Het is GTST, maar dan gemaakt door mensen met kunde, visie en lef." /> Het is GTST, maar dan gemaakt door mensen met kunde, visie en lef." />
Asset 14

De Rouille et d'Os

In 2009 leverde de Franse regisseur Jacques Audiard het alom bejubelde Un Prophète af. Nu drie jaar later is er met De Rouille et d'Os de langverwachte opvolger. In dit melodrama trekt de werkloze oudbokser Ali (Matthias 'het beest van Rundskop' Schoenaerts) met zijn vijfjarige zoon in bij zijn zus in het Zuid-Franse Antibes. Al snel vindt hij een baan als uitsmijter bij een club, en daar ontmoet hij Stéphanie (Marion Cotillard). Deze eerste ontmoeting eindigt met een sisser, maar wanneer Stéphanie haar benen verliest bij een ongeluk met een orka, komen de twee alsnog samen. Wat ontstaat is een wat ongebruikelijke relatie. Alle ingrediënten voor een goede soap zijn in ieder geval aanwezig.

Zara: Ik had echt hoge verwachtingen na Un Prophète. Jullie?

Brankele: Geen verwachtingen.

Philip: Dat scheelt veel. Ondanks dat ik dit geen slechte film vind, ben ik toch teleurgesteld.

Zara: Ik vind ‘m prachtig. Zeker niet perfect, zoals Un Prophète in mijn ogen wel is, maar toch heel goed. Wat stelde je dan teleur?

Philip: Ik had constant het idee dat ik in de maling werd genomen. Zo 'onnatuurlijk' was het. Hetzelfde gevoel als wanneer je een soap kijkt, maar dan minder extreem. Of extremer, juist. Ik raak er nu weer van in de war. Ik begrijp dat er een verschil is tussen drama en melodrama, maar dat melodramatische zorgde bij mij voor een onverwachte plastic nasmaak.

Zara: Ik vond dat juist een hele mooie keuze. Die combinatie van een zeer rauwe setting en heftige gebeurtenissen in een melodramatische vertelling. Ik snap wat je bedoelt, maar ik zag dat gelikte niet als een minpunt.

Brankele: Nee, ik ook niet. Bovendien vond ik het zo goed geacteerd dat ik er geen nepheid in zag.

Zara: Prachtig gefilmd ook. Slow-mo’s. Alles.

Brankele: Bijna documentair, zo fragmentarisch.

Philip: Dat vind ik het verwarrende. Realisme gedijt vaak bij een soort stilheid, dat zit duidelijk in deze film, maar tegelijk heeft Audiard er voor gekozen om dat verstilde af te wisselen met bombastische scènes. Daardoor voelde het net alsof ik op een wipwap zat.

Zara: Maar dat is toch prachtig? Dat kan gewoon in film. Dat je helemaal over de top gaat. Dat alles groots en meeslepend is.

Brankele: En het was groots en meeslependheid gegoten in een rauwe vorm, met weinig dialoog, waardoor de tragiek getemperd werd. Daarom kon het.

Philip: Ze verliest haar benen door een ongeluk met een orka!

Brankele: Ja, dus? Vond je dat over de top?

Philip: Dat is niet per se over de top. Maar wel in combinatie met die montage op Katy Perry's Fireworks, de slow-motion beelden van opspringende orka’s en het ongeluk. En vervolgens die scène in het ziekenhuis, ai. Het is allemaal heel mooi, maar het is allesbehalve rauw.

Zara: Jezus, die scène dat ze er achter komt dat ze geen benen meer heeft. Die ging wel echt door merg en been hoor. Been, haha.

Brankele:
En hoe ze dan toch weer op de been komt, hè. Wonderlijk.

Zara: Ja, in het begin gedraagt ze zich een beetje alsof ze telkens met het verkeerde been uit bed gestapt is, maar op een gegeven moment staat ze toch weer met beide benen op de grond. Knap hoor.

Brankele: Ali houdt haar op de been.

Zara: Haha. Ik vond dat wel mooi, dat contrast tussen zijn enorme lichamelijkheid en haar handicap. Het lag er misschien dik bovenop, maar ik vond ‘t kunnen.

Brankele: Net als de donkere kanten van het leven belicht door de zon van Zuid-Frankrijk. Mooie tegenstelling.

Zara: Armoede aan de Côte d’Azur.

Philip: Ook zo’n punt waarop Audiard, voor mijn gevoel, lijkt te twijfelen. Als het een reflectie zou moeten zijn op de lagere klasse dan slaat het, wat mij betreft, de plank mis door alle grandeur. Als het simpel melodrama is dan begrijp ik niet zo goed waarom Audiard de hele film door nogal onachtzaam nieuwe thema’s aansnijdt. De vader-zoon relatie, de privacy van die werknemers in de supermarkt, illegale straatgevechten, het taboe rond handicaps. Soms deed de film me denken aan Le gamin au vélo van de gebroeders Dardenne. Maar dat maatschappijkritische deed die film, juist door het klein te houden, een stuk doeltreffender.

Zara: Ik denk niet dat je de De rouille et d'Os als een aanklacht op de maatschappij moet zien. Ik zie het echt als een verhaal. Een verhaal in de pure zin van het woord. Het is een enorm episch, melodramatisch verhaal dat zich afspeelt in de rauwe, lagere klasse van Frankrijk. Als je liever een maatschappijkritische film kijkt, zit je inderdaad verkeerd. Ik denk dan ook dat de esthetiek van de film voor de makers belangrijker was dan de moraal.

Brankele: Ja, precies. Flarden van levens die elkaar raken en langzamerhand door elkaar heen gevlochten worden. De grimmigheid van het bestaan gegoten in oogverblindende beeldprachtkunstenaarschapjes.

Zara: Die stompjes waren wel echt ziek mooi gemaakt. Ik dacht op een gegeven moment echt even: 'Shit. Is dit niet gewoon een hele bombastische manier om de wereld te vertellen dat Marion Cotillard écht geen benen meer heeft?’

Brankele: Ze acteerde het in elk geval subliem, haar beenloosheid. Green screen-sokjes of niet.

Philip: Het spel was inderdaad heel sterk. Matthias Schoenaerts is een beest. Letterlijk. In Rundskop wordt hij vergeleken met een stier, hier met een orka. Dat shot waarin Ali na een gewonnen gevecht van blijdschap op het plafond van de auto inramt, vond ik persoonlijk het mooiste van de film.

Zara: Maar wel een beest met van die hele zachte, beetje simpele ogen.

Brankele: Ja, die puppy-ogen!

Zara: Ik ben nog verliefder op Marion Cotillard. Wat een prachtvrouw. En wat een intensiteit. De seks tussen die twee vond ik ook heel mooi in beeld gebracht. Heel breekbaar. Pijnlijk om naar te kijken.

Philip: Ik vond die aerobicsinstructrice met die benen geiler.

Brankele: Ik vond het wel fijn om te zien dat dergelijke primitieve mannelijke gevoelens ook gerust op stompjes gebotvierd kunnen worden. Haar herintroductie in de seks werd mooi in beeld gebracht. Alsof je als je je benen verliest, je ook geen lusten meer zou kunnen hebben. Dat slaat natuurlijk nergens op, maar er rust wel een taboe op. Althans, ik heb nog nooit een stompjespornofilm voorbij zien komen. Hoe je met een onvolledig lichaam toch weer volledige lichamelijkheid kan beleven.

Zara: De perfectie van het lichaam is zo'n centraal thema tegenwoordig, en al helemaal in film. Dan is zo'n personage echt een gedurfde zet. Alleen script-technisch vond ik sommige keuzes dan weer minder, net iets te gemakzuchtig. Ach.

Philip: Uitleg werkt vaak averechts in film, maar soms had wat aankleding niet misstaan. Bijvoorbeeld wanneer Stéphanie Ali na maanden uit het niets opbelt, of wanneer ze die tatoeages laat zetten.

Zara: Dat ze nou juist hem opbelt nadat ze zo’n enorm ongeluk heeft gehad vind ik ook raar. Ik probeerde me er maar gauw overheen te zetten aangezien de hele film er op voortbouwt. Mijn grootste kritiek is eigenlijk toch wel dat de orka’s zo weinig in beeld zijn. Er is altijd plek voor meer orka’s.

Brankele: Orka’s in een wereld die een symbiose tussen mens en machine voorstaat. Tussen machinale roest en menselijk bot. Dat ongeluk was trouwens wel een beetje een sneer naar Free Willy. De orka-emancipatie is echt weer twintig jaar teruggehold.

Mail

Redactie

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
test
het laatste
De verdwenen kosmonaut

De verdwenen kosmonaut

Duizenden kilometers van de kosmonaut vandaan zit Igor, uitkijkend over de stad, terwijl hij luistert naar de ruis op de tv, naar de beukende eurodance plaat die nog naklinkt in zijn oren en naar een stem die hem probeert te overtuigen terug te komen. In De verdwenen kosmonaut van Thijs van der Heijden raakt een... Lees meer

Geen geld maakt ook niet gelukkig

Hard//hoofd zoekt een zakelijk assistent!

Wij zoeken een enthousiaste en veelzijdige zakelijk assistent (x/v/m) die ons zakelijke team wil versterken. In deze functie krijg je de kans om ervaring op te doen met de zakelijke en organisatorische kant van een literair tijdschrift en online platform. Lees meer

Het huis in mijn hoofd

Het huis in mijn hoofd

Wat als technologie je verbeelding probeert te esthetiseren? Mina Etemad bezocht in juni, tijdens de twaalfdaagse oorlog tussen Iran en Israël, de VR-voorstelling From Dust van Michel van der Aa. ‘Het zou troostend moeten zijn, maar hoe kan ik het rijmen met de realiteit hierbuiten?’ Lees meer

Het borrelt 1

Ortolaan

Liefde gaat door de maag, weet de chef in het verhaal van Fleur Klemann. Zorgvuldig bereidt hij al zijn ingrediënten én zijn geliefde: ‘Haar tong die ze langs haar vette lippen haalde, het rozige vlees.’ Lees meer

Naweeën

Naweeën

In Naweeën dicht Vlinder Verouden over vervellen, verpoppen, verschonen, volgroeien en legt zo het proces van veranderen vast. ‘Hier slaat de klok tien en stap ik uit spinseldraden slijmerig warm een / Laatste vinger die glijdt over de plastic bodem van een pot haargel.’ Lees meer

Het borrelt

Het borrelt

‘Vuur raakt water / en alles sist barst klapt fluit schuimt vergaat stijgt verdampt smelt breekt sterft’. Dieuke Kingma dicht over het moment dat het ondergrondse naar boven breekt: zoals bij vulkaanuitbarstingen, of de tweede symfonie van Mahler. Lees meer

Laboratoriumkinderen

Laboratoriumkinderen

Afgelopen zomer namen tien aanstormende schrijftalenten deel aan het Schrijverskamp van Frontaal, waar ze werkten ze aan teksten rondom het thema Grond. In dit drieluik onderzoekt Louise van der Veen in vitro fertilisatie (IVF) als een mogelijke grond van het bestaan. Lees meer

:Podcast: Maandagavond – De aanleiding

Podcast: Maandagavond – De aanleiding

Een nieuw seizoen van Maandagavonden door Nwe Tijd, dit keer ook te beluisteren bij Hard//hoofd. Met Johannes Lievens die zich – tegen wil en dank – in het feestgedruis stort, Ellis Meeusen over de voorpret, Suzanne Grotenhuis met een pleidooi voor kleine vieringen en Freek Vielen opent de avond met twee anekdotes. Lees meer

Wil de Nederlander opstaan alsjeblieft?

Wil de Nederlander opstaan alsjeblieft?

Wanneer de VVD pleit voor het bijhouden van gegevens over ‘culturele normen en waarden’ van mensen met een migratieachtergrond, over welke normen en waarden hebben ze het hier dan eigenlijk? Rocher Koendjbiharie neemt de eisen onder de loep die de politiek alleen stelt aan mensen die zichtbaar wortels elders ter wereld hebben. ‘Men wil geen vermenging van culturen en geen uitwisseling van gedachten. De echte eis is assimilatie en het afbreken van wortels.’ Lees meer

Als de bodem niet dragen kan

Groeipijn

‘Volwassen worden is zorgen voor’ luidt de wijsheid waar de hoofdpersoon in dit verhaal zich aan vasthoudt. In Groeipijn laat Tim Kobussen zien hoe hoe er een steeds letterlijke invulling aan die wijsheid wordt gegeven in een studentenkamer. Lees meer

In een miniatuurgrafkistje wordt het duingentiaanblauwtje naar de natuurbegraafplaats gedragen 1

In een miniatuurgrafkistje wordt het duingentiaanblauwtje naar de natuurbegraafplaats gedragen

Van het zetten van kopjes koffie en het branden van salie tot de Pinterest-pagina van DELA: Maartje Franken schrijft over rouwrituelen en onderzoekt de grond waarin rouw wortelt. Lees meer

Voor de meisjes

Voor de meisjes

Terra van Dorst dicht over de passiviteit van het wachten op morgen en het uitstellen van keuzemomenten. ‘morgen gaan we een ijsje halen / zullen de bramen rijp zijn / maak ik een besluit’ Lees meer

Regenwormen 1

Als de bodem niet dragen kan

Afgelopen zomer namen tien aanstormende schrijftalenten deel aan het Schrijverskamp van Frontaal, waar ze werkten ze aan teksten rondom het thema Grond. Anouk von Seida schrijft over de betonplaten op een boerderij en het onverwachte leven dat zich daarin afspeelt. Lees meer

Grond & Ik

Grond & Ik

Afgelopen zomer namen tien aanstormende schrijftalenten deel aan het Schrijverskamp van Frontaal, waar ze werkten ze aan teksten rondom het thema Grond. In 'Grond & Ik' zoekt Lisia Leurdijk naar manieren om een dialoog tussen het individu en de grond te openen. Lees meer

Regenwormen

Regenwormen

Afgelopen zomer namen tien aanstormende schrijftalenten deel aan het Schrijverskamp van Frontaal, waar ze werkten ze aan teksten rondom het thema Grond. Milou Lang graaft in dit tweeluik naar wormen, gangenstelsels en de geborgenheid die de grond kan bieden. ‘hier duw ik geil zijn in de kluiten aarde / durf mijn vingers te verliezen in slib en schimmeldraden’ Lees meer

Luchtspiegeling

Luchtspiegeling

'We bewegen log en lief.' Madelief Lammers onderzoekt in dit gedicht de onstilbare honger tussen twee mensen, een wankele relatie waaraan iets fundamenteels ontbreekt. 'Zie je hoe we ondanks die woede nog zo mooi zijn als een slapend paard dat met haar huid trilt om een daas te verjagen?' Lees meer

Stomwijzer

Stomwijzer

Marthe van Bronkhorst loodst je door het wispelturige politieke landschap aan de hand van haar alternatieve stemwijzer. Lees meer

Auto Draft 8

Programma: Ik wil, wil jij ook? - consent in illustratie

Vier samen met Hard//hoofd de publicatie van onze recent verschenen bundel over seksueel consent! Lees meer

Roze, wit, blauw

Roze, wit, blauw

Rechtse en nationalistische partijen laten in hun nieuwste verkiezingsprogramma’s zien dat hun ruimte voor de lhbtqia+-gemeenschap altijd voorwaardelijk is geweest. Journalist Rocher Koendjbiharie legt uit: 'Homoseksualiteit en vrouwenrechten zijn binnen rechtse kringen vaak pas relevant wanneer ze in relatie tot migratie besproken worden.' Lees meer

:Winnaar publieksprijs Rode Oor: Vespula vulgaris

Winnaar publieksprijs Het Rode Oor: Vespula Vulgaris

In een pot met schuimbanaantjes vecht een wesp om los te komen. Myrthe Prins portretteert een winkelbediende die in een snoepwinkel aan zoetigheid proeft. Met Vespula Vulgaris won zij de publieksprijs van Het Rode Oor 2025. Lees meer

Lees Hard//hoofd op papier!

Hard//hoofd verschijnt vanaf nu twee keer per jaar op papier! Dankzij de hulp van onze lezers kunnen we nog vaker een podium bieden aan aanstormend talent. Schrijf je nu in voor slechts €3 per maand en ontvang in maart je eerste papieren tijdschrift. Veel leesplezier!

Word trouwe lezer