toch juist op z’n Tarantino’s: cartoonesk, over the top en daarmee ontladend. Of ervoer jij beide vormen als even lastig om aan te zien?

Emma: Nee ik keek moeiteloos toe hoe Django als een wraakengel twintig gasten kapot schoot.

Kasper: Die wraakacties leken wederom de opzet van deze film. Vergelijkbaar met zijn vorige, Inglourious Basterds, waar hij WOII ‘herscheef’ door Joden wraak te laten nemen op een wijze die je absurd kan noemen, maar die geheel klopt in de wetten van de filmwereld. Het heeft een louterend effect.

Rob: Ik werd daar, net als bij Inglourious Basterds, eigenlijk een beetje droevig van. Het voelt als een kinderlijke oplossing voor nare dingen die gebeurd zijn. En dan kan je wel doen van: “Haha, ik schiet Hitler en de slavenhandelaren neer met een machinegeweer”, maar eigenlijk zijn al die Joden natuurlijk gewoon afgeslacht en de slaven afgebeuld. Niks zoete wraak. Doffe ellende.

Emma: Ja precies! Het zijn beide voorbeelden van onbespreekbaar kwaad. Blijf met je grappige tengels van zoiets af, denk ik dan. Hard//hoofd-lieveling Charlie Brooker noemt de film "a preposterous cartoon romp through the laugh-a-minute world of slavery". Hij geeft vervolgens wel toe dat hij er om moest lachen als een "hallucinating pig".

Kasper: Ik heb er veel minder moeite mee dan jullie. Ik ben Tarantino er in zekere zin zelfs dankbaar voor. De emoties die wij mensen voelen, ons gevoel voor goed en kwaad, komt in zekere zin beter tot z’n recht in kunst dan in realiteit. Dat gaat terug tot de tragedies van de klassieke oudheid waar ook het grote publiek op afkwam om ‘catharsis’ te bereiken.

Rob: En dan krijg je in dit geval een lijdensweg plus wraak en een happy end.

Kasper: Het lijkt oppervlakkig, maar indien goed uitgevoerd werkt het altijd. Wij moeten het deel van onszelf niet ontkennen dat hier voldoening uit haalt. Bovendien komt er natuurlijk veel meer bij kijken, het is niet alsof Tarantino zo’n film uitsluitend maakt om dit effect te bereiken. Deze film was mooi romantisch, ongelooflijk grappig en esthetisch zat het weer piekfijn in elkaar, echt een lust voor het oog. Een grootse ode aan de spaghettiwestern, met zo nu en dan wat postmoderne gekkigheden die kenmerkend voor hem blijven.

Rob: Denken jullie dat ik een goeie slaaf zou zijn? Een huisslaaf om precies te zijn?

Kasper: Een witte huisslaaf? Eerder een huis-laaf. Oh, da’s misschien beetje flauw.

Emma: Ach flikker op Rob. Jij hebt vette autoriteitsproblemen, doorgaans.

Rob: Het doel van de onderneming waar ik voor werk en diens plek in de maatschappij gaan mij gewoon nauw aan het hart. Ook als slaaf. Candyland bijvoorbeeld, het bedrijf van de bad guy in de film, is een slecht bedrijf. Daar zou ik als slaaf zeker problemen mee hebben. Maar Triodos bank, een bank die geeft om de planeet, zou ik volgens mij prima trekken.

Emma: Haha, een bank die geeft om de planeet, maar wel slaven in dienst heeft.

Rob: Na het zien van deze film lijkt me dat in 1850 niet eens een ondenkbaar scenario. Ik vond het zelf opvallend hoe Tarantino je soms scènes voorschotelde waar je een beetje een ‘niks aan de hand gevoel’ bij had, waarna hij je vervolgens, door in te zoomen op iets wat zich al de hele tijd op de achtergrond afspeelt, liet beseffen dat er vreselijke dingen aan het gebeuren waren. Dat vond ik een mooie manier om te laten zien hoe zoiets absurds als slavernij verweven kan zijn in het alledaagse leven, op een sneaky manier.

Emma: Dat was heel sterk en te gek in die mandingo fight-scène. Je ziet, denk je, vanuit je ooghoek twee slaven gemoedelijk stoeien voor het haardvuur. Zoals broertjes dat doen. Totdat je beseft dat ze elkaar tot de dood moeten bevechten en dat je dat drie minuten lang niet doorhad.

Kasper: Precies, en dat vind ik nou zo sterk van de latere Tarantino, hoe hij het pijnlijk realistische met het louterend-cartooneske verweeft. Dat kan alleen in film en daarom ben ik blij dat hij dat doet.

Mail

Redactie

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
test
het laatste
Auto Draft 8

Een transformatie van verlangen: brieven over consent

Wat als we consent en verlangen zélf als de voorwaarden van bevrijding en sociale rechtvaardigheid zien? Yousra Benfquih licht toe hoe genot-activisme ons niet alleen toelaat om ons tegen de dingen te verzetten, maar ook om te onderzoeken waar we naar verlangen. Lees meer

Iemand die me bij de hand neemt en me zegt hoe het moet, alles

Iemand die me bij de hand neemt en me zegt hoe het moet, alles

'Ik verlang zo erg naar een inspirerend figuur die logica ontdekt in de willekeur van wat ons allemaal overkomt. Die tegen me zegt: "Marthe, zó is het, en de rest is bullshit".' Lees meer

Auto Draft 7

Moederland

Zelfs in de Italiaanse zon lukt het niet altijd om donkere gedachten op afstand te houden. Roos Sinnige laat ons meedrijven op de ongrijpbare stroom die dan ontstaat. Lees meer

:Meld je aan voor de Hard//hoofd schrijfworkshop: hoe schrijf je over mannelijkheid?

Meld je aan voor de Hard//hoofd schrijfworkshop: hoe schrijf je over mannelijkheid?

Hard//hoofd organiseert op 25 mei de eerste schrijfworkshop! Tijdens deze middag zul je onder begeleiding van Selm Merel Wenselaers, Marthe van Bronkhorst en Jochum Veenstra de tijd krijgen om met elkaar in gesprek te gaan en aan een tekst over mannelijkheid te werken. Aanmelden kan tot en met 22 april. Lees meer

Mijn naam roept 1

Mijn naam roept

Hodo Abdullah beschrijft hoe de geschiedenis van Somaliland haar ook veel over haarzelf leerde. Hoe komt het dat het geloof in henzelf, de veerkracht en de trots van de Somalilanders zo verankerd zit in hun DNA? Wat geeft hun de kracht om door te gaan? Lees meer

:Oproep: Reageer op de briefwisseling over seksueel consent! 1

Oproep: Reageer op de briefwisseling over seksueel consent!

Ben je vrij in je verlangen? Op welke manieren kunnen en willen we elkaar aanraken? Reageer vóór 2 juni op de brieven van Yousra Benfquih en Alara Adilow. Lees meer

zonderverdergroet

zonder verdere groet

Rijk Kistemaker doet niet aan groeten. Rijk schrijft gedichten terwijl hij bezig is met andere dingen, zoals het opladen van een gehuurde Kia en huilen. Laat je meevoeren op zijn poëtische gedachtestroom. Lees meer

een interview met Abel Kamps

Interview met Abel Kamps: 'Ik hou ervan als mijn werk meer een ervaring wordt en minder een object.'

Aucke Paulusma gaat in gesprek met kunstenaar Abel Kamps: Hoe verweef je absurditeit of humor in je kunst, en welke rol spelen deze elementen in het creëren van de impact die je werk op de toeschouwer heeft? Lees meer

Jonathan de slakkenman

Jonathan de slakkenman

'Hij zag simpelweg hoe de slak zich terugtrok in zijn huisje wanneer het zich onveilig achtte. Vanwege hun gedeelde lot, voelde Jonathan zich geroepen om de naaktslak ook een toevluchtsoord te bieden.' In dit korte verhaal van Ivana Kalaš neemt Jonathans slakkenfascinatie langzaam zijn leven over. Lees meer

:Armoede, de bedpartner die je verlangen indringt: brieven over consent

Armoede, de bedpartner die je verlangen indringt: brieven over consent

Alara Adilow blikt terug op haar jongere zelf en ziet hoe onwetendheid en zelfdestructie haar afsneden van zorg en liefde, tot feministische en postkoloniale denkers haar aanraakten en haar openstelde om naar zichzelf en de wereld te kunnen kijken. Lees meer

Het insectenhotel

Het insectenhotel

‘Ik kan wel voor je krimpen.' Dieuke Kingma onderzoekt in een kort verhaal vol spinnenpoten en keverschildjes of je de ruimte die je inneemt in een relatie ook weer terug kan geven. Lees meer

Afgebeeld is een vrouw in badpak, zwemmend tussen vissen.

Anders zijn is niet ‘tegen de natuur’

Marthe van Bronkhorst duikt in de diepzee en ontleert acht lessen die ze vroeger op school onderwezen kreeg. Lees meer

Mooi vanbuiten en vanbinnen: pleidooi voor dagdagelijkse entomologie 2

Mooi vanbuiten en vanbinnen: pleidooi voor dagdagelijkse entomologie

Insecten hebben een slecht imago. We houden ze het liefst ver uit de buurt, maar dat is onterecht, vindt Jitte. Met dit artikel bewijst hij je graag van het tegendeel en vertelt hij hoe sluipwespen lieveheersbeestjes inschakelen als lijfwacht voor haar larven, over de indrukwekkende hersenen van de Darwinwesp, en hoe je een mierenkolonie opzet met één koningin. Lees meer

Auto Draft 6

ode aan de lepismA saccharinA

Lieke van den Belt neemt je mee in de wereld van de zilvervis. Met lichte en vervreemdende beelden schetst ze in twee gedichten een dialoog tussen deze beestjes en hun slachtoffers. Lees meer

Enterprise, Alabama

Enterprise, Alabama

Charlotte Duistermaat neemt je mee in de enigszins absurde culturele en historische impact van een snuitkeverplaag op een Amerikaans dorpje en de vergelijkbare migratiestromen van mens en dier. Lees meer

Oproep: Hard//hoofd zoekt een nieuwe Chef Beeld!

Hard//hoofd zoekt een nieuwe Chef Beeld!

Hard//hoofd zoekt een getalenteerde beelddenker (x/v/m) die visuele sturing geeft en die de redactie wil komen versterken! Lees meer

Oproep: Stouten Stift en het Rode Oor 2025 1

Oproep: De Stoute Stift en Het Rode Oor 2025

De jaarlijkse erotische schrijfwedstrijd Het Rode Oor en de daaraan gekoppelde illustratiewedstrijd De Stoute Stift staan weer open voor inzendingen! We zijn op zoek naar de beste erotische verhalen om naar te luisteren en vier Nederlandse en vier Vlaamse illustratoren die een beeld willen maken bij de beste verhalen van de erotische schrijfwedstrijd. Lees meer

Composthoop

Een symfonie van het kleine leven

Jesse Van den Eynden neemt je mee in de symfonie van het kleine leven dat zich afspeelt in de duisternis van de composthoop. In dit liefdevolle essay beschrijft hij hoe zijn leven steeds meer overgenomen wordt door de rottende en levende massa in zijn tuin, en hoe het slurpen, klikken en kraken van de aarde en haar bewoners een meditatieve ervaring worden. Lees meer

Auto Draft 5

Verpopping

Wanneer een rups zich in de sombere wintermaanden in haar keukenraam nestelt, koestert de hoofdpersoon in dit verhaal van Esther De Soomer voor het eerst weer gevoelens van liefde en tederheid. Lees meer

Begraaf me, alsjeblieft! Een ode aan het beestje

Begraaf me, alsjeblieft! Een ode aan het beestje

Juul Kruse introduceert de Beestjesweken. Van 16 tot 29 maart zullen alle artikelen die we op Hard//hoofd publiceren gaan over kleine kruipers, slijmerige sluipers en gladde glibberaars. Juul vertelt waar diens fascinatie met beestjes begon en waarom die begraven wil worden na diens dood. Lees meer

Lees Hard//hoofd op papier!

Hard//hoofd verschijnt vanaf nu twee keer per jaar op papier! Dankzij de hulp van onze lezers kunnen we nog vaker een podium bieden aan aanstormend talent. Schrijf je nu in voor slechts €2,50 per maand en ontvang in september je eerste papieren tijdschrift. Veel leesplezier!

Word trouwe lezer